[RPG] Cjokradam - Hunger Games (1) - Speeltopics

Panem

Jongens
1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

Meisjes
1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

Dulcinnen

Jongens
1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
5.

Meisjes
1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

Cjokradam

Jongens
1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
3.
4.
5.

Meisjes
1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
2. Diara Colleen (Leannan)
3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
4.
5.

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Melrose
Ik voelde me vies en plakkerig door dit warme weer, het was dan ook een redelijk hoog temperatuurverschil van hier en Panem. Ik besloot te gaan douchen, dus liep ik een willekeurig huisje binnen die ons waren aangewezen. Ik had geen idee wie waar verbleef, dus koos ik er maar éen uit.
Met een zucht liep ik een kamer binnen, gooide mijn tas op het bed en pakte een setje kleding mee.
Langzaam sjokte ik naar de badkamer, en trok de deur open.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ik neem aan dat ze bij Julian naar binnen huppelt

Julian Alex Bryori
De koele stralen vielen over mijn gespierde lichaam, die douche was een heerlijke opluchting in vergelijking met die plakkende hitte buiten. Ik streek mijn natte, donkere haar weg en draaide me onwillekeurig om naar de deur.
Mijn ogen schoten open toen die werd open geduwd, Melrose liep doodleuk naar binnen met een setje kleren. Blijkbaar was ze verkeerd.
Een scheve grijns verscheen op mijn gezicht. "Wilde je erbij komen?" grinnikte ik.

"Do you believe monsters are born or made?"

Haha, yes, that's right .
Melrose
Ik fronste, en bleef stilstaan. De douche stond aan, en het was benauwd. Wacht.
Ik keek naar links, en stond oog in oog met Julian. Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen, maar probeerde het te onderdrukken. ''Wilde je erbij komen?'' grinnikte hij, en ik kon het niet laten om mijn blik op zijn gespierde lichaam te laten rusten.
Ik schudde mezelf wakker, en legde het setje kleding op een kastje. Geamuseerd keek ik hem aan. ''Dat zou je wel willen, hè?'' grijnsde ik, en mijn ogen twinkelden speels.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Julian Alex Bryori
De grijns op mijn gezicht werd breder toen haar wangen kleurden en ze vervolgens mijn lichaam bekeek. Ik bleef rustig staan, hield niks voor mijn "edele delen" en wachtte geduldig tot ze uitgekeken was.
"Dat zou je wel willen hè?" vroeg ze, met een twinkeling in haar ogen.
Eén van mijn wenkbrauwen ging een stukje omhoog. "Ik zou absoluut niet protesteren, nee."

"Do you believe monsters are born or made?"

Melrose
Ik sloeg mijn ogen neer, terwijl mijn mondhoeken omhoog krulden. ''Bewijs jezelf maar, Bryori.'' zei ik, en keek hem weer aan. Hoe hij dat deed moest hij zelf weten, dat was het leuke er aan. Ik zwiepte mijn haar over mijn schouder, en leunde tegen de wasbak.
Afwachtend keek ik hem aan, niet wetend wat ik van hém kon verwachten.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Julian Alex Bryori
"Daarvoor moet je toch echt bij me komen staan, Xanthe." Ik wierp haar een veelbelovende blik toe, en pakte de zeep die op het plankje stond. Rustig begon ik mijn lichaam in te zepen, om het vervolgens weg te laten spoelen door de verkoelende douche-stralen.
"Maar is een koele douche niet al heel erg verleidelijk met die benauwde hitte buiten?"

"Do you believe monsters are born or made?"

Melrose 'Rose'
Geamuseerd keek ik hem aan, schopte mijn hakken uit en ging voor hem staan. Met éen hand leunde ik tegen de muur, en bleef hem aankijken. Hoewel het verdomd moeilijk was om niet naar zijn lichaam te kijken..
Dat mijn jurkje nat zou worden door de kleine spettertjes, deerde me niet echt. Ik had kleding te veel, en dit jurkje zou ik overigens niet missen.
''Dat is inderdaad erg verleidelijk, maar zal het de moeite waard zijn?'' vroeg ik hem spottend, en grijnsde.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Ik ga zo even douchen, lol ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Je zou wel willen dat Julian er opeens bij kwam staan... (wbw)]

Julian Alex Bryori
Rustig kwam ik dichterbij, de koude lucht deed kippenvel ontstaan op mijn huid. Waterdruppels vielen naar beneden, raakten haar benen en vielen op haar voeten. Mijn gezicht was erg dichtbij die van haar, maar lichamelijk contact maakten we niet.
"Dat weet ik wel zeker," zei ik met een lage, halfzachte stem.

