• Thanks to Aragog

    Panem is opgerezen uit wat vroeger Amerika heette, maar wat is er gebeurd met de andere werelddelen?
    Europa, Afrika en Azië hebben zich - na de overstroming op Australië - verenigd tot één koninkrijk: Cjokradam. Koning Jovan heerst over het gehele rijk, en is een waardige tegenstander van President Snow.
    Ondanks dat de bevolking van Panem geen idee heeft van die andere leven, bedenkt Snow tussen de Hunger Games door manieren om dit enorme, opkomende gevaar de kop in te drukken.
    Maar het meest bedreigende in Cjokradam zijn nog de Dulcinnen. Uit het oude Griekenland zijn tien nakomelingen van de oude Goden opgestaan.

    Wat gebeurt er wanneer President Snow vier van zijn volgelingen naar Cjokradam stuurt, om hen te laten infiltreren in de samenleving, het vertrouwen van de Cjokradam's te winnen zonder dat ook maar één inwoner daar er benut van heeft dat deze mensen inwoners van Panem zijn?

    Panem

    Jongens
    1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
    2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

    Meisjes
    1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
    2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

    Dulcinnen

    Jongens
    1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
    2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
    3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
    4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
    5.

    Meisjes
    1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
    2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
    3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
    4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
    5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

    Cjokradam

    Jongens
    1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
    2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
    3.
    4.
    5.

    Meisjes
    1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
    2. Diara Colleen (Leannan)
    3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
    4.
    5.


    [ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [Oew, thank you (:]

    Adelynn Chiara Lave
    Ik had werkelijk geen idee waar we heen gingen, maar de afstand tussen ons Zeyra groeide en daar ging het me om. Op een gegeven moment kwamen we op een plek bij een bos, en ik moest bekennen dat ik hier nog nooit was geweest.
    Onwillekeurig ging mijn blik naar de grote, donkere bomen. Het leek wel alsof het woud meteen je leven of ziel of wat dan ook van je stal als je één stap erin zette, en juist dat trok me erin aan. Nieuwsgierig bleef ik even staan, maar Caelum's greep was te sterk en trok me weer mee.
    Daarna viel het huis me pas op. Afgelegen, stil. Ik zou hier veel liever wonen dan midden in de stad, waar mijn ouders hun huis hadden gekocht. Het was daar altijd druk, lawaai heerste. Auto's reden langs, kinderen schreeuwen, mensen op weg naar de markt waren in gesprek. Hier hoorde ik enkel vogels, de wind en onze voetstappen.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Chantrea schreef:
    Julian Alex Bryori
    Vervolgens liet ik haar weer los, en zette een stap achteruit. Mijn blik gleed over haar lichaam.
    "Overtuigd?" vroeg ik met een grijns.
    Ik ging weer onder de douche staan, streek met een hand de haren weg die meteen voor mijn blauwe ogen vielen.

    Melrose 'Rose'
    ''Overtuigd?'' vroeg hij, en met een kleine grijns knikte ik. Soepel ritste ik mijn jurkje open, die gelijk op de grond zakte. Ik stond nu enkel in mijn lingerie, en veegde een haarlok uit mijn zichtsveld. Ik pakte de polsen van Julian vast, en duwde hem zachtjes tegen de vochtige muur achter hem. Ik drukte een kusje op zijn mondhoek, ging verder bij zijn kaaklijn en eindigde in zijn nek.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Caelum Niiréar
    Toen ze bij het huis waren aangekomen liet hij haar arm los en liep de trap naar de voordeur op. Het huis was sierlijk en bijna kasteel-achtig; het enige goede wat zijn familie hem nagelaten had was het geld, niet de liefde, want die hadden ze nooit voor hem gehad.
    De achtertuin van het huis ging naadloos over in het bos, met uitzondering van de hekken die halverwege de weg versperden. Verder dan dat mocht je niet. Soms leunde hij er peinzend overheen en vroeg zich af wat hier achter was. Op school had hij natuurlijk wel aardrijkskunde gehad, en hij kende de ligging van de meeste districten globaal uit zijn hoofd, maar er waren nog zoveel onbegaanbare plaatsen... Er was nog een rijk dat Panem heette en er waren vast nog wel meer, de wereld moest toch onmetelijk groot zijn?
    Hij wenkte Adelynn dat ze ook de trap op moest komen terwijl hij de deur opende.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Delilah Persephone Villain

    "Miss Valloittaa, denk goed na voor je dat mondje van je opentrekt." Siste ik vals en keek haar hooghartig aan. "Of kijk eerst maar tegen wie je het hebt."
    De doden waren het niet bepaald met me eens, maar toch bleven ze dingen vertellen over haar, sommigen probeerden zelfs op me in te praten door me te vertellen wat voor persoon ze was.
    Maar ik kon moeilijk antwoorden, aangezien dat gewoon vreemd zou zijn op een openbare plaats.
    "Delilah Persephone Villain," Stelde ik me voor en bekeek haar kritisch van top tot teen. "Nakomelinge van Hades, god van de dood voor het geval je dat nog niet wist."


