[RPG] We're not like the others ~ 7 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 mei 2012 - 19:18 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Lloyd
Ze haalt gelijk haar armen rond me weg, wat ik wel verwacht had van haar eigenlijk, en doet de helm af waarna ze die aan me geeft en ik deze aanpak. “Ik wil je het liefst helemaal niet vasthouden,” zei ze, waar ik alleen op glimlacht. “Je hoeft me ook niet vast te houden op de terugweg, hoor, je mag ook een halfuur gaan lopen.” Grinnikte ik kort, waarna ik zag dat ze bleef hangen met haar voet en op de grond beland. “Auw,” Ze zuchtte lichtjes en keek me aan, nogal dodelijk als je het mij vraagt. “Waag het niet om te gaan lachen,” Ik moest mijn mond zwaar op elkaar persen om inderdaad niet te gaan lachen, maar natuurlijk lukte dit weer niet en lachte ik luid met mijn ogen dichtgeknepen – wat ik vaak doe. Hierna keek ik haar met plagerige, lacherige ogen aan en stapte van mijn motor af, deed deze op slot nadat ik de helmen weer opgeborgen had. “Het spijt me dame, maar lachen is gezond,” Ik stak mijn hand uitnodigend naar haar uit, om haar overeind te helpen.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Nathan Alexander Daniels

Zuchtend liep ik weer door de gangen. Ik rolde even met mijn ogen, eindelijk was ik van dat kind af. De handboeien waren weg, maar ik vertrouwde het niet. Ik had toch nog die weddenschap met haar, hoe the hell ga ik dat volhouden?

The duty of youth, is to challenge corruption.

Feline Haven Chase
Aiden perst zijn lippen op elkaar maar begint al snel luid te lachen. Zijn ogen zijn dichtgeknepen wat er een beetje raar uit ziet. Dan kijkt hij me aan met een plagerige en lacherige blik in zijn ogen en stapt hij van zijn motor. Hij bergt de helmen op en ze de motor op slot. 'Het spijt me dame, maar lachen is gezond'. Hij steekt zijn hand uit.
Ik zucht even en neem zijn hand aan. Als hij me overeind heeft getrokken kijk ik hem aan. 'Ja, ik weet dat lachen gezond is maar als je iemand uitlach omdat hij of zij gevallen is, is het gemeen,' zeg ik.
'En je werkt dus in een bar?' vraag ik. Zoiets had ik eigenlijk wel verwacht.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Lloyd
Als ik haar overeind heb geholpen, haar huid is trouwens abnormal zacht, laat ik haar gelijk los en merk dat ze me aankijkt. “Ja, ik weet dat lachen gezond is, maar als je iemand uitlacht omdat hij of zij gevallen is, is het gemeen,” Zei ze, waardoor ik allebei mijn wenkbrauwen optrok, terwijl ik mijn sleutel van de motor in mijn broekzak deed. “Wie zegt dat ik je uitlachte en niet toe?”
“En je werkt dus in een bar?” Vroeg ze, waardoor ik weer normaal keek en mijn handen in mijn broekzakken deed. “Dat is één van mijn baantjes, ja, maar het verraste je zeker niet,” Grijnsde ik, waarna ik alvast voor haar uit liep naar de achterdeur van de bar dat eveneens een restaurant was. Ik wist heus wel dat ze dit baantje voor me aanzag, want ja, Caligas zijn nou eenmaal bad, of hoe je het dan ook wilt noemen. Geen supermarktbaantjes voor mij.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
Hij trekt zijn wenkbrauwen op. 'Wie zegt dat ik je uitlachte en niet toe?'
Ik haal mijn schouders op. 'Ik vind mensen uit lachen gewoon meer iets voor jou,' zeg ik simpel.
Hij kijkt weer normaal en geeft antwoord op mijn vraag of hij hier werkt. 'Dat is één van mijn baantjes, ja, maar het verraste je zeker niet,' grijnst hij en hij loopt alvast naar de achterdeur.
Ik knik en loop achter hem aan. 'Ik had wel zoiets verwacht ja,' zeg ik eerlijk. 'Ik zie jou nog niet zo snel vakkenvullen in de supermarkt. Maar hoe bedoel je dat het één van je baantjes is? Heb je er meerdere dan?' vraag ik lichtelijk nieuwsgierig terwijl ik om me heen kijk.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Lloyd
“Ik vind mensen uitlachen gewoon meer iets voor jou,” Antwoordde ze simpel en ik antwoordde gelijk terug, dit keer meer serieuzer. “Dan ken je me nog niet goed genoeg.” Er lag een mysterieuze ondertoon in, maar ik liep door totdat ik de achterdeur bereikte en probeerde deze eerst gewoon open te maken, maar natuurlijk zat deze op slot. “Ik had wel zoiets verwacht ja. Ik zie jou nog niet zo snel vakkenvullen in de supermarkt. Maar hoe bedoel je dat het één van je baantjes is? Heb je er meerdere dan?” Hoorde ik haar lichtelijk nieuwsgierig vragen. “Ja, mevrouw, er is heel veel dat je nog niet over me weet,” Sommige dingen krijg je ook niet van me te weten, want dat is te persoonlijk. “In totaal heb ik ongeveer vier baantjes,” Melde ik haar en opende de deur met de sleutel, waarna ik deze voor haar openhield. “Dames eerst.” Er was een charmante glimlach mijn lippen opgekropen.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
'Dan ken je me nog niet goed genoeg,' zegt hij mysterieus.
'Hmmm, blijkbaar niet nee,' zeg ik. Kom op zeg, tuurlijk lacht hij mensen uit als ze vallen. Hij is een Caligas.
'Ja, mevrouw, er is heel veel dat je nog niet over me weet. In totaal heb ik ongeveer vier baantjes,' zegt hij.
'Geen gemevrouw, dan voel ik me zo oud. En dat is nogal raar aangezien jij ouder bent als mij.
Hij de deur opent met de sleutel en houdt die vervolgens voor me open. 'Dames eerst,' zegt hij met een charmante glimlach.
Ik loop langs hem naar binnen. 'Wat voor werk doe je hier eigenlijk. Ober?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Jerry: "Feline, je lijkt wel gek!"]

[ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 20:47 ]

Password schreef:
[Jerry: "Feline, je lijkt wel gek!"]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Lloyd
“Geen ge-mevrouw, dan voel ik me zo oud. En dat is nogal raar aangezien jij ouder bent als mij.” Ze loopt langs me naar binnen als ik de deur voor haar open heb gedaan en ik knal de deur weer dicht. Een deel van mij hoopt dat ze door die knal schrikt, zodat ik haar schattige kant weer kan zien, maar de andere kant wil het niet, want… dan krijg ik sowieso problemen met mijn gedachtes. “Wat voor werk doe je hier eigenlijk, ober?” Ik glimlachte, nadat ik de deur weer op slot deed en naast haar ging lopen. “Zou jij wel willen hé, dat ik je bedien.” Maar toen schudde ik mijn hoofd met een charmante glimlach. “Nee, nee, ik werk bij het restaurant soms als kok en ook sta ik vaak achter de bar.”

Celeste Jade Fox.
Hij schudde zijn hoofd. Damn hel, ik wist het! “Na alles wat ik gehoord heb, wil ik niet dat hij je wat aandoet,” Zegt hij en laat me langzaam los. Nee, Geovanni, laat me niet los. Hij hoeft me ook niets aan te doen, we kunnen hier gewoon blijven zitten tot hij weg is! Niets aan het handje…
“Ik wil je beschermen, ook al is hij je neef,” Verslagen kijk ik naar beneden en bijt op mijn de binnenkant van mijn wang. “Het komt wel goed, Geovanni, we kunnen hier gewoon blijven zitten totdat hij weg is… Er kan dan niets gebeuren en –” Ik zei dit wat harder en toen ik erachter kwam dat ik een beetje te hard praatte, was het al te laat om het terug te nemen. De deur werd opengezwaaid en Jace stond er met een woedend gezicht. “Oops…”
Ja, ik was bang voor mijn eigen neef.

Jace Fox.
Opeens hoorde ik stemmen bij de dichtstbijzijnde deur en ik hield mijn mond dicht, want ik stond net op het punt weer wat te roepen. Ik herkende de stem als die van Celeste en trok dan ook mijn wenkbrauw op toen ik zag dat het, het schoonmaakhok was. Wat the hel moet zij hierin?
Ik zwaaide boos de deur open en zag Celeste zitten bij… wie was dat ook alweer? Iemand van Leonim in ieder geval, wat me nog kwader maakte. Ze hoort bij iemand van Caligas en ook bij die afdeling, punt. Uit.
“Celeste.” Grom ik, en pak haar ruw bij haar arm, waarna ik haar omhoog trek en weghaal bij de jongen, waardoor ik haar het hok uitsleur. De jongen had ik geen blik meer waardig gekeurd. “Waarom reageerde je niet?” Ze reageerde echter niet en ik keek haar boos aan.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Geovanni Naldo Nelson.

"Het komt wel goed, Geovanni, we kunnen hier gewoon blijven zitten totdat hij weg is… Er kan dan niets gebeuren en –," Ze praat iets harder.
Ik schud mijn hoofd en gebaar dat ze zachter moet praten, maar het is al te laat.
De deur wordt opengerukt en ik kijk van Celeste naar Jace. Celeste kijkt verbaasd en bij Jace komt de stoom bijna uit zijn oren.
"Oops..." Zegt ze dan.
"Celeste," Gromt hij en pakt haar ruw bij haar arm en sleurt hij de kast uit. "Waarom reageerde je niet?"
De woede borrelt in me op en ik bal mijn vuisten. Ik grom woedend en moet me inhouden om niet te veranderen. Woedend storm ik op Jace af en duw hem weg, daarbij hou ik Celeste vast, zodat ze niet meegesleurd wordt.
"Waag het om haar nog met één vinger aan te raken!" Roep ik woedend.

