[RPG] The Real Gleeks 29 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 20 juli 2012 - 16:21 ]

El Diablo.

Blaine Anderson:

'Dat ook, maar er is ook iets anders' zeg ik zuchtend en kijk Finn aan. 'Het is ook vanwege zijn vader. Van kleins af aan, heeft hij geen goede band met zijn vader. Zijn vader probeerde elke keer hem boos te maken en als dat gelukt is, slaat hij Alex in elkaar. Uiteindelijk was Alex het zat en sloeg hem terug, waardoor er een gevecht is, daardoor dat hij zichzelf verdedigd tegen zijn vader. Doet hij tegen andere mensen die hem bedreigen, dan wordt hij argessief om hem te slaan. Het zit in hem en hij wilt veranderen om dat dus niet meer te doen' vertel ik en staar voor me uit. 'Het zit hem gewoon behoorlijk dwars en dat is het dus ook. En heel eerlijk, als ik inderdaad zeg, dat ik niet hetzelfde voor hem voel, dan ben ik bang dat hij boos wordt. Hij was al toen ik hem afduwde boos op me en schreeuwde dat het dus vanwege Kurt was en dat Kurt niet goed genoeg is voor me' vertel ik verder en zucht.

Steven Black:

Ik reed naar Kurt toe. Ik werd toch zenuwachtig, omdat we gisteren gezoend hadden, wist ik niet echt hoe ik me nu moest gedragen bij hem. Ik kwam aan en parkeerde de auto voor de villa. Hij moest echt een keer vertellen of de villa. Ik stapte uit en nerveus liep ik naar de deur. Ik belde aan en wachte tot het geopend werdt.

(Mooizo, haha. Ja, het hoort er bij. Ja, ik heb ook wel lekker geslapen, alleen ben vaak weer wakker geworden, dat was iets minder. >.< )

[ bericht aangepast op 16 juli 2012 - 11:11 ]

One Who Travels A Higher Path.

Finn

Ik keek een beetje geschrokken voor me uit. 'Dat is inderdaad wel erg heftig..' zei ik. 'Ik heb nu wel te doen met hem, maar het is gewoon lastig om hem te helpen. Want zodra je iets doet wat hij niet leuk vindt, wordt hij agressief.' zei ik zuchtend. 'In ieder geval zou ik het gewoon voorzichtig proberen te brengen. Misschien als je het rustig zegt, blijft hij ook rustig.' zei ik. Dat hoopte ik tenminste, maar als ik Blaine's verhaal mag geloven wilt hij er echt iets aan veranderen dus wie weet?

Kurt

Ik hoorde de bel gaan en stond op, ik werd meteen nerveus. Zou ik over de kus van gisteren moeten beginnen? Ik zuchtte, nee ik moet er niet over beginnen. Dan zou ik hem moeten uitleggen waarom ik hem terug zoende. Daar was ik zelf ook nog niet helemaal uit. Ik begon wel iets voor hem te voelen, dat was een feit. Maar het was niet zoals met Blaine. Ik liep naar de voordeur toe en opende het. 'Hi, kom binnen.' zei ik vrolijk wanneer ik hem binnen liet. 'Zal ik je een rondleiding geven door het huis?' vroeg ik aan hem.

[Oeh, en dan komen ze langs de sportzaal en moeten ze elkaar ontmoeten? ^^

Dat is helemaal klote, ik heb dat als ik een goed slaap ritme heb, klinkt raar. Maar altijd als ik om bijvoorbeeld half 7 opsta en 10 uur naar bed ga, word ik altijd bijna om het uur wakker. Maar ik slaap sowieso weinig. ;p]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

'Inderdaad' zeg ik en knik dat ik er mee eens ben. 'Ik praat later nog wel met hem en ik ben altijd rustig met dit soort dingen. En als er iets is, bel ik je gelijk' zeg ik gemeend en kijk hem aan. 'Dit lucht echt op' beken ik. Ik voelde me opgelucht en voelde me toch wel stukker beter. Alles wat er in me was, was er nu uit gekomen. Ik zuchte weer en glimlach zwak. 'Ik weet nu niet, hoe ik met Kurt moet omgaan en alles' zeg ik eerlijk en zuchtend.

Steven Black:

De deur word open gedaan door Kurt en ik glimlach. 'Heey, graag' zeg ik glimlachend en geef hem onhandig een knuffel. Ik loop naar binnen en keek met grote ogen. Wauw, wat een huis' zeg ik mompelend en keek Kurt aan. Ik wachte tot hij me ging rondleiden en glimlachte naar hem.

(Juist, inderdaad. Dan kan Kurt Blaine jaloers maken! ^^ Ik begrijp het, ja. Dat is inderdaad klote )

One Who Travels A Higher Path.

Finn

'Ik zou zeggen, gewoon even rust geven. Je moet dingen bij jezelf op orde krijgen. Je gevoelens en alles wat er gebeurt is moet je even op een rijtje zetten.' zei ik waarna ik zwak glimlachte. 'Ik ben echt blij dat het je oplucht, en ik zou je nooit veroordelen op zoiets. Je kan er niks aan doen, je kan je gevoelens nou eenmaal niet besturen en iedereen maakt gewoon fouten.' zei ik begrijpend.

Kurt

Ik pakte zijn hand en trok hem voorzichtig mee naar de keuken, daarna liet ik de woonkamer zien, daarop volgden de tuinen en daarna ging ik naar boven. Ik liet mijn slaapkamer aan hem zien, de badkamer, het bioscoopje en als laatste kwamen we aan bij de sportzaal. Ik voelde me meteen nerveus worden en liep naar binnen. 'En dit is de trainingszaal.' zei ik en liet hem even rondkijken, daarna keek ik naar Blaine en Finn en voelde ik me zenuwachtig worden. 'Oh, en dit zijn Finn en Blaine.' stelde ik ze voor waarna ik Steven meetrok naar hen, en zijn hand bleef vasthouden. 'Jongens, dit is Steven.' zei ik, en ik glimlachte.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik knikte, als teken van dankje wel. 'Finn, ik ben je heel erg dankbaar' zeg ik zachtjes. Ik wou nog wat zeggen maar word verstoord door Kurt. Ik kijk langs Finn heen en zie Kurt staan met die jongen van gisteravond. Weer pijnlijke steken kwamen in mijn hart en ik keek ze neutraal aan, maar van binnen moest ik huilen. Kurt stelde de jongen voor, als Steven. Dus hij heette zo. Mijn blik gleed naar hun handen die verstrengeld zijn. Hadden ze iets met elkaar? Mijn blik gleed naar Kurt en ik zag dat hij glimlachte. Ik kijk hem neutraal aan.

Steven Black:

Kurt liet me alles zien en ik bewonder het allemaal. Het huis is echt mooi en ik kijk Kurt aan. 'En dit is de trainingszaal.' zei hij en ik kijk even rond, waarnaar ik twee jongens zie zitten. Kurt trekt me mee naar hun toe en stelde aan hun voor. Blaine? Dat was de jongen, die Kurt dumpte en naast hem zat dus Finn. 'Aangenaam om jullie te ontmoeten' zei ik glimlachend en keek Blaine even onderzoekend aan.

One Who Travels A Higher Path.

Finn

'Aangenaam,' zei ik een beetje beduusd, maar liet het niet merken. Ik wist niet echt precies wat ik moest zeggen, ik keek even naar Blaine en zag dat hij neutraal keek. Daarna keek ik naar de jongen, Steven en zag ik dat ze elkaars hand vast hielden en snapte er helemaal niks meer van, maar hield mijn mond maar.

