[RPG] Alcatraz - Two. - Speeltopics

Introduction.
Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

Environment.
Op het eiland staan twee gebouwen. Hetcellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

Rules.
• 16+ mag, maar hou de details voor je.
• Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
• Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
• Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
• Naam veranderingen doorgeven.
• Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

Persons.
Jailers: (Totaal 10)
• Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
• Nicholas Boq Mead - Escritura
• Boy - TheRumIsGone
• Jacob Russell Brand - Tisiphone
• Nessarose Denise Scribe - Escritura
• Girl - Space
• Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
• Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
• Ilsa Minnie Macke - Mombasa
Nog 1 mannelijke cipier.

Prisoners: (Totaal 14)
• Courtney Valentina Ferguson - Password
• Maya Juliëtte Adams - Aragog
• Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
• Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
• Chayenne Sharona Lopez - NightShot
• Delphine Sarah Parker - Frodo
• Dakota Moore - Endure
• Mallory Tracy - Assassin
• Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
• Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
• Luca Jones - Assassin
• Jayden Jason Bright - HurtedHeart
• Kylian Scott Hayes - Aotearoa
Nog 1 mannelijke gevangene

Topic's.
Rollen [1].
Rollen [2].
Story.

Cell Division.
Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
Cell 5: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

Daily Schedule.

8.30 - 9.30 - Ontbijt.
12.00 - 13.00 - Middageten.
14.00 - 16.00 - Buiten.
18.00 - 19.00 Avondeten.


Have fun!

[ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 11:43 ]

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Ilsa Minnie Macke

"Interessant."
Ik haal mijn schouders op en kijk naar de chaos die de gevangenen veroorzaken. Zo 'interessant' was ik anders niet. Ik zucht diep. Deze plek is een verslaving. Zo voelt het en zo zal het altijd blijven voelen. Het is waar ik me thuis voel. Hier leven mensen zoals ik leef en niet makkelijk en voor de simpele weg. Nee, onzin. Je moet de randen van je leven weten op te zoeken en dat hebben deze mensen - tot mijn grote vreugde - gedaan. Die randen zijn mijn werk geworden.
"Vind je?"

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

'Ik kan niet zonder haar'. Zijn stem is zacht vol emotie.
Ik verschuif even omdat mijn spieren beginnen te krampen door dezelfde houding op de ijzige vloer. Ondertussen laat ik mijn handen van zijn gezicht afglijden maar hou zijn blik vast. Hij moet verder, dit is geen leven zoals hij het nu doet kan een mens niet leven.
'Vic ze is een deel van jou dat nooit meer weg zal gaan, je hebt haar niet alleen in je herinneringen maar ook in je hart,' zeg ik. Het klinkt raar uit mijn eigen mond en ik had nooit verwacht ooit zoiets te zeggen. Ik meen het, ik mag dan mijn hart ingepakt hebben, versteend en alle ballast ervan afgegooid. Er zijn genoeg mensen die er wel een hebben, een hart en een geweten. Vic verdient dit niet. Ik kijk hem aan. Zoveel pijn en ik heb geen idee hoe ik hem moet helpen, hoe ik het kan verlichten of voor hem kan dragen. Het verbaast me dat ik hierover nadenk, niets voor mij. Mijn manier is de verkeerde.

[ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 13:17 ]

---

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

Nicole Joy Eastwood
'En ik zei dat je moet meewerken! Jij luistert evenmin naar mij als ik naar jou!' snauwt hij woedend.
Hij legt zijn hand om mijn keel en drukt zacht. Het doet niet veel pijn maar ademhalen gaat een stuk lastiger.
Ik krijg het benauwd en probeer zijn hand weg te halen.
'Sorry,' weet ik er uit te krijgen. 'Ik zal je niet meer slaan!'
Ik slik even en probeer mijn gezicht zo goed als het kan kalm en in de plooi te houden.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Victor Benjamin Söderberg

"Vic ze is een deel van jou dat nooit meer weg zal gaan, je hebt haar niet alleen in je herinneringen maar ook in je hart."
Haar woorden spreken de waarheid. Dat weet ik maar al te goed. Maar hoevaak heb je dat je de waarheid niet wilt begrijpen? Ik in ieder geval vaak. Dagelijks. Mijn hele waarheid wil ik niet begrijpen. Ik wil er niet mee omgaan. Ik zal er niets mee bereiken en op dit moment kan ik ook niets meer bereiken in mijn leven. Ik kijk haar recht in haar ogen aan.
"Sorry," zeg ik zachtjes.
"Sorry dat ik je hiermee moet lastigvallen."

