• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Hetcellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Boy - TheRumIsGone
    • Jacob Russell Brand - Tisiphone
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Girl - Space
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    • Ilsa Minnie Macke - Mombasa
    Nog 1 mannelijke cipier.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Courtney Valentina Ferguson - Password
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
    • Chayenne Sharona Lopez - NightShot
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
    • Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
    • Luca Jones - Assassin
    • Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 1 mannelijke gevangene

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.

    Cell Division.
    Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
    Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
    Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 5: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
    Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.

    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 11:43 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Is er trouwens ook zo'n plek waar de gevangene werken en kunnen sporten?
    Want meestal hebben ze in de gevangenis toch zelfs een fitness dinges en moeten de gevangene ook werken om extra geld te verdienen ofzo? ;p


    Haha, nu heb je me beledigd ;p Ik moet haar maar gauw wat goede streken uit laten halen :Y)

    Dakota Moore.
    Geweldig, dat moest ik weer. Een verveelde cipier zonder enige humor, dat ging nog gezellig worden. Als ik niet wilde dat ik hier zou wegkwijnen moest ik maar gauw, op de een of andere manier, wat gezelligheid zoeken.
    "Oh, dat is nu jammer. Ik denk dat we net te laat zijn voor het ontbijt. Je zal een paar uurtjes moeten wachten." De valsheid was te horen in de cipier haar stem en ik vloekte inwendig. Net nu ik zo'n honger had, wanneer zou de lunch dan zijn? