• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xMarvelous
    Nathan Alexander Daniëls ~ half vampier, half demoon ~illusies vormen ~ Iheartmusicc
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    - Aiden Lloyd ~ weerwolf ~ weer beheersen ~ Morticia
    2 jongens en 4 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xMarvelous
    Destiny Milexi Ramirez ~ half heks, half weerwolf ~ telekinese ~IHeartMusicc
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xMarvelous
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Password
    1 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Eerst max. 2/3 personages [jongen en meisje]
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is de eerste les dag.

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 23 mei 2012 - 19:18 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Password schreef:
    (...)

    [Je bent weet ik veel waar en Jerry doet weet ik veel wat met Louise.]


    [Feline is in een of andere bar/restaurant met Aiden en Jerry is aan het flirten met Louise a.]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd
    Ze schudde haar hoofd. “Nee, dank je, ik hoef niet bediend te worden door jou, maar serieus. Je werkt als kok?” Vroeg ze verbaasd en ik kon het niet laten een klein lachje te laten, waarna ik haar aankeek met een glimlach. Ik zei toch dat je niet alles van mij wist, dat je niet over mij moest oordelen.
    “Ja, echt serieus. Ik werk als kok, en om je nog meer te verbazen,” Want ik had de verbazing in haar stem heus wel gemerkt. “De mensen vinden mijn eten het lekkerst.” Ze zou nu vast en zeker me niet geloven, waardoor ik snel vervolgde, “Als je me niet gelooft, kan je het straks wel aan een mede-kok vragen.” Grinnikte ik.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    Er rolt een klein lachje over zijn lippen en hij kijkt me glimlachend aan.
    'Ja, echt serieus. Ik werk als kok, en om je nog meer te verbazen. De mensen vinden mijn eten het lekkerst.'
    Ik rol met mijn ogen. 'Ja, vast,' grinnik ik.
    'Als je me niet gelooft, kan je het straks wel aan een mede-kok vragen,' grinnikt hij.
    'Hmmm, en wat als ik het nou liever wil proeven?' vraag ik. 'Die mede-kok kan dan wel zeggen dat jij beter kookt, wat eigenlijk wel raar zou zijn, maar wie zegt dat hij de waarheid spreekt?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd
    “Hmmm, en wat als ik het nou liever wil proeven?” Vroeg ze, waarop ik haar aankeek. “Die mede-kok kan dan wel zeggen dat jij beter kookt, wat eigenlijk wel raar zou zijn, maar wie zegt dat hij de waarheid spreekt?”
    “Wil je wat proeven?” Benieuwt en zelfs met een beetje ongeloof keek ik naar haar. “Ik vind het goed, wat wil je?” Die mede-kok zou echt niet liegen, maar ik zeg dat maar niet. Zo krijg ik namelijk de kans om wat eten voor haar te maken en zelf ook wat mee te bikkelen.
    Ik doe de deur open naar de keuken en laat dit keer weer Feline voorgaan. “Ga je gang, milady,” Grinnikte ik.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Wil je wat proeven?' Hij kijkt me benieuw en een beetje ongelovig aan.
    Ik haal mijn schouders op. 'Waarom niet?'
    'Ik vind het goed, wat wil je?' vraagt Aiden.
    Ik denk even na. 'Wat is je specialiteit?' vraag ik.
    Hij doet de deur naar de keuken op en laat me weer voor gaan. 'Ga je gang, milady,' grinnikt hij.
    Ik glimlach lichtjes naar hem en loop langs hem de keuken in. Nog steeds vind ik het een raar idee dat hij een kok is, maar ergens past het ook wel weer bij hem.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd
    “Wat is je specialiteit?” Hmm. Bedenkelijk beet ik even op de binnenkant van mijn wang, waarna ze licht glimlachend de keuken in liep. Ik liet de deur dichtvallen en zei,
    “Het meeste dat ik kook is iets met vlees, maar vooral pittige gerechten,” Grijnzend ging ik naast haar staan. “En jij lijkt me eigenlijk een vegetariër,” Grinnikte ik en keek weer de blank witte keuken in.
    Er liepen een paar andere mannelijke koks, niet veel, maar ze keken niet op omdat ze het te druk hadden. Toen er een mannelijke kok langs mij liep, waarvan ik wist dat het John was, stootte ik hem aan. “Dude, geen eens meer gedag zeggen?” Lachte ik jongensachtig en de man, hij was midden twintig, keek me aan. “Hey Lloyd, kom je versterking brengen?” Hij grinnikte en knikte even naar Feline. “Ze is hier voor mij en niet voor jou, John, ze wilt me leren kennen.” Grinnikte ik. Hij keek me aan met een blik van ‘ja, ja’ en lachte toen.

