• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 16:19 ]


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Je komt niet gemeen over, eerder mysterieus. Ik bedoelde gemeen in zijn algemeen, iedereen zou gemeen kunnen doen,' zei ze en zuchtte. Ik keek haar eventjes aan en ik voelde mij bekeken. Al was dat logisch, want ik zat Rikki naar mij kijken.
    'Ik hoop dat je het begrijpt, het is nogal vaag. Je bent niet gemeen en je komt ook niet gemeen over, hoe je er ook uit ziet. Misschien wat onverschillig en emotieloos maar absoluut niet gemeen,' zei ze en ze glimlachte lichtjes. Haar handen zag ik iets omhoog gaan. Ze bleven steken op een bepaalde hoogte en ze liet ze gelijk weer zakken. Ik keek even naar haar handen en kon al wel raden waar ze heen wouden.
    'Doe wat je er mee wou doen,' zei ik zacht. Niet zeker ervan of ik het wel wou. Ik beet even op mijn lip en dacht na over de andere woorden die ze daarvoor zei.
    'Fijn om te horen dat ik toch niet gemeen over kom, althans volgens jou. Ik weet niet wat anderen ervan vinden. Als je er klaar voor ben, kunnen we naar zolder gaan.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Doe wat je er mee wou doen." zegt hij zacht. Weet hij het? Waarschijnlijk wel. Ik knik langzaam terwijl hij op zijn lip bijt.
    "Fijn om te horen dat ik toch niet gemeen over kom, althans volgens jou. Ik weet niet wat anderen ervan vinden. Als je er klaar voor ben, kunnen we naar zolder gaan." zegt hij. Ik knik weer eventjes en laat mijn hand dan toch omhoog gaan, na even twijfelen. Mijn mijn wijsvingers raak ik zijn litteken aan, heel licht maar. Langzaam glijd hij over het hobbelige stuk huid naar beneden. Daarna trek ik mijn hand terug en sta ik op.
    "Zullen we maar gaan?" vraag ik en ril even van een zuchtje wind die op dat moment langs komt. Ik draai me met mijn rug naar Sal zodat ik de eerste passen op de trap kan zitten. Het voelde vreemd aan en nu voel ik me wat ongemakkelijk. Ik hoop dat hij het niet zo ervaart.


    Your make-up is terrible

    [Misschien laat ik ze na de jacht wel leuke dingen doen -wbw-]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    Haar hand ging weer omhoog en dit keer stopte ze niet. Ik sloot mijn ogen en ik schrok lichtelijk van de aanraking over mijn litteken. Nooit had iemand anders dan ik mijn litteken aangeraakt. Ik voelde hoe haar vingers over mijn hobbelige litteken ging. Heel licht en langzaam gingen ze er over heen. Ik had het niet door dat ze er al weer afgingen.
    'Zullen we gaan?' hoorde ik haar vragen. Ik opende mijn ogen en moest even kijken waar ze was. Ze was al op gestaan en had al enkele stappen op de trap gezet. Ik slikte eventjes en stond toen ook op. Ik liep achter haar aan de trap op. Ik wist niet wat ik moest zeggen of dat ze überhaupt wou dat ik ging praten. Ik keek haar even aan.
    'Wil je dat ik mijn capuchon weer op zet?' vroeg ik zacht. Ik vond het nog steeds ergens wel heerlijk om zonder te lopen. Ik keek weer naar voren en hoe hoger wij kwamen hoe zenuwachtiger ik werd. Ze vertelde wel dat er martelwerktuigen waren. Wie zei dat die Darren er niks mee te maken had. Wat als we die nu tegen kwamen? Ik schudde lichtjes mijn hoofd.
    'Komt je geheugen al weer terug?' vroeg ik aan haar.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij staat ook op na even geslikt te hebben en kijkt mij aan.
    "Wil je dat ik mijn capuchon weer op zet?" vraagt hij zacht. Ik haal mijn schouders lichtelijk op en bekijk hem even. Het soort me niet meer.
    "Dat is geheel aan jou. Mij maakt het niet uit." zeg ik zacht en loop verder door naar boven. Ik word steeds zenuwachtiger en mijn hart bonkt sneller en sneller. Voor de deur blijf ik stil staan.
    "Komt je geheugen al terug?" vraagt Sal. Ik schrik lichtelijk op.
    "Nee, niet echt." antwoord ik zacht. Ik leg mijn hand op de deurknop waar ik even overheen streel. Dan open ik langzaam de deur. Het licht is nog aan en ik hap naar adem als ik de ravage zie. Het opgedroogde bloed, een bebloede kimono en iets wat op een uit elkaar getrokken orgaan lijkt. Mijn maag speelt op en ik draai me kokhalsend om terwijl ik een hand voor mijn mond sla.
    "Zo zag het er net niet uit." mompel ik haast onverstaanbaar.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Nee, niet echt,' antwoordde ze zacht. Ik keek even omlaag. Ik was wel blij om te horen dat het haar niet echt uit maakte of ik hem op deed of niet, daarom hield ik hem maar af. Haar hand kwam op de deurknop terecht en streelde die zachtjes. Ze opende hem en ik schrok van wat ik daar tegen kwam.
    'Zo zag het er net niet uit,' mompelde ze haast onverstaanbaar. Ik keek even van Beck naar de kamer. Één grote ravage was er. Opgedroogd bloed, een uitgetrapte orgaan en een bebloede kimono die ik vandaag eerder had gezien. Beck draaide zichzelf kokhalsend om terwijl ze een hand voor haar mond sloeg. Ik keek nog even de kamer in en vroeg mij af wat er hier wel niet was gebeurd en met wie allemaal. Aarzelend liep ik naar de kimono toe en pakte die op. Ik bestudeerde hem eventjes en liet hem vervolgens weer op de grond vallen.
    'Die kimono,' zei ik terwijl ik de kamer nog even rond liep. Ik keek ondertussen of ik ergens een spijker zag waar Beck haar broek aan kapot kon zijn gegaan. Niet dat ik daar nog in geloofde, maar toch.
    'Die komono is van Ayaki.' Ik draaide mijzelf om naar Beck en liep weer haar richting op.
    'Ik kan geen spijker vinden.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Sal loopt aarzelend de kamer in terwijl ik met mijn rug er naar toe blijf staan in de deuropening. Mijn hand hou ik voor mijn mond gedrukt en de herinnering aan bloed laat mijn nek prikken waardoor ik mijn hand erop leg.
    "Die kimono..." hoor ik Sal zeggen achter me. "Die kimono is van Ayaki." zegt hij wat later. Ik hoor zijn voetstappen weer naar mij toe komen.
    "Ik kan geen spijker vinden." Net wat ik zacht. Ik zucht zachtjes en draai me langzaam om naar Sal.
    "Mijn nek." fluister ik en ik hou mijn hand op de linkerkant gedrukt. "Zit er iets in mijn nek?" vraag ik iets harder en ik haal mijn hand er langzaam vanaf zodat Sal iets kan zien. Een wazige herinnering van een scherpe pijn en een zuigend geluid.
    "Er was bloed..."


