• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 16:19 ]


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    "N-niets." liegt hij uiteindelijk en verschool zijn gezicht in de schaduwen, verborgen achter een paar plukken haar. "Kom op Ayaki, we weten beide dat jij niet kunt liegen. Tenminste zover ik weet kun je dat niet." antwoordde ik grinnikend.
    Ik deed nog een stap naar voren. "Ik dreig er niet voor terug om je te hypnotiseren, dus het eerlijk vertellen lijkt me handiger." dreigde ik lichtjes in de hoop het zo uit hem te krijgen. "Ik kan het niet gebruiken als je dingen voor me achterhoudt. Je bent mijn verantwoordelijkheid en de acties van net wil ik vermijden."

    [Short post is short.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    Ik loop snel door naar mijn kamer en sluit de deur snel achter me. Ik voel me niet veilig zo alleen op de gangen. Mijn handen branden en zijn nog steeds rood, waardoor ik me gelijk naar de badkamer begeef. Daar aangekomen draai ik de koud water kraan open en laat ik het verkoelende water over mijn handen lopen. Ik slaak een zuchtje van opluchting. Dit voelt zo veel beter. Na een tijdje droog ik mijn handen af, die overigens nog steeds rood zijn. Daarna loop ik besluiteloos de badkamer in. Hier wegkomen met het geld gaat in ieder geval geen makkie worden, dat weet ik nu al. Ik plof op het zachte bed neer en besef dat ik Sal eigenlijk zou helpen met zijn kleding. Ik vraag me af of hij het uit zichzelf zal vragen of niet, ik gok zomaar op niet. Hij heeft geen enkele keer echt om hulp gevraagd. Ik laat wat tijd verstrijken voordat ik omhoog kom en moeizaam naar de deur loop. Ik moet het hem tenminste vertellen... Ik loop naar zijn kamer en klop zacht op zijn deur om hem geen onverwachts hartinfarct te geven, als hij tenminste nog hier is.


    Your make-up is terrible

    Ayaki.

    Hier was ik al bang voor. Hij ziet dwars door me heen.
    'Kom op Ayaki, we weten beide dat jij niet kunt liegen. Tenminste zover ik weet kun je dat niet.' Mijn adem stokt in mijn keel. Hij stapt op me af, verkleint de afstand tussen ons.
    'Ik dreig er niet voor terug om je te hypnotiseren, dus het eerlijk vertellen lijkt me handiger.' Ik zucht zachtjes.
    'Ik kan het niet gebruiken als je dingen voor me achterhoudt. Je bent mijn verantwoordelijkheid en de acties van net wil ik vermijden,' gaat hij verder, me nog meer in het harnas jagend.
    'Ik.. ik begrijp het, maar waar ik aan dacht.. het is..' Ik weet niet waar ik moet kijken als de blos weer terugkomt.
    'Het spijt me ik-' Ik zal het moeten zeggen, als hij een hypnose op me gebruikt heb ik geen controle meer over wat ik zeg en hoe ik het zeg. Nu nog wel.
    'Ik begrijp mijn lichaam nog niet goed, denk ik. Ik bedoel, ik weet hoe en waar ik iemand kan doden of verlammen, maar nu.. zijn er dingen die ik niet.. begrijp. Ik weet niet wat er gebeurde.. toen.'
    Ik draai mijn gezicht weg. Ik kan wel janken, maar doe het niet. Ik wil niet nog een vuist in mijn maag krijgen.

    Vandaag vrij weinig posts van mij, ben in Slagharen ;].


    No growth of the heart is ever a waste

    [Jammer, maar begrijpelijk. Veel plezier!]

    Nightshade

    "Ik.. ik begrijp het, maar waar ik aan dacht.. het is.." Hij ontweek het om naar mij te kijken, maar de blos op zijn wangen had ik toch al zien verschijnen.
    "Het spijt me ik-" begon hij, "Ik begrijp mijn lichaam nog niet goed, denk ik. Ik bedoel, ik weet hoe en waar ik iemand kan doden of verlammen, maar nu.. zijn er dingen die ik niet.. begrijp. Ik weet niet wat er gebeurde.. toen." Toen draaide hij zijn gezicht weg.
    Ik knikte langzaam. "Goed, dan weet ik dat ook weer." begon ik alsof het me amper iets uitmaakte, "Je vraagt je vast af waarom ik dat van net deed? Het antwoord is simpel. Ik vind het lekker." Ik glimlachte verlangend.
    "Je lichaam is van mij en daar zal ik ook zeker gebruik van maken."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    Ik had mijn kopje weer opgepakt van het vensterbank en was ermee gaan zitten op het bed. Ik begon het nou al zat te worden dat ik niks kon, voelde me als een klein kind die zichzelf nog moest leren aankleden en al die andere dingen. Alleen ik had het al geleerd, maar ik werd belemmerd. Ik zuchtte en dronk mijn thee in een teug leeg. Ik pakte het lege kopje en gooide die zo hard als ik kon tegen de muur aan. Ik keek toe hoe het uit elkaar spatte en op de grond terecht kwam. Ergens luchtte mij dat op. Ik schrok op door zacht geklop op mijn deur. Verbaasd keek ik naar de deur. Even ging mijn blik naar de gebroken stukken en toen weer naar de deur. Ik stond op en met langzame stappen liep ik er heen. Ik deed de deur open en was lichtelijk verbaasd om Rikki te zien. Mijn hoofd deed ik iets schuin toen ik haar aankeek.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Sal opent de deur en kijkt lichtelijk verbaasd, zijn capuchon verbergt niet zoveel als normaal. Dan houd hij zijn hoofd schuin als hij me aankijkt maar hij zegt niets. Mijn hoofd word instant rood en ik weet even niet meer waarvoor ik kwam. Het duurt even voordat alles weer duidelijk word.
    "Eh hoi." zeg ik zacht. "I-ik eh... besefte net dat ik had gezegd dat ik je zou helpen. M-maar ik vroeg me af of jij wel om hulp zou vragen." hakkel ik en ik sla mijn ogen beschaamd neer. Shit hé, je had gewoon moeten wachten tot hij om hulp had gevraagd. Dit is nog tien keer zo erg! Daar sta je dan met een tomatenhoofd voor zijn deur.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Haar hoofd werd rood en ik trok mijn wenkbrauw iets op.
    'Eh hoi,' zei ze zacht. 'I-ik eh... besefte net dat ik had gezegd dat ik je zou helpen. M-maar ik vroeg me af of jij wel om hulp zou vragen,' hakkelde ze en ze sloeg haar ogen beschaamd neer. Ik fronste weer iets. De deur liet ik open toen ik weer verder mijn kamer in liep.
    'Wil je dat nog wel?' vroeg ik. Ik ging op bed zitten en keek naar de deuropening waar Rikki nog stond. Lichtelijk jaloers begon ik op haar te worden. Zij kon alles. Zij hoefde haar gezicht ook niet te verbergen. Haar wilden de mensen wel. Ik wende mijn blik af en keek weer even naar de gebroken stukken.
    'En ik kan het vast wel zelf.. Uiteindelijk..'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij laat de deur open terwijl hij terug zijn kamer in loopt.
    "wil je dat nog wel?" vraagt hij. Ik kijk weer op en zie hoe hij op zijn bed gaat zitten en naar mij kijkt. Ik loop voorzichtig zijn kamer in en sluit de deur zachtjes achter me.
    "En ik kan het vast wel zelf... Uiteindelijk..." zegt hij. Ik blijf ergens midden in de kamer staan en merk de scherven op die bij de muur liggen. Ik herken het vaag als het theekopje dat hij mee naar boven bracht en bijt even op mijn lip.
    "Dat wil ik nog wel ja." zeg ik, misschien een beetje laat. "Het lukt je vanzelf wel, maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?" Mijn rode hoofd trekt eindelijk een beetje weg en de woorden komen er weer redelijk normaal uit. Gelukkig, ik kon net namelijk wel door de grond zakken.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Dat wil ik nog wel ja,' zei ze. 'Het lukt je vanzelf wel, maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?' vroeg ze. Ik keek haar weer aan en zag dat haar rode hoofd beetje bij beetje wegtrok. Ik fronste weer iets.
    'Omdat ik het gevoel heb dat jij je verplicht voelt om mij te helpen. Dat jij moeite moet doen om jezelf ertoe te zetten om mij te helpen met iets wat ik goed zelf moet kunnen.'

    [Sorry dat hij dit keer aan de korte kant is D:]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Omdat ik het gevoel heb dat jij je verplicht voelt om mij te helpen. Dat jij moeite moet doen om jezelf ertoe te zetten om mij te helpen met iets wat ik goed zelf moet kunnen." zegt hij. Ik glimlach licht en kom wat verder zijn kant op.
    "Het kost wel moeite, maar dat kost alles bij mij." zeg ik zacht. "Ik vind het alleen niet erg om te doen, zoals jij denkt." verklaar ik daarna en ik blijf stilstaan bij het bed waar hij op zit. Ik veeg een bruine haarlok achter mijn oor en kijk hem aan.
    "Zeg nou niet steeds tegen jezelf dat je het zelf moet kunnen. Dat hoeft niet."


