[RPG] The Real Gleeks 29 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 20 juli 2012 - 16:21 ]

El Diablo.

Steven Black:

We kwamen aan bij een heuveltje aan de rand van het bos. Het was een klein open veltje en voor ons lag het water en achter ons het bos. Hier kon ik altijd goed nadenken over iets. Ik ging zitten op het gras en trok Kurt met me mee. Ik besef dat ik nog zijn hand vast hield, maar het voelde zo fijn aan. Dit was de eerste keer dat ik een jongens hand teder vast hield. 'Ja, is het ook. Ik kom hier altijd als ik moet nadenken' zeg ik zachtjes. We keken boven ons naar de hemel die bedekt was met sterren en je zag het hier nog duidelijker. 'Als je wilt, kan ik je vertellen over de sterrenhemel' stel ik voor en kijk hem glimlachend aan.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

'Graag.' zei ik glimlachend terwijl ik het mezelf gemakkelijk maakte op het gras, maar zijn hand niet los liet. Mijn andere arm zat nog altijd in de mitella, maar deed gelukkig helemaal geen pijn meer. Ik voelde me uitgerust, tevreden. Ik dacht voor het eerst sinds tijden eindelijk eens aan mezelf en het voelde goed. Ik was een stuk meer ontspannen, omdat ik mijn hart gelucht had bij Steven en genoot van de mooie omgeving.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Steven Black:

'Daar' zeg ik glimlachend en wijs naar een kleine ster. 'Dat is pluto en daar naast is de grote beer en de kleine beer' zeg ik gefasineerd en kijk naar de sterrenhemel. 'Voor de rest zie je niet goed, de andere planeten, omdat ze elke maand een andere richting op staan of dichterbij komen bij de aarde. Voorlopig, zie je alleen deze drie, maar daarna zie je weer meer planeten' zeg ik rustig en bewonderend. 'Ik denk altijd, dat de planeten een andere werelden hebben, dat daar een andere leven vormt of dat daar iets is' zeg ik zachtjes en kijk Kurt aan.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

Ik keek gefascineerd naar de sterren waar hij naar toe wees en luisterde aandachtig naar hem. 'Wie weet heb je gelijk,' zei ik glimlachend terwijl ik naar de sterren bleef kijken. 'Niemand weet het precies, en dat is denk ik het mooie eraan. Dat het een mysterie is.' zei ik waarna ik hem aan keek en vriendelijk glimlachte naar hem.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Steven Black:

Ik glimlachte terug en kijk hem in zijn mooie ogen aan. Hij was echt lief en leuk. Ik kreeg een warm gevoel van binnen en wend mijn blik van hem af. Ik kijk naar boven naar de sterrenhemel. Ik kan hem niet leuk vinden, hij was net gedumpt en hield nog steeds van die jongen. Ik kon moelijk nu tussen die twee komen, hij had tijd nodig voor zichzelf, het kan gewoon niet. 'Inderdaad, dat is het mooie, ja' zeg ik bewonderend.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

Toen hij zijn blik afwendde keek ik nog even rond, achter ons was het bos en hoorde ik natuurgeluiden vandaan komen waardoor ik ontspande, voor ons lag het meer en boven ons schitterden de prachtige sterren aan de hemel. Het zou zeer romantisch geweest zijn als.. Nee Kurt, stop denken aan hem. Ik beet op mijn lip en dacht snel aan iets anders. 'Ik zou hier de hele avond wel willen zitten.' lachte ik naar waarheid, ik had echt geen zin om terug te gaan naar de villa.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Alex Grey:
'je bent dan ook de enige die dat graag doen' zeg ik
en bekijk blaine
hij is zo knap, een mooi lichaam, gespierd en alles
mooie ogen, knap gezicht.
hij is veel te goed voor kurt
ik buig naar hem toe en zoen hem zonder het echt te beseffen..

Noah Puckerman:
Ik sla mijn armen om haar nek en druk haar zo dichter tegen me aan
en trek haar iets aan de rits van haar jurkje zodat het verder open gaat..

Music is my life

Steven Black:

'Dan doe je dat, toch? Ik hoef nergens naar toe' zeg ik rustig tegen hem en glimlach. Ik kijk opzij naar Kurt en kijk hem aan. 'Je hebt tijd voor jezelf nodig en ik zie aan je dat dit rustgevend vindt' zeg ik naar de waarheid. Ik zag zo aan Kurt, dat hij hier rust vind en afleiding. Dat had hij verdiend, na wat hij heeft meegemaakt. Ik besef pas nu dat ik nog steeds zijn hand vasthou, wat zal hij denken? Snel laat ik zijn hand los en leg het op mijn knie. 'S-sorry' stamel ik verlegen en ontwijk zijn blik.

