• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 13 aug 2012 - 21:13 ]


    Your make-up is terrible

    Dahlia Evangeline Orellana
    "Ik ben opgegeven door een stel vrienden dus ja. Ik wist tot vanochtend niet eens wat het inhield. Mijn grootste angst, dat gaat nog moeilijk worden" Zegt Caleb. Ik loop op hem af en ga naast hem zitten. "Hoezo? Wat is jouw grooste angst dan?" ik grijns eventjes.
    "Nu heb je me wel nieuwschierig gemaakt hoor Caleb" antwoord ik. Ik leun tegen het aaanrecht en sla mijn armen over elkaar en kijk Caleb even speels aan met mijn kristal blauwe ogen en een lichte glimlach over mijn volle lippen


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Rikki Madeleine Beck

    "Pardon. Ligt het aan mij, of is er geen bereik hier?" Ik kijk op als een meisjes stem iets aan mij vraagt en ze staat met haar hand omhoog. In haar hand bevind zich een telefoon. Ik gok zomaar dat ze naar bereik zoekt. Ik vis mijn ouderwetse telefoon uit mijn broekzak en kijk er even op.
    "Nee, ik heb ook geen bereik." zeg ik met een zachte stem. "Welke provider heb jij? Misschien ligt het daar wel gewoon aan." Ik kijk even in haar opvallende blauwe ogen.


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    Ze grinnikte en stond op, waarna ze haar handen in haar zij zette en mij wachtend aankeek. Ik stond ook op en glimlachte naar haar. "De tas heb ik al naar mijn kamer gedragen, maar het moet nog uitgepakt worden." Moest ik een tas uitpakken? Serieus? Ze knipperde even met haar ogen, vast om mij te verleiden, en wreef toen met haar lippen over elkaar waardoor de geur van bloed weer mijn neus in schoot. Ze ging alvast een stuk uit de kamer. "Of heb je soms wat beters te doen?" grinnikte ze toen en draaide zich om zodat ze naar mij keek. Ik schudde mijn hoofd. "Nee, eigenlijk niet." zei ik en gaf haar een verleidelijke glimlach, "Ik ga graag mee" Toen ging ik achter haar staan. Even dacht ik erover na om haar op haar billen te slaan, maar ik hield me in. Dat kwam wel.

    [ bericht aangepast op 13 aug 2012 - 20:11 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Katherine Sarah Gray
    Ze vist haar mobiel uit haar zak en ik sta eventjes verbaasd. Ik had gedacht dat iedereen intussen wel een smartphone heeft. Dan vraagt ze naar mijn provider en ik denk even na. 'T-mobile,' zeg ik dan. 'Maar ik had toen ik de bus uitstapte nog gewoon verbinding. Heb jij ook T-mobile dan?'
    Ik herinner me dat ik nu tegen iemand praat die ik niet ken en dat ik me waarschijnlijk zou moeten voorstellen, maar voor mij lijkt dat nu minder belangrijk dan het hebben van bereik.


    everything, in time

    Niamh Raine Pierce.
    Hij stond ook op en glimlachte naar mij. "Ik kan natuurlijk ook nog altijd de tas naar beneden sleuren, zodat jij hem weer naar boven kan dragen." vertelde ik hem met een aangenaam glimlachje op mijn lippen. Toen draaide ik me weer om, liep richting de hal en begon de trap al op te lopen. Mijn vingers haalde ik even door mijn goudblonde haarlokken, terwijl ik deze daarna over één schouder deed, zodat de andere helft van mijn nek zichtbaar werd.
    Mijn vingers haalde ik als een kam door de punten van mijn haar, waarna ik stopte en we al boven aan de trap stonden. "Waar is jou kamer eigenlijk?" vroeg ik hem nieuwsgierig, terwijl ik een snelle blik op hem wierp en vervolgens richting mijn kamer liep.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Rikki Madeleine Beck

    Ze kijkt even verbaasd naar mijn telefoon. Ik ben dan ook één van de weinige die geen Wi-Fi, Android of Apple-dingen heeft.
    "T-mobile." antwoord ze. "Maar ik had toen ik de bus uitstapte nog gewoon verbinding. Heb jij ook T-mobile dan?" vraagt ze en iks schud kort mijn hoofd.
    "Nee, Vodaphone." antwoord ik en glimlach kort. "Ze hebben vast ervoor gezorgt dat we geen verbinding hebben zodat we eventueel belangrijke dingen niet door kunnen geven. Best logisch." zeg ik en ik haal kort mijn schouders op.
    "Stond vast in dat dikke contract dat we moesten tekenen. Ik heb het in ieder geval niet helemaal doorgelezen. Jij wel dan?"