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Luca Jones

"Sorry." hoor ik tussen haar verslechterde ademhaling door. "Ik zal je niet meer slaan!"
De woede trekt langzaam weg en maakt plaats voor een ander gevoel, ik weet dat ik haar weer in mijn macht krijg nu. Langzaam trek ik mijn hand weg, berekend op onverwachte bewegingen van haar kant.
"Dat is je geraden ook, de volgende keer zal ik je een stuk harder pakken daar." antwoord ik rustig.
Deze houding is lastig, ik moet een manier vinden om haar uit te kleden maar ze is zo onberekenbaar dat ik nog niet precies weet hoe ik dat moet gaan doen. Ik heb hier geen voorwerpen die me kunnen helpen zoals ik vroeger wel altijd had. Nou, als dit me lukt is het toch mijn beste ooit.

---

Your make-up is terrible

Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

'Sorry. Sorry dat ik je hiermee moet lastigvallen'.
Ik kijk hem niet begrijpend aan. Ik heb hem haast gedwongen het te vertellen. Natuurlijk wist ik niet wat er komen ging maar ik zette hem voor het blok en nu zegt hij sorry. Ik voel me niet het soort mens waar mensen naartoe komen als ze verdrietig zijn en dat ben ik ook niet. Vic is immers niet naar mij toegekomen, dat hoeft ook niet. Ik zoek zelf wel uit wat ik weten wil maar nu heb ik spijt. Spijt dat ik dingen naar boven heb gehaald.
'Je hoeft geen sorry te zeggen. Ik had niet door moeten vragen dan zat je hier nu niet zo ik had genoegen moeten nemen met wat je vertelde en verder mijn mond moeten houden. Jij bent niet degene die sorry moet zeggen,' zeg ik met een soort van opstandigheid in mijn houding. Toen ik doorvroeg was ik Beau was ik mezelf of misschien ben ik al 10 jaar niet meer mezelf. Ik weet heel goed dat ik terug zal kruipen in mijn veilige verpakking gehard door 10 jaar ervaring zodra ik daarvoor de kans krijg. Nu nog niet, ik voel me niet kwetsbaar al ben ik dat wel, ik voel me sterk op dit moment. Ik knipper even met m'n ogen en merk dat hij me nog aankijkt.
'Je hebt me niet lastiggevallen en het spijt me dat ik niets voor je kan betekenen als.. als ik iets kan doen,' zucht ik. Ik voel me leeg, dit meisje ken ik niet. Toch kwamen die woorden uit mijn mond. Zwijgend leun ik tegen de grijze muur.

---

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

Nicole Joy Eastwood
Hij trekt langzaam zijn hand weg waardoor ik weer een beetje normaal kan ademhalen.
'Dat is je geraden ook, de volgende keer zal ik je een stuk harder pakken daar,' zegt hij rustig.
Ik slik en glij even met mijn hand langs mijn keel terwijl ik Luca aan blijf kijken. Hij ziet eruit alsof hij ergens over nadenkt.
Ik kijk om me heen om te zien of er misschien iets binnen handbereik ligt waarmee ik hem kan aanvallen maar ik zie niks. Een zachte zucht ontsnapt mijn lippen en ik probeer mijn ademhaling onder controle en rustig te houden.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Drew, waar blijf je? (: ]

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Password schreef:
[Ik reageer zometeen, eerst even douchen. (:]

^^ geduld en wachten op Drew

[ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 13:49 ]

---

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

Luca Jones

Ze reageert niet meer op mijn woorden wat ik opneem als een teken van overgave. Als ze om zich heen begint te kijken, besef ik dat ze een mogelijkheid zoekt om te ontsnappen. Mooi niet.
"Je kan kijken wat je wilt popje, maar er is geen mogelijkheid om hier weg te komen."
Behalve als ze gaat gillen dan, en er komt een cipier op af. Dat moeten we echt niet hebben, maar als ik dát hardop zeg, weet ze het en zal ze er gebruik van maken. Gelukkig zijn deze cellen redelijk geluidsdicht, maar de deur staat nog altijd open, de gevangenen zijn niet teruggekomen en mijn medegevangene ook niet, gelukkig.

