[RPG] The Real Gleeks 29 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 20 juli 2012 - 16:21 ]

El Diablo.

Finn

Door te kijken naar het sportchannel, kreeg ik zelf zin om te sporten. Dus snel zette ik de televisie uit en liep ik naar de trainingszaal. Ik bleef even bij de deur staan en zag Blaine op de grond zitten, ik zag dat hij had gehuild. Zijn ogen waren rood en hij had wallen onder zijn ogen. Ik liep naar hem toe en ging meteen naast hem zitten op de grond. 'Dude, wat is er gebeurt?' vroeg ik een beetje bezorgd en keek hem afwachtend aan.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik zie Finn naast me zitten, nadat hij dat zie en hij kijkt me bezorgd, maar afwachtend aan. 'Je zou me haten, net als iedereen hier' zeg ik schor en sloeg mijn ogen neer. 'Je zou boos worden en me niet meer willen spreken en willen zien' zeg ik zachtjes en zet mijn handen in mijn haar. Gefrustreerd zucht ik en weer voel ik tranen over mijn wangen rollen.

One Who Travels A Higher Path.

Finn

Ik begon te fronsen en keek hem aan. 'Blaine, niemand haat jou hier.' zei ik naar waarheid. Blaine was hartstikke geliefd! 'Luister Blaine, je bent mijn beste vriend dus ik word heus niet zomaar boos op jou.' zei ik naar waarheid. Als gebaar van troost legde ik mijn hand op zijn schouder en keek hem bemoedigend aan. Hij was echt overstuur deze keer, en ik zou er nu voor hem zijn. Net zoals hij er voor mij was.

[ bericht aangepast op 15 juli 2012 - 21:28 ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

'Het is uit' flapte ik eruit, doelend op Kurt. Dat het echt is deze keer. Meer tranen volgde er daarna en ik snik nu. 'Het is mijn schuld' snik ik. 'Ik heb het uitgemaakt' zeg ik snikkend. 'Ik heb nog steeds redenen waarom, maar nu vind ik ze belachelijk' zeg ik zachtjes. 'En Kurt heeft blijkbaar een ander nu en hij vindt hem leuk, maar mij niet meer' ratel ik verder. Ik zou het snappen, als Finn me nu niet snapt. 'Dit is al de derde keer, ik ben het gewoon allemaal zat, wat er de laatste tijd is gebeurd' zeg ik als laatst en doe mijn handen in mijn gezicht. Ik zou het begrijpen, als Finn mij ook in de steek liet, niemand wou mij. Ik was voor niemand goed.

One Who Travels A Higher Path.

Finn

Ik begreep er maar de helft van, maar ik zei dat maar even niet. Ik zuchtte en ik keek hem aan. 'Dat is logisch, dat je het helemaal zat bent. Een mens kan maar een paar dingen verdragen en wat wij allemaal hebben meegemaakt is niet normaal. Vooral voor jou, omdat er nog een schepje boven op gedaan is vanwege jouw ziekte.' zei ik troostend tegen hem. Kurt had me namelijk ingelicht over dat hij ziek was. 'Dan lukt het niet om goed na te denken en doe je iets wat je op dat moment het beste lijkt. Geloof me, dat hebben we allemaal gehad.' zei ik. Het kwam gewoon omdat we zoveel hadden meegemaakt. 'Wat zijn jouw redenen dat je et hebt uitgemaakt? Laten we het daar eerst over hebben, aangezien ik een vermoeden heb dat we nogal kriskras door elkaar lopen.' zei ik waarna ik zachtjes in Blaines schouder knijp als gebaar van troost.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik knikte zwak en kijk hem met mijn betraande gezicht aan. 'Laten we even beginnen met mijn eerste reden' zeg ik schor en rustig. 'Ik heb geen goede relatie met mijn vader, omdat hij het niet leuk vind dat ik op jongens val. Daardoor is hij weg van huis voor zijn werk en doet dat expres om mij te ontwijken. Ik heb dat tegen Kurt vertelt en hij vond het niet leuk en wou erover praten, maar dat wou ik niet. Daardoor kregen we een beetje een discussie. Ik wou het zelf doen, ik wou zelf met mijn vader erover praten. Maar Kurt heeft mijn vader gebeld, zonder dat ik het wist en dat wou ik niet. Evenlater had mijn vader mij weer gebeld, aangezien Kurt mijn mobiel bij zich had en mijn mobiel weer aan mij gaf. Mijn vader belt dus op, waardoor mijn vader en ik ruzie kregen om Kurt en dat ik op jongens viel. Ik hing op en ben boos naar Kurt gegaan, waardoor we ruzie gingen maken en ik had het toen uitgemaakt. Mijn reden is dus, hij heeft zonder mijn toestemming mijn vader lopen bellen' vertel ik zuchtend en rustig.

