[RPG] We're not like the others ~ 8 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 28 mei 2012 - 13:58 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Celeste Jade Fox.

Hij schudde zijn hoofd en ik keek hem nog steeds aan, echter was het nu niet twijfelend maar afwachtend.
"Ik vind het gewoon niet fijn dat je me vergelijkt met Jace. Het voelt dan net alsof ik gelijk aan hem ben, maar dat ben ik níet," Zijn stem had verschillende scherpe kanten, en ik kijk hem een beetje verslagen aan. Toen begon ik zenuwachtig aan mijn haren te frunniken en dacht na, terwijl ik mijn gezicht weer afwendde.
Hij had gelijk. Ik vergeleek hem met Jace, maar hij was zoveel beter dan hem. Geovanni is ook de enige die ik genoeg vertrouwt heb om het allemaal te vertellen.
Ik kon er gewoon niets aan doen, want ik wist dat ik het deed. Ik deed het met een reden, want het was er een soortvan ingestampt door Jace. Ik had Jayden en Phillip ook vergelijkt met Jace. Net zoals ik eigenlijk bij elke jongen doe.
"Het spijt me." Het klonk breekbaar uit mijn mond omdat ik wist dat hij gelijk had. "Je hebt gelijk. Het is moeilijk, Geovanni, maar ik bedoel het niet zo."
Toen liep ik naar hem toe terwijl ik hem aankeek en sloeg mijn armen om zijn middel. "Het spijt me echt," verontschuldigde ik me weer. "Je lijkt in niets op Jace," Er volgde een lading complimentjes over hoe lief en zorgzaam hij was en toen stopte ik en keek hem aan met een zachte glimlach op mijn lippen. "Ik zal het niet meer doen. Beloofd."

[Feline komt zo.]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Geovanni Naldo Nelson.
"Het spijt me," Zegt ze breekbaar. "Je hebt gelijk. Het is moeilijk, Geovanni, maar ik bedoel het niet zo,"
Ik knik kort en blijf nonchalant tegen mijn kleding kast aanleunen.
Celeste komt op me afgelopen en slaat haar armen om mijn middel. Direct voel ik waarom dit meisje zo speciaal is. De 'vlinders' in mijn buik..
"Het spijt me echt," Herhaalt ze, waarschijnlijk om het duidelijk te maken. "Je lijkt in niets op Jace," Daarna volgen allerlei lieve complimentjes en ik smelt bijna.
"Ik zal het niet meer doen. Beloofd,"
Ik druk een kus op haar lippen. "Ik hou je eraan," Zeg ik met een speelse grijns.
"Dus, kan je in deze troep wonen?" Vraag ik aan haar en hou haar nog steeds vast.

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
'Ik ben gek,' mompelt Philip. 'Ik ben al geschorst,' mompelt hij daarna.
'Alweer! Jij bent wel vaak geschorst, Philip. Wat nu weer?' roept Mike.
'Dus ik hoef niet meer op school te komen en anders was ik zeker van school gestuurd,' zegt Philip zonder antwoord te geven op Mike.
'Dan kan je alsnog beter niet te veel drinken,' zucht ik. 'Ze kunnen je alsnog van school sturen, en dan kan je mij er niet meer van overtuigen dat je de leukste jongen van de school bent,' grijns ik daarna.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Celeste Jade Fox.
Hij drukte een kus op mijn lippen en ik voel gelijk warme tintelingen over mijn lichaam schieten. “Ik hou je eraan,” Hij zei het met een speelse grijns, waardoor ik ook een lichte speelse grijns op mijn gezicht kreeg.
“Dus, kan je in deze troep wonen?” Hij hield me nog steeds vast, wat me ongelooflijk veel en goed deed.
“Ik wel, maar alleen als jij met mij samen in deze troep kan leven,” Grinnikte ik en ik legde mijn armen om zijn nek, waarna ik een zacht kusje in zijn nek plaatste.


Aiden Lloyd.
Gelijk slaat ze haar armen weer stevig om mijn middel. “Voorzichtig rijden,” Mompelt ze, maar ik grinnikte alleen zacht en reed weg.
Ik keek uit toen ik de parkeerplaats uitreed, want er reden hier soms redelijke gekken langs. Zoals ik, eigenlijk.
“Houdt je goed vast.”
Weer ontweek ik een paar auto’s en behendig reed ik tussen vervoertuigen door naar het stoplicht, waar ik even moest stoppen omdat het rood was. Toen het weer groen was geworden, reed ik weer weg en ik had zo het idee dat we dit keer sneller bij school terug aan waren gekomen.
Ik kon de pijn echter niet negeren en vlak voordat we het schoolterrein op waren gereden, stopte ik veilig, zodat ze eraf kon stappen. Gelukkig had ik een helm op, zodat ze niet kon zien dat ik een pijnlijke blik had.

[Mijn moeder sleurde me mee om boodschappen te doen, etc Sorry!]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Louise Erika Sweet
Hij zuchtte even. 'Gelukkig,'Mompelde hij. 'Hoe voelt het eigenlijk om te vliegen?' Vroeg hij nieuwsgierig. Ik keek hem even aan. 'Geweldig.' Antwoordde ik op hem. 'Maar op bepaalde hoogtes kan het wel koud worden. Ik kan ook erg snel, maar daar moet ik wat meer mee trainen.' Vertelde ik. Ik kreeg zelfs zin om te gaan vliegen. Ik was blij dat ik geen andere gave had.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Feline Haven Chase
'Houdt je goed vast.' zegt hij.
Mijn armen probeer ik zo losjes mogelijk om hem heen te hebben zodat die niet tegen zijn wond drukken.
Vlak voor het schoolterrein stopt hij. Ik stap van de motor en doe mijn helm af. Als Aiden zijn motor weer naar zijn plek brengt loop ik met hem mee.
'Gaat het met je eh wond?' vraag ik bezorgd.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Philip Wayne Parker.
"Dan kan je alsnog beter niet te veel drinken," Zucht Aurora. "Ze kunnen je alsnog van school sturen, en dan kan je mij er niet meer van overtuigen dat je de leukste jongen van de school bent," Grijnst ze.
"Oké. Dan is dit mijn laatste biertje," Mompel ik en drink er nog een slok uit.
"Ach, als ze van school gestuurd wordt, kom je altijd goed terecht. Kijk maar naar mij," Zeg hij en spoelt een paar glazen in een bak water.
"Tuurlijk. Nou, ik zie er toch liever een stuk knapper uit," Mompel ik dan kort.
"Wilde je zeggen dat ik lelijk ben?" Vraagt Mike verontwaardigd.
"Ja, dat zeg ik toch," Zeg ik en drink mijn biertje op.

Jerry 'Jer' Ralph Moore.
"Geweldig," Beantwoord ze mijn vraag. "Maar op bepaalde hoogtes kan het wel koud worden. Ik kan ook erg snel, maar daar moet ik wat meer mee trainen," Vertelt ze.
Ik grinnik zachtjes. "Het lijkt mij ook gaaf.." Mompel ik. De enigste plek waar ik kan vliegen, zijn mijn dromen..

Geovanni Naldo Nelson.
Ook op haar gezicht verschijnt een grijns. "Ik wel, maar alleen als jij met mij samen in deze troep kan leven," Grinnikt ze, legt haar armen in mijn nek en drukt haar zachte lippen in mijn nek.
"Ik kan niet langer alleen in deze troep leven. Daarom ben ik blij dat jij er bent," Zeg ik met een grijns en druk een kusje op haar voorhoofd.

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
'Oké. Dan is dit mijn laatste biertje,' mompelt Philip.
'Ach, als ze van school gestuurd wordt, kom je altijd goed terecht. Kijk maar naar mij,' zegt Mike
'Tuurlijk. Nou, ik zie er toch liever een stuk knapper uit,'
'Wilde je zeggen dat ik lelijk ben?'
'Ja, dat zeg ik toch,'
Ik moet op mijn lip bijten om niet te gaan lachen.
Mike kijkt me vragend aan. 'Wat vind jij er van?'
'Als ik heel eerlijk ben dan is Philip inderdaad knapper,' grinnik ik.
Mike kijkt me geïrriteerd aan en loopt dan weg.
'En dat ik je knap vindt wil niet zeggen dat ik je leuk vind,' zeg ik tegen Philip.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Philip Wayne Parker.
"Wat vind jij er van?" Vraagt Mika aan Aurora.
"Als ik heel eerlijk ben dan is Philip inderdaad knapper," Grinnikt ze.
Mike loopt geïrriteerd weg. "Hé Mike, dan hoor je ook eens van een ander dat je lelijk bent, niet alleen van al je ex'en!" Roep ik hem nog na.
"Philip, als je niet heel snel die bek van je houdt, trap ik je het café uit!" Schreeuwt hij van achter in het café.
"En dat ik je knap vindt wil niet zeggen dat ik je leuk vind," Zegt Aurora.
"Dat weet ik," Mompel ik. "Ik moet echt beter mijn best gaan doen.." Zeg ik met een grijns tegen Aurora.

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
Ik bijt op mijn lip om niet te gaan lachen om Mike's reactie. Blijkbaar vindt hij het niet zo leuk dat Philip knapper is.
'Dat weet ik,' mompelt Philip. 'Ik moet echt beter mijn best gaan doen...' voegt hij er met een grijns aan toe.
'Doe dat vooral ja,' grinnik ik. 'En even dat je het weet, je krijgt niet voor eeuwig de tijd,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Philip Wayne Parker.
"Doe dat vooral ja," Grinnikt ze. "En even dat je het weet, je krijgt niet voor eeuwig de tijd,"
Ik grinnik zachtjes. "Oh, ja? Mag ik er niet nog een paar weken voer doen?" Vraag ik sarcastisch.
Met mijn hand wenkt ik een vrouwelijke serveerster. "Mag ik 'n cola?"
Ze knikt kort en schenkt deze voor me in.

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
Philip grinnikt zacht. 'Oh, ja? Mag ik er niet nog een paar weken voer doen?' vraagt hij sarcastisch. Waarna hij een cola besteld. Als de serveerster de cola voor hem heeft ingeschonken vraag ik of ik ook nog een mag en een paar seconden later staat die voor mijn neus.
Als de serveerster weg is kijk ik Philip weer aan. 'Je mag er heus wel een paar weken over doen hoor,' zeg ik schouderophalend. 'Gewoon alleen geen maanden of jaren'.
Ik neem een slokje van mijn cola en kijk Philip vragend aan. 'En wat ga je doen als je me hebt overtuigt?'

[ bericht aangepast op 27 mei 2012 - 13:12 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Lloyd.
Ik hoop dat ik snel bij de parkeerplaats ben, want de messteek begint nu wel heel pijn te doen. Veel pijnlijker dan ik me kan herinneren van de vorige keren, had hij er wat mee gedaan? Ik herken dit niet, het… Voor ik nog verder na kan denken, begint mijn hoofd pijnlijk te bonken en merk ik dat ik wazig begin te zien. Wat had die flikker gedaan?
“Gaat het met je eh wond?” Haar bezorgde stem haalde me er voor een paar secondes uit, genoeg voor mij om mijn motor neer te zetten, de helmen erin te doen en deze op slot te zetten. Even keek ik haar aan, maar zei niets op haar vraag, want ik had het gevoel dat als ik dat zou doen, ik neer zou vallen.
Ik moest nodig naar de schooldokter toe. Zonder Feline, vanzelfsprekend.
“Het gaat super,” Het kwam er nogal sarcastisch uit, maar ik bedoelde het niet zo. Misschien kon ik haar zo wel van me afschudden zodat ze me niet achterna kwam naar de dokter. We liepen de school weer binnen en ik draaide me kort, half naar haar om, maar ik keek niet naar haar.
“Hopelijk heb je ingezien dat ik niet zoals alle jongens ben,” Au, die wond werd steeds pijnlijker. Ik probeerde mijn armen vooral niet om mijn buik te slaan vanwege de pijn, wat aardig lukte, maar het werd met de minuut erger. “Ik moet nu echt gaan. Tot later, Feline.”
En weg was ik, de trap op naar de dokter.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Celeste Jade Fox.
“Ik kan niet langer alleen in deze troep leven. Daarom ben ik blij dat jij er bent,” Zei hij met een grijns en drukte hierna een kusje op mijn voorhoofd, wat gelijk een warm gevoel verspreidde en waar ik mijn ogen even dichtdeed, maar toen weer open.
“Dan is het een deal,” Grinnikte ik vrolijk, terwijl ik mezelf weer tegen hem aandrukte in een knuffel. Mijn handen lagen om zijn middel en van de gedachte alleen al dat ik zo met hem stond, moest ik een beetje blozen.
Het was andere nog nooit gelukt om dat bij mij te laten doen, maar blijkbaar lukte Geovanni het wel. Ik kon het wel van hem waarderen, maar dat was alleen omdat ik hem leuk vind.
Nog steeds vind ik het een raar idee dat we niet zo lang geleden nog in dat hok hadden gezeten en ik hem mijn geheimen verteld had. Toen kwam Jace weer opdagen, waar was hij trouwens gebleven? Veel dacht ze er niet over na, want ze ging iets naar achter om zo een kusje op zijn mond te geven. “Wat moet ik voor je doen, nu je me hier laat wonen? Als er ten minste iets is,” Vroeg ik hem met een grijns op mijn gezicht.

[Sorry dat het zo lang duurde. ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
Aiden zet zijn motor neer, doet de helmen erin en zet vervolgens zijn motor op slot. 'Het gaat super,' zegt hij sarcastisch.
Ik bijt even op mijn lip en sla mijn ogen neer. Als ik weer op kijk is hij al een stukje verder gelopen. 'Hopelijk heb je ingezien dat ik niet zoals alle jongens ben,' zegt hij. Voordat ik nog wat kan zeggen zegt hij nog iets. 'Ik moet nu echt gaan. Tot later, Feline.' En weg is hij.
Ik zucht zachtjes en loop dan verder. Hij had me dan wel geholpen met die jongens, waar ik hem echt dankbaar voor hem, maar nu we weer op school zijn moet hij ineens weg. Alsof hij niks meer met me te maken wil hebben. Waarom zou hij ook? Hij heeft tenslotte toch al bewezen dat hij anders is.
Maar ja, nu ik op school ben kan ik tenminste wel met Celeste en Jerry praten. Ik twijfel even met wie ik eerst zou gaan praten maar besluit eerst maar met Jerry te gaan praten, ik moet hem toch nog bedanken. Ik loop verder naar mijn kamer waar ik mijn mobiel pak en hem een sms'je stuur. Kunnen we praten? x Feline. Omdat ik niet zeker weet of hij zijn mobiel wel bij zich heeft stuur ik ook nog even een 'gedachte' naar hem. Geen idee of hij die überhaupt wel kan ontvangen aangezien we niet dichtbij elkaar zitten maar pech. Ik kan het altijd proberen. Jerry? Ik voel zo onnozel nu. Kunnen we misschien praten?

[ bericht aangepast op 27 mei 2012 - 13:40 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered