[RPG] Greenfields Coven ~ 2 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- Susanna Olive Penn Perdu
- Phoenix Riley Rossella Rechazame
- Rosalyn 'Rose' Janice Agney Aragog
- Abbigail Sapphire Stone Prisoner

- Ray(mond) Benedict Taylor Alladin
- Kyle Dyer Kaien
- William 'Will' Stevens Hyde Poeh
- Matthew Oliver Parker lluvia

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- Katherine Chérie Molyneux Aragog
- Alice Hale Frodo
- Elizabeth Rihony Prisoner

- Blaise Wolf Hunter Morticia
- Lucian Puck Grossman TrueKlainer
- Ian Sadler LostMagic
- Gereserveerd door Perdu

Rollenstory
Rollentopic

[ bericht aangepast op 13 juli 2012 - 18:40 ]

---

Your make-up is terrible

Susanna - Heks
Ik zoek de oude schuilplaats van de heksen op. Misschien vind ik daar hoop. Misschien vind ik daar inspiratie. En ja, het voelt er super, boordevol magie. Ik draai me om, met mijn rug naar de deur en begin een paar spreuken te oefenen.

[ ik moet nu echt weg... Sorry !!]

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Blaise | Hunter.
‘Ja, dat lijkt me een goed idee. Willen jullie dan samen op zoek er naar?’ Gelijk op het moment dat ik dat hoorde, draai ik mijn gezicht naar haar zodat mijn ogen door die van haar boren. Meen je dat nou? Leek deze te willen zeggen en er straalde een bepaalde hardheid in door. Ik denk niet dat ik hier al klaar voor ben.
‘Dan ga ik alleen op zoek naar die Phoenix en de onbekende jongen.’ Ik merk dat ze de glimlach die ze op haar lippen krijgt erop moet persen en even laat ik mijn blik naar de grond afdwalen. Goed, waarschijnlijk heeft ze gelijk… Ik zou ooit met Alice moeten praten.
‘Oké.’ Beslis ik dan, waarbij ik knik en eerst naar Angel kijk, maar daarna mijn blik uitdagend maar vol zelfvertrouwen naar Alice wend. ‘Als dat voor jou ook goed is, dame?’ Afwachtend en met een nieuwsgierige blik keek ik haar in de ogen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Alice Hale | Hunter

‘Er is maar één manier hoe we daarachter komen, en dat is door er naartoe te gaan.’ zegt Blaise en hij grijnst waardoor ik automatisch glimlach. Ik knik twijfelend en wil voorstellen om morgen het voor te leggen bij de rest van de hunters maar Angel is me voor.
'Ja, dat lijkt me een goed idee. Willen jullie dan samen op zoek er naar? Dan ga ik alleen op zoek naar die Phoenix en de onbekende jongen.' Eigenlijk vind ik het uiterst vreemd dat uiterlijk zij het voorstelt maar ik houd mijn mond. Misschien heeft ze de onderliggende spanning tussen Blaise en mij aangevoeld en wil ze ons de kans geven om die uit te praten.
‘Oké.’ beslist Blaise voor ons beiden. ‘Als dat voor jou ook goed is, dame?’ vraagt hij toch nog en ik knik enkel. Samen staan we op en lopen naar de voordeur.
'We nemen mijn auto neem ik aan?' met die zin zeg ik meer dan ik eigenlijk bedoelde. Dat ik weet dat hij hier met Angel is en dat ik weet wat ze gedaan hebben.

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Angelica Wolfe - Hunter

"Oké." zegt Blaise beslissenden knikt naar mij. Dan kijkt Alice met een uitdagende en zelfverzekerde blik. Ergens voel ik onderliggende jaloezie. Niet omdat hij haar echt leuk vind maar omdat ik eerder die blik kreeg voor bepaalde dingen die er nu niet meer in zitten, al had ik er wel op gehoopt. Het is moeilijk om relatie te onderhouden die alleen gebaseert is op seks en avontuur.
"Als dat voor jou ook goed is, dame?" zegt hij tegen Alice, wat me uit mijn gedachtes haalt. Alice knikt enkel en staat al op en loopt naar de voordeur.
"We nemen mijn auto neem ik aan?" zegt ze. Gelukkig mag hij die vraag beantwoorden en ik niet. Ik wacht hier rustig tot ze weg zijn en zelfs dan blijf ik nog even zitten. Even een moment om het laatste kwartier te verwerken.