'Dat was mijn eerste reden, nu de tweede' zeg ik vervolgens en ik sloeg even mijn ogen neer. 'Ik ben het zat, wat er allemaal is gebeurd. Elke keer gebeurd er wel wat om mij en Kurt heen. Het begong allemaal toen we wat kregen, sindsdien is er alleen maar drama gekomen en ik word er gek van' zeg ik zuchtend. 'De derde reden. Voor mijn gevoel is onze relatie veel te snel gegaan. We hebben dingen veel te snel gedaan en haas over kop dingen besloten. Mijn vierde reden. Ik ben aan het twijfelen of ik Kurt nog leuk vind of niet. Mijn liefde voor hem is plots weg. Ik weet het ook niet, maar ik denk dat het door al die drama is gekomen en dat het door mijn ziekte komt' vertel ik schor en veeg mijn tranen weg. Dit was de aller eerste keer dat ik mijn hart luchte bij iemand. Ik heb dit zelfs niet tegen Kurt vertelt. Ik kijk Finn aan en haalde mijn schoduers op. 'Dat waren volgens mij mijn redenen. Ik ben het gewoon zat met alles' zeg ik zuchtend en staar voor me uit.

(Eigenlijk moet Kurt nu achter de deur staan en dit allemaal horen en nu is dit ook mijn langste post ooit. )

One Who Travels A Higher Path.

Finn

Ik knikte en dacht er even over na. 'Weet je,' zei ik aarzelend waarna ik Blaine aan keek. 'Voordat Kurt bij jou in trok, hadden ik en Rachel het er nog over. Zij vond het helemaal geweldig voor jullie twee, en ik natuurlijk ook. Maar ik was er geen voorstander van. Vooral omdat het inderdaad veel te snel zou gaan voor jullie.' zei ik waarna ik zuchtte. 'Ik wist dat ik mijn mond open had moeten trekken.' zei ik en keek Blaine weer aan. 'En wat Kurt gedaan heeft, is inderdaad niet erg slim.' zei ik. 'Maar zoals ik al zei, iedereen doet op het moment dingen zonder erbij na te denken. Ik bijvoorbeeld met Santana, jij met een aantal dingen en hij dus ook. Niet om het goed te praten, maar ik probeer je een beeld te geven zodat je alles helder kan zien.' zei ik. 'En de laatste reden weet ik niet echt wat ik daarop moet zeggen, dat moet je goed voor jezelf uitzoeken.' zei ik terwijl ik hem aan keek. 'Je bent het zat met alles, en dat is logisch.' zei ik begrijpend. 'Weet je, Blaine.. Ik denk dat dit ineens komt doordat je dit allemaal hebt opgekropt. En het is er op de verkeerde manier uitgekomen, omdat je er niet over hebt gepraat.' zei ik terwijl ik troostend over zijn schouder wreef. 'Maar het is in ieder geval goed, dat je het nu verteld hebt. Ik ben er nu ook voor jou, en ik zal je hier doorheen helpen.' beloofde ik hem.

Kurt

Ik had mijn gezicht ingesmeerd en liep weer op dezelfde manier terug en hoorde stemmen vanuit de sportzaal. Nieuwsgierig als ik was ging ik achter een muurtje staan om alles af te luisteren. Nadat Blaine zijn hele verhaal had verteld had ik tranen in mijn ogen die zich een weg naar beneden zocht. Waarom vertelde hij me dit niet gewoon? Hij wist toch dat hij me alles kon vertellen..

[Hahaha
Wow mijne is trouwens ook best lang, maar dat komt omdat het twee personages zijn ]

[ bericht aangepast op 15 juli 2012 - 22:41 ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik kijk hem aan en luisterde wat hij te vertellen heeft. Ik knik begrijpelijk. 'Ik begrijp het, ik weet dat ik niet slim bezig ben geweest' zeg ik zuchtend. 'Ik weet dat ik niet moest opkroppen, maar ik kan het nu niet omdraaien. Finn, echt. Ik heb zoveel spijt tegenover Kurt. Gisteravond laat, hadden we nog ruzie gemaakt. Wat hij allemaal zei, het deed me vreslijk pijn. Hij had gewoon gelijk, hij heeft altijd gelijk' zeg ik zuchtend. 'En het ergste is, hij vindt blijkbaar iemand anders leuk' zeg ik zacht en voelde weer tranen komen. 'Dankje, Finn' zeg ik gemeend en dankbaar. Het luchte inderdaad behoorlijk op. Ik moest Kurt beter met rust laten.

(Hahah, ja. Inderdaad, maar lange posts vind ik altijd leuk. (: )

One Who Travels A Higher Path.

Finn

'Je kan het inderdaad niet meer ongedaan maken, en alles is nu eenmaal gebeurt. Jij bent ook weer niet de enige die fouten maakt, Blaine. Kurt maakt fouten, ik maak fouten. Wij allemaal. En doordat er zoveel gebeurt is, doet dat ook iets met jou. Het is jouw schuld niet.' zei ik gemeend en keek hem doordringend aan.'Serieus, Blaine. Laat het gewoon even rusten en probeer een beetje te ontspannen. Wat er nu allemaal met je gebeurt, is ook niet goed voor jouw gezondheid.' zei ik.

Kurt

Ik bleef luisteren, en de tranen bleven onophoudelijk over mijn wangen rollen. Het deed gewoon zo ongelofelijk veel pijn om dit allemaal te horen. Maar hij zei dat hij het ergste vond, dat ik iemand anders leuk vond.. Dus dat moest betekenen dat hij nog gevoelens voor me had. Hij twijfelde wel, maar anders zou hij niet zo jaloers zijn. Ik beet op mijn lip en dacht aan Steven. Hij is echt een schatje, ongelofelijk knap en misschien vond ik hem ook wel leuk. Maar hij zou niet kunnen tippen aan Blaine. Wat Blaine en ik hadden was gewoon iets magisch.. Voor mij dan. En dat is het nog steeds, maar ik ging echt niet meer naar hem terug, zou hij dat ineens willen. Ik werd gewoon gek van zijn gedraai en was het zelf ook helemaal zat nu. Ik zou verdergaan met Steven, om hem verder jaloers te maken..

[me too ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik kijk hem met tranen in mijn ogen aan. 'Heel erg bedankt, Finn' zeg ik ontroerd en geef een mannelijke knuffel aan hem. 'Je bent echt mijn beste vriend, ik weet niet of ik zonder je kon redden' zeg ik zwak glimlachend. 'Ik ga deze vakantie lekker ontspannen en even aan mezelf denken en nadenken over alles en natuurlijk als er wat is, vertel ik het je' zeg ik gemeend en kijk hem aan. 'En over Kurt. Ik laat hem met rust' zeg ik zachtjes. Ik wist niet, wat ik met hem moest doen. Ik moest gewoon even ontspannen, misschien als ik rust had, dat mijn liefde voor Kurt weer kwam. Plots herrinner ik iets en kijk Finn aan. Ik moest het kwijt, anders zat ik er nog meer mee. 'Finn' zeg ik twijfelend en kijk hem aan. 'Ik moet je nog wel één ding vertellen, maar zweer je dat je het echt niet door gaat vertellen en ook niet aan Rachel' zeg ik doordringend.

(Oja, laat Steven binnen komen in het huis en dan dat je een paar uur thuis bent om zo Blaine verder jaloers te maken en dan later weggaan! ^^)

[ bericht aangepast op 15 juli 2012 - 23:23 ]

One Who Travels A Higher Path.

Finn

'Jij bent ook mijn beste vriend,' zei ik gemeend en keek hem aan. 'Puck en Sebastian waren dat ooit, maar ik weet gewoon dat ik op jou kan rekenen. Jij bent oprecht, eerlijk en gewoon de beste vriend die iemand zich kan voorstellen.' glimlachte ik waarna ik weer serieus werd en hem aan keek. 'Ik beloof je, alles wat je zegt zou ik niet door vertellen.' zei ik gemeend, dat zou ik echt nooit doen. Natuurlijk zou ik tegen Rachel zeggen dat het uit is tussen ze, zodat zij misschien met Kurt kon praten. Maar meer ook niet.

Kurt

Nu werd ik pas echt nieuwsgierig en zo zachtjes als ik kon, ging ik iets dichterbij staan, zodat ik zeker wist dat ik geen woord zou missen. Ik leek wel gek, hier tegen een muur aan leunend een gesprek met mijn ex af te luisteren. Maar ik kon het toch niet laten.

[Is goed! ^^ Moet Kurt hem dan sms'en/bellen of komt hij spontaan langs of anders?]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik glimlach en leg mijn hand op zijn schouder, als teken dat ik echt blij ben met hem. 'Jij ook, Finn. Je kan me altijd op me rekenen. Ik help jouw ook als het nodig is' zeg ik gemeend en kijk hem aan. Ik knikte als bevestiging en zuchte zachtjes. Ik glimlach zwak en kijk hem aan. 'Alex, heeft me gezoend..' zeg ik zachtjes en kijk hem onzeker aan. 'Ik heb hem natuurlijk weggeduwt, maar hij vind me leuk en hij is dus homo' zeg ik zuchtend. 'Ik weet dus niet, wat ik hiervan moet verwachten' zeg ik daarna en staar voor me uit.

(Kurt, kan hem beter sms'en en alles! Maar ik moet gaan slapen! Slaaplekker en tot morgen. (: )

One Who Travels A Higher Path.

Finn

Ik fronste en keek bedenkelijk voor me uit. 'Dat is een verassing.' zei ik met lichtelijke sarcasme in mijn stem. 'Hij werd nogal licht gezegd geïrriteerd toen Rachel en Kurt zeiden dat hij homo kon zijn. Dus ik vermoedde dat eerlijk gezegd al een beetje, en Rach trouwens ook.' zei ik waarna ik zuchtte en dacht aan ons gevecht. 'Ik weet niet wat dat is met die gozer, maar ik heb wel gemerkt dat hij nogal onverwachts uit de hoek kan komen.' zei ik, doelend op dat hij me bijna had neergestoken. 'In ieder geval, als ik jou was zou ik toch een beetje uitkijken met hem. Dan bedoel ik, als je hem bijvoorbeeld ooit de waarheid gaat zeggen. Want zo te merken kan hij daar niet zo goed tegen.' zei ik. 'Weet je wat we doen?' vroeg ik waarna ik mijn mobiel pakte. 'We gaan elkaars nummer op een sneltoets zetten. Dan hoeven we maar één toets in te drukken en krijgen we elkaar aan de lijn. Dan kunnen we elkaar bereiken, mocht er iets met Alex zijn of zo maar ook met andere dingen. Altijd handig.' zei ik waarna ik Blaine's nummer meteen opsloeg op nummer 1.

Kurt

Verontwaardigd hoorde ik het gesprek aan, dus toch! Ik had een vaag vermoeden, en dat ik dat riep op het strand was eigenlijk meer uit een opwelling. Ik had niet gedacht dat het echt zo was. En hij vond gewoon Blaine leuk. Een aantal puzzelstukjes vielen op zijn plaats. Vandaar dat hij mij de hele tijd moest hebben, en me telkens iets aan wilde doen en vandaar dat hij Blaine zo nodig moest spreken. Niet te geloven, zeg. Ik liep uiteindelijk maar weg, ik had wel weer genoeg gehoord voor vandaag en pakte mijn mobiel en toetste Stevens nummer in. 'Heb je zin om nu langs te komen? Dan kan ik je de villa laten zien en je misschien ook nog voorstellen aan een paar vrienden. Ik heb er gewoon heel veel zin in. X Kurt.' verstuurde ik glimlachend waarna ik weer naar de keuken liep en mijn salade begon te eten en nadacht over wat ik allemaal had gehoord.

