• Lets get it startedd :)

    Regels:

    x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
    x 16+ is toegestaan
    x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

    Dagroutine:

    - Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
    - Chillen en doen wat je wilt
    - Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
    - Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
    - OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
    - Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
    - Vrije tijd [3 tot 4.30]
    - Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
    - Dinnertime [7.30 tot 8]
    - Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

    Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.


    HIER IS DE NIEUWE TOPIC

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:07 ]


    how dare you speak of grace

    Emily
    Ik lach "Oh is goed hoor kan Mason meteen wennen aan de omgeving" zeg ik, ik loop snel naar buiten om snel een zadel, zadelpad en hoofdstel uit de auto te halen aangezien ik mijn spullen nog niet had kunnen neerleggen in de zadelkamer. Ik leg de spullen voor de stal neer van Mason en ren nog heel even snel naar de auto voor mijn poetskist en cap. Ik kon best wel ik mijn witte all stars rijden en met mijn donkerbruine rij broek die ik al aan had voordat ik hier kwam.

    [ bericht aangepast op 26 mei 2012 - 21:31 ]


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Jade

    In één teug drink ik het water op dat de jongen me gaf. Een beetje zielloos sta ik er bij. Ik ben al in dagen, misschien al weken niet meer onder de mensen geweest en voel me een beetje ongemakkelijk.


    ©1998

    Liv:


    "Kom je?" Roep ik naar Emily. Een beetje lullig misschien. Ik had Blze al opgezadeld en alles. Zij was hier net. Ik reed een stukje haar kant op. "Sorry, ik had eigenlijk gepland dat ik tien minuten geleden was weg gegaan." Zei ik zuchtend. En liep wat rondjes.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Emily
    Ik keek hem aan en keek toen snel weg, ik steeg op en nam de teugels in handen "Sorry" zeg ik en kijk verlegen naar de oren van Mason en geef hem een klopje. Ik porde mijn hielen zachtjes in zijn buik en Mason kwam in actie "Je doet het goed hoor Mannetje" zei ik.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:


    Ik zag hoe ze voorzichtig in beweging kwam. "Schattig." Zei ik half lachend. En sporde Blaze ook aan. Ik pakte nog net het boodschappen lijstje mee. Even was ik trots op me zelf dat het me was gelukt. "Jij rijd nog niet zolang hé" Vroeg ik. Ik moest een gesprek beginnen, anders werd het raar.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Alex

    Apollo keek nog steeds achterom, ik draaide me ook om om tekijken wat er zo intersand is
    Gelijk gaat Apollo er vandoor en val ik achterover van hem af.
    Ik wrijf over mijn nek 'wat bezield je!' schreeuw ik achter hem aan
    'Apollo kom terug!' hij blijft even staan en bekijkt me vanaf een afstandje
    Het lijkt net alsof hij ne uitlacht


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Ik hoor een harde plof en vlak daarna staat er een zwart paard voor m'n neus. Ik kijk in de richting waar het paard vandaan komt. Snel bind ik wolf aan de dichtstbijzijnde paal vast en ren richting de jongen toe die net van zijn paard gevallen is. 'Gaat het?' vraag ik.


    ©1998

    "Schattig." hoorde ik hem nog net zeggen en hij pakte een lijstje..
    "Jij rijd nog niet zolang hé" hoorde ik hem zeggen, ik lachte half "Eigelijk rij ik al meer dan 10 jaar, het is meer voor hem, hij is heel gevoelig en we zijn al door heel veel gegaan" Ik keek weg "Mason was toen hij 4 jaar geblesserd aan zijn been waardoor zijn eigenaar niet blij mee was en hem ging behandelen als vuil" ik kijk naar de grond eigleijk wou ik het niet vertellen "en ze heeft Mason toen naar het slachthuis gebracht en als ik niet net op tijd was had ik hem nu niet gehad" ik aai Mason eventjes "Hij verdient het alle beste, want hij is mijn aller beste" zei ik en ik keek Liv aan.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    "Jij bent een heel lief meisje." Zeg ik. "Nee, Blaze hier was van onze buurman, die overleed drie jaar geleden." Zeg ik rustig en ga wat harder rijden, anders duurt het wel een dag voordat we er zijn. "Dus is er nog iets dat je wilt weten, heb je vragen?" Ik kan me voorstellen dat iets nieuws altijd een beetje verwarrend is en ik, ik zat hier al vrij lang.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Alex

    'gaat het?' vraagt een meisje aan me
    'jahoor' zeg ik verlegen 'Apollo doet raar vandaag'
    Ik sta op en veeg wat zand van mijn broek 'Apollo!' roep ik nog eens
    Maar hij blijft gewoon eigenwijs staan


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    "Jij bent een heel lief meisje." hoor ik hem zeggen, ik lach "dankje, jij bent ook heel aardig iets wat ik al een tijdje niet heb meegemaakt" ik spoorde mason aan om Liv bij te houden en hoorde hem wat zeggen tegen zijn paard. "Dus is er nog iets dat je wilt weten, heb je vragen?" vroeg hij, ik keek op uit mijn gedachte "Nou eigelijk wel, want ik snap dat we hier alles doen slapen en eten enzo maar hoe ziet nou een gewone dag eruit ik ben namelijk dit niet gewent ik ben nog nooit naar een live-in school geweest" vroeg ik totdat ik merkte dat ik heel snel aan het praate was, ik keek neer naar de grond en liep recht door een plas heen het water spatte in mijn gezicht en ik lachte eventjes "Oh nee" zeg ik en raakte mijn natte shirt aan.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Sharone Black

    Ik liep weer terug naar buiten en zag dat Emily al kennis had gemaakt met Liv. Zo te zien waren ze net van plan weg te gaan. Alicia reed buiten rondjes in stap met Nena voorop. 'Liv!' Hij keek achterom om te kijken wie hem geroepen had. 'Waar ga je heen?' riep ik. 'Naar de stad. De omgeving laten zien.' riep hij terug. Ik knikte en liep weer terug naar Nashville.


    how dare you speak of grace

    {Mag ik gaan uitleggen aan iemand hoe het eraan toegaat? Goede ideeën ;D}

    [ bericht aangepast op 26 mei 2012 - 22:02 ]


    how dare you speak of grace

    Liv:

    "Het is vrij makkelijk. Je verzorgt je paard en rijd erop. Ik doe hiernaast ook nog een opleiding, dus ik heb het vrij druk." Vertel ik haar en denk even na. "Het is heel leuk hoor." Zeg ik vrolijk. En kijk op mijn mobiel. "We zijn nog wel even onderweg." Meld ik. En kijk weer rechtdoor.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Ik kijk hem aan "ja mijn vader heeft me aangemeld voor ook nog normale lessen die je ook krijgt op de middelbare school aangezien ik nog examen moet doen" zeg ik en kijk naar zijn paard "Je hebt trouwens echt een prachtig paard" zeg ik tegen hem.
    Mijn Iphone begint te trillen en ik zie dat mijn vader me een bericht heeft gestuurd 'Masons spullen liggen in de zadelkamer, ik zou graag persoonlijk afscheid nemen maar ik moet echt weer terug ik hou van je lieverd x pap' ik kijk naar het berichtje en duw stug mijn telefoon weer in mijn zak.
    Ik kijk naar Liv "Zin in een galopje" vraag ik hem maar voordat hij antwoord spoor ik Mason aan en schiet ik naar voren.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.