[RPG] Huis van de Nacht [Topic 3] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 juli 2012 - 18:42 ]

I Love The Vampire Diaries

(Waarom zijn er zoveel mensen offline )

Happy Birthday my Potter!

Faye Maxime Kershaw
'Nou, volgens mij moeten we nu rondjes rennen, dus kom maar op,' zegt hij met een uitdagende blik. Voordat hij me mee trekt maak ik snel weer een staart in mijn haar waarna hij mij aan mijn hand het veld overtrekt. .
Gelukkig is rennen iets wat ik beter kan en heb ik wel een redelijke conditie toch gaan Tony me iets te snel. 'Kan je misschien ietsjes langzamer rennen?' vraag ik terwijl ik zelfs met dat hij mijn hand vast heeft ik nog moeite moet doen om hem bij te houden. 'Je rent alsof een monster je achterna zit'.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Tony Dash.
'Kan je misschien ietsjes langzamer rennen?' vraagt ze. Ik grinnik. "Dan kan ik net zo goed gaan snel lopen, dan houdt je me misschien wel bij." Grapte ik en ik verminder mijn vaart wat even. Maar zachter dan dit ga ik niet, houdt ik mezelf voor.
'Je rent alsof een monster je achterna zit.' Zegt ze vervolgens. Ik kijk naar achteren en kijk dan vervolgens weer naar haar. "Nou, misschien kan dat kloppen ook. En niet alleen achter mij," knipoog ik haar en ik wijs haar dat ze eventjes naar achter moet kijken om te zien wie er achter ons rent.
De leerkracht rent namelijk achter ons aan om te zeggen dat wij goed bezig zijn, maar waarschijnlijk rende ik te hard voor hem en kan hij ons niet bijhouden.

Don't walk. Run, you sheep, run.

eh... ik val ff in met korte posts; inspiless, sorry

Seth
Hij had geluk dat hij een aardige conditie had, waardoor het rennen hem beter afging dan het schermen, wat hij afschuwelijk had gevonden.
Met zijn verstand op nul rende hij zijn rondjes. Het had iets ijverigs, de manier waarop hij rende. Dit was een van de weinige sport-dingen die hij wèl goed kon, dus dan deed hij extra zijn best.
Hij zweette enigszins, maar maakte zich daar niet druk om; het hoorde erbij. Hij was blij dat hij niet verder hoefde te schermen; zo zette hij zichzelf tenminste niet vreselijk voor schut.

Elion
Hij deed geen moeite om teveel tempo te maken. Hij had een gezond, fit lijf omdat hij ruim voldoende sportte. Dat waren sporten die hij leuk vond. Het schermen was ook best tof geweest, maar hardlopen vond hij ronduit geen ruk aan. Dus hobbelde hij ontspannen achter de rest aan, in zijn eigen tempo en ondertussen rustig nadenkend. Hij hoopte dat de volgende lessen uitdagender zouden worden, hij hoopte dat ze dingen gingen doen als boksen of jiu-jitsu of zo; iets directers zonder vage regeltjes zoals bij schermen; sporten waarbij je echt vócht.

Don't run away this time and die like a man.

(Oké, Elion rent Liliths tempo, dus ik laat haar hem wel lastig vallen, goed?)

Happy Birthday my Potter!

Faye Maxime Kershaw
'Dan kan ik net zo goed gaan snel lopen, dan houdt je me misschien wel bij,' grinnikt hij en hij gaat iets minder snel rennen. Het lukt me zo nog net om hem bij te houden.
'Nou, misschien kan dat kloppen ook. En niet alleen achter mij,' knipoogt hij dan. Als hij gebaart dat ik achterom moet kijken doe ik dat en zie ik dat de docent achter ons aan rent. Ik kijk net ietsjes te lang achterom waardoor ik tegen Tony op bots. Het is maar goed dat hij haast een muur is anders waren we beiden op de grond beland en nu kan ik me nog aan hem overeind houden. 'Eh, sorry. Ik kan niet echt rennen en achterom kijken tegelijk,' grinnik ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Is goed joh

Don't run away this time and die like a man.

Lilith Spyridon

Als ik het super sexy pak, een regenpak is nog mooier, uit heb, begin ik toch maar aan die stomme rondjes. Ik merk heel snel dat mijn op zwemmen gebouwde lichaam, liever een beetje achteraan rent. Aangezien ik geen zin heb om de hele tijd niemand tegen te komen, ga ik naast een jongen met zwarte haren rennen.
'Dus, wat is jouw reden waarom je hier rent?' vraag ik vriendelijk.

Happy Birthday my Potter!

Oh, die opmerking is perfect voor Elions cynisme

Elion
Hij keek op toen iemand naast hem kwam rennen. Een meisje dat hij verder nog niet eerder had gesproken.
"Dus, wat is jouw reden waarom je hier rent?" vroeg ze hem. Als hij niet aan het rennen was geweest had hij zijn schouders wellicht gewoon opgehaald.
"Leerplicht," antwoordde hij nuchter, aangezien je op deze school moeilijk kon zeggen; ja fuck you, ik spijbel. Leerplicht it was then.
Het was typerend voor Elion om nuchter en haast sarcastisch op zo'n vraag te reageren; hij had absoluut niet met oppervlakkige gesprekjes met vreemden die beide conversatiegenoten binnen vijf minuten toch weer vergeten zouden zijn. Daar kwam bij dat hij vrij direct was en zich niet zachtaardiger voordeed dan hij was.

Don't run away this time and die like a man.

Tony Dash.
Faye kijkt achter zich en botst dan vervolgens tegen me aan. Onze voeten verstrengelden en mijn linkervoet zette ik flink op de grond om niet op Faye te vallen. Faye had zich aan me vastgehouden om ook niet om te vallen. Ik schudt lachend mijn hoofd. "Volgens mij ben jij wel een erg klunzig typetje hé?" Vroeg ik ironisch.
'Eh, sorry. Ik kan niet echt rennen en achterom kijken tegelijk,' grinnikte ze. "Dat maakt niet uit, Faye." Antwoordde ik. Ik had haar hand niet meer vast en ik stopte met rennen om even de strekoefeningen te doen, die ik zelf had ingepland.
Het mouwloze shirt dat ik aanheb gaat een stukje omhoog, als ik mijn armen zo omhoog houdt om ze te strekken - een stukje van mijn onderbuik komt tevoorschijn.
"Jullie waren goed bezig met rennen," hoor ik opeens een mannenstem zeggen. Ik kijk op en het is de leerkracht. "Ja. Dat waren we zeker." Antwoordde ik ironisch en ik keek naar Faye.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Lilith Spyridon

Ik grinnik. Dus hij is zo'n soort persoon. Waarschijnlijk niet geïnteresseerd in saaie gesprekken en vrienden. Kent geen liefde of vriendschap en doet daar ook geen moeite voor. Typisch iemand die ik interessant vind. Ik schud mijn hoofd en mijn krullen dansen rond mijn gezicht.
'Aha, nou als mijn vragen je niet interesseren, wat interesseert jou dan wel?' Ik bestudeer al rennend het gezicht van de jongen. Ik heb waarschijnlijk meer nodig dan alleen mijn karakter om deze jongen te laten lachen, maar ik heb zo het idee, dat ik die moeite er wel voor wil doen.

Happy Birthday my Potter!