[Slaap lekker! En tot morgen dan! (: ]

[ bericht aangepast op 16 juli 2012 - 0:06 ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik knikte als bevestiging en deed hetzelfde bij mijn mobiel. Ik zette ook Finn’s nummer op 1, altijd handig. ‘Ik weet ook waarom hij agressief wordt’ zeg ik zuchtend. ‘Ik heb twee keer met Alex gesproken en ben een aantal dingen te weten gekomen’ zeg ik en liet mijn hand even door mijn haar gaan. Ik had het koud gekregen en deed mijn shirt aan. Ik kijk naar Finn. ‘Ik kan je nu beter alles gewoon vertellen, anders krop ik dat ook op en komt het later uit. Voortaan als er iets is, kom ik naar jou toe en vertel ik je wat me dwars zit’ zeg ik zwak glimlachend. Hij was echt mijn beste vriend, ik kon op hem rekenen en hij was eerlijk. Echt een toffe gozer. ‘Dankje Finn. Voor alles. Ik dacht echt dat je boos op me werd en dat je me haatte’ zeg ik en de laatste zin zei ik zachtjes.

Steven Black:

Ik open slaperig mijn ogen en rekte me even uit, waarnaar ik doelloos in mijn kamer keek. Ik stap uit mijn bed en glimlach. Vandaag zag ik Kurt weer en ik had er behoorlijk zin in. Met goede moed liep ik naar de kleine badkamer en ging ik me douchen en tandenpoetsen, waarnaar ik me ging omkleden. Ik keek in de spiegel en deed mijn haar, perfect. Ik had goed geslapen, dus was ik ook goed uitgerust. Ik liep naar beneden en ging ontbijten. Mijn moeder was op haar werk en ik had vertelt dat ik vandaag ergens naar toe ging, dus dat ik wel wat later thuis was. Ze vond het goed en wenste me vel plezier. Eenmaal ontbeten, voelde ik mijn mobiel trillen. 'Heb je zin om nu langs te komen? Dan kan ik je de villa laten zien en je misschien ook nog voorstellen aan een paar vrienden. Ik heb er gewoon heel veel zin in. X Kurt.' Ik glimlachte in mezelf en knikte, als bevestiging in mezelf. Zou vast heel raar overkomen. ‘Is goed, ben toch klaar met omkleden en ontbijten. Lijkt me leuk, ik verheug me er al op. Ik heb er ook zin in om jou weer te zien. X Steven’ verstuurde ik terug. Waarnaar ik alles snel ging opruimen en mijn schoenen aandeed en naar Kurt ging.

(Heey! Lekker geslapen? (: )

One Who Travels A Higher Path.

Finn

'Dat is een goed idee, je mag zo vaak tegen me praten over wat je dwars zit als je wilt, ik zal het nooit erg vinden en altijd luisteren.' zei ik gemeend. Ik dacht er even over na. 'Wacht, is er dan een andere reden waarom hij zo doet? Ik dacht dat hij zo was omdat hij niet accepteerde van zichzelf dat hij op jongens viel.' zei ik bedenkelijk en keek Blaine aan. Alex en ik zijn niet de grootste vrienden, maar toch zou ik dit nooit aan iemand vertellen. Dat verdient gewoon niemand.

Kurt

Ik kreeg een sms'je terug en glimlachte, dus hij kon hier ieder moment zijn. Ik had inmiddels al ontbeten en liep nog even naar de spiegel toe om mijn haren nog een laatste keer te controleren. Het zag er goed uit, en daarna ging ik in de zetel zitten in de woonkamer en wachtte ik tot de deurbel ging.

[Ja, heerlijk geslapen. Alleen gisteren was het wel een beetje laat geworden, waardoor ik nu nog redelijk slaperig ben. Maar ach dat hoort erbij. ^^ En jij?]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.