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    "Ik kan natuurlijk ook nog altijd de tas naar beneden sleuren, zodat jij hem weer naar boven kan dragen." vertelde ze me met een aangename glimlach. Toen draaide ze zich om, liep richting de hal en begon de trap op te lopen. "Nou nee dankje." zei ik lachend en liep achter haar aan. Ik ben geen slaaf. Terwijl we de trap opliepen deed ze haar naar een kant waardoor haar nek zichtbaar werd. Ze wilde gewoon gebeten en leeg gezogen worden. Hou je in Nightshade, hou je in! Ze stopte toen we bovenaan waren. "Waar is jou kamer eigenlijk?" vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze een snelle blik op me wierp en vervolgens richting haar kamer liep. "Ik woon op de tweede verdieping, vraag me niet waarom, ik werd daar gedumpt." antwoordde ik lachend. Ik had op de tweede verdieping inderdaad een kamer, maar ik bleef liever op de zolder want daar was het lekker donker. Ik liep haar kamer binnen en ging op haar bed zitten.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Ayaki.

    Bloed. Geef me zijn bloed. Nu, Ayaki, nu! Ik slik een brok in mijn keel weg en ga Sal voor de gang.
    'Dit zijn de kamers voor toekomstige bewoners. Zoals je misschien al hebt gezien, zijn ze allemaal identiek. Ze mogen naar wens ingericht worden.' Ik loop verder, geef aan dat we eerst naar de tweede verdieping gaan. Ik blijf even stil staan tot Sal ook boven is.
    'De tweede verdieping. Het heeft niet echt een functie en dient meer als opslagplaats van verschillende zaken. Zo heb ik er een ruimte met boeken gevonden waar ik soms mijn tijd doorbreng.' Ik ga hem voor en open een willekeurige deur. Ik stap aan de kant zodat Sal naar binnen kan, mocht hij er behoefte aan hebben.
    'Veel portretten zijn er al voor wij er kwamen. Het zou kunnen dat een van de huisgenoten hier aan het schilderen is geweest, maar veel contact heb ik niet met ze.' Dit doe ik uit bescherming voor hen. Mijn dorst naar bloed is zo groot dat het niet verstandig is om iemand op mijn kamer te laten, of dicht bij me in de buurt. Ik werp een schuine blik op Sal, sluit de deur dan en ga hem voor de gang op om de afstand tussen ons te vergroten.
    Bloed. Geef me zijn bloed. Nu, Ayaki! Laat me niet langer wachten! Je wil toch niet gestraft worden, of wel soms? Mijn ogen worden groot en ik sta abrupt stil.
    Nee. Alstublieft niet. Heb geduld, alstublieft, fluister ik in gedachten.
    Nee! Mijn geduld is op!
    'Aah.. aah!' Een bonkende koppijn steekt plotseling op. Ik grijp naar mijn hoofd en val op mijn knieen. Heb ik te lang gewacht?
    Nee, alstublieft. Alstublieft, hou op!
    Hun lijden is mijn voeding! Geef me hun bloed, geef me de angst in hun ogen! Hou op met je onschuldige facade, Ayaki!
    'Ik..' Trillend kom ik overeind, vind mijn houvast aan een kast in de gang. Ik hijg om weer op adem te komen.
    'Volg mij, we zijn nog niet naar de derde geweest,' zeg ik op neutrale toon, alsof er zich zojuist niks heeft voorgedaan.


    No growth of the heart is ever a waste

    [Zo zo sam, jij wilt ook snel moorden zeg.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Niamh Raine Pierce.
    "Ik woon op de tweede verdieping, vraag me niet waarom, ik werd daar gedumpt." antwoordde hij lachend, waardoor ik hem even aankeek en als automatisch moest ik ook lachen. "Dat lijkt me beter, aangezien de rest volgens mij allemaal een kamer op deze verdieping heeft. Wil je ruilen?" Grinnik ik en loop ook mijn kamer in, waarna ik deze sloot en hem met een klein grijnsje aankeek.
    De jongen, Darren Shade, was op mijn bed gaan zitten alsof hij het zich al gelijk gemakkelijk maakte. Ik keek er even fronsend naar, maar besloot er niets op te zeggen en sleurde mijn zware tas onder het bed vandaan, waarna ik erbij op de grond ging zitten en deze opende. Eigenlijk was het bijna allemaal kleding, maar er zaten ook enkele teken- en schilderspullen in. Nu maar zien of ik daar hier tijd voor krijg.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    CyberLord schreef:
    [Zo zo sam, jij wilt ook snel moorden zeg.]

    Demonic child yaknow, can't help it *gayhand*


    No growth of the heart is ever a waste

    Nightshade

    "Dat lijkt me beter, aangezien de rest volgens mij allemaal een kamer op deze verdieping heeft. Wil je ruilen?" Grinnikte ze en liep ook haar kamer in waarna ze deze afsloot en me met een klein grijns aankeek. Ze maakt het me alleen maar makkelijker, heeft ze dat niet door. "Wat ben jij van plan?" vroeg ik uitdagend, "En nee, mijn kamer blijft van mij, maar je mag wel eens langskomen hoor." Hopelijk deed ze dat want dan kon ik rustig mijn gang gaan en hoefde ik minder bang te zijn dat iemand mij of beter gezegd, haar, hoort. Ze pakte haar tas van onder haar bed vandaan en ging op de grond zitten. Toen ze die opende zag ik allemaal kleding en tekenspullen.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    Ik volgde Ayaki en luisterde naar wat hij vertelde. Het was mij helemaal niet opgevallen dat er een twee verdieping zat. Ik was blij om te horen dat er een kamer zat vol boeken. Misschien dat je mij daar ook nog eens kon vinden, moest toch ergens mij tijd aan verdoen hier? Het was trouwens ook beleefd van hem om boven te wachten op mij. De kamer met de vele portretten kon mij weinig schelen. Ik snapte de lol er nooit van. Zeker niet als het iets kunst was. Kloddertje hier, kloddertje daar. Ik zuchtte. Geschrokken keek ik op toen Ayaki met zijn handen naar zijn hoofd kreeg en voorover op zijn knieën viel.
    'Ik...' zei hij en net of ik wou vragen of alles goed was, kwam hij al weer trillend overeind. Houvast had hij gevonden aan een kast die in de gang stond. Ik hoorde hem hijgen en wist gewoon zeker dat dit niet goed ging.
    'Volg mij, we zijn nog niet naar de derde geweest,' zei hij op een neutrale toon, alsof er net niks was gebeurd. Ik keek hem iets rechter aan waardoor en wat minder schaduw over mijn gezicht heen viel. Ik bleef stil staan en vroeg me als eerste af waarom ik niet wist hoe veel verdiepingen er hier waren. Ik schudde mijn hoofd en liep op Ayaki af.
    'Wij gaan nu nergens meer heen,' zei ik nogal bot. Ik keek Ayaki aan. 'Jij moet naar bed en slapen. Niet normaal wat er net gebeurde. Jij hebt slaap nodig. Die derde verdieping komt een andere keer wel.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Caleb Nathaniel Pike

    Ik lachte evnetjes. "Nu heb je me wel nieuwschierig gemaakt hoor Caleb" Ik kijk haar aan en grijns. "Mijn grootste angst?" vroeg ik toen en mijn groene ogen sloegen mysterieus. "Zal je ooit wel achter komen." siste ik ineens woedend. Ik voelde me ineens verschrikkelijk woedend en sloeg boos met mijn handen tegen de kast aan.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Niamh Raine Pierce.
    "Wat ben jij van plan?" vroeg hij uitdagend en ik fronste even. Hoe bedoeld hij, van plan? "En nee, mijn kamer blijft van mij, maar je mag wel eens langskomen hoor." Ik keek hem even met verrassende opgetrokken wenkbrauwen en een klein, uitdagend glimlachje aan. "Ik ben niets van plan," antwoordde ik naar waarheid en stond weer op terwijl ik naar de deur keek. "Ik kan er gewoon niet tegen als er deuren openstaan die dicht horen," verklaarde ik. "Maar als je de deur weer open wilt.." Ik liep richting de deur en opende deze zodat het wagenwijd stond. Hierna grinnikte ik naar hem. "Zo blij?" Ik likte weer over mijn lippen, ging weer bij mijn tas op de grond zitten en pakte mijn spullen uit.


    Quiet the mind, and the soul will speak.