Kurt

Ik negeerde Blaine's blik gewoon, en keek Finn maar gewoon aan. 'Steven en ik hebben elkaar gisteren leren kennen op het boulevard. We gaan vandaag leuke dingen doen.' vertelde ik aan hen allebei, ook al negeerde ik Blaine's blik. Vervolgens keek ik Steven aan en glimlachte ik weer. 'Waar gaan we vandaag eigenlijk allemaal naar toe? Ik ben zo benieuwd.' zei ik glimlachend. Hij wist de plekjes hier in Spanje, dus ik was hartstikke benieuwd waar we vandaag heen zouden gaan. En ik vroeg het natuurlijk ook expres zodat Blaine het kon horen. Vanuit mijn ooghoek keek ik even stiekem naar hem en daarna weer naar Steven.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik probeerde neutraal te kijken, wat half lukt. Ik luisterde naar Steven, wat ze allemaal gaan doen en steken van jaloerzie kwam er. Uiteindelijk na Steven's zegje, wat ze gaan doen, gaf ik op. Ik kijk pijnlijk naar Kurt en sta zonder iets te zeggen op. Ik loop met snelle passen weg uit het trainingszaal en voel dat mijn tranen over mijn wangen stromen. Snikkend loop ik snel naar mijn kamer en doe de deur dicht, waarnaar ik op mijn bed ga zitten. Niet te geloven, Kurt gaat gewoon met iemand anders nu. Het lijkt gewoon dat hij nu gelukkig is, zonder mij..

Steven Black:

Ik keek glimlachend naar Kurt. 'We gaan naar één van de beroemde tuinen van Spanje en naar een klein schattig haventje en een boottochtje maken' zeg ik lief en glimlachte naar hem. Opeens zie ik in mijn ooghoeken, dat Blaine op staat en zonder iets te zeggen weg loopt uit de traininsgzaal. Ik kijk verbaast naar Kurt en Finn. 'Wat is er met hem?' vraag ik twijfelend en kijk Kurt aan.

One Who Travels A Higher Path.

Finn

Ik keek Blaine na en slikte even. Ik stond op en liep naar Steven en Kurt. 'Het was leuk je te ontmoeten, Steven.' zei ik, niet echt gemeend. Ik kon altijd heel slecht doen alsof ik iets meende en liep achter Blaine aan naar zijn kamer en klopte op de deur en ging naar binnen. 'Wil je er over praten?' vroeg ik waarna ik hem meelevend aan keek.

Kurt

'Ik heb geen idee, het kan me eigenlijk ook niet zoveel schelen. Ik denk dat ik over hem heen ben.' zei ik schouderophalend toen ook Finn weg was en keek Steven aan. Een leugen, want ik hield zielsveel van Blaine, en dit deed me zeker wel wat. 'Ik kan niet wachten, het klinkt gewoon zo leuk allemaal.' zei ik glimlachend, doelend op wat we allemaal gingen doen.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Er klopte iemand aan en ik zag Finn binnen komen. 'Nadat het uit is, heeft hij al gelijk een ander. Dus zo belangrijk was ik niet voor hem' zeg ik snikkend en tranen lopen over mijn wangen. 'Gisteravond zag ik dat Kurt met hem ging zoenen' zeg ik uitgelaten en kijk Finn met mijn betraande gezicht aan. 'Hoe kan Kurt zoiets doen tegenover mij' ratel ik verder.

Steven Black:

'Ik ben blij, dat je er over heen bent. Dat is het beste voor nu, Kurt. Nu kan je even aan jezelf denken' zeg ik zwak glimlachend en kneep in zijn hand. 'Ik ben blij dat je het leuk vind' zeg ik glimlachend en gaf twijfelend een zoen op zijn wang. Ik had er zin in, maar er zat me wel dwars over Kurt en Blaine. Ik vermoed dat Blaine nog steeds op Kurt is, maar dan snap ik niet waarom hij het heeft uitgemaakt.

One Who Travels A Higher Path.

Finn

'Ik snap het ook niet, Blaine.' zei ik naar waarheid terwijl ik troostend over zijn rug wreef. 'Dit is niks voor hem, hij was altijd gek op je en het is niks voor hem om zomaar iemand anders te hebben.' zei ik terwijl ik naar Blaine keek en zuchtte. 'Maar er is ook nog iets anders wat ik niet begrijp, buiten de situatie van net.' zei ik terwijl ik hem doordringend aan keek. 'Het doet je pijn, dus dan heb je nog gevoelens voor hem. Of zit ik er naast?' vroeg ik aan hem.

