[RPG] The Real Gleeks 29 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 20 juli 2012 - 16:21 ]

El Diablo.

[Oh, moet eten. Grr, perfecte timing -.- Maar schrijf anders als je wilt maar gewoon, dan reageer ik natuurlijk meteen als ik terug ben ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Steven Black:

Ik lach even en knikte naar hem, waarnaar hij me omhelsden. Ik omhels hem voorzichtig terug, aangezien zijn arm in verband was. Ik vroeg me eigenlijk af, wat hij gedaan heeft, maar ik vraag het wel een andere keer. Ik laat hem los en kijk hem in zijn ogen. Zijn mooie ogen die glinsteren in het licht, ik kon me niet meer beheersen. Langzaam druk ik mijn lippen op de zijne en zoen hem zachtjes.

Blaine Anderson:

Ik hoor een auto komen. Ik frons en veeg mijn tranen weg. zo laat op het uur. Mijn kamer had uitzicht op de voorkant van het huis. Ik leip naar het raam en zag een auto parkeren en Kurt en een onbekende jongen stapte uit. Wat?! Kurt? Wie was die jongen? Waarom was hij bij Kurt? Ik zag dat ze naar de voordeur liepen en ik leunde tegen de raam aan om zo goed te zien, wat ze deden. Ze praten en omhelsden. Waarom omhels Kurt hem? Zoveel vragen ging er door me heen. Opeens schrik ik en een steek van pijn ging door me hart heen. De onbekende jongen boog over Kurt en zoende hem.

(Ja, en dat na de zoen. Kurt een beetje gevoelens krijgt voor Steven, natuurlijk niet veel. Omdat hij al op Blaine is enzo. En dat het nu begint, dat Kurt hem gaat gebruiken! ^^)

One Who Travels A Higher Path.

(Haha, is goed! Hierboven dus. Smakelijk!)

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

Als versteend bleef ik staan, ik kon moeilijk beseffen wat er precies gebeurde. Langzaam kwamen ook mijn lippen in beweging en zoende ik hem terug. Vervolgens beeïndigde ik de zoen en voelde ik mijn hart kloppen in mijn keel van de adrenaline. 'Nog bedankt voor alles,' zei ik een beetje vluchtig, ik was nogal nerveus omdat ik zelf ook niet echt wist waarom ik terug zoende. Misschien vond ik hem een beetje leuk. 'Tot morgen, Steven.' zei ik lief waarna ik de deur sloot, ik leunde tegen de deur aan en dacht er over na.

[Hihi, is goed. En nog bedankt! ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Steven Black:

Hij zoende me terug en een geweldig gevoel kwam er. Ik had nog nooit met een jongen gezoend, het was anders, maar vooral lekker. Hij beeïndigd de zoen, wat voor mij heel jammer was. Ik kijk hem zwak glimlachend aan en knikte. 'Tot morgen, Kurt' zeg ik, waarnaar hij naar binnen ging. Ik zuchte zachtjes en liep naar de auto waarnaar ik naar huis reed, om in mijn bedje te kruipen en te gaan slapen.

Blaine Anderson:

Gespannen bleef ik staan kijken en ik zag dat Kurt terug zoende. Nog meer pijn steken ging door me heen en tranen liep over mijn wangen. Ik voelde me nu nog meer ellendig. BLijkbaar kon Kurt me toch gemakkelijk vergeten en zoende maar met iemand anders, terwijl het net uit was. Ik zag dat Kurt de zoen beeïndigde en gedag zei. Kurt ging naar binnen en ik kijk naar de jongen, die naar de auto loopt en naar huis rijdt. Ik doe gelijk de gordijnen dicht en verman me. Ik loop twijfelend naar de gang.

(Haha, graag gedaan! (: )

[ bericht aangepast op 15 juli 2012 - 17:33 ]

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

Ik probeerde alles een beetje op een rijtje te zetten, ik hield nog steeds zielsveel van Blaine. Maar ik was het gewoon allemaal zat. Ik was de pijn zat, en ik was alles zat. En daarbij vond ik Steven een hele leuke en lieve jongen. Maar ik hield toch van Blaine.. Ik wilde verder lopen, maar stopte toen ik ineens Blaine zag, ik voelde meteen een steek door mijn hart maar probeerde dat niet te laten merken aan hem. Ik ging me sterk houden tegenover hem, ik zou hem niet meer laten zien hoeveel pijn hij me had gedaan.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik zie Kurt lopen, maar eenmaal toen hij mij zag stopte hij en keek hij naar me. 'Wie was die jongen?' vraag ik neutraal en probeerde om normaal te doen en liet niets merken aan hem. Dat ik het iet leuk vond, wat ik zag. Ik leunde nochalant tegen de muur en kijk hem aan. Binnin was ik gebroken, omdat hij met iemand zoende en dat hij verder gaat met zijn leven zonder mij. Dat had ik natuurlijk gezegd, dat hij dat moest doen, maar dat wou ik niet.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

Hij had het dus gezien, dat Steven me thuis bracht, en dat hij me kuste. Ik kon zijn blik en houding niet echt plaatsen dus keek hem gewoon zo neutraal mogelijk aan. 'Oh gewoon,' zei ik nonchalant. 'Een jongen die ik ontmoette op het boulevard, hoezo?' vroeg ik aan hem waarna ik hem vragend aan keek. Het was nogal heavy om zo te doen, maar hij had mij ook pijn gedaan. En op één of andere manier had Steven me de kracht gegeven om zo te doen..

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

'Ooh, dus je zoent zomaar een jongen van de boulevard' zeg ik spottend en neutraal mogelijk en kijk hem afkeurend aan. Dus hij had hem op de boulevard ontmoet. Dus zo belangrijk was ik niet voor hem, om zomaar iemand gelijk te zoenen. Ik ontwijkte zijn 'hoezo'. 'Waarom was je op deze late uur nog op de boulevard?' vraag ik door en keek hem vragend aan. Ik moest alles weten, al liep het op een ruzie uit. Ik zou alles uitvinden.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

'Wat heb jij?' vroeg ik een beetje bozig terwijl ik hem aankeek. Ik voelde boosheid op komen, ik had al genoeg gehuild om hem en was het gewoon zat allemaal. 'Jij hebt het uitgemaakt, dus het zijn jouw zaken niet.' zei ik boos. Lag het aan mij of leek hij een beetje jaloers? Waarom had hij het dan uitgemaakt?

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

'Je hoeft niet boos te worden' snauw ik tegen hem, waarnaar ik van de muur af ga staan, zodat ik gewoon sta en hem spottend aan kijk. 'Het zijn mijn zaken wel, ik ben niet degene die hier zomaar met iemand zoent' zeg ik nu boos. 'Ik ben niet degene, die zomaar naar iemand anders hupt om daar plezier te maken, nadat het uit is' zeg ik afkeurend. Het deed pijn om zo tegen hem te doen. Het liefst wou ik hem teder in mijn armen hebben en hem geruststellen dat alles goed komt.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

'Nee precies dat is waar,' zei ik sarcastisch terwijl ik hem boos aan keek, ik ging me deze keer echt niet laten doen. 'Jij hupt naar een ander, die je niet eens kent van Starbucks om seks te hebben, omdat je een klein beetje jaloers was. Het verschil was alleen dat het toen niet eens uit was.' zei ik spottend en boos. 'Ik snap jou niet, Blaine.' zei ik afkeurend. 'Je maakt het uit, breekt mijn hart. Zegt dat ik gelukkig moet worden en alles en dan word je nog boos! Waarom heb je het dan uitgemaakt?!' vroeg ik nu ook snauwerig. Ik werd echt heel erg boos, hij had het tenslotte uitgemaakt! Ik voelde me dood ellendig, voor de derde keer en dan werd hij boos omdat ik met iemand ander zoende? Blijkbaar was hij jaloers, maar geen denken aan dat ik terug naar hem ging. Ook al wilde ik dat wel.. Ik zou hem terug krijgen, de pijn die ik geleden heb zou hij allemaal terug krijgen.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Even was mijn mond gesnoerd door hem en keek ik hem met pijnlijke ogen aan, maar ik herstelde me weer. Boos doe ik een paar stappen in zijn richting. 'Ik word boos, jij doet hier zo boos over' zeg ik spottend. 'Ik ben niet degene die nu niet gelijk boos is, dat ben jij' zeg ik, doelend dat het zijn schuld is. De vragen nergeerde ik, ik had wel zo'n redenen, maar als ik dat zei. Dan zou hij de redenen stom vinden. 'Ik heb spijt wat ik gedaan heb tegenover jou' zeg ik boos. 'Jij blijkbaar niet, ik merk al gelijk dat je hem leuk vindt' zeg ik nog bozer en balt mijn handen tot vuisten. 'Dus zo belangrijk ben ik niet voor je' zeg ik als laatst en kijk hem met een pijnlijke blik aan.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

'Je hebt iedere keer spijt, Blaine! Maar toch doe je het keer op keer weer opnieuw!' schreeuwde ik terug. 'En ja, ik ben boos. Sorry hoor, maar je hebt me gedumpt voor de derde keer. Mag ik daar niet meer boos om worden?' vroeg ik sarcastisch. 'En hou toch op,' zei ik waarna ik hem aan keek. 'Ik was niet belangrijk genoeg voor jou, want anders had je dit allemaal niet gedaan.' zei ik waarna ik zuchtte, voor het laatste wat ik zou zeggen zou ik veel moed bij elkaar voor moeten rapen. Dit deed ik expres om hem jaloers te maken. 'En ja, misschien vind ik hem wel leuk. Hij is lief voor me, en was er toen ik hem nodig had!' riep ik. 'Ik ben het gewoon zat, net zoals jij zei toen je me dumpte!' schreeuwde ik, ik hijgde helemaal van het schreeuwen en keek langs hem heen. 'Oh, en je wilde toch zo graag dat ik mijn gevoelens uitte, nou alsjeblieft. Ben je nu blij?' vroeg ik sarcastisch.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik kijk hem met tranen in mijn ogen aan en wend mijn blik af. 'Ik begrijp het helemaal, ik kan beter dood voor je zijn. Dan kan jij verder met je leven' zeg ik zachtjes en pijnlijk, waarnaar ik hem in zijn ogen kijk. Wat ik nu ga zeggen, deed mij meer pijn, dan hem. 'Veel succes met je leven en met hem' zeg ik pijnlijk, waarnaar ik zonder iets te zeggen naar mijn kamer loop. En de deur hard dicht sla, waarnaar ik huilend in mijn bed kruip.

(Dit is geweldig! Onze post zijn harstikke goed! (: Alleen zielig voor Klaine..)

One Who Travels A Higher Path.