[RPG] Greenfields Coven ~ 3 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- Susanna Olive Penn Perdu
- Phoenix Riley Rossella Rechazame
- Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
- Abbigail Sapphire Stone Prisoner

- Ray(mond) Benedict Taylor Alladin
- Kyle Dyer Kaien
- William 'Will' Stevens Hyde Poeh
- Matthew Oliver Parker lluvia

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- Katherine Chérie Molyneux Aragog
- Alice Hale Frodo
- Elizabeth Rihony Prisoner

- Blaise Wolf Hunter Morticia
- Lucian Puck Grossman TrueKlainer
- Ian Sadler LostMagic
- Gereserveerd door Perdu

Rollenstory
Rollentopic

---

Your make-up is terrible

Kyle Dyer

'Kyle wacht nou even!' zei ze, maar ik bleef doorlopen. Voelde me behoorlijk klunzig dat ik het zomaar hardop had gezegd.
'Kyle!' hoorde ik, maar ik stopte niet. Ik hoorde haar voetstappen en wanneer zij mij had ingehaalde pakte ze bij mijn hand en trok ze mij naar haar toe.
'Kyle joh doe niet zo gek. Je hoeft niet weg te lopen of te schamen omdat je dat zei, het was hartstikke lief van je,' zei ze zachtjes met een glimlach en ik voelde vervolgens een klein kneepje in mijn hand afkomstig van haar hand. Ik keek haar niet begrijpend aan.
'Maar het was nogal lomp van mij om het zomaar in eens te zeggen,' zei ik zachtjes en maakte mijn hand uit die van haar los.
'Beetje verwarren. Moet je niet eh.. bij de popcorn kijken?' vroeg ik en ik liep weer verder. Eventjes ging ik met mijn beide handen door mijn haren.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Blaise | Hunter.
Ze kijkt me een beetje ongelovig aan, waardoor ik mijn wenkbrauw lichtjes ophaal en vervolgens slaat ze haar armen verdedigend over elkaar heen.
‘Geweldig dat je er nu alweer spijt van hebt. Misschien is het wel een beetje awkward maar daar gaat het echt niet om nu hoor. Je ego word echt te groot, Blaise.’ Zegt ze kattig en slaat haar been over haar andere been, waardoor haar rok omhoog kruipt en even blijft mijn blik hier naar staren, maar dan schud ik mijn hoofd en draai ik mezelf om, om niet verleid te worden.
‘Ik ben teleurgesteld in mijn kwaliteiten als hunter en jaloers op jullie omdat jullie haar hebben.’ Ik kon haar dan nu wel niet zien, maar ik wist dat ze het meisje op het bed bedoelde. Ik zuchtte, draaide me toen weer een beetje ongemakkelijk om en liep naar haar toe. Mijn handen legde ik aan iedere kant van haar op het bureau en ik keek haar serieus, maar doordringend aan.
‘Je moet niet teleurgesteld zijn, echt niet. Iedereen heeft zijn of haar dag wel eens niet en blijkbaar was dit die van jou, maar je moet niet aan jezelf twijfelen.’ Vertelde ik haar, waarna ik gelijk verder ging, zodat ze er niets tussen in kon brengen, ‘Wil je dat we haar weer terug naar het bos brengen, zodat jij de overwinning kan halen?’ Grinnikte ik lichtjes.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe - Hunter

Ik hoor hem zuchten en hij draait zijn weer om om naar mij toe te kunnen lopen. Zijn handen legt hij aan weerszijde van mij op het bureau en kijkt mij serieus en doordringend aan.
"Je moet niet teleurgesteld zijn, echt niet. Iedereen heeft zijn of haar dag wel eens niet en blijkbaar was dit die van jou, maar je moet niet aan jezelf twijfelen." vertelt hij en gaat gelijk verder. "Wil je dat we haar weer terug naar het bos brengen, zodat jij de overwinning kan halen?" grinnikt hij licht.
"Je bent toch niet serieus hé?" vraag ik verbijsterd. "Het bos? Ik ga voor nog geen twintig heksen die voor het oprapen liggen met déze schoenen het bos in. Daar zijn ze me te dierbaar voor." Ik til mijn been een stukje op en glij met de zwarte schoen langs mijn andere been heen. Ik ben een beetje gehecht aan die dingen.
"Ga maar gewoon naar Alice toe. Ik vier mijn woede wel bot op die heks." Ik knik even naar het nog altijd bewusteloze lichaam van de heks. "Maar eerst even die kogel uit haar manke poot halen. Zal ik het doen als ze bij bewustzijn is of niet?"

---

Your make-up is terrible

Blaise | Hunter.
‘Je bent toch niet serieus hé?’ vroeg ze verbijsterd, waardoor ik lichtelijk verward werd. Wat wilt ze nou? ‘Het bos? Ik ga voor nog geen twintig heksen die voor het oprapen liggen met déze schoenen het bos in. Daar zijn ze me te dierbaar voor.’ Ze tilde haar been een stukje op en gleed met haar zwarte schoen langs haar been heen, waardoor er een grote glimlach op mijn gezicht gleed, wat al snel een grijns werd en ik nam weer een beetje afstand van haar.
‘Ga maar gewoon naar Alice toe. Ik vier mijn woede wel bot op die heks.’ Ze knikte richting de bewusteloze heks op het bed. ‘Maar eerst even die kogel uit haar manke poot halen? Zal ik het doen als ze bij bewustzijn is of niet?’
Ik grijnsde en keek haar even dankbaar aan, wat ik liet merken door een klein glimlachje. ‘Weet je,’ begon ik en boog me weer naar haar toe, ‘ik weet zeker dat je wel wat verzint,’ Een zacht kusje plaatste ik op haar wang en ik deed weer een stap afstand. ‘Je bent een mooie, intelligente vrouw,’ Grijnsde ik.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe - Hunter

"Weet je." begint hij en buigt weer naar mij toe. "Ik weet zeker dat je wel wat verzint." Hij plaatst een zacht kusje op mijn wang waardoor het bloed naar mijn hoofd stijgt en mijn hart een slag overslaat, gewoon door de associatie ervan.
"Je bent een mooie, intelligente vrouw." grijnst hij.
"Godver Blaise." mompel ik en ik wacht even voordat ik hem weer aankijk, als ik zeker weet dat mijn hoofd weer een normale kleur heeft.
"Doe dat gewoon niet meer, oké?" Ik schuf even mijn hoofd om het gevoel van me af te schudden en sta dan plotseling en snel op. Het is maar beter ook dat hij zo snel mogelijk weggaat en ik bezig ga met die heks. Anders kan ik hem nog echt wel eens flippen en ik weet niet precies op welke manier dat gebeurt.

---

Your make-up is terrible

Blaise | Hunter.
‘Godver Blaise.’ Mompelde ze en ze had een kleurtje op haar wangen gekregen, waardoor ik me gelijk afvroeg of ik iets verkeerds had gedaan.
‘Doe dat gewoon niet meer, oké?’ Ze schud haar hoofd even en ik fronste niet-begrijpend, terwijl ik even mijn ogen neer sloeg.
Angel stond plotseling snel op en ik volgde haar beweging, maar liep haar niet achterna. Ik bleef stil staan op de plek waar ik stond. Want ik dacht dat als ik weer ‘mezelf’ zou zijn, zij zou flippen of weer raar zou reageren en daar had ik nu niet bepaald veel zin in.
‘Wat niet meer doen: zeggen dat je een intelligente, mooie vrouw bent? Waarom mag ik dat niet doen als ik het wel degelijk meen?’ Ik snapte er serieus niets meer van en ik sloeg mijn armen over elkaar heen terwijl ik haar aankeek.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe - Hunter

"Wat niet meer doen: zeggen dat je een intelligente, mooie vrouw bent? Waarom mag ik dat niet doen als ik het wel degelijk meen?" vraagt hij. Ik buig me over het meisje heen en leg haar buik nadat ik erachter ben gekomen dat de kogel in haar been zit. De kogel is duidelijk gekomen toen ze wegrende. Ik besef wat voor angst ze gevoelt moet hebben voor hen. Net goed.
"Niet dat. Dat mag want ik weet dat het waar is." zeg ik meer tegen het lichaam voor me dan tegen hem.
"Ik bedoelde dat kusje op mijn wang. Dat is nogal ongepast nu." Er speelt een spijtig glimlachje over mijn lippen heen, nu draai ik me wel naar hem om zodat hij dat kan zien en kijk hem even recht in zijn ogen aan.

---

Your make-up is terrible

Blaise | Hunter.
Angel boog zich over het meisje heen en legde haar op haar buik. Nog steeds deed ik geen stap richting haar, nog steeds bewoog ik niet en keek enkel toe.
'Niet dat. Dat mag, want ik weet dat het waar is.' Het leek alsof ze het meer tegen het bewusteloze lichaam voor zich had dan tegen mij, want ze keek me niet aan.
'Ik bedoelde dat kusje op mijn wang. Dat is nogal ongepast nu.' Een spijtig glimlachje lag er op haar lippen en ze keek me dit keer wel recht in mijn ogen aan, waardoor ik even stil was geworden en ik alleen maar terug kon staren.
Uiteindelijk knikte ik als bevestiging dat ik het begrepen had en stopte mijn handen in mijn broekzakken. 'Natuurlijk, ik snap het.' Mompelde ik dus toen maar en ik wende mijn gezicht af van Angel, als teken dat ik klaar was om weg te lopen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe

Hij kijkt mij alleen maar zwijgzaam aan, al is het meer staren dan kijken. Uiteindelijk knikt hij als ik op antwoord blijf wachten en stopt hij zijn handen in zijn broekzakken.
"Natuurlijk, ik snap het." mompelt hij en hij wend zijn gezicht af.
"Gelukkig. Anders was het wel oneerlijk van je geweest." Ik ga recht staan, strijk met mijn handen over de zwarte rok heen die ik aanheb en kucht even. Het is bijna als of hij liever van twee walletjes eet. Die gedachte schud ik gelijk van me af, ik weet wel zeker dat hij dat níet wilt.
"Je mag gaan hoor." zeg ik met een glimlachje, ik voel me net de baas of iets dergelijks. Eigenlijk speel ik altijd wel een beetje de baas, maar dat zit gewoon in me, kan ik niets an doen.

---

Your make-up is terrible

Blaise | Hunter.
'Gelukkig. Anders was het wel oneerlijk van je geweest.' Ik draaide me om en zag dat ze recht ging staan, even met haar handen over de zwarte rok van haar streek.
'Je mag gaan hoor.' zei ze met een glimlachje, en ik zette direct een paar stappen richting haar, maar hield op een gepaste paar meter afstand.
'Luister, Angelica,' Begon ik, waarbij ik haar naam gebruikte en geen afkorting of bijnaampje,
'Alice is heel speciaal voor me en daar ben ik nu pas achter gekomen, die kus van net betekende niets, alleen dat ik in je geloof en Alice ook.' Vertelde ik haar op een duidelijke toon, waarna ik even naar de heks keek en toen terug naar Angel.
'Maar ik bedank je dat je me hielp met het advies, echt, maar nu ga ik terug naar Alice. Ik wilde je alleen duidelijk maken dat ik respect voor je heb, alleen dát.' Vertelde ik haar duidelijk en draaide me toen weer om, om weg te lopen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe

Na mijn woorden zet hij plotseling een paar stappen mijn richting in. Ik had verwacht dat hij weg zou gaan maar dat doet hij niet. Op een afstandje van mij blijft hij staan.
"Luister, Angelica." Voor de tweede keer vandaag gebruikt hij mijn hele naam en het maakt me zenuwachtig, als of ik iets verkeerd heb gedaan.
"Alice is heel speciaal voor me en daar ben ik nu pas achter gekomen, die kus van net betekende niets, alleen dat ik in je geloof en Alice ook." vertelt hij op een duidelijke toon. Zijn blik gaat naar de heks en dan weer naar mij.
"Maar ik bedank je dat je me hielp met het advies, echt, maar nu ga ik terug naar Alice. Ik wilde je alleen duidelijk maken dat ik respect voor je heb, alleen dát." Na die woorden draait hij zich weer om, zodat hij weg kan lopen. Ik bijt verbaast op mijn lippen, het is niet de soort uitval die ik heb verwacht bij het noemen van mijn naam.
"Oké, ik begrijp het." zeg ik zacht en ik draai me weer om zodat ik naar de heks kan kijken die nog altijd bewusteloos is. Zijn woorden ontroeren mij op een vreemde manier en ik ben echt blij dat ik hem heb kunnen helpen met Alice. Hij lijkt echt iets speciaals voor haar te voelen, te merken aan zijn woorden en ik denk dat ze het meer dan bijgelegt hebben daarnet. Ik hoop dat ik geen obstakel meer ben want dat wil ik niet. Bijtend op mijn lip overdenk ik zijn woorden nogmaals, binnen enkele seconden. Aan de andere kant voelt het ook als een beïndigde affaire, iets wat toch een akelig gevoel bij mij oproept.

---

Your make-up is terrible

[Neem dan maar een affaire met Kyle Hebben we dat ook opgelost ;P
Word alleen wel beetje een rottig moment als ze erachter komen wat ze beide zijn ;d]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Hahahaha oké!]

---

Your make-up is terrible

(I knew I couldn't trust Blaise... serieus, ben even weg en hij ligt al te flikflooien met Angel :'D
maar anders had je natuurlijk niets te doen, ik begrijp het wel (; )

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Frodo schreef:
(I knew I couldn't trust Blaise... serieus, ben even weg en hij ligt al te flikflooien met Angel :'D
maar anders had je natuurlijk niets te doen, ik begrijp het wel (; )

(Nééé, je kunt hem wel vertrouwen! -sobs-)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.