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Julian Alex Bryori
    Een grijns verscheen op m'n gezicht toen ze me tegen de muur duwde. Die verdween echter toen ik haar zachte lippen in mijn hals voelde, mijn ogen vielen onwillekeurig dicht.
    Ik tilde mijn handen op, streek over haar naakte huid en trok haar dichter tegen me aan. Zonder moeite maakte ik haar beha los, pakte meteen één van haar volle borsten vast.

    Adelynn Chiara Lave
    Mijn turquoise ogen gleden over het bos, ik peinsde in stilte of ik hier een keer terug zou komen en het bos in zou gaan. Ik wist dat er een woud was dat verboden terrein was voor de inwoners van District 20, maar wat kon er nou tussen die bomen schuilen? Een eekhoorn misschien.
    Ik liep het trappetje op, maar wierp toch nog een blik over mijn schouder. "Het is mooi hier," merkte ik op, hoewel het voor hem inmiddels normaal moest zijn geworden.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Melrose 'Rose'
    Ik beet op mijn lip toen ik zijn hand rond mijn borst voelde, en ging vervolgens verder met zachte kusjes geven. Ik liet mijn hand langs zijn lies glijden, terwijl de andere rond zijn nek rustte.
    Om eerlijk te zijn had ik nooit geweten dat dit zou gebeuren, maar ik vond het niet erg. Helemáal niet zelfs.

    [Ik ga slapen, g'night! x]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Weltrusten x]


    Julian Alex Bryori
    Wat zou Snow hier blij mee zijn. Ik had al vaker iets uitgespookt met een collega, waarna die weigerde met me te werken omdat ze meer hadden verwacht dan één middagje of avondje. Vervolgens was ik naar het bureau van de baas geroepen, waar ik met een schaapachtige grijns had gezeten.
    Maar of dat me nou echt kon schelen, nee.
    Ik tilde haar mooie gezichtje op, en drukte mijn lippen op die van haar. Ruw trok ik haar slipje naar beneden, ontdeed haar van het laatste stukje stof dat in de weg zat.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [Poef, iedereen is weg (cat)]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Chantrea schreef:
    [Weltrusten x]


    Julian Alex Bryori
    Wat zou Snow hier blij mee zijn. Ik had al vaker iets uitgespookt met een collega, waarna die weigerde met me te werken omdat ze meer hadden verwacht dan één middagje of avondje. Vervolgens was ik naar het bureau van de baas geroepen, waar ik met een schaapachtige grijns had gezeten.
    Maar of dat me nou echt kon schelen, nee.
    Ik tilde haar mooie gezichtje op, en drukte mijn lippen op die van haar. Ruw trok ik haar slipje naar beneden, ontdeed haar van het laatste stukje stof dat in de weg zat.

    Melrose 'Rose'
    Zodra hij me kuste en mijn slipje hardhandig naar beneden trok, grijnsde ik. Ik had sowieso nooit van hem verwacht dat hij een 'softie' was, dit bewijst het.
    Mijn hand, die nog op zijn lies rustte, dwaalde af en liet ik uiteindelijk langzaam over zijn lid strijken. Daar liet ik hem even liggen, en trok na een aantal seconden mijn hand weer terug; ik hield van plagen.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Wauw, ik heb me gehaast voor nog geen 20 minuten op school (cat)]

    Julian Alex Bryori
    Ik draaide mezelf om, zodat de rollen ook omgedraaid waren. Haar rug leunde tegen de tegels, mijn lippen maakten een spoor van haar kaak naar haar borsten. Ik had mijn handen inmiddels naar beneden af laten dwalen, een vinger streelde langzaam over haar bovenbeen naar beneden.
    Dit was niet bepaald haar eerste keer, dat kon ik merken.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [Ik zie dat Valeria online is *O*

    Aaand she's gone]

    [ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 10:38 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    (Nee heur, ik ben er nog. Good mooorrrning, by the way ;w; )


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    (oooh, ik zie net dat je een nieuwe username hebt. Nice! Heb je die nimfen/elfen/whatever it was lijst nog gebruikt?)

    Caelum Niiréar
    Hij knikte als antwoord op haar opmerking, hoewel ze dat natuurlijk niet kon zien, want hij was al naar binnen gelopen. Het huis was een stuk minder overdadig ingericht dan je zou verwachten als je zijn rijkdom in ogenschouw nam. Hij zag echter niet wat je aan al die klatergouden prullen zou hebben.
    Hij wachtte tot Adelynn naar binnen was gelopen en deed toen de deur achter haar dicht.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [En toen viel m'n wifi weg.

    Ja, ik hem 'm uit die lijst. Wilde eerst Kalypso, omdat ik die kende. Maar toen was iemand me voor :'D]

    Adelynn Chiara Lave
    Ik wist niet of hij me niet had gehoord of gewoon geen reactie gaf. Achter me hoorde ik hoe hij de deur dicht deed.
    Het huis was minder luxe ingericht dan je aan de buitenkant zou verwachten. Mijn blik gleed over de planken en boekenkasten, onbewust op zoek naar een foto van zijn overleden vrouw. Maar waarom zou hij een foto neerzetten van iemand waar hij niks om gaf?
    Ik ging op de bank zitten, en trok mijn benen omhoog. Bedenkelijk keek ik naar Caelum.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [Hello? :3]


    "Do you believe monsters are born or made?"