• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 16:19 ]


    Your make-up is terrible

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt mij aan en houd zin hoofd weer ietjes schuin.
    "Ik neem je hulp dan graag aan... denk ik." zegt en hij kijkt naar beneden waarna hij weer voor zich uit kijkt.
    "Jij praat nu veel meer dan beneden. Het is apart. Ik vind het denk ik niet erg, maar het is apart. Je vind het helemaal niet leuk als ik een capuchon op heb hea? Waarom? Je hebt dan geen lege blik die naar jou kijkt, maar wel lach die af en toe een beetje verschijnt. Door die lege blik kan je het gevoel niet krijgen dat ik het niet meen of snap ik de dingen verkeerd?" Ik schud mijn hoofd langzaam en laat mijn hand even langzaam naar zijn capuchon toegaan die ik voorzichtig naar beneden trek.
    "Met capuchon ben je anders. Minder benaderbaar, mysterieuzer. Niet de jongen die ik leerde kennen in de badkamer. Ik zei toch dat ik aan je blik kan wennen? Zo moeilijk is het niet. Misschien wel omdat ik weet dat je die ogen niet wilt." Ik glimlach wat onzeker. "Voor mij ben je zo veel toegankelijker."


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ik voelde dat mij capuchon voorzichtig omlaag werd getrokken. Verbaasd, maar ook verward keek ik naar Rikki.
    'Met capuchon ben je anders. Minder benaderbaar, mysterieuzer. Niet de jongen die ik leerde kennen in de badkamer. Ik zei toch dat ik aan je blik kan wennen? Zo moeilijk is het niet. Misschien wel omdat ik weet dat je die ogen niet wilt,' vertelde ze en ze glimlachte er wat onzeker bij. 'Voor mij ben je zo veel toegankelijker.' Ik bleef haar nog steeds met dezelfde blik aankijken. Verbaasd erover hoe zij aan mijn blik kon wennen. Ik kan er zelfs nog steeds niet aan wennen. Elke keer als ik in de spiegel keek zag ik de ogen van iemand anders, niet die van mij.
    'Ik had gelijk,' was eerst het enige wat ik zei. Ik keek naar voren, maar al gauw keek ik weer naar Rikki. 'Maar ik ben dezelfde iemand, met of zonder capuchon. Hetzelfde als die jongen in de badkamer, alleen dan met wat minder pijnkreten.' Ik begon een beetje te frunniken aan mijn vest en wist niet wat ik nog verder moest vertellen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij blijft mij verward en een beetje verbaasd aankijk.
    "Ik had gelijk." zegt hij als enige. Hij kijkt naar voren en dan weer naar mij, gelukkig gaat hij weer verder met praten.
    "Maar ik ben dezelfde iemand, met of zonder capuchon. Hetzelfde als die jongen in de badkamer, alleen dan met wat minder pijnkreten." Hij frunnikt een beetje aan zijn vest. Ik glimlach lichtjes om de humor over de pijnkreten.
    "Dat wist ik ook wel. Zo voelt het alleen niet." mompel ik zacht en kijk weer naar mijn handen die stil in mijn schoot liggen. "Je ogen kunnen toch meer vertellen dan je denkt." Nu kijk ik weer op naar Sal. Dit gesprek maakt me een beetje nerveus omdat het lijkt alsof ik het verkeerd doe. Ik weet niet precies wat wel het goede is, ik probeer het tenminste zo goed mogelijk te doen.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Dat wist ik ook wel. Zo voelt het alleen niet,' mompelde ze zacht en ze keek weer naar haar handen die op haar schoot lagen. 'Je ogen kunnen toch meer vertellen dan je denkt.' Verbaasd keek ik haar aan, ook al keek zij mij ook weer aan.
    'Zo apart om te horen,' vertelde ik haar. 'Ondanks die lege blik vertel jij mij dat mijn ogen dingen vertellen.' Een klein glimlach verscheen er op mijn gezicht. 'Blij om te horen dat ze toch nog iets kunnen al lijkt dat onwerkelijk.' Ik stond op en liep naar de scherven toe die ik langzaam aan het oprapen was.
    'Maar jij wilt mij gewoon nog steeds helpen?' vroeg ik voor de zekerheid.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Zo apart om te horen. Ondanks die lege blik vertel jij mij dat mijn ogen dingen vertellen." Er verschijnt een klein glimlachje op zijn gezicht. "Blij om te horen dat ze toch nog iets kunnen al lijkt dat onwerkelijk." Hij staat op en loot naar de scherven om die langzaam op te gaan rapen.
    "Maar jij wilt mij gewoon nog steeds helpen?" vraagt hij voor de zekerheid. Ik knik vastbesloten, sta op en ga hem helpen met de scherven opruimen.
    "Natuurlijk, waarom niet?" vraag ik aan hem. "Wat heeft dit theekopje jou eigenlijk misdaan dat je hem kapot gegooid heb?" vraag ik vervolgens zacht aan hem. Er zat een deuk in de muur en een lichte vlek van het weinig vocht dat zich nog in het kopje bevond.


    Your make-up is terrible

    Oh that was fun, although the heat was killing us. Lol. Oke, aan de schrijf.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ivan schreef:
    Oh that was fun, although the heat was killing us. Lol. Oke, aan de schrijf.

    [Je bent gek, ik ga echt dood hier.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    'Natuurlijk, waarom niet?' vroeg ze aan mij terwijl zij mij mee hielp met de schermen op te rapen. Ik haalde mijn schouders op als antwoord dat ik het niet wist.
    'Wat heeft dit theekopje jou eigenlijk misdaan dat je hem kapot gegooid heb?' vroeg ze toen vervolgens aan mij. Ik keek even naar de scherven en toen naar de plek waar ik hem gegooid had. De deuk die erin was gekomen had ik niet eerder gezien. Hij viel mij nu pas op, samen met de vlek die erbij zit. Ik haalde mijn schouders iets op.
    'Frustratie,' antwoordde ik simpel. Ik legde de scherven op het vensterbank omdat ik niet zo gauw een ander plek wist.
    'En stiekem vroeg hij er gewoon om denk ik.. Ik weet het niet. Het is gebeurd, klaar. Niks aan te doen.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Ayaki.

    Het blijft even stil. De koele avondlucht waait door mijn haar. Even, heel even voel ik me weer menselijk en vergeet ik het feit dat ik zojuist iemand heb omgebracht.
    'Goed, dan weet ik dat ook weer,' reageert Nightshade met een monotone stem. Ik zwijg.
    'Je vraagt je vast af waarom ik dat van net deed? Het antwoord is simpel. Ik vind het lekker.' Er schiet iets vreemds door mijn hart heen. Als Nightshade me zou vragen om het te verwoorden zou ik het in alle eerlijkheid niet weten. Hij schenkt me een vreemde soort glimlach, ogen die schitteren met een onbekende emotie. Ik voel me een.. prooi. Is dit wat mensen noemen.. lust?
    'Je lichaam is van mij en daar zal ik ook zeker gebruik van maken.' Ik zwijg even en knik dan.
    'Ja. Dat is uw recht,' zeg ik met zachte stem. Ik wend mijn blik naar de twee slachtoffers.
    'Is de jacht over of heeft u me nog meer te leren?' vraag ik om het onderwerp een andere kant op te leiden. Innerlijk is mijn geest nog altijd aan het peinzen over Nightshade's woorden. Mijn lichaam.. van hem. Ik zou hem moeten vertrouwen, mijn onvoorwaardelijke loyaliteit moeten geven, maar toch voel ik me.. ongemakkelijk in zijn bijzijn. Op die manier. Het is.. is het preutsheid? Kwetsbaarheid? Ik sluit de ogen even. Ik moet tot mezelf komen, me niet bezighouden met nutteloze kwesties. De kous is afgedaan, het gevecht is verloren. Ik had dood kunnen zijn maar dankzij hem leef ik nog. Ik sta bij hem in het krijt.


    No growth of the heart is ever a waste

    Nightshade

    Hij zweeg even en knikte toen. "Ja. Dat is uw recht." zei hij zacht waarna hij naar de twee slachtoffers keek. Ze lagen beide in een rare positie op de grond. Morgenochtend zouden ze gevonden worden en zou er een heel onderzoek worden gestart. Maar, zoals altijd, zullen ze niks vinden. En zelfs als ze iets zouden vinden is de kans dat ze mij of Ayaki zouden vinden erg leuk. Mocht dat ooit eens gebeuren dan hypnotiseer ik die mensen gewoon en is het onderzoek alsnog voorbij.
    "Is de jacht over of heeft u me nog meer te leren?" vroeg Ayaki. Het was duidelijk dat hij van onderwerp wilde veranderen, maar ik werkte hem dit keer niet tegen. Rustig haalde ik mijn schouders op. "Nou je weet hoe je bloed moet drinken, voorlopig is dat genoeg denk ik. Behalve als je meer wilt weten natuurlijk." Ik keen hem vragend aan.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt van de scherven naar de muur en haalt zijn schouders op.
    "Frustratie." antwoord hij simpel. Hij legt de scherven in de vensterbank en ik volg zijn voorbeeld met de scherven die ik opgeraapt. Nu zie ik dat het rode van mijn handen langzaam weg begint te trekken. Gelukkig maar, ik was al bang dat ik straks brandblaren zou krijgen.
    "En stiekem vroeg hij er gewoon om denk ik... Ik weet het niet. Het is gebeurd, klaar. Niks aan te doen."
    "Sorry." mompel ik, bang dat hij zo gefrustreerd werd van mijn niet-praten in de keuken. "Ach, het was maar een theekopje. Die kan vervangen worden." glimlach ik vervolgens.
    "Jij niet, dus zie ik liever dat theekopje tegen de muur." Ik prik hem speels en zacht in zijn goede schouder.


    Your make-up is terrible

    Ayaki.

    Ik kijk hem geringschattend aan als hij de schouders ophaalt.
    'Nou je weet hoe je bloed moet drinken, voorlopig is dat genoeg denk ik. Behalve als je meer wilt weten natuurlijk.' Ik knik en neem een paar passen afstand.
    'Als ik verdere vragen heb zal ik ze stellen. Mag ik voorstellen om terug te gaan? Al u het niet erg vindt, zal ik even rusten. Het is tweehonderd jaar geleden dat ik voor het laatst meer dan twee uur geslapen heb,' zeg ik met een klein glimlachje als ik in een oog wrijf. De afgelopen gebeurtenissen hebben veel impact op zowel lichaam als geest gehad. Ik merk dat mijn lichaam nog steeds ergens vecht tegen het vampirisme, het niet wil erkennen als dominant systeem. Het kost me een aanzienlijke hoeveelheid zelfbeheersing om niet toe te geven aan de opkomende hoofdpijn of als een bezetene richting de eerste de beste bloedgeur te rennen. Dus dit is wat ze noemen, het beginstadium. Als ik Nightshade mag geloven is dat stadium het moeilijkst. Vanuit mijn ooghoeken sla ik hem gade, mezelf afvragend of ik wel wil weten in hoeverre hij van plan is gebruik te maken van mijn lichaam.


    No growth of the heart is ever a waste

    Parthenope
    Er speelde zich een grijns om mijn lippen toen ze over haar vader begon. Het was altijd leuk als ze over vaders begonnen, aangezien het iedereen haast onmogelijk lijkt dat zijn of haar vader zijn vrouw zou bedriegen. Het deed me niets of het een leugen was of niet, ik wilde haar breken. Stukje voor stukje.
    'Mist hij me?' Vroeg ik vol ongeloof. 'Dat is nieuw.' De blik van het meisje werd vragender. 'Oh, natuurlijk. Dat wist je niet. Er is iets over je vader dat je moet weten. Hij is,' Mijn adem stokte, alsof ik het moeilijk had om het volgende over mijn lippen te krijgen. 'Je vader is me ontrouw geweest.' Zei ik toen snel.


    yeehh

    Sal Levine

    'Sorry,' mompelde ze en ik keek haar iets verbaasd aan. Waarom ging zij nou sorry zeggen? Ik haalde iets mijn schouders op.
    'Ach, het was maar een theekopje. Die kan vervangen worden. Jij niet, dus zie ik liever dat theekopje tegen de muur,' vertelde ze toen en ik voelde een speelse, zachte prik tegen mijn goede schouder aan. Heel zacht lachte ik onzeker. Ik keek haar aan en glimlachte toen weer iets.
    'Hmm. Ik ben hoop ik ook wat sterker dan een kopje. Dus van een klap tegen de muur klap ik niet uit elkaar,' zei ik en haalde mijn schouders op. Ik zuchtte en ging vervolgens weer op het bed zitten. Heel de dag hier zitten vond ik maar niets, maar om nu naar beneden te gaan. Ik zag dan wel weer andere dingen en mensen, maar Rikki zal dan wel stuk minder gaan praten als ik mijn capuchon op heb. Ik schudde iets mijn hoofd.
    'En nu?' vroeg ik toen aan haar. Misschien dat zij een idee had.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Nightshade

    "Als ik verdere vragen heb zal ik ze stellen. Mag ik voorstellen om terug te gaan? Al u het niet erg vindt, zal ik even rusten. Het is tweehonderd jaar geleden dat ik voor het laatst meer dan twee uur geslapen heb." zei hij met een kleine glimlach. Ik knikte.
    "Dat lijkt me dan een erg goed idee." begon ik, "Dan zie ik je zo daar wel." Toen schoot ik weg in de richting van het huis. Ayaki bleef even verbaasd staan en rende toen achter mij aan.
    Ik hoopte voor hem dat hij het beginstadium goed doorkwam, hij is in dat stadium wel het sterkst, maar hij kan zichzelf amper controleren wat bij veel jonge vampieren tot grote problemen kon leiden. Ze werden vermoord of verbrand. Het lag er gewoon aan wat de hoge raad besloot. Ik hoopte dat ik niet voor hun moest komen.
    Toen ik eenmaal bij het huis was aangekomen, sprong ik weer over de muur en ging op het bankje zitten. Toen Ayaki er ook overheen was gesprongen wenste ik hem een goede slaap rust toe.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.