    Your make-up is terrible

    CyberLord schreef:
    [Misschien laat ik ze na de jacht wel leuke dingen doen -wbw-]

    *Awesome face*
    Ik moet es schrijven en wat minder gaan playbacken :'].


    No growth of the heart is ever a waste

    Ivan schreef:
    (...)
    *Awesome face*
    Ik moet es schrijven en wat minder gaan playbacken :'].

    [Hahaha, ja]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    'Mijn nek,' fluisterde ze zachtjes, nadat ze zich langzaam naar mij toe had gedraaid. 'Zit er iets in mijn nek?' vroeg ze iets harder. Ze haalde haar hand langzaam van haar nek af zodat ik iets kon zien.
    'Er was bloed...' Ik keek haar even aan en bedacht me dat ze het over haar herinnering had. Ik haalde haar hand voorzichtjes verder weg en maakte haar nek bloot. Ik bekeek haar nek, maar ik kon niks vinden. Aarzelend liet ik een paar vingers over haar nek gaan om te voelen of er wat zat wat ik niet kon zien. Ik schudde lichtjes mijn hoofd zodra ik zeker wist dat ik niks zag en niks voelde.
    'Ik zie niks Rikki,' zei ik. Ik keek even weer de kamer in en toen naar Beck. 'Wil je de kamer in om verder te kijken?' vroeg ik aan haar. 'Ik weet dat je niet van het bloed houd,' zei ik en ik ritste mijn vest open. 'Je mag hem lenen. De capuchon belemmerd je gezichtsveld iets waardoor het misschien minder opvalt.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [waar kan Amy inspringen? iemand die angst kan geven aub D: ]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Ehehehe... 8].

    Ayaki.

    'Natuurlijk, ik ben je mentor. Ik ben ervoor verantwoordelijk dat jij een goede opleiding krijgt en zo een respectabele vampier word die de regels en oudere vampiers respecteert,' zegt Nightshade, de vampier zonder achternaam. Ik glimlach zacht en ietwat opgelucht. Ja, ik sta er niet alleen voor.
    'Ik kleed me even aan en dan zien we elkaar achter het huis. Wees snel.' Met die woorden vertrekt hij, laat me alleen in mijn kamer waar ik vrijwel nooit ben. Ik werp nog eenmaal een blik op de douche, voor ik mijn handdoek van mijn lijf laat zakken en de blauwe kimono inclusief shirt en broek aantrek. Ik kam mijn natte haar en bind het in een staart. Ik doe mijn schoeisel aan en verlaat de kamer. Zwijgend loop ik naar beneden, ruik een ongekend scala aan geuren. Mijn ogen verwijden zich. Bloed! Ik moet.. Ik hou me vast aan de trapleuning, dwing me te beheersen. Nee! Niet.. nu!
    Ik hijg, tril. Teveel.. geuren. Ik focus me op mijn ademhaling en loop gestaag door. Negeer het. Doe het niet zonder zijn toestemming. Na een eeuwigheid kom ik dan eindelijk aan bij de plaats waar ik moet zijn. Ik open de deur naar de tuin, die wordt bedekt door een weelderige groei en ga op het bankje zitten, alleen. Ik neem een diepe teug adem en kom langzaam weer tot mezelf. Rustig, Ayaki. Het enige wat ik nu moet doen is wachten. Het is veilig nu.