Kurt

Ik glimlachte automatisch toen hij me een zoen op mijn wang gaf. Steven was echt leuk, en ik moest maar gewoon toegeven aan dit. Ook al waren het niet veel gevoelens.. Ik was nog steeds boos op Blaine, en nu zou ik hem terug krijgen. Hij had mij al zo vaak gedumpt, dus nu deed ik het gewoon terug. Zodat hij eens wist hoe ik me voelde. Nu voelde hij zich ook jaloers, het gevoel dat ik continu had nadat hij was vreemd gegaan. Nu wist hij eens hoe killing dat was. Als hij soms dacht dat ik de hele zomervakantie depressief zou huilen om hem, had hij dat goed mis. 'Het klinkt inderdaad heel erg leuk, ik kan nu al niet meer wachten.' zei ik glimlachend.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik werd stil, nadat hij dat zei en dacht na. Wat voelde ik nog voor Kurt. Finn, had gelijk het deed pijn, dus had ik nog gevoelens voor hem? Ik sloot even mijn ogen en laat al mijn gevoelens gaan en dacht alleen aan Kurt. Een warm gevoel versprijd zich door mijn lichaam en onbewust kwam er een glimlach op mijn gezicht door Kurt. 'Je zit er niet naast. Ik heb nog gevoelens voor hem' zeg ik zachtjes en beschaamd en kijk weg van Finn.

Steven Black:

Ik kijk hem glimlachend aan, maar ik moest het weten of hij me leuk vond. 'Kurt' zeg ik twijfelend en kijk hem onzeker aan. 'Misschien is dit nog te vroeg voor je, veels te vroeg' zeg ik twijfelend. 'Maar we hadden gister gezoend en ik vroeg me af of je mij echt leuk vind?' vraag ik verlegen. 'Ik vind je wel leuk, al gisteravond' zeg ik en sloeg mijn ogen even neer.

(Ik ga even weg, moet ergens naar toe. Maar kom straks weer terug. Ik probeer snel terug te zijn! (: )

One Who Travels A Higher Path.

Finn

Ik knikte en ik dacht na, dit was lastig. 'Je kunt twee dingen doen,' zei ik terwijl ik hem aan keek. 'Alle twee de opties hebben voor en nadelen.' zuchtte ik, ik vond dit echt rot voor Blaine en probeerde hem goed advies te geven. 'Je kunt alles opzij schuiven, en een tijdje op rust komen. Je bezig houden met al je andere gevoelens en ervoor zorgen dat je gezonder wordt. Zoals je eerst zou doen.' zei ik. Het was in ieder geval wel belangrijk dat hij genoeg rust had met zijn ziekte, maar het nadeel was weer, dat Kurt zo alleen maar closer wordt met Steven en misschien nog meer gevoelens voor hem krijgt. 'Of als je Kurt graag zit, kun je voor hem vechten. Al je gevoelens in de strijd gooien.' zei ik, maar of dat een goed idee was, wist ik ook niet. Aangezien hij zo geen rust zou vinden. Het was gewoon een hele moeilijker situatie. 'Je moet zelf een keuze maken, maar welke je ook maakt. Weet dat ik er altijd voor jou ben en je nooit zou haten of zoiets dergelijk.' zei ik gemeend waarna ik hem doordringend aan keek.