    Jace Fox.
    De jongen komt opeens op me afstormen en duwt me woedend bij Celeste vandaan, waarbij hij Celeste vasthoudt, zodat ze niet meegesleurd wordt. “Waag het om haar nog met één vinger aan te raken!” Riep hij daarna woedend, waardoor ik hem woedend terug aankeek met een klein beetje ongeloof dat hij dit bij mij geflikt had.
    “Wát?” Ik was door hem een paar stappen achteruit gestapt en ze stonden nu een paar meter voor me, maar ze konden beide duidelijk aan mijn houden zien dat ik dit niet diende.
    Gelijk stapte ik weer een paar passen naar voren en pakte Celeste bij haar arm, maar ik keek de jongen nog steeds woedend aan. “Waag jij het nog maar om haar met één vinger aan te raken, bedoel je!” Riep ik kil, maar nog steeds erg woedend naar hem en trok Celeste uit zijn armen naar me toe.
    “Ze is mijn familie en jij beslist wat ik wel en niet met haar moet doen? Rot op, joh.” Siste ik woedend naar hem.

    Celeste Jade Fox.
    Geovanni stormde woedend op Jace af en duwde hem weg, waardoor hij een paar passen achteruit deed en ik ondertussen bij Geovanni stond. Nu werd het alleen nog maar erger… en erger… dacht ik bij mijzelf, en als automatisch begon ik te rillen.
    “Waag het om haar nog met één vinger aan te raken!” Ik hoorde de stem van Geovanni vaag, ook al stond ik vlak naast hem en klonk het erg woedend. Het drong niet echt tot me door, totdat ik opeens weer bij Jace was en zijn pijnlijke aanraking om mijn pols voelde.
    “Au…” Murmelde ik, maar ik hoopte dat geen van twee het hoorde, want het zou alleen nog maar meer drama maken.
    “Ze is mijn familie en jij beslist wat ik wel en niet met haar moet doen? Rot op, joh.” Siste Jace woedend naar hem en ik keek Geovanni ongemakkelijk aan met een blik ‘ik zei toch dat het niet zou werken…’ Ik beet op mijn onderlip en wendde mijn blik af. “Jace, houdt op…” Maar natuurlijk luisterde hij niet naar mij.

    [ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 22:02 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Het meeste dat ik kook is iets met vlees, maar vooral pittige gerechten,' grijnst hij.
    Ik wil net zeggen dat ik vegetariër ben maar hij praat alweer verder.
    'En jij lijkt me eigenlijk een vegetariër,' grinnikt hij.
    'Je hebt gelijk, maar hoezo denk je eigenlijk dat ik dat ben?' vraag ik.
    Ik bekijk de keuken even en het valt me op dat er alleen maar mannelijke koks zijn. Eentje daarvan loopt langs ons en Aiden stoot hem aan. 'Dude, geen eens meer gedag zeggen?' lacht hij jongensachtig. 'Hey Lloyd, kom je versterking brengen?' grinnikt hij en hij knikt even naar mij.
    'Ze is hier voor mij en niet voor jou, John, ze wilt me leren kennen.' grinnikt Aiden. De jongen kijkt Aiden en lacht even.
    Ik frons even. 'Zo klinkt het net alsof we iets hebben,' mompel ik.
    De jongen begint iets harder te lachen en geeft Aiden een schouder klopje. 'Blijkbaar vindt ze je niet leuk,' grinnikt hij.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Ik reageer morgen. Mijn telefoon is leeg & oplader ligt beneden.. ):]

    Aiden Lloyd
    “Je hebt gelijk, maar hoezo denk je eigenlijk dat ik dat ben?” vraagt ze en ik lachte even. “Tja…” Antwoordde ik mysterieus en vlak daarna kwam John al.
    “Zo klinkt het net alsof we iets hebben,” mompelde ze, waardoor John harder begint te lachen en mij een schouderklopje geeft. “Blijkbaar vindt ze je niet leuk,” Grinnikte hij.
    Gelijk stopte ik hem jongensachtig terug. “Daar komt vast wel verandering in, nadat ze mijn eten gegeten heeft,” Lachte ik weer. John was dan ook één van de weinige met wie ik overweg kon.
    “Tuurlijk, en anders kan ze altijd naar mij komen,” Zei John plagend en keek weer naar Feline.
    Grijnzend sloeg ik een arm om Feline’s schouder en drukte haar wat tegen me aan, een beetje beschermend. “Ik dacht het niet Moore. Ga aan het werk en val haar niet lastig,” Zei ik hem.
    Hij rolde alleen zijn ogen en liep weg.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Daar komt vast wel verandering in, nadat ze mijn eten gegeten heeft,' lacht hij.
    'Tuurlijk, en anders kan ze altijd naar mij komen,' zegt de jongen plagend en hij kijkt me weer aan.
    Aiden slaat met een grijns op zijn gezicht een arm om mijn schouder en drukt me iets tegen hem aan. Op de een of andere manier voelt het beschermend.
    'Ik dacht het niet Moore. Ga aan het werk en val haar niet lastig,' zeg Aiden tegen de jongen. Hij rolt met zijn ogen en loopt daarna weg.
    Ik kijk naar Aiden en haal zijn arm van mijn schouder. 'Ik heb je bescherming niet nodig,' mompel ik.
    'Maar waarom dacht je nou dat ik vegatariër ben?' vraag ik daarna nieuwsgierig.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd
    Ze haalt mijn arm van haar schouder en op de een of andere manier mis ik haar aanraking al, maar laat het niet merken door een grijns op mijn gezicht. “Ik heb je bescherming niet nodig,” Mompelde ze, waarna ze nieuwsgierig vervolgde, “Maar waarom dacht je nou dat ik vegetariër ben?”
    Even likte ik even over mijn droge lippen en liep verder de keuken in. “Dat is aan je te zien, lieverd, het straalt over je heen als een life-size billboard,” Grinnikte ik en pakte een flesje water uit de koelkast die ik naar haar toe gooide. “Hier, heb je wat te drinken. Zal ik dan maar wat vegetarisch voor je maken?”

    [Ik ga even snel roken, brb!]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    Aiden likt over zijn lippen en loopt verder de keuken in.
    'Dat is aan je te zien, lieverd, het straalt over je heen als een life-size billboard,' grinnikt hij.
    Ik rol met mijn ogen. 'Jahoor, alsof je aan iemand kan zien dat hij of zij vegatarisch is,' zeg ik sarcastisch.t Hij haalt een flesje water uit de koelkast en gooit hij die naar me toe . 'Hier, heb je wat te drinken. Zal ik dan maar wat vegetarisch voor je maken?'
    Ik doe een poging het flesje te vangen maar het mislukt en flesje beland op de grond. Met lichte rode wangen raap ik het flesje op. 'Eh, als je het niet erg vindt,' zeg ik met een kleine glimlach.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd
    “Ja hoor, alsof je aan iemand kan zien dat hij of zij vegetarisch is,” Zei ze sarcastisch en ik glimlachte er alleen om. Nee, tuurlijk niet, maar bij jou straalt het er gewoon af, lieve schat. Niet dat ik dat tegen haar zeg, ik houd mijn mond wel deze keer wijselijk.
    Ze deed een poging het flesje te vangen, maar het mislukte en belandde op de grond, waardoor ik me moet omdraaien en moet doen alsof ik weer iets uit de koelkast pak om niet weer te lachen. Toen ik weer terugkeek, merkte ik nog wel de lichtrode wangen die ze had gehad toen ze het flesje oppakte, en dit keer stond ik ook met een flesje water in mijn handen. “Eh, als je het niet erg vindt.”
    “Als je die rode, schattige wangetjes nou door mij had gekregen, was ik helemaal gelukkig geweest,” Grijnsde ik groot en plagerig en gebaarde naar haar dat ze naar mijn kant moest komen. “Kom, ik zal je plaats even wijzen, want je wilt vast niet zien hoe ik kook.” Lachte ik. Ik kookte namelijk met mijn shirt uit, omdat het best warm kon worden en ik denk niet dat ze dat wil zien.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Als je die rode, schattige wangetjes nou door mij had gekregen, was ik helemaal gelukkig geweest,' grijnst hij breed en plagerig.
    Ik kijk hem even geirriteerd aan en sla mijn armen overelkaar.
    Hij gebaart dat ik zijn kant op moet komen. Ik zucht even en loop uiteindelijk toch maar zijn kant op 'Kom, ik zal je plaats even wijzen, want je wilt vast niet zien hoe ik kook.' Lacht hij.
    'Eh, ik denk van niet nee,' mompel ik.
    Ik voel even in mijn broekzakken, op zoek naar mijn mobiel maar als ik merk dat die er niet in zit vloek ik zachtjes.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Lloyd
    “Eh, ik denk van niet nee,” Mompelde ze en ik hield nog een deur voor haar open die naar het restaurantje leidde.
    “Dat dacht ik al, en daarom, madame, tadáá!” Ik gebaarde charmant, maar op een grappige manier, naar een plekje in een hoek bij het raam.
    Als ik haar even hoor vloeken, kijk ik haar vaag aan. “Wat is er? Ben je wat vergeten of wil je nu al terug?”
    Ik lachte even, maar het klonk niet meer zo serieus als net. “Bang voor mijn kookkunsten, dame?”


    Quiet the mind, and the soul will speak.