• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 16:19 ]


    Your make-up is terrible

    Rikki Madeleine Beck

    "Rikki, het doet zeer." zegt hij terwijl hij mij aan blijft kijken. "Jij bent aan het uitstellen. Ik wil nu ook wel weer mijn kleren aan doen, zodat we nu naar zolder gaan. Kies maar." zegt hij. Ik bijt hard op mijn lip en slik eens.
    "Sorry." mompel ik. "Ik ga het gaasje halen, ben zo terug." zeg ik zacht en ik loop snel weg, terug naar Sal zijn kamer. Jezus, ik kan zo naief zijn. Ik loop met grote passen naar zijn kamer en gris een gaasje en wat plakspul van de rand af. Daarna loop ik snel terug naar Sal, hopelijk heb ik het niet te erg verpest.
    "Het spijt me echt, ik ga meteen aan de slag." murmel ik nog maals.


    Your make-up is terrible

    Ayaki.

    Ik kijk zwijgend toe hoe hij de douche verlaat. Ergens haal ik diep van binnen opgelucht adem.
    Hij wendt zich tot mij en beantwoordt mijn vraag als hij zijn kleding - of nu ja, enkel een onderbroek - aantrekt.
    'Ik ben hem vergeten over de jaren. Ik heb hem zolang niet meer gebruikt dat hij mij ontschoten is.'
    Ik kijk hem verbaasd aan. Hij is zijn achternaam vergeten? Is dat mogelijk?
    'Nightshade is ook niet mijn voornaam,' gaat hij verder, 'zo ben ik genoemd door de vampiers community. Omdat ik zo snel en stil als een schaduw in de nacht ben.' Ik knik beamend. Ja, sterk en snel is hij inderdaad. Maar dat is niet het meest bedrieglijke aan hem. Als ik alles op alles zou zetten, zouden onze kracht en snelheid goed aan elkaar gewaagd kunnen zijn. Het gevaarlijkste aan Nightshade is zijn vermogen om iemands gedachten en herinneringen te kunnen manipuleren. Er zijn twee soorten wonden: fysieke en mentale. Wonden van de laatste categorie hebben veel meer tijd nodig om te helen. Soms helen ze nooit en blijven ze altijd kwetsbaar. Om die reden brengt een mens lagen om zichzelf aan om dat te verbloemen. Zo ook ik. Maar het gebruik van die illusie was de fatale slag geweest. Ik schaam me er nog steeds voor dat ik dat gevecht heb verloren, maar ik besef nu dat het niet kwam omdat ik zwak was, maar mijn tegenstander gewoon sterker. Het voldoet niet. Nu ik weet dat er wezens zijn die zo veel sterker zijn dan ik, heb ik geen andere keus dan ook sterker te worden.
    Ik sluit de douchecabine, zodat ik alleen ben in de vochtige ruimte.
    'U heeft veel kennis van de menselijke geest,' zeg ik vanachter het glas terwijl ik een dot shampoo op mijn haar smeer.
    'Dat is misschien nog belangrijker dan alleen kracht en snelheid.'
    Nightshade is een manipulator. Maar wel de manipulator die mijn leven redde, van zijn vijand terwijl hij hem had kunnen doden. Dat betekent dat hij mij waardig genoeg achtte om te blijven leven. Hij is anders dan Hem. Nee.. ik moet ophouden met hem als een godheid te zien. Hij is dood. Er breken nieuwe tijden aan.
    Ik glimlach en spoel mijn haar uit. Als ik gerust heb, wordt het tijd om te gaan jagen.

    [ bericht aangepast op 17 aug 2012 - 15:54 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Sal Levine

    'Sorry,' mompelde ze. 'Ik ga het gaasje halen, ben zo terug,' zei ze zacht en ze liep snel weg. Ik keek haar even na en zuchtte zachtjes. Ik probeerde mijn t-shirt verder uit te doen met veel moeite. Ik hijgde wanneer ik eindelijk mijn goede arm eruit had gehaald.
    'Het spijt me echt, ik ga meteen aan de slag,' murmelde ze. Ik keek haar even aan en knikte toen lichtjes.
    'Het geeft niet,' mompelde ik zachtjes. 'Kan je.. Mijn shirt..' Ik keek haar weer even aan. 'Ik... Krijg het niet verder.' Ik beet op mijn lip en besefte mij dat ik afhankelijk begon te worden van andere omdat ik het simpel weg niet kon.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt mij even aan en knikt lichtjes. Ik zie dat hij al één arm uit zijn shirt gekregen heeft maar dat zijn gewonde arm er nog in zit.
    "Het geeft niet." mompelt hij zact. "Kan je... Mijn shirt... Ik.. krijg het niet verder." Hij bijt op zijn lip en ik besef me hoe het voor hem moet zijn om afhankelijk van mij te zijn. Ik knik gelijk en help hem om zijn arm er voorzichtig uit te halen.
    "Als je iets nodig hebt hoef je het maar te zeggen, Sal." mompel ik zacht terwijl ik zo langzaam en voorzichtig mogelijk het gaasje losmaak en verwijder. "Ik vind het niet erg, doe het alsjeblieft gewoon niet zelf. En zo hoeft niemand anders ervan te weten." zeg ik. Ik doel alleen niet op zijn wond maar op zijn litteken en ogen. Dat ik ervan weet is vast al erg genoeg.


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    "U heeft veel kennis van de menselijke geest." zei hij vanachter het glas, "Dat is misschien nog belangrijker dan alleen kracht en snelheid." Ik grinnikte eventjes. "Ik laat me niet beïnvloeden door illusies die te makkelijk zijn om te ontkrachten. Had je nou een illusie opgeroepen van alleen een groter zwaard had ik het nog geloofd."
    "En hoezo heb ik veel kennis van de menselijke geest?" vroeg ik nadenkend, "Ik was eens een mens en daar weet ik nog wel dingen van, maar dat is vast niet wat jij bedoeld."
    "Wij gaan straks op jacht. De muur om het huis houdt ons niet tegen. We zullen eens een lekker maaltje zoeken." beviel ik terwijl ik wachtte totdat hij klaar was met douchen, "Het is makkelijk, maar je moet het wel goed doen."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    'Als je iets nodig hebt hoef je het maar te zeggen, Sal,' mompelde ze zacht na mij te hebben geholpen met mijn andere arm er voorzichtjes uit te halen. Ik had op mijn lip gebeten om te voorkomen dat ik liet merken dat het zeer deed. Voorzichtig maakte ze het gaasje los en verwijderde hem. Nu slaakte ik wel eventjes een kreet.
    'Ik vind het niet erg, doe het alsjeblieft gewoon niet zelf. En zo hoeft niemand anders ervan te weten.' Ik slikte eventjes. De tocht die erop kwam deed nog aardig veel zeer. Eventjes hapte ik naar adem en vroeg mij af waarom ik dit deed.
    'Maar ik kan het zelf,' loog ik en ik beet weer op mijn lip. Ik zuchtte eventjes.. 'Vind het een wonder dat jij dit allemaal doet, waarom?' Ik keek haar aan en ik moest bekennen dat ik nieuwsgierig was naar haar antwoord. 'Wil je niet liever bij de anderen wezen?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Ik hoor wel hoeveel pijn hij heeft, zeker als hij naar adem hapt.
    "Maar ik kan het zelf." liegt hij duidelijk en bijt op zijn lip waarna hij zucht. "Vind het een wonder dat jij dit allemaal doet, waarom? Wil je niet liever bij de anderen wezen?" vraagt hij redelijk nieuwsgierig. Ik schud mijn hoofd en begin met het nieuwe gaasje ertegen aan plakken.
    "Goed, dus jij kan nu zelf het gaasje er tegen aan plakken, jezelf weer aankleden zo en vanavond weer uitkleden? Succes." Ik ga alsnog gewoon door met het gasje. "Ik ben niet echt sociaal, helaas. In een groep val ik sowieso weg, dat is niets voor mij. Hoe graag ik het ook zou willen." leg ik erna uit. Ik plak het laatste stukje eraan en bekijk het resultaat. Het zit nu veel minder strak, gelukkig. Ik glimlach er even over.
    "Klaar." meld ik. "Ik doe gewoon graag dingen voor anderen. En jij helpt mij ook, met mijn geheugen."


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Goed, dus jij kan nu zelf het gaasje er tegen aan plakken, jezelf weer aankleden zo en vanavond weer uitkleden? Succes,' zei ze, maar ze ging gelukkig verder door met het gaasje. Natuurlijk kon ik dat niet! Dan ging het echt strak zitten, of te los of het plakspul zat dan op mijn wond.
    'Ik ben niet echt sociaal, helaas. In een groep val ik sowieso weg, dat is niets voor mij. Hoe graag ik het ook zou willen,' legde ze daarna uit. Ze plakte het laatste stukje eraan. Het zat eerlijk gezegd zelfs beter dan zo net. Het zat veel minder erg op de wond gedrukt.
    'Klaar. Ik doe gewoon graag dingen voor anderen. En jij helpt mij ook, met mijn geheugen.' Ik keek even naar mijn schouder en toen naar Rikki.
    'Soort zoek soort,' zei ik zacht terwijl ik mijn shirt pakte en die alvast over mijn hoofd deed.
    'Dat is meestal zo met mensen. Ze zoeken naar mensen waar ze dingen gemeen mee hebben. Zelfs onsociale mensen zoeken onsociale mensen. Zo zijn ze toch weer sociaal. Ik waardeer het dat jij mij helpt met dit alles. Je kon ook weggaan en mij achter laten, zodat ik het zelf kon oplossen. Ik vroeg namelijk nergens om. Ook niet of jij mij wilde volgen naar mijn kamer.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Soort zoek soort." zegt hij zacht en hij pakt zijn shirt vast om die vast over zijn hoofd te trekken. Ik help hem voorzichtig terwijl ik naar hem luister.
    "Dat is meestal zo met mensen. Ze zoeken naar mensen waar ze dingen gemeen mee hebben. Zelfs onsociale mensen zoeken onsociale mensen. Zo zijn ze toch weer sociaal. Ik waardeer het dat jij mij helpt met dit alles. Je kon ook weggaan en mij achter laten, zodat ik het zelf kon oplossen. Ik vroeg namelijk nergens om. Ook niet of jij mij wilde volgen naar mijn kamer." vertelt hij. Ik knik langzaam.
    "Ik weet niet bij welk soort ik hoor, ik doe namelijk wel mijn best om sociaal te zijn. Heel erg." beken ik zacht en zijn shirt is eindelijk aan. Ik pak zijn vest en houd hem weer open voor Sal, net zoals eerder.
    "Ik weet niet waarom ik je hielp. Waarschijnlijk omdat je mij daarvoor al aan het helpen was. Ik doe normaal zulke dingen niet echt uit mezelf." Ook dit is weer een bekentenis en ik hoop niet dat het beledigend overkomt. "Ik ben blij dat ik het gedaan heb." vervolg ik mezelf.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ik weet niet bij welk soort ik hoor, ik doe namelijk wel mijn best om sociaal te zijn. Heel erg,' bekende ze zacht. Mijn shirt was eindelijk aan waarna ik opgelucht zuchtte. Ze hielt mijn vest voor mij open zoals ze dat ook eerder had gedaan in de badkamer.
    'Ik weet niet waarom ik je hielp. Waarschijnlijk omdat je mij daarvoor al aan het helpen was. Ik doe normaal zulke dingen niet echt uit mezelf. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.' Ik keek haar even lichtelijk verbaasd aan en trok doen met haar hulp mijn vest weer aan.
    'Onsociale mensen die sociaal willen zijn. Zie je? Soort zoek soort. Het liefst wil ik ook met mensen kunnen omgaan.' Ik zuchtte eventjes en deed een poging om mijn rits dicht te maken. Mislukt.. Het was toch erg dat ik niet eens een rits kon dicht doen?
    'Maar jij helpt mij omdat ik jou hielp? Ik weet niet hoe ik mij daarbij moet voelen.' Ik schudde lichtjes mijn hoofd. 'En toch ben je er weer blij om. Ik snap het niet.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt mij lichtelijk verbaasd aan en heeft zijn vest snel weer aan.
    "Onsociale mensen die sociaal willen zijn. Zie je? Soort zoek soort. Het liefst wil ik ook met mensen kunnen omgaan." Hij zucht eventjes en probeert zijn rits dicht te doen wat mislukt. Ik kniel bij hem neer en doe het opnieuw voor hem. Ik bijt op mijn en voel medelijden voor hem. Het zou voor hem moeilijker zijn dan voor mij, ik schrik mensen niet af met mijn onschuldige uiterlijk.
    "Maar jij helpt mij omdat ik jou hielp? Ik weet niet hoe ik mij daarbij moet voelen." Ik was er al bang voor terwijl ik toekijk hoe hij lichtjes met zijn hoofd schud. "En toch ben je er weer blij om. Ik snap het niet."
    "Het is ook ingewikkeld. Ik weet het zelf namelijk niet echt. Misschien omdat je aardig bent en niet gemeen." Ik sta op en steek mijn hand uit naar zijn goede hand om hem overeind te helpen, al weet ik dat hij dat nog wel zelf kan. Ik help hem gewoon graag, besef ik.
    "Laten we maar weer verder zoeken. Dit gesprek is veel te complex in mijn ogen." murmel ik zacht en met tegenzin.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Het is ook ingewikkeld. Ik weet het zelf namelijk niet echt. Misschien omdat je aardig bent en niet gemeen,' zei ze. Ze had daarvoor voor mij neergeknield en mijn rits voor mij dicht gedaan. Ze stond weer op en stak haar hand uit naar mijn goede hand.
    'Laten we maar weer verder zoeken. Dit gesprek is veel te complex in mijn ogen,' murmelde ze zacht en met tegenzin. Ik keek haar even aan en nam haar hand aan, maar in plaats van op te staan trok ik haar zachtjes naast mij neer.
    'Ik wil even rusten,' zei ik. Ergens wilde ik niet echt dat zij doorkreeg dat ik dit voor haar deed.
    'En ik heb geen enkele reden om gemeen te doen. Misschien dat ik zo wel over kom, maar daar heb ik echt niet voor gekozen.' Mijn capuchon had ik nog steeds niet op gedaan en ik vroeg mij af of ik die nu wel of niet op moest doen. Ik keek haar aan. Ik wou weten wat zij ervan vond. Ik moest opbiechtten dat ik het wel fijn vond om met iemand te kunnen praten zonder capuchon op.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Ayaki.

    'Ik laat me niet beïnvloeden door illusies die te makkelijk zijn om te ontkrachten. Had je nou een illusie opgeroepen van alleen een groter zwaard had ik het nog geloofd.' Ik glimlach vaaltjes vanachter het glas terwijl ik mijn haar uitwas.
    'Ja.' Ik wring de laatste restanten shampoo uit mijn haar en zeep mijn lijf in. Jasmijnbloemen.
    'En hoezo heb ik veel kennis van de menselijke geest? Ik was eens een mens en daar weet ik nog wel dingen van, maar dat is vast niet wat jij bedoelt.' Ik schud mijn hoofd, maar dat ziet hij uiteraard niet.
    'Nee, dat is niet waar ik op doelde. Er zijn veel dingen die mensen psychologisch onbewust doen. Als iemand daar goed van op de hoogte is en dat tegen die persoon kan gebruiken, dan maakt iemand dat een formidabele tegenstander. Ken de vijand, dat zei hij me altijd,' zeg ik met zachte stem.
    'In mijn geval.. toen ik tegen u vocht had ik in mijn fysieke staat twee opties: of het laatste restant van mijn kracht gebruiken om u proberen uit te schakelen met het risico zelf gevangen te worden in een illusie of het risico om verslagen te worden door alleen uw kracht en snelheid, of het op een illusie wagen. Allebei de opties zouden me veel kracht kosten en ik was al enigszins verzwakt. Omdat het aannemelijk was dat ik u nogmaals zou proberen aan te vallen, zette ik alles in op de illusie, voor de impact en het verrassingseffect.' Ik spoel de zeep van mijn lijf.
    'Maar het nadeel van mijn illusies zijn dat ze een deel van mijzelf blootgeven. En iemand die zich daarvan bewust is, heeft de potentie om me uit te schakelen. Dat heeft u gedaan.' Opnieuw een waterig glimlachje.
    'De kwaliteit van mijn illusie was niet voldoende, ik maakte te weinig gebruik van angst zaaien en focuste me te veel op de omgeving en details. Dat maakt het meer een interessant landschap dan een volwaardige illusie.' Ik zwijg nu. Ik heb teveel gesproken. Zou hij het erg vinden?
    'Wij gaan straks op jacht. De muur om het huis houdt ons niet tegen. We zullen eens een lekker maaltje zoeken,' zegt Nightshade.
    'Begrepen,' reageer ik zacht als ik de rest van de zeep afspoel.
    'Het is makkelijk, maar je moet het wel goed doen.'
    Ik doe de douche uit en verlaat de cabine. Met snelle, kleine pasjes passeer ik hem en sla een handdoek om mijn lijf. Nu voel ik me minder kwetsbaar en bekeken. Ik weet niet exact wat er net gebeurde toen hij me aanraakte, maar helemaal zeker of ik het nogmaals wil ervaren ben ik niet.
    'U zult het me leren, toch?'


