• DIMENSION TRAVEL.


    ~~~~
    Rollentopic.


    Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
    Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
    Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
    Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..


    Wezens:
    • Psychotic - Zamaskowane.
    • Merlonie - Elizabetha.
    • Assassin - James.
    • RememberYoux - Aimee Adams.

    Meisjes:
    • Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
    • Bisous - Willow Nastya Reyes.
    • Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
    • Prisoner - Amberlynn Lee Jefferson.
    • Assassin - Sage Evangeline Clark
    • Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

    Jongens:
    • Colt45 - Firlas Rheitel.
    • Porcelaneous - Jack Rush.
    • DarkSavior - Damien Hunter.

    Wetenschappers:
    • Morticia - Xavier Hush Gray.

    Regels RPG:
    • Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
    • 16 + teksten mag.
    • Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
    • Max. 2 Personage's p.p.
    • Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
    • Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
    • Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
    • Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
    • Have fun! (:

    [ bericht aangepast op 8 aug 2012 - 20:18 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Xavier – Wetenschapper.
    Natuurlijk begon ze luid te schreeuwen dat ze los gelaten wilde worden en dat ze hier niet van gediend is, maar ik negeer haar heel wijselijk, wat haar echter alleen nog maar kwader maakte. Ze worstelde in mijn greep, echter lukte het toch niet, want ik hield haar heel stevig vast.
    “We hebben die horloges toch nog?” hoor ik opeens en kijk op naar Willow die naar haar pols gebaard, waar het horloge zit. God, zelfs haar heb ik nu liever dan de krijsende meid in mijn greep, maar goed, wat respect kon ze me wel geven, anders zat ze de hele tijd met me opgescheept en hoewel ik dat zelf liever niet wilde hebben, deed ik het omdat ik haar wilde plagen ermee.
    “Daarmee konden we ja in contact blijven met die andere wetenschappers of werken deze ook ineens niet meer?” Ze fronste lichtelijk. “Wat is er dan eigenlijk met die andere wetenschapper gebeurd?” Ik haalde mijn schouders op. “Dit meisje is gewoon irritant.” Meldde ik haar droog en grinnikte, waarna ik vervolgde: “Ik zal eerst de andere wetenschappers proberen te bereiken met het horloge en daarna sleutel ik wel wat aan de machine,” Ik wees naar de machine en zuchtte. Waarom moest mij dit overkomen? Nu wilde ik liever dat die pedo-wetenschapper mee ging.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sage Evangeline Clark

    "We hebben die horloges toch nog? Daarmee konden we ja in contact blijven met die andere wetenschappers of werken deze ook ineens niet meer? Wat is er dan eigenlijk met die andere wetenschapper gebeurd?" vraagt een meisje en ik voel hoe die vervelende man zijn schouders onder mij ophaalt.
    "Dit meisje is gewoon irritant." zegt hij grinnikend en ik grom kwaad. "Ik zal eerst de andere wetenschappers proberen te bereiken met het horloge en daarna sleutel ik wel wat aan de machine."
    "Kom anders rustig hier zitten, je krijgt ook een sigaret als je wilt." Ik trek een chagrijnig hoofd naar degene die dat tegen mij zei, een jongen.
    "Oh, ik zou dólgraag willen!" zeg ik enorm sarcastisch. "Maar helaas, ik kan niet want één of andere pedofiele wetenschapper laat mij niet meer los." Mijn stem word luider en het laatste snauw ik luid.


