• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ CottonCloud
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 13 aug 2012 - 21:13 ]


    Your make-up is terrible

    Dahlia Evangeline Orellana
    "Zal je ooit wel achter komen" sist hij plotseling en slaat boos met zijn handen tegen de kast. Ik haal mijn wenkbrouwen even op. "Wow Relax dude" zeg ik, nog steeds met opgetrokken wenkbrouwen. Ik was inderdaad niet snel bang, maar als er iemand boos of aggresief werd, raakte ik wel een beetje in paniek.
    Dat is allemaal jouw schuld klootzak! "Er is niks aan de hand hoor Relax, ik vroeg maar wat. Je kan ook gewoon nee zeggen als je dat niet wilt zeggen. Daar heb je een mond voor weetje"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Katherine Sarah Gray
    Verdomme, dan ligt het dus ook niet aan de provider. 'Logisch, ja, maar ook enorm vervelend.' Ze haalt kort haar schouders op en vervolgt haar verhaal. 'Stond vast in dat dikke contract dat we moesten tekenen. Ik heb het in ieder geval niet helemaal doorgelezen. Jij wel dan?' Lachend schud ik mijn hoofd. 'Ben je gek? Daar zou je drie dagen mee bezig zijn. Zo moeilijk is het niet, over je ergste angst heen komen en tada, je krijgt geld. Makkelijk verdient, lijkt me zo.'


    everything, in time

    Nightshade

    "Hahaha, okay. Beetje rare gewoonte om een deur dan meteen op slot te doen." zei ik lachend, "Maar ieder zo zijn eigen dingen." Zij zou mij vast ook raar vinden als ik haar zou vertellen dat ik ervan hou om mensen te verkrachten en vermoorden. Ze deed de deur weer open en vroeg ik er blij om was. "Mij maakt het niet uit hoor." zei ik met een glimlach. Ze ging weer op de grond zitten en ging verder met het uitpakken van haar tas. "Hoe kan ik je helpen?" vroeg ik beleefd en glimlacht aardig.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Amaristus (typfout bij rollentopic)
    Ik stond op van het bed, en strekte me even uit. Ik wapperde even met mijn vleugels, en liet ze langzaam verdwijnen. Als ik ze niet had, had ik een tattoo van engelvleugels op mijn rug. Ik hoorde beneden wat gestommel, wat betekende dat of Nightshade, of Ayaki, of Elizabetha beneden was. Of nieuwe mensen. Ik grinnikte. Ayaki en Nightshade hielden van bloed, maar ik was meer van de angst. Met mijn illusies liet ik ze de engste maar ook de mooiste dingen zien. Ik trok even iets "menselijks" aan, aangezien ik net nog in mijn jurk had gelopen. Ik pakte uit de kast een leuk blauw short en een wit hemdje. Ik trok het over mijn hoofd, en drapeerde mijn blonde krullen sierlijk over mijn schouders. Nog een paar hemelsblauwe pumps aan en ik was klaar. Ik liep voorzichtig van de trappen af naar beneden, en zag een paar mensen staan. Ik besloot dat ik niet een van hen ging aanspreken, maar dat ik ging wachten tot ze dat bij mij deden.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Rikki Madeleine Beck

    Ze schud lachend haar hoofd. "Ben je gek? Daar zou je drie dagen mee bezig zijn. Zo moeilijk is het niet, over je ergste angst heen komen en tada, je krijgt je geld. Makkelijk verdient, lijkt me zo." zegt ze. Ik knik met een glimlach.
    "Net wat ik dacht dus." zeg ik en prop het oude ding weer in mijn broekzak. Die blijft de komende dagen dus ergens op mijn tijdelijke kamer rondzwerven. Misschien dat ik het van de week nog een probeer.
    "Ik ben trouwens Rikki." Ik steek mijn hand uit naar het meisje.


    Your make-up is terrible

    Caleb Nathaniel Pike

    "Er is niks aan de hand hoor Relax, ik vroeg maar wat. Je kan ook gewoon nee zeggen als je dat niet wilt zeggen. Daar heb je een mond voor weetje" Ik hoorde lichte paniek in haar stem.
    Ik kon mezelf weer vervloeken en gromde lichtjes en sloot mijn ogen. Ik moest me richten op één punt en mijn hoofd leeg maken. Ik keek haar aan. 'Sorry.' zei ik een stuk rustiger. 'Het spijt me.'


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Katherine Sarah Gray
    'Net wat ik dacht dus,' zegt ze nu en ik lach opnieuw. 'Fijn dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.' Nu steekt ze haar hand uit en stelt zich voor als Rikki, geweldige naam voor een meisje. Ik neem haar hand aan en schudt deze. 'Aangenaam, ik ben Katherine,' antwoord ik haar. 'En als de komende dagen net zo blijven als nu, hebben we dat geld zo verdiend.'


    everything, in time

    Ayaki.

    Als ik merk dat ik niet meer word gevolgd door Sal, sta ik stil. Ineens merk ik hoe zijn pas versnelt en hij voor me komt te staan. De felheid in zijn ogen verbaast me lichtelijk. Te dichtbij. Hij is te dichtbij.
    'Wij gaan nu nergens meer heen,' zegt hij. Mijn gezichtsuitdrukking blijft neutraal als zijn ogen de mijne kruisen. Ik zie nu wat meer van zijn gezicht.
    'Jij moet naar bed en slapen. Niet normaal wat er net gebeurde. Jij hebt slaap nodig. Die derde verdieping komt een andere keer wel.'
    Ik zwijg even. Is mijn slapeloosheid zo duidelijk? Ik knik.
    'Ik heb soms last van hoofdpijn, niks ernstigs, het spijt me als ik je aan het schrikken heb gemaakt,' verklaar ik even neutraal.
    'Ik zal zo proberen wat te rusten.' Ik weet nu al dat er van slaap niks terecht zal komen. Ik heb in geen 200 jaar goed geslapen, vandaag zal geen uitzondering zijn.
    'Kan ik je eerst wat drinken aanbieden?' stel ik voor en ga op de trap staan, om aanstalten te maken om naar beneden te gaan. Ik voel dat ik rustiger word van binnen. Hij heeft me de kans gegeven om mijn spel te doen ontpoppen. Ik zie mezelf in de reflectie van een servieskast en bedenk me dat het inderdaad vrij weinig moeite kost om de donkere kringen onder mijn ogen te ontdekken. Mijn kleding heeft wat ouderwets en ik heb me verschillende keren afgevraagd of ik me niet een keer in een spijkerbroek en een blouse moet kleden, maar uiteindelijk vind ik deze kleding prettiger zitten. Ik ben immers niet anders gewend en bovendien is het een geschikte opbergplaats voor wapens.


    No growth of the heart is ever a waste

    Dahlia Evangeline Orellana
    Caleb sluit zijn ogen en gromt even. Dan kijkt hij me weer aan. "Sorry" zegt hij. "het spijt me" ik haal mijn schouders even op. "whatever" mompel ik zachtjes. Ik wend mijn blik af. Ik heb veels te snel mijn zwakte laten zien en daar baal er ontzettend van. Waarom heb ik zo snel mijn paniek laten zien? Ik ga zo dit spel verliezen, en als ik iets haat is het verliezen wel.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    (Hm? Ze deed de deur niet op slot hoor? :') But oké.)

    Niamh Raine Pierce.
    Ik glimlachte toen hij het lachend zei. “Inderdaad, ieder zo zijn eigen dingen, maar hé? Het zou pas raar zijn als iedereen hetzelfde was, ik vind het wel best zo hoor.” Nonchalant haalde ik mijn schouders op en grinnikte, terwijl ik wat door mijn tas rommelde.
    “Hoe kan ik je helpen?” vroeg hij beleefd en glimlacht aardig, waardoor ik hem even analyserend aankeek. De lichte kleur van zijn ogen, zijn glimlach die op zijn lippen hing en de vorm van zijn gezicht. Ik likte even over mijn tanden terwijl ik hem doordringend aankeek en reikte mijn hand naar zijn lange haren, welke ik een haarlok rond mijn wijsvinger strengelde. “Hm.” Murmelde ik enkel, terwijl ik het weer losliet en naast mijn tas neerzakte.
    “Je kunt me wel helpen met mijn tekenspullen, volgens mij zijn er veel dingen losgegaan in mijn tas.” Verklaarde ik hem en keek hem even onderzoekend en nieuwsgierig aan, waarna ik me weer op mijn tas richtte, maar tegelijkertijd ongemakkelijk aan mijn broekje frunnikte.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [ wie spreekt Amaristus aan, of moet ze ff naar iemand toekomen ? miss een wezen ?]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Caleb Nathaniel Pike

    Ik kon mezelf wel voor m'n kop slaan. 'Het spijt me als ik je heb afgeschrikt maar.' begon ik toen en schudde mijn hoofd. 'Niks.' zei ik en zag dat ze ergens mee zat. Ik ging met mijn hand over mijn gezicht. Hou je in bedwang Caleb. Anders laat je je grootste angst nog echt waar komen ook.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Rikki Madeleine Beck

    Het meisje neemt mijn hand gewoon aan en schud hem. Heel even was ik bang dat ze hem zou negeren, zulke rare, sociale angsten heb ik wel vaker. Maar ik kan er tegenwoordig goed mee omgaan.
    "Aangenaam, ik ben Katherine." antwoord ze me. "En als de komende dagen net zo blijven als nu, hebben we dat geld zo verdient." Ik grijns lichtjes.
    "Ja, dat is wel mooi verdient. Het is nog best saai maar ik ben bang dat het niet zo zal blijven." Ik zucht eventjes want ik ben best snel bang gemaakt.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ik heb soms last van hoofdpijn, niks ernstigs, het spijt me als ik je aan het schrikken heb gemaakt,' verklaarde hij neutraal. Verbaasd keek ik hem aan. Dat was alles behalve niets ernstig. Bij hoofdpijn viel je niet voorover op je knieën.
    'Ik zal zo proberen wat te rusten. Kan ik je eerst wat drinken aanbieden?' vroeg hij en hij maakte al aanstalten om naar beneden te gaan. Ik deed mijn capuchon weer wat verder over mijn hoofd heen. Ik wist niet hoeveel hij gezien had, blijkbaar niet teveel. Hij vroeg immers nergens naar. Hij keek in de servieskast en ergens vroeg ik mijzelf af wat hij dacht. Mijn hoofd ging iets schuin, maar al gauw deed ik het weer recht. Mijn handen stopte ik in de zakken van mij vest en liep al paar treden omlaag.
    'Voor deze keer,' zei ik en keek iets omhoog zodat ik een klein gedeelte van Ayaki kon zien. 'Daarna ga jij in je bed en ga jij slapen.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Dahlia Evangeline Orellana
    "het spijt me als ik je heb afgeschrikt...maar..Niks" Ik kijk Caleb even aan en lik over mijn lippen. "Je hebt me niet afgeschrikt. Zo snel ben ik niet bang zei ik al" antwoord ik, iets wat stoer. Ik houd er niet van mijn zwakte te laten zien en zal het ook vaak verbergen vlak nadat ik het laten zien heb. Ik glimlach even naar hem. "iedereen heeft wel eens zo'n aanval. Kom, zullen we samen even wandelen Caleb?" Ik glimlach lief, maar toch verleiderlijk naar hem.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]