RPG HorseLand | 1 - Speeltopics

Lets get it startedd

Regels:

x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
x 16+ is toegestaan
x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

Dagroutine:

- Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
- Chillen en doen wat je wilt
- Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
- Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
- OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
- Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
- Vrije tijd [3 tot 4.30]
- Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
- Dinnertime [7.30 tot 8]
- Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.


HIER IS DE NIEUWE TOPIC

[ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:07 ]

how dare you speak of grace

Liv:

Ik stond op. "Je leukt me heel aardig, maar ik moet nu echt gaan." Zei ik en stopte het laatste stukje brood in mijn mond. "Ik moet ook nog optijd terug zijn om les te geven." Mompelde ik. Ik liep met grote passen weg. Op naar de stallen, op naar Blaze.

We've lived in the shadows for far too long.

Emerence Mulholland
Ik kijk Liv heel even na en richt me dan weer tot Valérie. 'Ik hou van koffie,' zeg ik en om mijn woorden te ondersteunen schenk ik een kop in. 'Het is een zij en ze heet Duchessa, en die van jou?'

Remember to be ridiculous.

Alex
Ik had geen zin om verder te slapen, ik kleed me aan en ga naar beneden. In de eetkamer is het verschrikkelijk druk mooi niet dat ik daar in ga ik eet straks wel. Ik loop snel naar buiten naar de stallen.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Valérie
'Ik heb een valkkleurige ruin, Pirate genaamd,' antwoord ik haar, 'wil je anders straks even een buitenritje maken?' Ik neem nog een slokje van mijn thee.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Ik ren snel achter Lev aan, naar de stallen "gaan we naar de stad" vraag ik lachend.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Liv:


"Ja, ik ben weer eens laat." Zeg ik tegen Emily. "Is het goed als ik je Em ga noemen?" Vraag ik voorzichtig en zadel Blaze op.

We've lived in the shadows for far too long.

Ik lachte "tuurlijk" en ik liep naar Mason om hem op te zadelen.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Emerence
Ik knik. 'Graag maar waar moet ik mijn rooster enzo ophalen? Ik ben later aangekomen als gepland want Duchessa was een soort van ontsnapt,' zeg ik. 'En dan kom je dus een dag later aan als gepland.'

Remember to be ridiculous.

Valérie
Ik grinnik. 'Ik denk dat je voor het rooster even bij John aan moet kloppen, hij vind het sowieso wel fijn om te weten dat je er bent. Als je klaar bent met eten lopen we wel even naar hem toe,' zeg ik, 'er is best veel vrije tijd tussendoor, dus dan kunnen we wel even gaan rijden, oké?' Ik neem nog een laatste slok van mijn thee die daardoor op is.
'Maar ik moet wel even wat anders aan trekken,' zeg ik gebarend naar mijn pyjama.

[ bericht aangepast op 28 mei 2012 - 21:00 ]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Alex
"Hey Apollo" zeg ik zacht als ik hem tussen de tralies door aai, "Zal ik jou dan maar even gaan borstelen?" Ik pakt de poets kist uit het kastje en loop de stal in.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Valérie
Ik sta op van de tafel.
'Dan ga ik even iets anders aan trekken, zie ik je straks weer hier? Dan lopen we naar John toe.' Snel ren ik naar mijn kamer waar ik wat kleding aantrek. Desnoods zou ik hierin ook kunnen gaan rijden. Dan race ik weer de trap af, naar het meisje toe.
'Zo, ik ben klaar, zullen we dan naar John gaan? Als jij ook klaar bent teniminste.' Ik glimlach naar haar.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Ik begon Mason te borstelen en gaf hem af en toe een aaitje hier en daar, na dat zijn vacht weer aan het glinsteren was legde ik rustig een donkerblauw dekje op zijn rug gevolgd door zijn zadel. Dan vervang ik zijn halster voor zijn hoofdstel en doe snel mijn cap op. Ik leid hem naar buiten en stijg rustig op, en wacht tot Liv klaar is.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Ik zadel Blaze snel op. "We kunnen weer naar de stad jongen." Zeg ik vrolijk tegen hem enstijg op. Hij besluit dat hij nog wat wil drinken en ik zucht. Ik rij op Blaze naar buiten en snuif de frisse lucht even op. "Heerlijk." Zeg ik tevreden en rij naar Emily. "We kunnen." Schreeuw ik terwijl ik langs haar rijd.

We've lived in the shadows for far too long.

"We kunnen." screeuwd Liv en ik volg hem op de voet terwijl we het terrijn af rijden. Ik bedenk me opeens dat ik nog steeds in mijn joggingbroek zit en mijn t-shirt ik bloos en kijk weg 'Hoe heb ik dat nou weer kunnen vergeten' denk ik in mezelf en sla mijn hand voor mijn ogen.

“ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

Alex
Ik gaf Apollo zijn paardensnoepje, 'zullen we weer proberen te ontsnappen?' glimlach ik naar hem, ontsnappen was en is een van onze dagelijkse bezigheden, we deden het sinds we hier waren aangekomen maar we raakten altijd hopeloos verdwaald of uitgeput. Ik loop snel naar binnen en maak wat brood pakketjes, ik vul twee flessen met water en loop dan terug naar Apollo.

"Find peace in who and what you are." — Saphira