Philip Wayne Parker.

Ik voel haar armen om mijn middel. "Jij mag kiezen waar we heen gaan," Zegt ze.
Met die woorden start in de motor en rij het schoolplein af, richting het gedeelte van de stad met de cafétjes en de winkels.

Jerry 'Jer' Ralph Moore.

Ik zie dat haar gezicht verkrampt. Kom op.. zo zwaar ben ik toch niet?
Ze duwt me van zich af. "Dan zeg ik cute," Zegt ze dan. "Iets fijner dan onderop zitten,"
Ik rol met mijn ogen en kijk haar aan. "Kom op zeg!" Roep ik tegen haar.
"Ik ben niet cute, schattig of weet ik veel wat, noem me ook niet zo," Zeg ik tegen haar en leg mijn handen op haar rug. Zachtjes trek ik haar naar me toe.

[ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 20:59 ]

xMarvelous schreef:
(...)

[haha, dan moet hij maar actie ondernemen xd]

Feline Haven Chase
Ik schrik lichtjes als hij de deur met een knal dichtgooit maar probeer niks te laten merken.
Aiden doet de deur weer op slot en gaat naast me lopen. 'Zou jij wel willen hé, dat ik je bedien.' Hij schudt zijn hoofd met een charmante glimlach op zijn lippen. 'Nee, nee, ik werk bij het restaurant soms als kok en ook sta ik vaak achter de bar.'
Ik schud ook mijn hoofd. 'Nee dank je, ik hoeft niet bediend te worden door jou,' zeg ik. 'Maar serieus, je werkt als kok?' vraag ik verbaasd. Dat achter de bar staan had ik wel verwacht maar als kok? Nee, dat niet.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aurora 'Aury' Ember Montgomery
Mijn armen houd ik lichtjes rond zijn middel.
Ik kijk om me heen terwijl we rijden kijk ik om mee heen. Blijkbaar gaan we naar het gedeelte van de stad waar de cafeetjes en winkeltjes zijn. Na een tijdje rijden mindert Philip vaart en als we helemaal stil staan doe ik mijn helm af en stap ik van de scooter.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jace Fox.
De jongen komt opeens op me afstormen en duwt me woedend bij Celeste vandaan, waarbij hij Celeste vasthoudt, zodat ze niet meegesleurd wordt. “Waag het om haar nog met één vinger aan te raken!” Riep hij daarna woedend, waardoor ik hem woedend terug aankeek met een klein beetje ongeloof dat hij dit bij mij geflikt had.
“Wát?” Ik was door hem een paar stappen achteruit gestapt en ze stonden nu een paar meter voor me, maar ze konden beide duidelijk aan mijn houden zien dat ik dit niet diende.
Gelijk stapte ik weer een paar passen naar voren en pakte Celeste bij haar arm, maar ik keek de jongen nog steeds woedend aan. “Waag jij het nog maar om haar met één vinger aan te raken, bedoel je!” Riep ik kil, maar nog steeds erg woedend naar hem en trok Celeste uit zijn armen naar me toe.
“Ze is mijn familie en jij beslist wat ik wel en niet met haar moet doen? Rot op, joh.” Siste ik woedend naar hem.

Celeste Jade Fox.
Geovanni stormde woedend op Jace af en duwde hem weg, waardoor hij een paar passen achteruit deed en ik ondertussen bij Geovanni stond. Nu werd het alleen nog maar erger… en erger… dacht ik bij mijzelf, en als automatisch begon ik te rillen.
“Waag het om haar nog met één vinger aan te raken!” Ik hoorde de stem van Geovanni vaag, ook al stond ik vlak naast hem en klonk het erg woedend. Het drong niet echt tot me door, totdat ik opeens weer bij Jace was en zijn pijnlijke aanraking om mijn pols voelde.
“Au…” Murmelde ik, maar ik hoopte dat geen van twee het hoorde, want het zou alleen nog maar meer drama maken.
“Ze is mijn familie en jij beslist wat ik wel en niet met haar moet doen? Rot op, joh.” Siste Jace woedend naar hem en ik keek Geovanni ongemakkelijk aan met een blik ‘ik zei toch dat het niet zou werken…’ Ik beet op mijn onderlip en wendde mijn blik af. “Jace, houdt op…” Maar natuurlijk luisterde hij niet naar mij.

Quiet the mind, and the soul will speak.