• Thanks to Aragog

    Panem is opgerezen uit wat vroeger Amerika heette, maar wat is er gebeurd met de andere werelddelen?
    Europa, Afrika en Azië hebben zich - na de overstroming op Australië - verenigd tot één koninkrijk: Cjokradam. Koning Jovan heerst over het gehele rijk, en is een waardige tegenstander van President Snow.
    Ondanks dat de bevolking van Panem geen idee heeft van die andere leven, bedenkt Snow tussen de Hunger Games door manieren om dit enorme, opkomende gevaar de kop in te drukken.
    Maar het meest bedreigende in Cjokradam zijn nog de Dulcinnen. Uit het oude Griekenland zijn tien nakomelingen van de oude Goden opgestaan.

    Wat gebeurt er wanneer President Snow vier van zijn volgelingen naar Cjokradam stuurt, om hen te laten infiltreren in de samenleving, het vertrouwen van de Cjokradam's te winnen zonder dat ook maar één inwoner daar er benut van heeft dat deze mensen inwoners van Panem zijn?

    Panem

    Jongens
    1. Julian Alex Bryori (Nesaea)
    2. Samuel Alexander Grey (HurtedHeart)

    Meisjes
    1. Addison Phoebe Mason (Prisoner)
    2. Melrose Joannah Xanthe (Aragog)

    Dulcinnen

    Jongens
    1. Daniël Emilio Scagotti (WillNotLearn)
    2. Ayden Jayson Bright (HurtedHeart)
    3. Nathaniël Alexander Damis (Prisoner)
    4. Caelum Niiréar (Nausicaa)
    5.

    Meisjes
    1. Chryse Jinx Chantrea (Nesaea)
    2. Ambrosia Artemis Artemyia (Prisoner)
    3. Octavia Selena Midnight (LacunaCoil)
    4. Delilah Persephone Villain (Leannan)
    5. Lagune Amphitrite Elyssia (4Everdeen)

    Cjokradam

    Jongens
    1. Jefferson 'Jef' Claude Fuentes (LacunaCoil)
    2. Nathan Orlando Scagotti (WillNotLearn)
    3.
    4.
    5.

    Meisjes
    1. Adelynn Chiara Lave (Nesaea)
    2. Diara Colleen (Leannan)
    3. Myrrha Valloittaa (Nausicaa)
    4.
    5.


    [ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 15:38 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    (Ik heb het al op D: Maar met één druk op de knop bestel je het zelf)

    Caelum Niiréar
    Onwillekeurig verstijfde hij toen ze zijn ketting vastpakte. Scènes van de dag dat hij aan Medeia, het meisje dat zijn vader voor hem had geregeld, werd voorgesteld, schoten door zijn hoofd.
    Ze zaten tegenover elkaar en zeiden geen van beiden iets. Hij omdat hij niet geïnteresseerd was, zij omdat ze niets durfde te zeggen.
    Stilte. Hun blikken kruisten elkaar. Omdat ze niet in zijn ogen durfde te kijken gleed haar blik af van zijn ogen via zijn neus en mond naar zijn nek. Het had een veilige plaats kunnen zijn als daar niet dat vreemde... figuur aan een ketting om zijn nek hing.
    "W-wat is dat?" Het was het eerste wat ze die dag zei, behalve een gemompelde groet.
    "Iets," zei hij vagelijk. Hij keek naar de wuivende boomtoppen, buiten het raam, naar de vogels die langsvlogen - díe zijn vrij - en zuchtte.

    "Iets," zei hij tegen het meisje voor hem. Zijn gezicht was terug uitdrukkingsloos. Hij vond het aan de ene kant opmerkelijk dat ze het vroeg - veel mensen durfden dat niet - en aan de andere kant vond hij het wel erg... opdringerig. Even had hij gedacht dat ze niet zo was als die vrouwen die op vijf meter afstand nog steeds gebiologeerd toekeken, maar waarschijnlijk had ze toch andere "bedoelingen" gehad. Maar wat moest hij met haar? Hij keek haar nog eens aan; ze was hooguit zestien, zeventien. Een kind, in zijn ogen. Hij zag nergens een trouwring, wat hij vreemd vond, want de meeste meisjes werden rond deze leeftijd wel uitgehuwelijkt. Misschien was ze al wel verloofd. Ergens hoopte hij wel dat ze niet met zo'n luie, verwende etterbak opgescheept zou worden. Maar ja, dat wenste hij eigenlijk niemand toe.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Lagune Amphitrite Elyssia"
    "Mijn broer is erg belangrijk in het leger. En hij is terug. Daarom zat ik op het dak," vertelde hij me. Ik trek een wenkbrauw nieuwschierig en half gefronst op. "Dus daarom zit je op het dak? Is je broer dan zo vervelend?" vroeg ik. Nadat ik de vraag had uitgesproken schaamde ik me voor mijn nieuwschierigheid. "Het spijt me, als je niet wil antwoorden maakt dat niet uit," zei ik met rode wangen.


    Tijd voor koffie.