Faye Maxime Kershaw
Tony heeft mijn hand inmiddels niet meer vast en begint strekoefeningen te doen. Mijn blik glijdt naar een ontbloot stukje van zijn onderbuik maar ik word afgeleid door de docent. 'Jullie waren goed bezig met rennen'.
'Ja. Dat waren we zeker,' antwoordt Tony ironisch waarna hij mij aankijkt.
Ik zucht even en rol met mijn ogen. 'Ik zei toch dat het me speet,' mompel ik. Ik werp nog even een blik op Tony en de docent waarna ik weer begin te rennen. Op een rustig tempo nu en niet op zo'n gekkentempo als Tony net de hele tijd had.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Elion
Hij trok even zijn wenkbrauwen op bij het horen van haar vraag. Zou hij eerlijk antwoorden? Zou hij zijn fascinaties voor geschiedenis, filosofie en de men uitleggen die hij zelfs zijn vrienden onthield? Nee, dat soort dingen hield hij voor zich.
Zijn vrienden.. Ze hadden er compleet schijt aan gehad dat hij vampier werd, gewoon omdat dat soort dingen ze niet boeide, maar Elion betwijfelde of hij ze nu nog vaak zou zien. Hij zag ze er niet voor aan veel moeite te doen de vriendschap te onderhouden. Uiteindelijk had het nooit veel diepgang gehad.
"Van alles," antwoordde hij uiteindelijk onverschillig. Was dit er weer zo een die willens en wetens hem zover probeerde te krijgen dat hij over zichzelf ging praten of zo? Hij had geen therapiesessies nodig.

Don't run away this time and die like a man.

Lilith Spyridon

'Nou, je antwoorden zijn in ieder geval geniaal,' zeg ik grijnzend. Iets in mij zegt mij, dat ik beter maar niet door kan vragen. Ik denk eerst diep na, voor ik weer iets zeg. Ik heb geen idee wat hem interesseert en hij is duidelijk ook niet van plan om dat de vertellen. Stil blijven is ook niet echt een optie, dus moet ik zonder te weten wat hij leuk vindt, iets vertellen wat hij leuk vindt. Ik besluit dat ik net zo goed gewoon kan zeggen wat ik denk.
'Hmmm, dus nu moet ik iets vertellen wat je interesseert, zonder te weten wat je interesseert.' Als ik het zeg, klinkt het nog raarder, dan wanneer ik het denk en ik weet nog steeds niet wat ik moet zeggen.
'Je zult het wel helemaal niet leuk vinden om te weten, maar mijn voornaam en mijn achternaam betekenen beide spirit, of geest. Ik vind het dus super leuk dat geest een element is. Geest schijnt één van de sterkste verbindingen met Nux te zijn. Maar dat wist je waarschijnlijk al.' Fijn, nu klink ik al helemaal als een idioot.
'Je maakt het mij wel erg moeilijk, niet dat ik dat heel erg vind. Ik zal alleen wel twintigduizend keer iets raars zeggen, voor ik erachter ben, wat ik het best tegen je kan zeggen.'
Ik blijf even stil en staar in de verte.
'Ik heet overigens Lilith Spyridon.'

Happy Birthday my Potter!

Elion
Hij zuchtte licht. Dus de nieuwe strategie was vleien? Wat wilde ze van hem?
Ze praatte maar door. Iets over d'r naam. I care. So much, dacht hij. Iets over Nux, dat godintype. Elion kon er niets aan doen, maar het gesprek begon hem nu al te vervelen; dit was een van die stereotype conversaties waar hij een hekel aan had. Het ging in feite nergens over, had geen enkel doel. Het was de manier van praten die veel vrouwen hanteerden en die de reden waren dat hij met veel vrouwen dan ook zelden vriendschap sloot. Nee, hij was meer iemand die met jongens omging.
Ze stelde zich voor en etiquette gebood hem hetzelfde maar te doen.
"Elion Vitae."
Hij merkte nu pas dat ze stil was blijven staan, maar zelf rende hij in zijn rustige tempo door; het was niet zijn probleem.
Elion had het misschien wel mede aan zichzelf te danken dat hij zo onverschillig was; hij was afgestompt geraakt, miste een zekere vorm van geborgenheid maar had ook doelbewust zich een soort onverschillige houding eigen gemaakt.

Don't run away this time and die like a man.