• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ annemellark
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 8 mei 2012 - 13:16 ]


    Your make-up is terrible

    [Oke ;p]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Aangezien ik nog op antwoord wachte van Jenna kan ik niet verder en het is kwart over.. Dus ik ben weg. De personen die er staan mogen Yvo's kamer wel in, alleen Yvo gaat zelf niet de gang op ;P

    Nja, doeii]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Awh.. Okiie! Xxxxx Toedels! o/]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Gilbert Fuchs.

    "Eh, nee," reageert de jonge vrouw.
    "Het is midden in de nacht en het regent, waarom zou je dan naar buiten gaan hier als je niet weet wat er aan de hand is?"
    Ik kijk op met de lepel nog in mijn mond. Ik slik de inhoud door en laat de lepel tussen mijn vingers balanceren.
    'Oh, het regent. Dat was me nog niet opgevallen. Misschien zijn buiten aanwijzingen te vinden over deze zaak. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat als dit met voorbedachten rade is uitgevoerd, dat hier in de kelder sporen zijn te vinden. Op het moment.. is het allemaal nog niet erg duidelijk.'
    Ook het andere meisje reageert, wat mijn vermoeden doet bevestigen. Niemand hier weet wat er aan de hand is.
    "We waren van plan om op zoek te gaan naar de uitgang. Maar toen liepen we langs de keuken." Ik knik begrijpend. Ze neemt wat van mijn aspergemix.
    "Best lekker." Mijn mondhoeken krullen subtiel om.
    'Dank je.'
    "Wat een achterlijke mensen! Zo ben ik niet!" hoor ik ineens iemand schreeuwen. Verbaasd draai ik me om. De spierbundel zit zijn dossier door te lezen en is het niet eens met de inhoud. Mijn blik glijdt weer naar mijn dossier.
    'Het lukt mensen nooit om volledig objectief te zijn. Dat is een aspect dat altijd een obstakel zal zijn op de weg van een goede behandeling.' Al moet ik zeggen dat Dave Morgan tot nu toe vrij objectief was. Ik moet me eens terugtrekken en mijn dossier op mijn dooie gemak doorlezen.
    Ik sta op en zet mijn bord weg.
    'Ik heb me altijd al afgevraagd hoe het studentenbestaan in de praktijk zou zijn. Ik denk dat dit een soort equivalent is,' denk ik hardop en tegen niemand in het bijzonder.
    'In dat geval...' Ik open de koelkast en haal een beugel met het opschrift 'Guinness' tevoorschijn.
    'Foeifoei, drinken op het werk.' Met een glimlach open ik de beugel en gooi de eerste slok bier naar binnen.
    Verfrissend.


    No growth of the heart is ever a waste

    Mallory Tracy

    Hij kijkt op met de lepel nog in zijn mond. Ik kijk snel weg.
    "Oh, het regent. Dat was me nog niet opgevallen. Misschien zijn buiten aanwijzingen te vinden over deze zaak. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat als dit met voorbedachten rade is uitgevoerd, dat hier in de kelder sporen zijn te vinden. Op het moment.. is het allemaal nog niet erg duidelijk." zegt hij, waardoor ik ga nadenken. Voorbedachte rade? Waarom zou iemand dat doen, ze laten ons hier toch niet alleen? Plotseling begint het andere meisje te praten, ik blijf naar de tafel kijken en luister alleen.
    "We waren van plan om op zoek te gaan naar de uitgang. Maar toen liepen we langs de keuken. Best lekker."
    Ze heeft het waarschijnljk over het eten want de jongen bedankt haar, zou hij het gemaakt hebben dan? Bah, eten is helemaal niet lekker. Ik herinner me nog een periode dat ik er wel van kon genieten, maar ik kan me de smaak niet meer voorstellen, evenals hoe ik zoveel kon eten.
    "Wat een achterlijke mensen! Zo ben ik niet!" hoor ik Emilio schreeuwen. Ik zie dat hoofden zich omdraaien en ik kijk daarom ook op, hij leest in een stapel papieren, waarvan ik gok dat het zijn dossier is.
    "Het lukt mensen nooit om volledig objectief te zijn. Dat is een aspect dat altijd een obstakel zal zijn op de weg van een goede behandeling." spreekt de jongen weer, voordat hij opstaat en zijn bord wegzet. Ik vraag me af waarom hij hier zit, is hij niet gewoon toevallig wel een psych? Misschien is hij wel degene die liegt, de dingen die uit zijn mond komen laten me denken dat hij geen enkele aandoening kan hebben, hij is veel te helder.
    "Ik heb me altijd al afgevraagd hoe het studentenbestaan in de praktijk zou zijn. Ik denk dat dit een soort equivalent is. In dat geval... Foeifoei, drinken op het werk." Ik hoor een ploppend geluid en kan me niet voorstellen wat hij gepakt heeft. Ik blijf stil naar de tafel kijken en voel me enorm ongemakkelijk in deze situatie bij zoveel mensen.


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "Het lukt mensen nooit om volledig objectief te zijn. Dat is een aspect dat altijd een obstakel zal zijn op de weg van een goede behandeling." Zegt de jongen tegenover me "vage mensen" mompel ik. Ik grinnik als de jongen een flesje bier pakt. "En ons verbieden he" ik grijns. "Kun je mij ook een geven?"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [Ik ga eten, tot straks.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [En ik ben weer terug..]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [ben er weer!!]


    Je croix a toi

    [zal ik mijn laatste post even zoeken en quoten?]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Quinn Mason Addams

    'ja graag' stamelt ze. ik denk dat ze niet gewend is om zulke vragen te krijgen. 'kom' zeg ik zacht en we lopen naar mijn kamer. ik doe de deur open en we lopen naar binnen. ik ga op mijn bed zitten en pak mijn gitaar. ze blijft blijft vertwijfeld in mijn deuropening staan 'ik bijt niet hoor'zeg ik met een klein lachje..


    Je croix a toi

    Hailey Robberts
    'Ik bijt niet hoor' zegt hij als ik in de deuropening blijf staan. Waar moet ik dan staan? Ik heb nog nooit de kamer van iemand anders gezien en kijk om me heen. Gelijk stop ik weer, straks vind hij me te nieuwschierig. Ik doe een stapje naar voren zodat ik niet meer in zijn deuropening sta, en doe gelijk weer een stap terug. Straks wilt hij niet dat ik in zijn kamer kom. Hard bijt ik in mijn wang, en voel de smaak van bloed. Ik kan ook niets goeddoen.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Quinn Mason Addams

    ze doet een stapje naar vooren en gaat dan weer naar achteren. ik lach 'kom maar zitten hoor' ik klop naast me 'of als je liever op de vloer wilt zitten'. ik glimlach


    Je croix a toi

    Hailey Robberts
    'kom maar zitten hoor' hij klopt naast hem 'of als je liever op de vloer wilt zitten'
    Ik loop naar zijn bed toe en ga zitten. Zit ik nu te dichtbij? Of juist te ver weg?
    Ik schud even met mijn hoofd terwijl ik naar de vloer kijk om mijn gedachten te vergeten. Daarna kijk ik naar Quinn.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Quinn Mason Addams

    ze komt naast me zitten en schid haar hoofd waarna ze me aankijkt. woow die ogen, ik heb echt wat met ogen maar deze maken me in de war. ik slik 'wat wil je wat ik speel? jij mag kiezen'


    Je croix a toi