    No growth of the heart is ever a waste

    Rikki Madeleine Beck

    Hij neemt mijn hand aan maar trekt mij naast zich. Verbaasd laat ik mezelf naast hem neer op de trap ploffen. Wilt hij dan nog niet verder?
    "Ik wil even rusten." zegt hij. "En ik heb geen enkele reden om gemeen te doen. Misschien dat ik zo wel over kom, maar daar heb ik echt niet voor gekozen." zegt hij en ik bekijk zijn litteken die ik vanaf deze positie goed kan zien. Het loopt van boven naar beneden over zijn gehele gezicht heen. Hij is niet mooi glad maar bobbelig. Op zich niet eens zo erg, ik schrok waarschijnlijk meer van dat hij er één heeft dan van zijn litteken zelf. Gewoon omdat ik het niet verwacht had.
    "Je komt niet gemeen over, eerder mysterieus. Ik bedoelde gemeen in zijn algemeen, iedereen zou gemeen kunnen doen." Ik zucht als ik het probeer uit te leggen. "Ik hoop dat je het begrijpt, het is nogal vaag. "Je bent niet gemeen en je komt ook niet gemeen over, hoe je er ook uit ziet. Misschien wat onverschillig en emotieloos maar absoluut niet gemeen." Ik glimlach lichtjes en krijg de neiging om zijn litteken aan te raken maar ik durf niet het niet waardoor ik op mijn lip bijt. Mijn handen zijn onbewust iets omhoog gegaan en blijven steken op een bepaalde hoogte toen ik het doorkreeg. Ik laat ze gelijk weer zakken.


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    "Begrepen." reageerde hij zacht. Toen hij klaar was deed hij de douche uit en verliet de cabine. Met snelle, kleine pasjes passeerde hij mij en pakte een handdoek die hij daarna om zijn lichaam sloeg.
    "U zult het me leren, toch?" Ik grinnikte eventjes. "Natuurlijk, ik ben je mentor. Ik ben ervoor verantwoordelijk dat jij een goede opleiding krijgt en zo een respectabele vampier word die de regels en oudere vampiers respecteert." zei ik terwijl ik hem aankeek. "Ik kleed me even aan en dan zien we elkaar achter het huis. Wees snel." Met die woorden draaide ik mij om en liep zijn kamer uit.
    Ik schoot als de wind de trap naar de tweede verdieping op en ging toen meteen door naar mijn eigen kamer, waar ik de deur zachtjes achter me dicht deed. Ik wilde niet dat iemand mij hoorde en ik verwachtte ook niet dat iemand dat deed. De meeste mensen zullen het verwarren met een zuchtje wind en dat is erg normaal in een oud huis. Ik trok snel een zwart t-shirt, een zwarte broek en een leren jack aan. Toen trok ik mijn legerkistjes aan en bekeek mezelf nog eens in de spiegel. Mijn haren waren nog nat, maar voor de rest zag ik er goed uit.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.