RPG HorseLand | 1 - Speeltopics

Lets get it startedd

Regels:

x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
x 16+ is toegestaan
x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

Dagroutine:

- Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
- Chillen en doen wat je wilt
- Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
- Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
- OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
- Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
- Vrije tijd [3 tot 4.30]
- Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
- Dinnertime [7.30 tot 8]
- Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.


HIER IS DE NIEUWE TOPIC

[ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:07 ]

how dare you speak of grace

{Miss is het toch wel handig om een story te maken waar alles in staat???}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

{Oke ik ga een story maken met alle personages, de faciliteiten enzo en al datsoort shit..
lukt het iedereen om nog ff de link van hun personage-foto te sturen IN DE INSCHRIJFTOPIC AUB xx.}

how dare you speak of grace

(Hoi, ik ben er weer)

We've lived in the shadows for far too long.

*Le happy*

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Liv:


Ik keek even in de tas onder mijn arm. "Oke, ik heb alles. Ik moet alleen nog een cadueatje kopen voor mijn moeder en opsturen." Ik glimlach eve nnaar haar. En kijk in mijn mobiel naar een plaatje. "Dit moet ik hebben." En ik laat haar het plaatje zien. "En we moeten opschieten. Ik moet eigenlijk over een halfuurtje les geven...."

We've lived in the shadows for far too long.

Emily
Ik lachte "dat is echt lief" zeg ik terwijl ik naar het plaatje kijk, we lopen nog wat verder in het dorp "En we moeten opschieten. Ik moet eigenlijk over een halfuurtje les geven...." zegt hij uiteindelijk. Ik kijk hem even aan en zuchte "Ja ik moet ook nog al mijn spullen uitpakken en mijn slaapkamer mijn eigen maken" zei ik.

[ bericht aangepast op 27 mei 2012 - 13:11 ]

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Ik eet het ijs op de Sharone me gegeven heeft. Ze verontschuldigt zich nogmaals voor het feit dat ze me geen fatsoenlijk eten kan aanbieden maar dat maakt me niet uit. Ik ben al lang bij dat ik wat te eten heb. Het is van dat heerlijke witte chocola ijs. Met echte stukken witte-chocola. Ik heb het idee dat ik echt aan het schransen ben, maar ik heb ook zo'n honger! Als ik genoeg heb gegeten zet ze mee en glas cola voor, wat ook snel weg is. Ik bedank haar hartelijk en vraag of er ook een persoon is waar ik me aan kan melden voor deze school.

©1998

(ik zit nu opmijn mobiel dus dat met de foto kan ik nogniet doen.)

Jake

Na Stardust uit de trailer geleid te hebben en mijn 3 koffers uit de auto gezet te hebben zeg ik mijn vader gedag en sta ik daar maar.
Hmmm waar zou ik heen moeten en ik kijk om me heen.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

(@MoccaSins Kunnen we een kleine tijdsprong maken zodat we weer terug zijn.)

We've lived in the shadows for far too long.

*Sure*

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Liv:

Eindelijk zijn we terug. Ik stap af en zet Blaze even vast. Eerst die tassen binnen.
"Ik ben terug." Schreeuw ik even, niet dat ik nou denk dat iemand me gemist heb.... Ik loop weer naar buiten en haal Blaze los. "Nog even jongen. We moeten alleen nog lesgeven." Zeg ik tegen hem en neem hem mee naar het veldje.

We've lived in the shadows for far too long.

Valérie
Ik ben net klaar met mijn oefeningen en gooi de teugels los. Pirate mag even lekker uitpuffen. Hij heeft flink gezweet, het is ook zo warm! Dan zie ik in de verte een figuurtje bij de poort staan. Alweer een nieuweling? Ik rijd er opaf om te zien of ik mijn hulp kan aanbieden. Als ik dichterbij kom zie ik dat er een jongen staat met 3 koffers en een paard. Ja, een nieuweling.
'Kan ik helpen?' vraag ik aan hem.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Emily
Liv bracht de tassen naar binnen en nam hem toen mee naar een veldje, ik zuchte en steeg zelf ook maar af. Ik maakte de singel een paar gaatje losser en liep naar een plaats waar ik hem ook even kon afspoelen. Ik haalde het zadel van zijn rug samen met het dekje en verplaatste het hoofdstel voor een donkerblauw halster.
Ik bracht zijn spullen naar binnen en legte het neer waar ook de andere spullen waren ik zag een plaatje met Masons naam dus legde ik het daar neer.
Ik trok mijn vochtige t-shirt uit zodat ik mijn hemd stond het was ook zo warm, ik liep snel weer naar Mason en begon hem met wat koud water aftespoelen.

[ bericht aangepast op 27 mei 2012 - 16:23 ]

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Jake

"Kan ik helpen?" hoor ik opeens en zie iemand staan.
"ja graag, ik weet niet waar Stardust te stallen, en waar ik mijn spullen moet brengen" antwoord ik en stel Stardust gerust als ze begint te briesen.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Valérie
'Ik weet niet welke kamer van jou is en of er al een stal is klaar gemaakt,' zeg ik, 'ben je al bij John geweest? Hij weet dat wel.'

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page