• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ annemellark
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 8 mei 2012 - 13:16 ]


    Your make-up is terrible

    [Ik moet eten.. ;p Brb Xx]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Emilio Sanchez
    Ik ben verbaast als ik de ruzie ineens merk. Ik zie dat Aurelie een beetje bang/ongemakkelijk word. Ik sta op, pak mijn mobiel en dossier. "Kom" zeg ik zacht. "Dan gaan we ergens anders heen"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    Ik kijk op naar Emilio. "Ze zijn al weg." piep ik. Ik schrik bijna van mijn eigen stem en sla mijn hand voor mijn mond. Ik zak op mijn knietjes en begin het eten op het bord te vegen met mijn blote handen.


    Your make-up is terrible

    Gilbert Fuchs.

    ''Het is inderdaad een vreemde situatie, al heb ik liever dat ik 'vrij' door dit gebouw kan lopen zonder begeleiding die je alles verbied.'' Ik knik en glimlach dan.
    'Ah, ja. Dat is het probleem met een gekkenhuis; je wordt er behandeld als een gek.' Ik wend me af van het raam en loop naar mijn kast. Ik tover een set penselen tevoorschijn en verf. Ik haal de standaard tevoorschijn en zet het klaar. Ik ben het niet echt gewend om publiek te hebben bij het schilderen, maar Dave Morgan heeft gelijk over schilderen als ideale uitlaatklep te gebruiken. Het brengt me wel degelijk tot rust. Ik begin te schilderen.
    'Tussen haakjes, ik weet niet of jouw dossier nog beneden ligt, maar hou er in dat geval rekening mee dat niets privé is.' Ik stap opzij en haal een nieuw doel tevoorschijn.
    'Als je wil schilderen, voel je vrij om me gezelschap te houden.'


    No growth of the heart is ever a waste

    Oliver Andrew Bruce
    Even keek ik om naar Jenna, die er met haar hoofd helemaal niet bij leek te zijn, en legde toen mijn hoofd op Yvo's schouder. Ik verdiende niet dat hij mij nu troostte. Ik had hém daarstraks bang gemaakt. 'Vertel eens over jouw Familie?' Ik fantaseerde dag en nacht erover hoe het zou zijn om in een gewoon gezin te leven, met een vader, een moeder, een broertje of zusje. Er was niets waar ik tot nu toe vuriger naar verlangde dan gewoon op zo'n manier ergens bij te horen, geliefd te zijn. Dat ik gewoon naar school zou gaan, vrienden mee naar huis nam, een standje zou krijgen omdat ik mijn huiswerk niet had gemaakt, in plaats van over dat ik niet wist wat ik moest zeggen als het op mijn aandoeningen aankwam.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Emilio Sanchez
    "Wat was er aan de hand?" Vraag ik. "Sorry ik was niet aan het opletten" ik bloos even. "Wil je jou dossier trouwens?" Vraag ik. "Echt iedereen staat er " zeg ik. "Iedereen"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [Ja.. Laat me maar weer nadenken ;p]

    Yvo Enright

    Ik voelde zijn hoofd tegen mijn schouder aan. Aarzelend, maar toch sloeg ik mijn arm om zijn schouder heen. Zachtjes wreef ik over zijn boven arm. 'Vertel eens over jouw Familie?' vroeg hij. Ik keek hem eventjes vragend aan. 'Mijn familie?' vroeg ik aan hem. Maar half bewust ging ik met mijn vinger op zijn boven arm schrijven. 'Wat wil je er over weten?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Aurélie Rye Beate

    "Wat was er aan de hand? Sorry ik was niet aan het opletten." Hij bloost even.
    "Eh, iets met ruzie over dossiers enzo." antwoord ik.
    "Wil je jou dossier trouwens? Echt iedereen staat er, iedereen." Ik kjk hem twijfelend aan.
    "Oh, ja oké." zeg ik zacht, maar ik weet niet of ik hem wel wil inkijken.


    Your make-up is terrible

    [*steekt tong uit*]
    Oliver Andrew Bruce
    Ik voelde de woorden op mijn bovenarm verschijnen, en vroeg me af wat hij schreef. 'Wat wil je erover weten?' vroeg hij me. 'Gewoon, hoe ze zijn, hoe ze voelen, ruiken, eruitzien. Wat jullie deden op een doordeweekse dag, of in een weekend of vakantie. Familietradities, alles,' Ik schaamde me voor mijn gretigheid, mijn hunkeren naar informatie die nota bene privé was, maar ik wilde het zó graag weten. Alsof het benzine was voor het motortje in mij. Zo had ik altijd geleefd, op verhalen van anderen, op dromen.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Quinn Mason Addams

    ze knikte alleen maar, ze is onzeker dat weet ik dus ik zeg maar niets meer en zet mijn gitaar neer. Wat zou ze van mij vinden? vind ze me wel aardig of ben ik te dringend ? ik weet het echt niet maar ik moet iets zeggen anders valt het hier zo stil enzo. maar ik weet echt niet wat ik moet zeggen. woow dilemma. ze ziet mijn bedelkelijke blik en vraagt 'wat is er'


    Je croix a toi

    Samantha

    ''Tussen haakjes, ik weet niet of jouw dossier nog beneden ligt, maar hou er in dat geval rekening mee dat niets privé is.'' zei hij, terwijl hij een doek en schildersspullen tevoorschijn haalde.
    Ik grinnikte zachtjes. ''Daar ga ik later wel achteraan, waarschijnlijk ben ik nu toch al te laat.'' zei ik schouderophalend. ''Daarbij heb ik niet héél veel te verbergen.'' voegde ik eraan toe, aangezien deze personen onmogelijk konden weten dat mijn vader me betast had in zijn dronken buien, Laat ik zeggen dat ik geluk had met mijn ervaring in verdediging. Alhoewel, ze wisten ook al veel over Gilbert..
    ''Als je wil schilderen, voel je vrij om me gezelschap te houden.'' zei Gilbert nog, nadat hij er een tweede doek bij had gehaald. Automatisch verscheen er een glimlach op mijn gezicht; ik was, voordat ik hier kwam, artistiek. Ik had de behoefte om me weer te verliezen in het tekenen, schilderen, wat dan ook; als het maar met kunst te maken had.
    Ik ging voor het doek zitten, terwijl ik een kwart tevoorschijn haalde. Bedenkelijk staarde ik naar het doek.
    Ik had veel emoties op het moment; frustratie, verwarring, maar ook blijdschap. Hoe moest ik zoiets in godsnaam verwerken in een schilderij?
    Ik besloot me gewoon te laten gaan, en zette de eerste, donkergrijze lijnen op het witte doek.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Yvo Enright

    Ik vroeg me af waarom hij zo veel wou weten. Maakte hem dat niet juist verdrietig? Ik dacht na over wat ik wel en niet wou vertellen. 'Ik weet het niet zo heel precies,' zei ik zachtjes. Ik loog niet. Ik zat merendeels alleen te schrijven.. 'Ik herinner me nog wel een zoete geur. Ik weet niet meer precies van wie dat was.' Ik keek eventjes naar Oliver.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Emilio Sanchez
    Ik geef haar mijn dossier en loop terug naar de kast. Ik zoek haar dossier. Ik loop terug. Geef haar de hare en pak de mijne weer terug. "Alsjeblieft"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Oliver Andrew Bruce
    Ik was niet tevreden met zijn antwoord. Smekend keek ik hem aan. 'Alsjeblieft? Probeer het je te herinneren? Ik leef hierop,'


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Aurélie Rye Beate

    Hij loop weg en geeft mij het dossier. Twijfelend kijk ik ernaar, ik ga hem echt niet inkijken. Dan komt hij terug en ruilt hij ze om.
    "Alsjeblieft."
    Ik knik even naar hem en ga op de bank zitten, om de eerste pagina open te slaan. Blijkbaar het verslag dat mijn ouders samen met de huisarts op hebben gesteld, iets wat ik absoluut niet wil lezen. Ik sla de map dicht en gooi hem op het tafeltje neer.


    Your make-up is terrible