Blaine Anderson:

Ik schrik, zodra ik zijn lippen op de mijne voel. Waarom vond iedereen mij leuk? Ik was voor niemand goed genoeg. Voorzichtig om hem niet te kwetsen en boos te maken, haal ik mijn lippen van zijn lippen af. 'Alex' zeg ik zachtjes en kijk hem spijtig aan. 'Het spijt me, maar..' mijn stem stierf weg en ik kijk weg van hem, waarnaar ik mijn tranen voel opkomen in mijn ogen. Waarom?

One Who Travels A Higher Path.

Kurt

Ik keek hem een beetje verbaasd aan en glimlachte daarna. 'Het geeft niets, hoor.' zei ik terwijl ik geruststellend glimlachte naar hem, het maakte mij niet zoveel uit. Het betekende gewoon vriendschap en daar was niets mis mee. 'Misschien heb je gelijk,' glimlachte ik waarna ik voorzichtig in het gras ging liggen en naar de sterrenhemel bleef kijken. 'Ik denk dat ik gewoon hier blijf.' zei ik als bevestiging. Niemand zou me missen, en ze zouden waarschijnlijk niet eens merken dat ik weg was. Hier voelde ik me op mijn gemak.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Santana

Ik grijns, en trek zachtjes aan zijn shirt.
Ik bijt zachtjes op zijn lip, en grijns..

El Diablo.

Noah Puckerman:
Versuft door de alcohol open ik mijn ogen
en kijk ik naar damon en quinn
'Zullen we naar mijn kamer gaan?' vraag ik zwoel

Alex Grey:
'Het komt zeker vanwege kurt.' zeg ik boos
'hij is gewoon niet goed genoeg voor jou' zeg ik en sta op
ik ben boos maar loop gewoon weg

Music is my life

Quinn

Wanneer ik eindelijk de juiste kamer had gevonden, opende ik mijn koffer en haalde alvast wat droge kledij boven om die vervolgens even op het bed te leggen.
Ik deed een poging om mijn topje uit te krijgen, maar raakte er verstrikt in en viel door het vele wankelen op de grond waarna ik in lachen uitbarstte, wat een redelijk dom zicht was aangezien ik alleen was.
Ik begon te worstelen met mijn topje in een poging weer iets te kunnen zien, maar gaf het na een tijdje toch op.



[Quinn was naar haar kamer gegaan.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Steven Black:

Ik knikte glimlachend en was een beetje gerustgesteld. Hij vond het gelukkig niet erg. Ik zie hoe hij gaat liggen in het gras en ik doe hetzelfde en keek naar de hemel vol sterren. 'Je bent niet alleen, ik ben bij je' zeg ik glimlachend en kalm. 'Ik hoef nergens naar toe' zeg ik vervolgens zachtjes. 'Als je ooit hier alleen komt, bedenk maar dat je de sterren hebt die je gezelschap houden' zeg ik en doe mijn armen onder mijn hoofd.

Blaine Anderson:

'Alex' roep ik zuchtend, maar hij hoort het niet. Tranen lopen over mijn wangen. Hij was wel goed genoeg voor me, maar ik hem niet. Ik plof op mijn bed en snik zachtjes. Ik weet het allemaal niet meer. Waarom moest iedereen mij hebben en op mijn verliefd worden? Ik was pas niets en ik was vreselijk tegen Kurt. Ik kon beter gewoon verdwijnen, dan pas zou iedereen gelukkig zijn.

One Who Travels A Higher Path.

Santana

Ik knik, en bijt even op mijn lip.
' Let's go' grijns ik..

El Diablo.

Kurt

Ik glimlachte opgelucht toen hij zei dat ik niet alleen was, het voelde gewoon goed, en wat hij daarna zei raakte mij enorm. Ik voelde een traan langs mijn wang glijden en veeg hem weg. 'Sorry,' zei ik een beetje emotioneel. 'Het raakte me gewoon, wat je zei.' glimlachte ik weer ontroerd. 'Het is gewoon, dat ik me een hele tijd altijd alleen gevoeld heb, alsof niemand me begreep. Ik had niet zoveel vrienden en ik werd nogal gepest om wie ik was.' vertelde ik aan hem. 'Nu heb ik hele lieve vrienden, maar toch voel ik me af en toe nog zo.' zei ik. Ik snapte niet zo goed, waarom ik dit aan hem vertelde. Aangezien dit de gevoelens waren die ik altijd opkropte en aan niemand liet zien, maar waarom dan wel aan een jongen die ik amper een dag kende?

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.