    No growth of the heart is ever a waste

    Nightshade

    Nadat ik mezelf voor de tweede keer had gecontroleerd liep ik snel naar beneden. Ik had de stem van Rikki wel gehoord, maar die negeerde ik nu. Het leek alsof ze met iemand op onderzoek uit was. Mijn hypnose had dus niet goed genoeg gewerkt, ach dat haalde ik later wel weer in. Er waren nu belangrijkere dingen. Ik moest nu met hem jagen voordat hij teveel dorst kreeg, anders zou deze 'tv-show' in een massacre veranderen.
    Eenmaal voor de deur naar buiten trok ik alles nog een keer recht en stapte toen de koude avondlucht in. Ik zag Ayaki al op me wachten bij het bankje. "Laten we gaan." was het enige wat ik zei voordat ik over de muur sprong. Ik hoopte voor hem dat hij mij volgde, anders had hij een probleem. Ik rende voor hem uit, de wind blies door mijn haren en ik snoof de geuren van mijn omgeving op. Waar was dat vervloekte dorp ook al weer.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [Yay for internet in the train.]

    Rikki Madeleine Beck

    Hij haalt mijn hand voorzichtig verder weg en legt mijn nek bloot. Hij bekijkt mijn nek en ik voel aarzelend zijn vingers over mijn nek gaan glijden. Ik houd mijn hoofd schuin tot hij met zijn hoofd schud dat er niets zit.
    "Ik zie niks Rikki." zegt hij en hij kijkt de kamer in. Ik bijt op mijn lip, verzin ik het dan? Ik weet niets meer zeker nu, niet wat echt is en wat niet echt of waar het dan vandaan komt.
    "Wil je de kamer in om verder te kijken?" vraagt hij en ik schrik op van zijn woorden. "Ik weet dat je niet van het bloed houd." zegt hij en hij ritst zijn vest open. Ik kijk er even verbaasd naar.
    "Je mag hem lenen. De capuchon belemmerd je gezichtsveld iets waardoor het misschien minder opvalt." Ik glimlach dankbaar maar schud mijn hoofd.
    "Nee, ook al is dat heel lief van je, Sal. Ik wil hem niet weer bij je uit en aan doen, dat is niet goed voor je wond." mompel ik terwijl ik voorzichtig de zolder oploop en adem door mijn mond. Ik snap het niet, waarom zo aardig? Zijn karakter is helemaal niet zo leeg als zijn ogen me doen vertellen. Ik kijk nog eens rond, de rest, op het bloed na dus, is nog precies hetzelfde. Ik loop nieuwsgierig op de kast af en open die, waarna er een groot scala aan zakken met bloed tevoorschijn komt. Ik slaak een gilletje en deins achteruit.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Nee, ook al is dat heel lief van je, Sal. Ik wil hem niet weer bij je uit en aan doen, dat is niet goed voor je wond,' mompelde ze terwijl ze de zolder voorzichtjes op liep. Ik wou zeggen dat het niets uitmaakte. Ik kon het wel verdragen. Het was mijn shirt die mij dan het meeste pijn deed, niet mijn vest. Ik hoorde een gilletje en ik schrok op uit mijn gedachten. Ik liep naar waar het gilletje vandaan kwam. Ik kwam terecht bij Rikki met voor haar zakken met bloed. Ik keek even van Beck naar het kast die voor haar stond. Ook daar lagen allemaal bloedzakken in. Ik wees er even naar.
    'Zelfs mijn vest kan dat niet belemmeren,' zei ik en ik keek even naar Beck. Ik wou weten of het echt of nep bloed was. Je wist maar nooit met deze show en aangezien Beck niet zo veel hield van bloed.. Kon dit net zo goed een truc zijn om haar bang te maken. Ik pakte één van de zakken en bekeek het. Ik maakte hem open en rook eraan. De geur kwam mij zo bekend voor, maar ergens rook het ook weer anders. Ik kon het niet thuis plaatsen. Ik dipte met mijn vinger er een stukje in. Mijn vinger bekeek ik even. Ik wist nog hoe ik vroeger nieuwsgierig was hoe bloed smaakte. Ik was jong en het was de eerste keer dat hij het deed. Mijn vinger likte ik af en trok gelijk een iets wat rare gezicht. Die bittere, ijzere smaak herkende ik gelijk en liet het zak met bloed uit mijn hand vallen.
    'I-ik weet niet wat er met jou gebeurd is waardoor jij een stuk geheugen mist, maar wees blij dat het je geheugen was en niet dat,' zei ik en ik wees even naar de zakken.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you