[RPG] Alcatraz - Two. - Speeltopics

Introduction.
Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

Environment.
Op het eiland staan twee gebouwen. Hetcellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

Rules.
• 16+ mag, maar hou de details voor je.
• Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
• Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
• Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
• Naam veranderingen doorgeven.
• Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

Persons.
Jailers: (Totaal 10)
• Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
• Nicholas Boq Mead - Escritura
• Boy - TheRumIsGone
• Jacob Russell Brand - Tisiphone
• Nessarose Denise Scribe - Escritura
• Girl - Space
• Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
• Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
• Ilsa Minnie Macke - Mombasa
Nog 1 mannelijke cipier.

Prisoners: (Totaal 14)
• Courtney Valentina Ferguson - Password
• Maya Juliëtte Adams - Aragog
• Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
• Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
• Chayenne Sharona Lopez - NightShot
• Delphine Sarah Parker - Frodo
• Dakota Moore - Endure
• Mallory Tracy - Assassin
• Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
• Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
• Luca Jones - Assassin
• Jayden Jason Bright - HurtedHeart
• Kylian Scott Hayes - Aotearoa
Nog 1 mannelijke gevangene

Topic's.
Rollen [1].
Rollen [2].
Story.

Cell Division.
Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
Cell 5: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

Daily Schedule.

8.30 - 9.30 - Ontbijt.
12.00 - 13.00 - Middageten.
14.00 - 16.00 - Buiten.
18.00 - 19.00 Avondeten.


Have fun!

[ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 11:43 ]

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

[Ik weet dat Nicole en Luca in Luca's cel zitten en Mallory is teruggegaan naar haar eigen cel, voor de rest weet ik het niet echt haha.]

---

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
Hij neemt mijn handen in één hand en streelt met zijn andere over mijn wang.
'Ik weet wel dat jíj er geen zin in hebt, maar ik wel. Dus we kunnen het net zo goed makkelijk maken voor ons beiden.' zegt hij.
'Iemand anders? Omdat jij mij de kans bood door naast me te komen zitten en er zo mooi en vrouwelijk uitziet.'
Ik blijf hem woedend aan kijken.
'Laten we dan maar gewoon doen alsof ik nooit naast je ben gaan zitten,' sis ik. 'En laat me godverdomme gewoon los!' herhaal ik en ik begin weer tegen te stribbelen. 'Er zijn wel vrouwen hier die mooier en vrouwelijker zijn dan mij dus pak verdomme gewoon een van hun,'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Dakota is net in haar cel, she's new ^^
Als er een cipier is die even de nieuweling, Dakota, wilt checken.. Dan graag :'D Ze zit gezelli met Maya in cel 2.

Dakota Moore.
De rest van de tijd bracht ik stil door, niet dat ik het erg vond, ik was graag op mezelf en Maya leek me niet meer lastig te willen vallen. Ik had nogmaals de cel gecheckt en had nog meer camera's gevonden, waardoor ik het gevoel had continue bespied te worden. Alsof ik een aapje in de dierentuin was. Ik had ook wat plannen proberen te bedenken, maar bij de meesten strandde ik halverwege omdat ik de gebouwen en de mensen hier nog niet goed genoeg kende. Ik brandde van nieuwsgierigheid, maar ik vertikte het die tuthola nog eens te vragen. Ook had ik me al omgekleed, gewoon omdat ik het stilzitten zat werd en ik er stijve spieren van kreeg. Deze keer had ik gekozen voor een lichte skinny jeans een een off-shoulder top, omdat ik dat laatste altijd zo lekker vond zitten. Uiteindelijk eindigde ik op een van de stoelen en begon ik uit pure verveling mijn haren te vlechten, gelukkig had ik nog wel haar elastiekjes en kon ik mijn vlecht vastmaken.
Hoeveel tijd er verstreken was wist ik niet, er hing immers geen klok in de cel. Het was anders dan ook wel een prima wapen geweest, een klok. Mijn maag had af en toe geknord en ik was flauw, het maakte me niet uit wat voor eten ik straks zou krijgen, ik had namelijk zo'n honger dat ik alles wel naar binnen zou krijgen.

[ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 12:51 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Luca Jones

Ze blijft me woedend aankijken waardoor ik moet grijnzen.
"Laten we dan maar gewoon doen alsof ik nooit naast je ben gaan zitten." sis ze naar me. "En laat me godverdomme gewoon los!" Helaas begint ze weer tegen te stribbelen, waardoor ik haar met mijn beide handen weer vastpak en meer druk uitoefen op haar benen.
"Er zijn wel vrouwen hier die mooier en vrouwelijker zijn dan mij dus pak verdomme gewoon een van hun."
"Laag zelfbeeld?" vraag ik grinnikend. "Nou, die vrouwen zijn op dit moment niet hier en komen ook niet op magische wijze hier, anders had ik dat echt wel gedaan." sis ik in haar oor. Deze is echt vervelend, hierdoor word het gewoon minder leuk om haar te misbruiken.

---

Your make-up is terrible

[ Ohh ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

Hij knikt laat mijn hand los en steunt met zijn hoofd op zijn eigen handen. Ik zie ook wel dat hij liever zelfstandig is maar hij houdt dat niet lang vol als hij zichzelf zo kwelt. Ik ben aangedaan door zijn emoties. Hij rilt weer en ik zie hem huilen. Opnieuw zie ik hem kokhalzen en dan drukt hij zijn lichaam tegen dat van mij aan. Beschermend sla ik mijn armen om hem heen, de eetzaal lijkt weggevallen, signalen uit de verdere omgeving krijg ik niet meer mee. Ik weet dat hij zichzelf aan het kwellen is, in z'n hoofd met gedachten. Troostend aai ik door z'n haren
'Ik kan het gewoon niet meer,' fluistert hij
'Ik help je Vic, je hoeft niet alles alleen te doen. Maak jezelf niet gek stop met jezelf zoveel pijn te doen,' fluister ik in z'n oor. Voorzichtig veeg ik weer de tranen van zijn wangen en neem zijn gezicht tussen mijn handen. Weer voel ik zijn warme huid onder mijn altijd koele handen.
'Je gaat vechten voor jezelf en voor haar oké ze zal trots op je zijn. Leef,' spreek ik hem zachtjes toe

---

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

IHeartMusicc schreef:
[ Ohh ]

[En Delphine en Drew zitten in cel 4]

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Nicole Joy Eastwood
'Laag zelfbeeld?' grinnikt hij. 'Nou, die vrouwen zijn op dit moment niet hier en komen ook niet op magische wijze hier, anders had ik dat echt wel gedaan.' sist hij vervolgens in mijn oor.
'Nou, misschien moet je mij loslaten en dan kan je hun gaan zoeken. Is iedereen blij,' sis ik terug.
Inmiddels heeft hij alweer meer druk uitgeoefend op mijn benen maar ik begin juist alleen maar meer tegen te stribbelen.
Ik werp hem een dodelijke blik toe en spuug dan in zijn gezicht. 'Ga gewoon van me af!'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Luca Jones

"Nou, misschien moet je mij loslaten en dan kan je hun gaan zoeken. Is iedereen blij." Ze sist al net zoals ik doe, maar ik ben degene die kwader word, zij is het volgens mij allang.
Ze werpt me nog een dodelijk blik toe en spuugt ineens n mijn gezicht.
"Ga gewoon van me af!"
Mijn bloed begint te koken en mijn gezicht vertrekt van woede. Hoe durft ze? Ik laat haar handen los maar klem mijn benen nog steviger om die van haar heen, volgens mij moet het wel pijn doen. Ik veeg mijn gezicht af.
"Je verdient niet beter, vuile slet." bijt ik haar toe.

---

Your make-up is terrible

Nicole Joy Eastwood
Hij kijkt me woedend aan.
Mijn handen laat hij wel los maar hij klemt zijn benen nog steviger om die van mij heen terwijl hij met zijn handen zijn gezicht afveegt.
Mijn gezicht betrekt even van de pijn maar ik trek hem daarna alweer snel in de plooi.
'Je verdient niet beter, vuile slet,' bijt hij me toe.
'Ik hoop dat je wegrot in deze cel,' snauw ik terug.
Nu hij mijn handen heeft los gelaten zijn die vrij waardoor ik de kans heb om iets overeind te komen. Ik haal uit en sla hem weer in zijn gezicht. 'Ik zei. Ga van me af!'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Victor Benjamin Söderberg

Troostend aait ze door mijn haren. Het voelt als verraad. Nooit heb ik meer aan een ander meisje gezet op wat voor manier dan ook. Bluf was het. Zoals ik al zei, als het erop aan kwam zou het gebeuren maar zonder enig gevoel. Dit, haar bewegingen, raakt me wel. Het is verraad. Ze neemt mijn hoofd tussen haar handen zodat ze me dwingt om haar aan te kijken. Haar vingertoppen branden op mijn gladde wangen.
"Ik help je Vic, je hoeft niet alles alleen te doen. Maak jezelf niet gek stop met jezelf zoveel pijn te doen. Je gaat vechten voor jezelf en voor haar oké ze zal trots op je zijn. Leef."
Ik sla mijn ogen neer.
"Ik kan niet zonder haar," zeg ik zachtjes.
Bam. De baksteen valt weer terug in mijn maag. Het voelt verschrikkelijk. Diep haal ik adem en ik kijk naar Beau, zoals ze me dwong.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Escritura schreef:
Nick Boq Mead
‘Hun. Ik liep hier mijn psychologische studie en ben verslaafd aan deze plek. We voeden de gevangenen op, ieder op zijn eigen manier. Ik zoals mijn eigen opvoeding: Spartaans. Tot nu toe werkt het. Elke dag wordt de verslaving aan deze plek groter.’ Ze zucht en geef me een glimlach. Mijn eigen gezicht verandert niet; een strakke, rustige gelaatsuitdrukking ligt op mijn gezicht. Geen wonder dat ze zo kil overkwam op me, met zo’n opvoeding. Zelf was ik losjes opgevoed, ik deed wat ik wil wanneer ik het wilde. Maar ik kon haar wel begrijpen. Iedere gevangene had een verhaal. Ik knik eventjes.
‘Interessant.’


[Nu even ergens anders reageren, dan komt mijn Nessarose post. /Die lang gaat zijn, want die lieve Endure typt altijd zo lekker veel. :'D]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Ow, I'm sorry Lizz. Ik had hem niet gezien.]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Mombasa schreef:
[Ow, I'm sorry Lizz. Ik had hem niet gezien.]

Dat dacht ik wel, daarom dat ik hem even voor je quote. ^^

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Luca Jones

"Ik hoop dat je wegrot in deze cel." snauwt ze naar me. Normaal zou ik erom gelachen hebben maar nu niet, ik word echt link.
Ze heeft door dat haar handen los zijn en slaat me in mijn gezicht, harder dan ik verwacht had maar toch te zacht. Mij doet ze er weinig pijn mee. Misschien voel ik het later, als de adrenaline weer uitgewerkt is.
"Ik zei. Ga van me af!"
"En ik zei dat je moet meewerken! Jij luisterd evenmin naar mij als ik naar jou!" sneer ik woedend.
Mijn hand leg ik om haar keel en ik druk zacht, genoeg druk om haar het ademen moeilijk te maken, maar zacht genoeg om het amper pijn te laten doen en weinig tot geen schade achter te laten.

---

Your make-up is terrible