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Het kost wel moeite, maar dat kost alles bij mij,' zei ze zacht. Ik wist dat het zo was. Iedereen had moeite, maar dat zij het daarna nog werkelijk deed.. 'Ik vind het alleen niet erg om te doen, zoals jij denkt.' Ze was dichterbij gekomen. Ze bleef stil staan bij het bed. Ze veegde een haarlok achter haar hoor en keek mij vervolgens aan.
    'Zeg nou niet steeds tegen jezelf dat je het zelf moet kunnen. Dat hoeft niet.' Ik schudde gelijk mijn hoofd.
    'Ik moet het wel kunnen!' zei ik terwijl ik omhoog keek naar Beck. 'Ik moet het kunnen! Het moet! Niemand hielp mij toen. Niemand wilt mij hebben! Zij niet en hij niet, terwijl zij de personen horen te wezen die het meest van me zouden moeten houden. Als zij het al niet willen, waarom een ander wel? Ik kan er nog steeds niet met mijn verstand erbij dat jij mij nog echt helpt.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Ik moet het wel kunnen!" zegt hij en hij kijkt omhoog naar mij. "Ik moet het kunnen! Het moet! Niemand hielp mij toen. Niemand wilt mij hebben! Zij niet en hij niet, terwijl zij de personen horen te wezen die het meest van me zouden moeten houden. Als zij het al niet willen, waarom een ander wel? Ik kan er nog steeds niet met mijn verstand erbij dat jij mij nog echt helpt." Ik bijt op mijn lip omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Langzaam ga ik naast hem zitten. Ik heb echt medelijden met die jongen. Ik kijk naar mijn handen die in mijn schoot liggen.
    "Niemand hielp jouw toen, maar nu wel." fluister ik zacht en kijk naar hem op. "Ik kan niet veranderen wat er toen is gebeurd maar ik kan wel beter maken wat er nu gebeurt. Nu kan ik je helpen. Je hoeft er niet over na te denken, alleen accepteren. Uiteindelijk heb je geen hulp meer nodig." Het is nog een wonder dat er zoveel woorden uit mijn mond komen, dat had ik niet verwacht. Maar nu rolt het er zo uit.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze beet op haar lip en langzaam maar toch kwam ze naast mij op het bed zitten. Ik keek haar aan, al keek zij naar haar handen.
    'Niemand hielp jouw toen, maar nu wel,' fluisterde ze zacht en keek naar mij op. Iets wat verbaasd keek ik haar aan.
    'Ik kan niet veranderen wat er toen is gebeurd maar ik kan wel beter maken wat er nu gebeurt. Nu kan ik je helpen. Je hoeft er niet over na te denken, alleen accepteren. Uiteindelijk heb je geen hulp meer nodig.' Verbaasd was ik om de vele woorden die er nu uitkwamen. Veel meer woorden dan toen we beneden zaten.
    'Alleen accepteren?' vroeg ik verward. 'En je voelt je niet verplicht om mij te helpen? Hoe kan ik daar nu niet over nadenken? Onwerkelijk is dit..' Ik keek weer naar voren terwijl ik weer nadacht. Waarom zou iemand zo maar willen helpen?


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Alleen accepteren?" vraagt hij verward. "En je voelt je niet verplicht om mij te helpen? Hoe kan ik daar nu niet over nadenken? Onwerkelijk is dit..." Hij kijkt naar voren en lijkt na te denken erover.
    "Alleen accepteren." beaam ik zacht. "De wereld draait niet alleen om mij. Wat hebben anderen eraan als ik alleen maar aan mezelf denk? Niet zo heel veel hoor. Het is fijn om te zien wat een ander kan bereiken door jou hulp." Ik glimlach even, vooral in het niets. Zo was ik nou eenmaal opgevoed. Ik ben het er dan ook helemaal mee eens. Ik bekijk de zijkant van Sal even, niet dat er veel te zien valt met zijn half afgezakte capuchon maar alsnog.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Alleen accepteren,' beaamde ze zacht. 'De wereld draait niet alleen om mij. Wat hebben anderen eraan als ik alleen maar aan mezelf denk? Niet zo heel veel hoor. Het is fijn om te zien wat een ander kan bereiken door jou hulp.' Ik luisterde naar haar woorden. Ze was anders dan ik gewend was. Ik dacht na over haar woorden. Ik besefte mij maar half dat ik heel de tijd staarde naar een gebroken stuk kopje. Ik keek eventjes naar Rikki en zag dat ze naar mij keek. Ik deed niets en keek haar alleen maar aan met mijn hoofd ietsjes schuin.
    'Ik neem je hulp dan graag aan... Denk ik,' zei ik zacht. Ik keek even omlaag naar mijn handen en toen weer naar voren naar de gebroken scherven.
    'Jij praat nu veel meer dan beneden. Het is apart. Ik vind het denk ik niet erg, maar het is apart. Je vind het helemaal niet leuk als ik een capuchon op heb hea? Waarom? Je hebt dan geen lege blik die naar jou kijkt, maar wel lach die af en toe een beetje verschijnt. Door die lege blik kan je het gevoel niet krijgen dat ik het niet meen of snap ik de dingen verkeerd?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you