---

Your make-up is terrible

Blaise | Hunter.
Alice knikt enkel op mijn vraag en loopt naar de voordeur en voordat ik haar volg, stuur ik Angel nog even een blik en loop dan weg.
‘We nemen mijn auto, neem ik aan?’ Ik blijf even stilstaan op het moment dat ik dat hoorde en steek ongemakkelijk mijn handen in de broekzakken van mijn donkere spijkerbroek.
‘Eh,’ Ik had niet verwacht dat ik zou stamelen in haar buurt, of in ieders buurt for that matter. Volgens mij had ik nog nooit echt gestameld, maar nu moest ik wel doorpraten.
‘Natuurlijk nemen we jou auto.’ Ik voelde mijn hart wat harder kloppen om de doodsimpele reden dat ze dus bepaalde dingen wel wist tussen Angel en ik. Verder zei ik niets en opende de voordeur om langs Alice te lopen en eenmaal buiten opgelucht de buitenlucht op te ruiken.
Dit zou een hele benarde situatie worden en ik wist niet zeker of ik er klaar voor was, of voor mijn ‘gevoelens’ voor Alice uit te komen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Alice Hale | Hunter

Blaise stamelt even iets onverstaanbaar en zegt dan: ‘Natuurlijk nemen we jou auto.’ ik liep voor hem op en wachtte een aantal tellen in mijn auto. Hier en daar lagen wat lege kauwgum-papiertjes of post-it's en ik legde snel mijn handtas achter me zodat Blaise kon zitten. Hij klapte zijn deur dicht en het werd akelig stil tussen ons. Ik startte de auto en mijn muziek vulde hard de ruimte; een schreeuwende mannenstem van The levellers. Blozend zette ik het snel wat zachter tot Liberty song enkel op de achtergrond te horen was. Hopelijk kreeg ik er geen commentaar op.
'Dus... jij en Angel?'

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Angelica Wolfe - Hunter

Met een zucht kom ik overeind en sjok ik naar boven. Deze dag is raar en word alleen maar raarder. Wat is het volgende? Een exvriendin van Blaise die nog komt wroeten? Ik loop naar mijn slaapkamer en open mijn kastdeur. Ik trek mijn kimono en ondergoed uit en verwissel het voor een nieuw setje. Dan pak ik een hoog getallieerde kokerrok en een donkerrode bloes. Als ik die aanheb, loop ik naar de badkamer om mijn make-up bij te werken en mijn haar te borstelen. Afwezig haal ik die door mijn haar heen en probeer aan niets te denken. Helaas blijft de seks van deze dag door mijn hoofd spoken. Dat was vast niet het geval geweest als ik vaker seks zou hebben. Ik zucht en steek snel mijn haar op.
Ik loop naar beneden en pak een paar pumps uit mijn kast. Ik pak snel een handtas, prop mijn telefoon er in en mijn portomonnee. Daarna pak ik de sleutel van het huis en de auto en loop ik naar buiten. Blaise en Alice zijn allang weg. Ik draai de deur op slot, verstop de sleutel en loop naar de auto waarmee we gekomen zijn. Ik klik het slot open en stap in. Ik vertel de stoel en de spiegels en steek het sleuteltje in het contact. Met mijn handen op het stuur blijf ik even zitten. Ik heb eigenlijk geen zin om iets te doen nu.

---

Your make-up is terrible

(Awh, arme Angel ;( sorry dat ik Blaise van je gestolen heb)

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Blaise | Hunter.
Ik klapte de deur van haar auto dicht en keek om me heen, de vrouwelijke zoete lucht van Alice haar parfum was overal in haar auto en even dacht ik gek te worden door dit, maar toen liet ik mijn hoofd tegen de hoofdsteun en klikte ik de gordel vast.
Alice startte de auto en de muziek vulde hard de ruimte, waardoor ik zacht grijnsde op de blozende Alice die de muziek snel wat zachter zette. Het beeld van Alice met roze wangetjes ging niet snel van mijn netvlies af en ergens wilde ik dat ook niet. Ik was gek genoeg om haar dat te melden, maar echter toen ik mijn mond opende, zei ze al wat.
‘Dus… jij en Angel?’ Twijfelend deed ik mijn mond dicht, toen weer open, maar uiteindelijk weer dicht. Mijn ogen vonden die van haar en er was een pijnlijk iets in mijn blik te zien, waardoor ik deze dus snel afwendde. ‘Waarom denk je dat?’ Stelde ik haar de vraag. Het klonk nieuwsgierig ook al probeerde ik dat met harde moeite te verbergen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Hahaha ach daar komt ze snel genoeg overheen hoor.]

