• Lets get it startedd :)

    Regels:

    x Je mag voor anderen een beetje zeggen wat ze doen (DAARBIJ NIET: karakter veranderen, situatie veranderen, of andere recente dingen)
    x 16+ is toegestaan
    x Niet schelden (behalve als het je personage tegen een andere is xd)

    Dagroutine:

    - Opstaan (uiterlijk tot 12 uur)
    - Chillen en doen wat je wilt
    - Gezamelijk ontbijt (of brunch, hangt ervan af)
    - Vrij rijden [11.30 tot 12.30]
    - OF les krijgen, OF les geven aan beginners of kleintjes [1 tot 3]
    - Tussendoor kun je altijd lunchen (is niet gezamelijk)
    - Vrije tijd [3 tot 4.30]
    - Les geven aan jongeren (die al goed zijn) [5 tot 7]
    - Dinnertime [7.30 tot 8]
    - Vrije tijd [geen limiet (geen tijd dat iedereen binnen moet zijn, dat is vrij)]

    Wel aan John melden als je niet voor 12 uur terug bent en buiten hangt s' nachts een lijst (naam aftekenen als je terug bent) zodat we s' ochtends weten dat je terug bent.


    HIER IS DE NIEUWE TOPIC

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 16:07 ]


    how dare you speak of grace

    Ik zag hoe Liv wegliep, volgens mij vind hij me echt niet aardig, ik zuchtte en ruimde mijn eigen bord op voordat ik besloot op naar buiten te lopen en richting Mason te lopen. Ik liep langs Liv en keek hem even verdrietig aan en liep met grote passen door naar mijn aller beste vriend Mason.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Jake

    "is goed" antwoord ik en sta op, help Alex opstaan en loop met hem naar de woonkamer.
    Daar ga ik zitten en kijk om me heen.


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    Alex
    ik ga een beetje verlegen in de stoel naast Jake zitten, het was druk hier. Ik pak een keizer broodje en smeer die vil met zoute boter, daarna doe ik er scrambled eggs in.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Liv:

    Ik sta op en loop naar Emily. "Sorry dat ik zo wegliep." Zeg ik schuldig.
    "Maar je moet ook andere mensen hier leren kennen. Ik moet elke morgen boodschappen doen. Ik geef les, ik heb les." Somde ik op en keek haar verdrietig aan. " En je bent misschien het liefste meisje wat ik ooit ontmoet heb. Ik wil niet dat als ik iets anders moet doen jij alleen bent." Ik kijk naar Blaze die nog vrolijk staat te springen. "Ga je mee nog een blokje rijden?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    Ik aai Mason over zijn zachtje neusje als ik Liv zijn stem achter me hoor "Sorry dat ik zo wegliep." zegt hij, ik haal mijn schouders op hij gaat verder met praten "Maar je moet ook andere mensen hier leren kennen. Ik moet elke morgen boodschappen doen. Ik geef les, ik heb les." ik werd steeds verdrietiger met alles wat hij zei, hij had gelijk. " En je bent misschien het liefste meisje wat ik ooit ontmoet heb. Ik wil niet dat als ik iets anders moet doen jij alleen bent." Ik lachte snel eventjes en draaide me om "Ik zal het proberen" zei ik "Ga je mee nog een blokje rijden?" vroeg hij "Rondje zonder zadel" vraag ik hem


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:


    "Daar kun je me zelfs voor waker maken." Lachte ik. Emily, ik herhaalde
    haar naam een paar keer in mijn hoofd. Er waren dit jaar veel nieuwelingen
    en ik had juist haar ontmoet. "Jij krijgt geen les van mij, of wel?" Zei/Vroeg ik.
    En klom op Blaze. Die meteen een stuk vrolijker was. Ik reed een stukje richting
    Emily en hield stil. "Nou?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    Ik lachte om zijn reactie en stond naast Mason eventjes stil "Jij krijgt geen les van mij, of wel?" ik keek hem aan "Nee ik ben hier nog nooit geweest sorry" ik nam een klein sprongetje en belandde zachtje op de rug van Mason die opeens met zijn hoofd omhoog schoot "Heey gekkerd doe eens rustig" ik spoorde hem aan "Ik ben er klaar voor" zeg ik.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    "Dan gaan we." Zei ik vrolijk. En spoorde Blaze aan. "En ik bedoelde eigenlijk
    meer van wie krijg je les. Sommige mensen krijgen van mij tussen 1 en 3. Ik krijg
    samen met een boel andere in de middag." Ik moest mijn best doen om Blaze aan
    de kant te houden. "Je heb je rooster toch al?" Vroeg ik benieuwd. Wat ik me ook
    afvroeg was of haar paard een vrouwtje was of dat Blaze me probeerde te koppelen.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Bloosend kijk ik weg "Echt weer een actie voor mij" zeg ik zachtjes "Maar nee sorry ik heb mijn rooster nog niet gekregen, ik heb nu alleen een slaapkamer, badkamer en Mason heeft een plekje" zeg ik terwijl ik zijn hals aaide. Ik glimlachte naar Liv en legde mijn hoofd neer op Mason's hals "Ik waarschuw je alvast ik kan best raar zijn" lachte ik.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Liv:

    Ik knikte. "Ja, ik ook hoor." Blaze, die nog steeds niet meewerkte, begon moe te worden. "Ik denk dat we maar eens terug moeten." Zeg ik gapend. I was ok heel moe en ik moest morgen weer vroeg op om naar de stad te gaan. "Ga je morgen mee naar de stad of blijf je hier." Ik keek even haar kant op, waarna Blaze meteen weer op reageerde. "Deze hier gaat namelijk ook kuren vertonen."


    We've lived in the shadows for far too long.

    Ik lachte "Lijkt me gezellig" zeg ik en ga weer rechtop zitten. "Deze hier gaat namelijk ook kuren vertonen." zei hij en ik denk dat hij zijn paard bedoelde en glimlachte even "Ja Mason is ook moe volgens mij" en geef Mason een klein klopje op zijn achterste "Nog een klein galopje naar huis" vraag ik Liv


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    "denk niet dat hij dat gaat doen." Zeg ik lachend en aai hem even. "e zijn er toch zo." Vervolg ik. Na een tijdje komen we aan bij de stallen ik zet Blaze snel weg en loop naar mijn kamer, maar bedenk me. "Ik denk dat ik ga slapen, kamer 14 als je nog iets nodig heb." Zeg ik en knipoog naar haar voor ik me omdraai.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Ik zet net als Liv Mason weer op stal en ik sta daar nog even en aai Mason, hij loopt weer weg zonder iets te zeggen maar draait zich dan om "Ik denk dat ik ga slapen, kamer 14 als je nog iets nodig heb." zegt hij en geeft me een knipoog. Ik lach en geef Mason nog snel een kusje voordat ik Liv achterna loop naar mijn eigen kamer. "Kamer 11" zeg ik hem nog snel "En slaap lekker Liv"


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    "Slaap lekker." I ga op mijn rug liggen en pak me boek er weer bij. Met dit boek val ik gegarandeerd in slaap. Hoe saai kon iets zijn. Dit zou verboden moeten worden. Er stonden nog een aantal mensen buiten en er reden zelfs nog wat mensen op hun paard. Het was en mooi gezicht. Ik liet me achterover vallen en draaide op mijn buik. Trusten wereld


    We've lived in the shadows for far too long.

    Met een rood hoofd gooide in wat koud water in mijn gezicht, ik droogde het weer af en liep rond in mijn kamer, uit het raam zag ik nog een handjevol menen die nog bezig waren met hun paard ook zag ik nog iemand in de buitenbak wat hindernissen springen. Ik doe het licht uit en trek de dekens over me heen ik sms mijn vader nog snel en druk een kus op de foto van mijn moeder en fluister nog weltrusten en dan sluit ik mijn ogen.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.