"Do you believe monsters are born or made?"

Caelum Niiréar
"Je broer," herhaalde hij, enigszins spottend. Zelf was hij het enige kind dat zijn ouders ooit gekregen hadden en hij had dus nooit hoeven leren om te gaan met broers en zussen die je kleineerden of altijd in de weg zaten. Hij wist dat er wel broers en zussen waren die als vrienden door het leven gingen, maar zoiets had hij nooit echt gemist. Als kind had hij vaak het huis voor zich alleen gehad. Heerlijk vond hij dat. Nog steeds, trouwens.
Hij wierp weer een blik op de man met de krullen, die nog steeds op zoek leek, hoewel zijn blik regelmatig gefixeerd bleef op hem. Dat was vanwege zijn uitstraling niet zo verrassend, maar dit was een ander soort blik. Niet bewonderend, geïmponeerd of dweperig, maar meer... taxerend. Het maakte hem nerveus.
"Waarom ga je niet naar hem toe?" vroeg hij aan haar - hoe heette ze eigenlijk?. Daar had hij nog niet eens aan gedacht, om dat te vragen. Hij had sowieso niet gedacht dat hij ooit contact met haar zou maken, maar goed...

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Adelynn Chiara Lave
"Omdat we nou niet bepaald.. op één lijn zitten," sneerde ik, geïrriteerd door zijn spottende toon. Misschien was hij enig kind, of kon hij wel opschieten met zijn broer of zus.
Ik wist nog elke nacht dat Zeyra 'op bezoek' bij me was gekomen. Net zoals de middag dat ik op mijn twaalfde aan mijn moeder had verteld wat er was gebeurd. De vrouw had me recht in mijn gezicht uitgelachen, was opgestaan en naar boven verdwenen.
Ik voelde zijn blik door de man heen op me branden. Onwillekeurig greep ik het shirt vast dat hij droeg, bleef nerveus naar één bepaald punt kijken in de hoop dat hij snel zou verdwijnen.
Straks riep de Dulcin hem doodleuk, in de veronderstelling dat broer en zus bevriend waren.

"Do you believe monsters are born or made?"

Helaas, ik was alleen. :c
Melrose 'Rose'
Ik schonk geen aandacht aan de waterdruppeltjes die langs mijn benen naar beneden dropen, maar keek Julian enkel aan. ''Dat weet ik wel zeker.'' zei hij zacht, en ik moest moeite doen om me in te houden.
Ikzelf heb nooit problemen gehad met leeftijden, en Julian volgens mij ook niet aangezien hij altijd met redelijk veel 'scharrels' aan kwam zetten.
Ik sloot voor even mijn ogen, kwam een paar centimeters dichterbij, en liet mijn lippen over het oppervlakte van zijn lippen glijden. Vervolgens opende ik mijn ogen weer, en keek hem aan. ''Show me.'' zei ik op fluistertoon,

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Delilah Persephone Villain

Verveeld liep ik door de straten terwijl ik met mijn kille blik de omgeving in me opnam.
Mijn bruine haren dansten wild achter me aan terwijl ik mijn pas versnelde en daarbij bijna iemand omver liep.
"Kijk uit, wil je!" Snauwde ik kattig, draaide me om en bekeek de persoon waar ik tegenliep vuil aan.
Ik was me ervan bewust dat ik in fout was, maar veel kon het me niet schelen.
Het was zowat typisch voor mij om de schuld op anderen te steken.


[Naar wie mag ik één van mijn personages sturen? + abo (: ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Caelum Niiréar
Hij zuchtte. Aan de toon van haar stem te horen, en aan de manier waarop ze zijn shirt vastgreep merkte hij duidelijk dat het ernst voor haar was. Ze was óf erg boos óf erg bang voor die broer; het laatste leek hem het meest waarschijnlijke.
De blik van haar broer kruiste de zijne en staalhard keek de man hem aan. Onwillekeurig voelde hij hoe er kippenvel verscheen op zijn armen, ook al was het helemaal niet koud.
Hij had de vreemde neiging het meisje te beschermen. Misschien als een soort boetedoening, omdat hij in de rij bij de kraam zo onbeschoft was geweest? Hij wist het niet, en hij begreep al helemaal niet waarom hij zich plotseling omdraaide en haar met zich meetrok, de menigte in, zonder iets te zeggen.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Had ik een post voor Julian getypt, gooide m'n moeder de wifi eruit ivm verven in de gang u_u

"Do you believe monsters are born or made?"