---

Your make-up is terrible

Alice Hale | Hunter

Blaise lijkt even sprakeloos - wat me verbaast. Hij heeft altijd wel een antwoord klaar. Hij kijkt me aan en zie dat hij een pijnlijke blik in zijn ogen heeft, wat me verwart.
‘Waarom denk je dat?' ik zucht omdat hij niet eerlijk met me is. Alsof ik de waarheid niet aan kan.
'Zeg het maar gewoon. Ik heb jullie gezien Blaise, je hoeft niet te liegen, noch mijn gevoelens te sparen.'

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Blaise | Hunter.
Ze zucht, het was een zucht waarvan je kon vertellen dat ze niet blij was met het antwoord.
‘Zeg het maar gewoon. Ik heb jullie gezien Blaise, je hoeft niet te liegen, noch mijn gevoelens te sparen.’ Pijnlijk beet ik even op mijn lip en keek naar buiten terwijl ik me probeerde te concentreren op wat ik wilde zeggen, maar de achtergrondmuziek van de radio en het uitzicht van buiten leidde me af. De huizen, bomen en mensen waar we voorbij reden.
Uiteindelijk zuchtte ik diep en draaide me naar haar om, zover als de ruimte en de gordel dat toeliet tenminste. ‘Oké, als je de waarheid van me wilt horen: we hebben vandaag seks gehad,’ Ook al had ik samen met Angel afgesproken dat niemand dit mocht weten, ik kon het niet langer een geheim voor Alice houden, en trouwens… Alice en ik hadden toch niets, dus ze heeft geen recht om mij de les te lezen of boos op me te worden. We hebben niets, dat is de waarheid, een feit.
Nonchalant draaide ik me dus weer om, alsof het me niets uitmaakte en liet een grijns op mijn lippen terwijl ik door de voorruit van de auto keek. ‘Het was geweldig en ik denk dat ik later terug ga voor meer.’ Ik wist niet waarom ik weer zo’n klootzak moest zijn en dat laatste erbij moest zeggen, misschien wilde ik wel dat ze jaloers zou worden, iets zou doen of ondernemen..

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Alice Hale | Hunter

Hij antwoordt een lange tijd niet en ik begin me af te vragen of hij mijn vraag wel gehoord heeft. Ineens draait hij zich naar me om en zegt:
‘Oké, als je de waarheid van me wilt horen: we hebben vandaag seks gehad,’ hoewel ik het al had kunnen denken, ben ik toch geschrokken als hij het zo openlijk zegt. Ook het feit dat er geen enkele emotie doorschemert in zijn stem maakt dat ik me verloren voel; geen schuld, geen schaamte.
‘Het was geweldig en ik denk dat ik later terug ga voor meer.’ ongelovig draai ik me naar hem om en zie hem grijnzen. Natuurlijk.
'Ik ben blij voor je,' zeg ik maar mijn stem klinkt helemaal niet blij. 'Hopelijk worden jullie samen érg gelukkig.' dan kijk ik verbeten voor me uit en probeer mijn gedachten te ordenen. Toen ik thuis was had ik bijna geaccepteerd dat ik iets kon voelen voor Blaise maar nu... die gevoelens zijn verplet, alsof er iemand op is gaan staan en daarna met een hamer erop heeft getimmerd. Ze kunnen nooit meer heel worden.

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

[wat heb ik gemist?]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Blaise | Hunter.
Alice draait zich ongelovig om naar me precies op het moment dat ik begin te grijnzen. ‘Ik ben blij voor je,’ Ze zegt het wel, maar ik geloof ik er geen flikker van, haar stem klinkt dan ook alles behalve blij. ‘Hopelijk worden jullie samen érg gelukkig.’
Ik kijk even naar haar met dezelfde grijns, maar deze verdwijnt als ik haar verbeten voor zich uit zie kijken. ‘Houdt dat sarcasme voor je, dame,’ begin ik rustig terwijl mijn ogen zich automatisch weer op haar ogen letten maar dan de rest van haar uiterlijk weer in zich opneemt, alsof ik er geen genoeg van kan krijgen.
‘En trouwens, Angel en ik zijn niet samen.’ Liet ik haar toen weten, waarom wist ik niet, misschien omdat ik geen genoeg van haar kon krijgen. Geen genoeg van haar uiterlijk, haar lippen, haar stem en de vrouwelijke zoete geur die overal hing en mijn gedachtes leek te vertroebelen.
‘Ik wil niet met haar samen zijn.’ Ik keek weer voor me uit en mijn ogen volgde afwezig de bomen die aan de kant van de weg stonden.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.