    Your make-up is terrible

    Damien Hunter

    Het meisje dat nog steeds op de rug hing van de wetenschapper trok een chagrijnig hoofd naar mij waarvan ik alleen moest lachen. "Oh, ik zou dólgraag willen!" zei ze enorm sarcastisch. "Maar helaas, ik kan niet want één of andere pedofiele wetenschapper laat mij niet meer los." Haar stem werd luider en ze snauwde het laatste gedeelte. Ik moest hierdoor alleen nog harder lachen. "Vraag dan heel lief of hij je neer wilt zetten." zei ik nog zachtjes grinnikend, "En anders stop ik hem wel in je mond voor je en steek hem aan."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Willow Nastya Reyes.
    'Dit meisje is gewoon irritant,' zegt Guppy.
    Ik trek lichtjes mijn wenkbrauwen op aangezien dat helemaal niks met mijn vraag te maken heeft. 'Ik zal eerst de andere wetenschappers proberen te bereiken met het horloge en daarna sleutel ik wel wat aan de machine'.
    'Hoe wil je aan de machine sleutelen als je geen gereedschap bij je hebt?' vraag ik.
    Een jongen zegt tegen het meisje dat over Guppy's schouder hangt dat ze wel bij hun kan komen zitten.
    'Oh, ik zou dólgraag willen! Maar helaas, ik kan niet want één of andere pedofiele wetenschapper laat mij niet meer los'.
    'Iemand is chagrijnig,' mompel ik terwijl ik overeind kom en naar Xavier en het zeurende meisje loop. 'Je kan haar maar beter loslaten voordat ze nóg chagrijniger wordt, áls dat al mogelijk is tenminste'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jack Rush.
    Ik had de oordopjes in mijn oren gedouwd voor de rust en om me af te schermen van de rest. Ik luisterde nu naar een nummer van Thousand Foot Krutch, wat ik overigens een erg goede band vindt. Mijn ogen had ik kalm gesloten, een mysterieuze sfeer hing er rond me heen – dit werd echter ruw verstoord door een harde knal en een klap. Snel, maar op mijn hoede, opende ik mijn ogen en inspecteerde ik de ruimte. Ja, ze waren geschrokken – allemaal. Mijn hand haalde een oordopje uit mijn oor om de gesprekken die nu bezig waren te volgen.
    De jonge wetenschapper stapte de duisternis in van de bossen en mompelde iets met dat dit niet de bedoeling was. Nee, dat snap ik. Ziet er niet echt uitnodigend uit, dacht ik sarcastisch.
    Vervolgens liep een meisje, die wat mensen aan de kant duwden, naar de wetenschapper en er volgde een discussie. Ik rolde mijn ogen. Natuurlijk, waarom ook niet. Iedereen in spanning hierdoor.
    Ik hoorde hier en daar het woord 'guppy' vallen en dit maakte me mijn wenkbrauwen fronsen. Guppy? C'mon. Het maakte me zozeer niet uit hoe oud de wetenschappers waren, al waren ze nog in hun tienerjaren. Dit zegt niks over hun intelligentie. Alsof het vanzelfsprekend is dat alleen oude gozers dit werk kunnen doen. Als ze dit verdomde ding maar kunnen maken. Al die vooroordelen maken me serieus ziek. Ik liet een vermoeide zucht horen en stapte toen ook het donker in.
    Nu had de wetenschapper het meisje over haar schouder en ik hield een geniepig glimlachje binnen. Ik leunde tegen de machine. Net op het moment dat ik een sigaret wil opsteken hoor ik de wetenschapper wat zeggen: “Ik zal eerst de andere wetenschappers proberen te bereiken met het horloge en daarna sleutel ik wel wat aan de machine.” Goed zo, doe jij dat maar jongen. Ik kreeg een geheimzinnige glimlach rond mijn lippen en mijn ogen richtte ik naar boven, naar de nu pikdonkere hemel. Nauwelijks kon ik wat zien, maar ik wist wel dat de sfeer hier heel anders was.
    “Dan zal ik zo maar op onderzoek gaan,” zei ik in het algemeen, met mijn blik nog gericht naar de hemel. Mijn stem had ik duidelijk laten horen, zodat iedereen mijn plan had gehoord.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Xavier – Wetenschapper.
    “Oh, ik zou dólgraag willen!” Alsof het nog meer sarcastischer kon, het straalde er gewoon vanaf. “Maar helaas, ik kan niet want één of andere pedofiele wetenschapper laat mij niet meer los.” Ik rolde mijn ogen en wilde haar eigenlijk net weer neerzetten als de jongen begon te praten en Willow ook haar mond opendeed.
    “Je kan haar maar beter loslaten, voordat ze nóg chagrijniger wordt, áls dat al mogelijk is tenminste.” Ik kon het niet meer met haar eens zijn, niet dat ik dat aan haar neus ging hangen natuurlijk: ze was al arrogant van zichzelf en er vast vrij zeker van dat ze beter was dan ik, dan gunde ik haar dit pleziertje niet.
    “Hmhm, maar ik dacht toch echt dat het schatje bij me wilde blijven,” meldde ik Willow nep-beteuterd en zette het meisje op de grond waarna ik een plagerige knipoog naar haar stuurde. “Geen probleem hoor. Je kunt altijd terugkomen voor meer,” Een glimlach verscheen er op mijn gezicht, maar de irritatie was duidelijk te zien en ik draaide me om naar Willow met rollende ogen.
    “Dan zal ik zo maar op onderzoek gaan,” zei een andere jongen opeens en gelijk schoot mijn blik naar hem. Met een strenge toon zei ik: "Ik dacht het niet, daar komt niets van in! Iedereen moet bij elkaar blijven."