Kurt

Ik perste mijn lippen op elkaar, en besloot eerlijk te zijn. Nou ja, dat ik Blaine jaloers maakte en hem daar eigenlijk voor gebruikte liet ik maar achterwege net zoals mijn gevoelens voor Blaine. Ik besloot om maar gewoon alleen eerlijk te zijn over het feit wat ik voor hem voelde. 'Misschien gaat het wel wat snel,' gaf ik toe. Het zou raar zijn als ik meteen zou toe happen. 'Maar ik vind je echt leuk,' gaf ik toe. 'Je bent gewoon een hele lieve en leuke jongen en ik begin gevoelens te krijgen voor je.' zei ik waarna ik hem aan keek en lichtjes bloosde. 'Maar misschien, moeten we een beetje rustig aan doen.' zei ik. Ik dacht dat dat het verstandigst was, aangezien ik hem niet teveel wilde kwetsen en het natuurlijk ook weer niet te snel moest gaan.

[Is goed!]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

'Heel eerlijk, ik heb beide opties geen rust. Ik heb een vermoeden dat Kurt me alleen jaloers wilt maken. Ik denk wel dat Kurt op Steven is, maar ergens deed hij het expres om laten weten, wat hij gaat doen met hem' zeg ik zuchtend. 'Dus als ik voor de eerste optie ga, heb ik geen rust, omdat hij mij alleen jaloers wilt krijgen. Dan is het beter, als ik helemaal weg ga uit spanje en hem zijn gang laat gaan' zeg ik vervolgens en kijk hem aan. 'Of ik kan voor hem vechten, ja. Alleen ik weet niet hoe' zeg ik zachtjes. 'Dankje, Finn. Ik weet het gewoon allemaal niet. Waarom doet Kurt zo. Kan jij niet met hem praten?' vraag ik gelijk aan hem en kijk hem met smekende ogen aan.

Steven Black:

'Ik begrijp het' zeg ik glimlachend en streel zachtjes zijn wang. 'We doen het rustig aan voor jou' zeg ik vervolgens. 'Ik vind je ook een lieve en een leuke jongen, Kurt. Je verdient zoveel beter, dan Blaine' zeg ik naar de waarheid en glimlach zwak. Blaine was niet goed genoeg voor Kurt. Kurt verdiende iemand die van hem houdt en we gaan het rustig aan doen. 'Wil je nu weg gaan of strakjes, dat we even praten ergens anders in het huis?' vraag ik lief.

One Who Travels A Higher Path.

Finn

'Natuurlijk wil ik dat, alleen of hij naar me luistert..' zei ik bedenkelijk. Ik kon het tenminste proberen, en ik kon hem vragen waarom hij dit allemaal deed. Of het inderdaad was om Blaine jaloers te maken, en kon ik hem misschien laten inzien dat dit niet de juiste manier is. 'Zal ik nu naar hem toe gaan? Voordat hij weggaat met die Steven?' vroeg ik als bevestiging aan Blaine. Ik hoopte dat hij naar me zou luisteren.

Kurt

Ik glimlachte en voelde blosjes ontstaan op mijn wangen en keek een beetje verlegen naar de grond, bij zijn vraag keek ik hem weer aan. 'Ik laat de keuze in jouw handen,' zei ik met een glimlach. 'Ik vind alles best.. Zolang het maar met jou is.' zei ik.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik knikte en glimlachte dankbaar naar hem. 'Heel graag, Finn. Dan weten we nu meer duidelijkheid' zeg ik zuchtend en staar voor me uit. 'En als hij niets zegt erover' zeg ik en kijk hem aan. 'Dan ga ik mijn best doen om voor hem te vechten en die Steven eens laten zien, dat ik wel waard ben om zijn vriend te zijn' zeg ik een beetje boos en meende het. Ik laat Kurt eens zien, dat ik echt van hem hield en nu laat ik Kurt niet meer gaan.


Steven Black:

Ik glimlach en druk voorzichtig mijn lippen op de zijne. 'We kunnen beter vanmiddag gaan, dan is alles veel warmer en leuker' zeg ik glimlachend en trek hem mee, naar één van de tuinen van de villa. Ik ga op een bank zitten en trek Kurt ook op de bank, dat hij ook gaat zitten. 'Je moet me wel even uitleggen over het huis' zeg ik lachend en doelend, op hoe die vriend een villa heeft gekregen.

One Who Travels A Higher Path.