[RPG] Cjokradam - Hunger Games (1) - Speeltopics

Panem

Jongens
1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

Meisjes
1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

Dulcinnen

Jongens
1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
5.

Meisjes
1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

Cjokradam

Jongens
1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
3.
4.
5.

Meisjes
1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
2. Diara Colleen (Leannan)
3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
4.
5.

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Chryse Jinx Chantrea
Mijn blik viel op Octavia, die met twee mensen aan het praten was die ik nog nooit had gezien. Octavia's uiterlijk leek het tegenovergestelde te zijn van de mijne. Lichte haren en ogen, een onschuldige glimlach.
Ik keek even op naar de zon, overwoog even om de schaduw te verlaten. Maar ik leek wel gek. De kerktoren had twee uur geslagen, wat betekende dat het nog lang zou duren voor de zon verdween en het eindelijk avond zou worden.
Met een zucht streek ik mijn dikke, donkere lokken uit mijn gezicht.

"Do you believe monsters are born or made?"

[Hey, ik zie nu pas de rol van Julian, en omg. Ian Somerhalder hè. <3333]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[@Chantrea ,wist ik niet ]

Octavia Selena Midnight
'Volgens mij weet je dat prima,' Ik zag dat hij naar mij keek. Ik was het gewend. 'Het was waard om het te proberen,' Zei ik en zuchtte even. 'We komen uit Panem, we zijn gevlucht,' Ik knikte. 'Nou, welkom in Cjokradam. het land dat veel beter is dan Panem. Waar we onze kinderen niet in een arena gooien,' Zei ik met een glimlach. 'Jullie zijn wel aangekomen met mooi weer. Maar hoe was het daar in Panem? Ik hoor vaak verschrikkelijke verhalen,'

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Aragog schreef:
[Hey, ik zie nu pas de rol van Julian, en omg. Ian Somerhalder hè. <3333]

"Do you believe monsters are born or made?"

Julian Alex Bryori
"Ach," verzuchtte ik. Gelukkig kon ik goed acteren. Ik had vanaf mijn elfde tot mijn vijftiende gehoopt op een plekje in the Hunger Games, alleen maar omdat mijn ouders dan een keer trots op me zouden zijn. En daarna had ik me aangesloten bij Snow, dus voor mij was het leven nooit slecht geweest.
"Het wordt een soort.. gewenning door de jaren heen. Maar toen we hoorden over Cjokradam, was de keuze snel gemaakt."
Ik zette mijn tas weer op de grond. "Maar ik zo onbeleefd zijn om naar je voorouder te vragen?"

"Do you believe monsters are born or made?"

{Waar kunnen Nathan en Daniël heen?}

Don't be like the rest of them, darling

WillNotLearn schreef:
{Waar kunnen Nathan en Daniël heen?}

"Do you believe monsters are born or made?"

Octavia Selena Midnight

'Het wordt een soort.. gewenning door de jaren heen. Maar toen we hoorden over Cjokradam, was de keuze snel gemaakt,' De meeste mensen die uit Panem kwamen waren wat magerder. De meeste kregen als ze werden opgehaald ook goed te eten. Misschien lag het daaraan.'Maar ik zo onbeleefd zijn om naar je voorouder te vragen?' Ik schudde mijn hoofd. 'De meeste mensen hier kennen het verhaal al,'

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Julian Alex Bryori
Een scheve grijns verscheen op mijn gezicht. "Ik ben niet de meeste hier, ik ben nieuw."
Het irriteerde me dat ze het niet zei. Ik was gewend dat mensen naar me luisterden, maar dat zou hier anders worden. In Panem was ik één van de belangrijkste volgelingen van Snow, hier was ik gewoon een nieuweling uit een andere wereld die niks wist.
Vanuit mijn ooghoeken wierp ik nog een blik op Melrose, automatisch keek ik even om me heen. Zogenaamd de omgeving in me aan het opnemen, maar eigenlijk op zoek naar meer vrouwelijk schoon.

"Do you believe monsters are born or made?"

Octavia Selena Midnight

'Ik ben niet de meeste hier, ik ben nieuw,' Dat was wel te zien dat ze nieuw waren. Hij keek even om zich heen ,alsof hij de omgeving in zich opnam.
'Als je iets wilt weten moet je het gewoon vragen,' Zei ik vriendelijk. 'Mijn voorouder is Aether. God van de atmosfeer,' Zei ik als volgt. Ik bewoog even mijn handen en een windvlaag ging naar voren.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Chantrea schreef:
(...)
[Chryse zit in de schaduw te wachten tot het avond wordt? (:]

{Waar presies? }

Don't be like the rest of them, darling

Julian Alex Bryori
Ik knikte even, voelde de windvlaag langs mijn blote armen strijken.
"Bevalt het leven hier een beetje?" vroeg ik. Het leek niet verkeerd. De districten in Panem waren veel armoediger dan hier. Grote gebouwen, een park, veel bomen. Iedereen liep in vrijheid rond, hoewel ik weinig jongemannen zag. Die waren in het leger te vinden, vermoedde ik.

"Do you believe monsters are born or made?"

WillNotLearn schreef:
(...)

{Waar presies? }

"Do you believe monsters are born or made?"

Melrose
''Bevalt het leven hier een beetje?'' vroeg Julian aan Octavia, en ik tuitte mijn lippen. Het leek mij van wel, ik moest toegeven dat het leven er hier beter uitzag dan in Panem. Al had ik het daar niet slecht, anderen wel. Maar ach, dat was hun schuld. Ik ben niet voor niks hier naartoe gestuurd, Snow vertrouwt me.
Ik wierp even een blik op Julian, zijn gezicht stond nadenkelijk. Ik grijnsde even, en keek vervolgens een beetje rond.
[Gawd, ik heb echt geen inspiratie, sorry :'D]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Caelum Niiréar
De markt was ongewoon druk voor deze tijd van de dag, wat hem irriteerde. Als een snelle schaduw bewoog hij zich tussen de mensen door. Hij wist wel dat ze een fractie van zijn lange, donkere haar zouden kunnen zien; de snelle stappen; ze zouden elkaar aankijken en zich afvragen of het hem was, maar voor ze tot de conclusie zouden zijn gekomen dat het hem ook werkelijk was, was hij al verder. Nog meer dan de drukte irriteerde het hem dat ze waarschijnlijk weer iets van hem nodig hadden. Wat dat betreft bleef hij eigenlijk liever thuis. Zijn huis was één van die aan de rand, waar het al niet zo druk meer was. In zijn achtertuin begonnen de hekken al die het begaanbare van het onbegaanbare gebied afscheidden; ging je er toch heen, dan stond de dood tussen de bomen op je te wachten. Maar een mooi uitzicht was het wel. Uren kon hij er doorbrengen, gewoon wat nadenkend.
Helaas moest hij die comfortabele plaats soms verlaten om de broodnodige dingen in huis te halen. Het moest nu eenmaal... In elk geval hoefde hij niet te bezuinigen op de inkopen, want geld had hij genoeg. Hij grinnikte in zichzelf; dát was tenminste iets dat zijn familie wél goed had gedaan. Ze deden niet erg veel goed, vond hij.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.