    [Omg, dat dat kan :'D]

    Adelynn Chiara Lave
    Mijn wenkbrauwen gingen een stukje omhoog, waarna ik hem sceptisch aankeek.
    "Ja, vast," mompelde ik.
    Ik draaide me half om naar de vrouwen, die nog steeds niet verder waren gelopen. Zodra mijn blik hun raakte, begon hun gefluister. Ik kreeg valse blikken te verduren, sommigen keken me zo indringend aan dat als blikken konden doden ik nu waarschijnlijk lag te spartelen van de pijn.
    "Ik zou gek worden als ik jou was," merkte ik op, terwijl ik me weer van hen wegdraaide. Waarschijnlijk was dat ook de reden dat hij niet vaak hier kwam, ik had hem tenminste nog nooit gezien. Maar ik was hier dan ook maar één keer per week. Nou, ik was hier één keer per week mét toestemming.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    {Ik heb net ChocolateChipMuffins gemaakt :3, Nu wachten tot ze wat koeler zijn...}


    Tijd voor koffie.

    Caelum Niiréar
    "Hmm." Hij draaide zich eveneens om en weerstond de neiging een geïrriteerde armbeweging richting de vrouwen te maken en te zeggen dat ze weg moesten gaan. Niet dat dat ook maar iets aan zijn marktwaarde zou veranderen. Marktwaarde. Hij grinnikte.
    "Geloof me, ik zou graag ruilen met een ander," verzuchtte hij. Hoewel, als hij gevangen zat in het lichaam van zo'n arrogante luilak, had hij waarschijnlijk ook een slaapverwekkend leven met zo mogelijk nog slaapverwekkender gedachten gehad. Hij was er niet echt zeker van of hij dat ook echt had willen zeggen. Maar ach, hij had toch al amper contact met anderen en dit meisje zag er niet echt uit alsof ze zo'n roddelgraag type was.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Adelynn Chiara Lave
    Mijn ogen gleden over de menigte, tot ik de herkenbare, roodbruine krullen van mijn broer zag. Ondanks dat dit mijn "legale" wekelijkse ontsnapping was, had ik absoluut geen zin in hem. Daardoor sprong ik ook meteen weg achter de Dulcin - wiens naam ik trouwens niet wist -, hij was groot en breed genoeg om me te laten verdwijnen.
    "Blijf staan," sistte ik, en legde mijn handen automatisch op zijn rug om hem niet te laten bewegen. Niet dat het zou helpen, hij was veel sterker dan ik.
    Ik vroeg me af wat m'n broer hier deed. Op zoek naar mij? Naar z'n vrienden? Ik wist het niet, maar ik hoopte dat hij me niet zou zien.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    [Nou, you're gone.. (no_chears)]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    {Ik ben wel de hele tijd actief, maar ik wacht op RainbowShine ;P}


    Tijd voor koffie.

    (I'm back *cheerleadersmiley hier* Ik was naar de buren voor het avondeten, jeuj...
    Meeeeh, ik wil weer een GM...)

    Caelum Niiréar
    Zijn blik veranderde van stoïcijns naar weer die mengeling van verbazing en irritatie toen ze plotseling achter zijn rug sprong en siste dat hij moest blijven staan. Hij begreep haar niet, dat was zeker. Ze was zo anders dan die andere vrouwen... Maar of hij haar nou intrigerend of irritant moest vinden, wist hij niet echt.
    "Wat dóe je?" vroeg hij nog, met een sluimering in zijn stem die veel vrouwen het hart op hol deed slaan, maar die eigenlijk niets anders impliceerde dan irritatie, voor een man zich losmaakte uit de menigte. Hij bleef daar staan en keek met een zoekende, haast boze blik rond, alsof hij zojuist iets had gezien wat hij liever niet had willen zien, maar dat hij het nu niet terug kon vinden. Hij had een best opvallende, roodbruine haarkleur en zag er niet echt uit alsof hij met zich liet sollen. Om de één of andere reden vond Caelum het niet prettig dat hij daar zo stond. Het had iets met zijn uitstraling te maken, hij kon er de vinger niet echt op leggen.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Hai ^-^
    Wat is er allemaal gebeurd? En is er nog iets tegen Melrose gezegt? ^^


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Haai allebei (:

    Uhm, Julian is naar die huizen gegaan waar de Panem-mensjes verblijven.
    Ik denk trouwens dat hij Melrose binnenkort gaat ehm.. verleiden :3

    *gaat typen voor Adelynn*


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Van mij mag 'ie -wbw-.
    Waar kan ik naartoe met Melrose? Volunteers? :3


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Adelynn Chiara Lave
    Doodstil bleef ik staan, dankbaar dat hij ook niet bewoog ondanks zijn irritatie. En die snapte ik volkomen.
    "M'n broer," siste ik met een halfzachte stem.
    Even keek ik op, zag de blik van de Dulcin op iets of iemand gericht zijn. Ergens verwachtte ik dat het Zeyra was, die daar met zijn typische "ik kan de wereld aan"-blik om zich heen stond te kijken. En dan was hij meestal op zoek naar mij. De vraag was waarom. Gewoon om me te irriteren? Omdat hij "zin had", zoals hij het noemde?


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Aragog schreef:
    Van mij mag 'ie -wbw-.
    Waar kan ik naartoe met Melrose? Volunteers? :3

    Ze kan gezellig bij Julian op bezoek komen, ik heb net besloten dat die onder de douche vandaan komt :'D


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Chantrea schreef:
    (...)
    Ze kan gezellig bij Julian op bezoek komen, ik heb net besloten dat die onder de douche vandaan komt :'D

    :'D Is goed, haha. *gaat schrijven*


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''