[RPG] Alcatraz - Three. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 mei 2012 - 19:06 ]

Nicole Joy Eastwood
Hij kijkt heel even gefrustreerd maar kijkt al snel weer normaal.
'Omdat jij het moet ontgelden,' zijn stem toon past niet bij zijn gezichtsuitdrukking.
'Voor als je het nog niet door hebt schatje, ik let niet op anderen, ik let alleen op jou nu,' grijnst hij.
Die woorden zorgen er voor dat er een rilling over mijn rug loopt maar ik probeer niks te laten merken.
'En wat als ik het niet vertel? Hoe ga ik het dan ontgelden?' Vraag ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

Haar houding veranderd lichtelijk. Minder brutaal? Ik zal het zo wel merken.
"En wat als ik het niet vertel? Hoe ga ik het dan ontgelden?" vraagt ze.
Nog steeds brutaal, concludeer ik. Dat zal ze ook moeten ontgelden. Ik buig me weer haar richting op, verder dan net dit keer, en grijs lichtelijk sadistisch.
"In bed, tegen de muur of misschien een iets minder comfortabelere plek en houding. Misschien iets pijnlijker." De grijns blijft op mijn gezicht staan, word als het kon alleen nog maar breder en sadistischer.

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
Hij buigt meer mijn kant op als net en grijnst sadistisch.
'In bed, tegen de muur of misschien een iets minder comfortabelere plek en houding. Misschien iets pijnlijker.' Zegt hij met dezelfde brede en sadistische grijns.
Er loopt weer een rilling over me rug. Bij de gedachte alleen al om het nog een keer mee te maken word ik al misselijk en licht in me hoofd. Ik bijt op mijn lip en sla mijn ogen neer. Ik wil niet dat hij mijn naam weet. Maar ik wil nog minder dat het nog een keer gebeurt.
'Ik heet Nicole,' zeg ik uiteindelijk op een zachte toon.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

Ze bijt op haar lip en slaat haar ogen neer. Mooi, een teken van onderdanigheid. Precies wat ik wil zien bij haar. Het gaat volgens mij steeds beter, binnenkort heeft ze geen eigen wil meer.
"Ik heet Nicole." zegt ze uiteindelijk op een zachte toon.
"Nicole..." Ik spreek de naam langzaam uit, alsof ik hem weeg op mijn tong. "Niet echt een mooie of speciale naam hé?" probeer ik haar te beledigen.
Ik weet hoe goed dat op sommige meisjes werkt, maar anderen trekken zich er niets van aan. Ach, het is altijd het proberen waard want niet geschoten is altijd mis.

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
'Nicole.' Herhaat hij langzaam. 'Niet echt een mooie of speciale naam he?' Zegt hij.
Ik haal mijn schouders op. 'Het kan me geen flikker schelen dat jij mijn naam niet mooi op special vindt,' zeg ik. 'Alsof of Luca trouwens zo'n mooie of speciale naam is.' Voeg ik er nog aan toe.
Ik trek mijn wenkbrauwen op en kan het niet laten hem uitdagend aan te kijken.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

Ze haalt haar schouders op. Ik vraag me af of het haar echt niets uitmaakt of dat ze zichzelf beschermt tegen mij op dit moment.
"Het kan me geen flikker schelen dat jij mijn naam niet mooi of speciaal vind. Alsof Luca trouwens zo'n mooie of speciale naam is." Ze trekt haar wenkbrauwen op en kijkt me uitdagend aan. Trut dat ze is. Maar ik kan er wel tegen op.
"Nu maakt het nog niets uit, maar elke keer als ik zacht je naam fluister of hem kreun als ik je neuk, zal je eraan herinnerd worden." fluister ik kil naar haar.
Ik ga rechtop zitten en trek een vriendelijk gezicht.
"Mijn naam hoef je niet mooi of speciaal te vinden, want ik vind het al."

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
'Nu maakt het nog niets uit, maar elke keer als ik zacht je naam fluister of hem kreun als ik je neuk, zal je eraan herinnerd worden." fluistert hij.
Zijn toon is zo kil dat de kleine haartjes in mijn nek overeind gaan staan.
Hij gaat weer overeind zitten en kijkt vriendelijk.
'Mijn naam hoef je niet mooi of speciaal te vinden, want ik vind het al.'
Ik wil iets zeggen maar er komt geen geluid uit mijn keel. Uiteindelijk lukt het me om er iets uit te krijgen. 'Wie zegt dat het nog een keer gaat gebeuren?' Vraag ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

Het duurt even voordat ze iets kan zeggen, ik weet dat ik gevaarlijk dicht in de buurt kom van mijn doel op dit moment.
"Wie zegt dat het nog een keer gaat gebeuren?" vraagt ze uiteindelijk, waarop ik grijns.
"Ik zeg dat. Omdat ik het wil. En ik heb even een praatje gemaakt met Drew net. Hij verleent me alle steun die nodig is." lieg ik.
Die leugens komen van pas, ze zal er niet achter komen dat het leugens zijn maar het zal wel impact hebben aangezien ze weet dat het waar kan zijn. Het heeft alleen maar nadelen als ze ertegen in zou gaan en het blijkt dat ik gelijk heb. Ach, ik kan het altijd nog met Drew bespreken. Hij is de moeilijkste niet, dat weet ik nu meer dan ooit.

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
'Ik zeg dat. Omdat ik het wil. En ik heb even een praatje gemaakt met Drew net. Hij verleent me alle steun die nodig is.' Grijnst hij.
Ik bijt op mijn lip. Het ergste is dat hij ook nog wel eens de waarheid zou kunnen spreken. Het zou me niks verbazen als Drew dat echt had gezegd.
Ik voel een paar tranen in mijn ogen prikken maar knipper die snel weg.
'Waarom neem je niet gewoon iemand die vrijwillig met je naar bed gaat?' Zucht ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

Ze knippert een paar opkomende tranen weg die ik kan zien omdat ik redelijk dichtbij zit, ze gelooft het dus.
"Waarom neem je niet gewoon iemand die vrijwillig met je naar bed gaat?" zucht ze.
Ik schud afkeurend mijn hoofd, is ze nou echt zo dom of speelt ze zo dom. Rustig neem ik een paar happen van het vreselijke eten maar ik proef het amper meer, mede door de adrenaline die nu door mijn aderen stroomt.
"Waarom denk je dat ik hier zit? Niet omdat ik met vrijwilligers naar bed ging hoor." zeg ik met afkeuring in mijn stem. "Het is gewoon lang niet zo interessant. En eerlijk gezegd, ik krijg een vreselijke kick van deze macht en ik raak er enorm opgewonden van." Ik kijk haar opgetogen aan. "Ik zou je zo hier en nu kunnen nemen, zoveel zin heb ik alweer." Het klinkt een beetje als een vrolijk dreigement.

[Ik ga slapen, slaap lekker.]

[ bericht aangepast op 10 mei 2012 - 0:04 ]

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
Hij schudt zijn hoofd.
'Waarom denk je dat ik hier ziet? Niet omdat ik met vrijwilligers naar bed ging hoor,' hij klinkt afkeurend.
'Het is gewoon lang niet zo interressant. En eerlijk gezegd, ik krijg een vreselijke kick van deze macht en ik raak er enorm opgewonden van,' hij kijkt me opgetogen aan. 'Ik zou je zo hier en nu kunnen nemen, zoveel zin heb ik alweer'.
Ik merk dat mijn hand lichtjes beginnen te trillen dus ik leg ze snel in mijn schoot waar hij ze niet kan zien.
'Je hebt geen macht over me,' zeg ik zo overtuigend mogelijk. 'En je blijft met je vieze handen van me af,'
Hij is echt ziek in zijn hoofd.
Ik zucht even en neem dan nog een klein hapje van het smerige eten.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Victor Söderberg

Ik sluit mijn ogen als haal lippen over mijn hals strijken. Dit voelt zo goed. Niet alleen haar lippen in mijn hals maar zij helemaal.
"Geloof je erin?"
Ik doe mijn ogen weer open en strijk met mijn vingers weer over haar wang. Geloof je erin? Waarin? In ons, in God, in wat? Ik ga maar vanuit van het eerste want anders zou de vraag behoorlijk buiten de context zijn.
"Ja," antwoord ik heel zacht.
"Ik geloof erin."
Voorzichtig druk ik mijn lippen weer op de hare en trek ik haar dichter tegen me aan.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Luca Jones

Ze legt haar handen op haar schoot, ik vraag me af waarom. De handelingen was veel te onverwacht en te onduidelijk. Jammer dat ik er niet opgelet heb.
"Je hebt geen macht over me En je blijft met je vieze handen van me af." Ze klinkt niet erg overtuigend en ik schud alleen afkerend mijn hoofd.
Ze zucht en neemt nog een hapje van haar eten, waarin ik haar voorbeeld volg. Ik krijg altijd honger van inspanning, nu dus ook weer. Ik neem een aantal happen en kijk haar weer aan.
"Geen macht, Nicole?" Ik spreek haar naam extra duidelijk uit. "Waarom heb je dan uiteindelijk je naam gezegd terwijl je het niet wilde?" Ik laat mijn vork los en vouw mijn armen over elkaar.

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
Luca neemt een paar happen van zijn eten en kijkt me aan.
'Geen macht, Nicole? Waarom heb je dan uiteindelijk je naam gezegd terwijl je het niet wilde?' zegt hij en hij laat zijn vork los om vervolgens zijn armen over elkaar te vouwen.
Ik zucht lichtjes en zoek naar een goed antwoord.
'Omdat Drew het anders toch wel tegen je had gezegd, al helemaal als je het aan hem zou vragen,' zeg ik uiteindelijk waarna ik nog een klein hapje neem. 'Dus, je hebt geen macht over me,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

Ze zucht en zoekt duidelijk naar een antwoord, vanwege de korte stilte die erop volgt. Ik wacht geduldig af.
"Omdat Drew het anders toch wel tegen je had gezegd, al helemaal als je het aan hem zou vragen." zegt ze uiteindelijk en ze neemt nog een hap. "Dus, je hebt geen macht over me."
"Als je dat echt dacht op dat moment had je het me gewoon aan Drew laten vragen." besluit ik met een frons. "Dan had je pas kunnen laten zien dat ik geen macht heb."
Ik pak mijn vork weer op en eet verder, terwijl ik haar in de gaten hou.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

Your make-up is terrible