    [ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 21:20 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sage Evangeline Clark

    "Je kan haar maar beter loslaten, voordat ze nóg chagrijniger wordt, áls dat al mogelijk is tenminste." Ik negeer het meisje en kijk haar ook niet aan, vanaf de rug van Gup.
    "Hmhm, maar ik dacht toch echt dat het schatje bij me wilde blijven." zegt hij nep-beteuterd en zet mij uiteindelijk weer op de grond, waarna ik een plagerige knipoog van hem krijg. Ik kijk hem fronsend aan.
    "Geen probleem hoor. Je kunt altijd terugkomen voor meer." Hij glimlacht wel, maar daar is alles mee gezegd. Ik maak een walgend geluid en draai me dan om om ook naar het grasveldje te lopen en daar neer te ploffen, naast de jongen. Ik had het gevoel dat ik nu al geen van die mensen hier uit kon staan.
    "Mag ik nog een sigaret?" vraag ik met een stem waar de irritatie van net nog flink door heen klinkt.


    Your make-up is terrible

    Nou, hier is dan mijn rol van de heer Lionel Gidt. Ik stuur het hier even, zodat iedereen meteen weet wie de wetenschapper is in de andere dimensie hihi. Heb de foto trouwens veranderd van Lionel. (:

    Lionel Gidt.
    • Rol (Jongere/ wezen/ wetenschapper, etc): Een jonge wetenschapper.
    • Leeftijd (tussen de 15 en -): Hij is 22 jaar en is jarig op 23 november. Juist, dit maakt hem een schorpioen.
    • Uiterlijk:

    Zijn uiterlijk kan zowel adembenemend zijn als gevaarlijk. Lionels lichtblonde halflange haren hebben een zilverachtige gloed over zich. Hij heeft scherpe en rechte lijnen in zijn gezicht, net als zijn kaken die zijn gezicht nog meer een mysterieuze en onverklaarbare sfeer over hem geven.
    Meestal kun je Lionel vinden in zijn zilveren pak en zijn zwarte blouse. Je kunt hem niet betrappen in wat gemakkelijkere kleding, zoals een joggingbroek. Lionel is meer de man van de nette pakken en de blouses.
    Zijn ogen hebben schattige spikkels van zilver en groen en 's avonds hadden deze de gloed als de kleur van topaz, die je gemakkelijk kunnen doorgronden en je zelfs kunnen doen twijfelen aan je eigen keuze. Zijn lange postuur ziet er misschien wat stijf uit, maar hij is erg sterk – wat de 'vijand' meestal doet verbazen als Lionel zijn ware krachten laat zien en merken.
    • Liefdesstatus: Lionel is niet van de liefde. Hij is de man van de wetenschap. Je moet wel een erg bijzondere uitstraling en karakter hebben om Lionel van zijn wetenschap te houden.

    [ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 21:29 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    [Hmmm, ik weet niet of ik blij ben dat iemand mij kan laten twijfelen aan mijn keuze's]

    Damien Hunter

    Het meisje plofte naast me neer en vroeg om een sigaret. "Natuurlijk mag dat nog." zei ik glimlachend en negeerde haar geïrriteerde toon. Ik haalde er eentje uit mijn pakje en drukte die in haar hand waarna ik deze schudde. "Damien Hunter." stelde ik mezelf voor in de hoop dat ik haar naam te weten kreeg en ze misschien wat minder geïrriteerd zou zijn.

    [ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 21:31 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    (Hm, wat dan?)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jack Rush.
    "Ik dacht het niet, daar komt niets van in! Iedereen moet bij elkaar blijven." Zei de wetenschapper met een strenge toon. Ik liet een minachtende glimlach horen en hield mijn ogen nog steeds strak op de hemel gericht en niet op de wetenschapper met wie ik een gesprek voerde.
    “Als we willen weten waar we zijn moet er iemand op onderzoek gaan,” zei ik hem, vasthoudend aan mijn eigen plan.
    De sigaret bracht ik naar mijn mond en ik nam een hijs ervan. De sigarettenrook ging de lucht in en verdween. Toen rukte ik mijn ogen van de hemel en keek ik hem aan. “Ik denk trouwens niet dat jij die machine in één keer gemaakt hebt.”


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    DarkSavior schreef:
    [Hmmm, ik weet niet of ik blij ben dat iemand mij kan laten twijfelen aan mijn keuze's]

    Hehe, dit is ook niet iets waar iedereen aan zich moet houden. Dit is gewoon iets wat meestal voorkomt bij hem. :]

    [ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 21:38 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Willow Nastya Reyes.
    'Hmhm, maar ik dacht toch echt dat het schatje bij me wilde blijven,' zegt Guppy nep-beteuterd en hij zet het meisje neer om vervolgens plagerig naar haar te knipogen. 'Geen probleem hoor. Je kunt altijd terugkomen voor meer'.
    Hij draait zich naar mij en rolt met zijn ogen.
    Het meisje loopt zonder iets te zeggen naar een andere jongen en meisje.
    'Dan zal ik zo maar op onderzoek gaan,' zegt een jongen dan.
    'Ik dacht het niet, daar komt niets van in! Iedereen moet bij elkaar blijven,' zegt Guppy op een strenge toon.
    Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Moet? Wij hebben niks te moeten en trouwens, totdat jij die "tijdmachine" gemaakt hebt, of beter gezegd: een poging tot hebt gedaan, zullen we ook water en et cetera nodig hebben en dat vinden we niet als we hier blijven zitten'.
    'Als we willen weten waar we zijn moet er iemand op onderzoek gaan,' antwoordt de jongen op Guppy. Hij neemt een hijs van zijn sigaret.
    Serieus, wat heeft iedereen hier met roken?
    'Ik denk trouwens niet dat jij die machine in één keer gemaakt hebt'.

    [ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 21:39 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Sage Evangeline Clark

    "Natuurlijk mag dat nog." zei hij met een glimlach. Hij pakte een sigaret uit zijn pakje, ik zag dat het Pall Mall was. Dat had ik 'vroeger' ook gerookt. Nu heb ik meer met Lucky Strike. Hij drukt hem in mijn hand en schud die gelijk terwijl hij zich voorsteld.
    "Damien Hunter." zegt hij. Ik trek mijn hand gelijk weer terug en steek de sigaret in mijn mond.
    "Sage." mompel ik naar hem en pak een aansteker uit de zak van mijn spijkerjasje. Thuis heb ik een heel scala aan verschillende spijkerjasjes, ze zitten ontzettend lekker en zijn nog eens mooi ook, perfect. Ik steek mijn sigaret snel aan en laat de aansteker weer terug in mijn zak zakken.


    Your make-up is terrible

    Damien Hunter

    Het meisje, blijkbaar Sage, hield niet echt van handen schudden want ze trok haar hand meteen weer terug. Daarna pakte ze een aansteker uit haar zak en stook de sigaret op. "Beter?" vroeg ik grinnikend en keek toen naar Amberlynn. "En krijg jij nu niet ook zin om te roken." zei ik grinnikend en prikte haar in haar zij.
    De hele discussie over hier blijven of verkennen negeerde ik verder. Ik merkte wel wat er zou gebeuren.

    [ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 21:43 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.