---

Your make-up is terrible

[Ik moet rond half drie wel even weg, denk dat ik vrij snel weer terug ben of internet verbinding heb (hopelijk)]

---

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

Victor Benjamin Söderberg

"Je hoeft geen sorry te zeggen. Ik had niet door moeten vragen dan zat je hier nu niet zo ik had genoegen moeten nemen met wat je vertelde en verder mijn mond moeten houden. Jij bent niet degene die sorry moet zeggen. Je hebt me niet lastiggevallen en het spijt me dat ik niets voor je kan betekenen als.. als ik iets kan doen."
Ik schud mijn hoofd en laat mijn ogen weer naar de grond staren.
"Ik zou niet weten wat je kan doen," zeg ik zachtjes.
Ik haal een hand door mijn haren en zucht diep. Ze ziet er kwetsbaar uit, haar schild is gebroken. Ik heb haar schild weten te breken. Even gaat er een gevoel van overwinning dor mijn lichaam maar het is niet eerlijk om dat te voelen. Ze heeft het moeilijk, net zoals ik. Toch kan ik het niet laten om naar haar te vragen. Dat kleine stukje egoïsme is wel gebleven. Dat kleine stukje moet ook wel blijven anders zou ik mezelf kwijt raken.
"Waarom zit jij hier dan?" vraag ik zachtjes.
Bang voor het antwoord in mijn achterhoofd.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

scribere schreef:
[Ik moet rond half drie wel even weg, denk dat ik vrij snel weer terug ben of internet verbinding heb (hopelijk)]

[Ik moet ook mijn moeder nog helpen dus doe rustig aan.]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Merylle Aurele Virginie Blanche -Beau-

'Ik zou niet weten wat je kan doen. Waarom zit jij hier dan'.
Ik kijk hem met grote ogen aan, ik dacht dat hij het zou weten zoals vrijwel iedereen het leek te weten. Verward kijk ik hem aan, ik kan niet liegen nu al lijkt dat nog zo simpel. Dit soort dingen hou je niet achter in een gevangenis dat is gewoon onmogelijk.
'moord,' zeg ik zachtjes terwijl ik mijn hoofd weg draai. Zijn reactie hoef ik niet te zien. Nooit heb ik spijt gehad. Als ik een laatste wens zou doen was het om Matt met eigen handen de nek om te draaien. Hij was de enige, er waren er zoveel meer zonder verhaal. Natuurlijk had ik mijn principes, geen kinderen en geen jonge vrouwen. Dat maakt mijn daden niet minder erg. Als je bent opgegroeid in een Gang, sluit je, je daar vanzelf voor af. Ik was een van de jongste ik wist niet beter. Het is geen excuus en ik wil geen excuus. Een excuus klinkt alsof ik me eruit wil lullen. Ik wil me er niet uit lullen, ik wil niet eens wroeging of schuld voelen helaas heeft hij dat wel bij me opgeroepen ik sluit me er wederom voor af.

[Nu moet ik gaan ben snel terug hopelijk]

---

You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

Nicole Joy Eastwood
'Je kan kijken wat je wilt popje, maar er is geen mogelijkheid om hier weg te komen.' zegt Luca
'Ik vind wel een manier,' mompel ik terwijl ik om me heen blijf kijken. Er moet toch ergens íets liggen.
Langzaam aan begin ik weer tegen te stribbelen. Ik ben niet van plan me door hem te laten misbruiken. Misschien als ik hem aan de praat weet te houden. Ooit moet de pauze toch afgelopen zijn en de andere gevangenen terug komen. Gelukkig is hij zo dom geweest om de deur open te houden.
'Waarom doe je dit eigenlijk?' vraag ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered