• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ annemellark
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 8 mei 2012 - 13:16 ]


    Your make-up is terrible

    [Haha, oké... Nee dat zou zielig zijn voor Oliver ): Dus, wat gaat'ie doen?]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Hij kan komen mee-afluisteren?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Mwhaha, kom maar op dan (: ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [n.n *gaat schrijven*]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Oliver Andrew Bruce
    Een hysterische snik verliet mijn mond, bij een pijnlijke snede. Maar dat was de reden van die snik niet. Ik wist niet wat ik had gedaan, of hoe ik daar was gekomen, maar ik zou mijn excuses aan moeten bieden, voor iets waarvan ik niet wist wat het was. Verward schudde ik mijn hoofd, en snikte nog eens. Mijn hele lichaam trilde. Boos trok ik het lemmet van mijn nieuwe vriend nog eens over mijn been, die inmiddels al onder het bloed zat. Ik moest het goedmaken, ik moest iets doen!
    Ik gooide mijn mes weg, hij belandde onder mijn bed. Met een wanhopige brul gooide ik me tegen mijn deur, die open zwaaide. Op handen en knieën kroop ik terug naar de plek waar het was gebeurd. Het. God mocht weten wat dat was. Na een tijdje stond ik toch maar op, ik moest me niet aanstellen, hier kon ik best op lopen, al zou ik dan waarschijnlijk wel een spoor van bloederige voetstapjes achterlaten.
    Bijna liep ik tegen de jongen op, maar door het kleine beetje schemer dat in de gang begon te hangen zag ik hem net op tijd. Ik struikelde achteruit. Mijn broekspijpen zaten nog steeds opgestroopt. Hij zat met haar gezicht tegen een deur, waarbinnen ik stemmen hoorde. Met grote ogen keek ik hem bang aan, niet in staat iets te zeggen.

    [ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 17:37 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Volgens mij is Matt een jongen :W]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    [Matt is een jongen :'D]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [FAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAL XDDDDDDDDDDD]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    - Matthew
    Ik luister zo ingespannen dat ik me haast dood schrik wanneer ik een bijna beestachtige brul hoor. Dan is het weer stil. Ik hoor alleen het geluid van de wind die door de bladeren waait. Voorzichtig druk ik mijn oor weer op de deur. Het meisje vraagt aan de jongen waar hij aan leidt, maar zijn antwoord is voor mij niet te verstaan. Dan plots hoor ik gekraak, het is de vloer. Snel draai ik mijn hoofd om. Ik zie een jongen, hij kijkt me met grote ogen aan. Zijn onderbenen zitten onder het bloed. Ik slaak een gil, een hoge gil. Ik wil wegrennen, maar mijn voeten lijken wel aan de vloer genageld.

    [ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 17:38 ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Haha c: ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Biw]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Oliver Andrew Bruce
    Als hij begint te gillen sla ik mijn handen over mijn oren en val met mijn knieën op de grond, waar ik nog verder in elkaar zak. Trillend kruip ik achteruit, tegen de muur. Mijn ademhaling blijft maar versnellen, tot ik bijna hyperventileer, of misschien doe ik dat al wel. Ik sla mijn armen om mijn benen en leg mijn hoofd op mijn knieën, wieg zachtjes heen en weer, terwijl ik weer hysterisch begin te snikken. Wat gebeurde er allemaal? Ik snapte er helemaal niets meer van. Was ik mijn kamer net maar niet uit gegaan, of eerder, toen.. alle begeleiding opeens weg was? Dat was het toch? Ik was uit mijn kamer gewandeld, waar opeens geen slot meer op zat. Had met een meisje gepraat, Jenna. Wat er daarna gebeurde kon ik me niet meer herinneren. Ik liet me op mijn zij vallen en staarde voor me uit. Haal me hier weg, haal me hier alsjeblieft weg.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    - Matthew
    De jongen kroop achteruit tegen de muuur. In een reflex griste ik de schaar uit mijn zak.
    'Help.' riep ik zachtjes, mijn stem was hees. Met kleine passen liep ik achteruit. Waarom zat die jongen onder het bloed? en vooral wat wilde hij van me? 'Help!' probeerde ik nu iets harder. Kleine zweetdruppeltjes ontstonden op mijn voorhoofd. Ik was doodsbang. Wilde hij mij vermoorden? Waarom wilde hij mij vermoorden?
    'HELP!' schreeuwde ik dit keer hysterisch. De jongen wiegde zich in een vast tempo heen en weer, het frustreerde me. Er liepen zweetdruppels over mijn wangen, of waren het tranen. Ik zeek bijna in mijn broek. Het bloed verspreide zich over de vloer en bereikte vervolgens ook mijn sokken. Kokhalzend zakte ik door mijn knieën. Als er een ding was waar ik niet tegen kon was het bloed wel, en dan vooral de geur van bloed. Ik lag hier zo zwak, hij kon me zo doden.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    [Zoveel bloed levert dat nou ook weer niet op hoor.. 0.o En ik denk dat het tijd is dat Jenna ofzo eens komt kijken wat er aan de hand is.. ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Matt leidt aan wanen, dus hij verbeeld zich dingen. En ik ga zo! Dus doe maar alsof ik ben flauwgevallen (: ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."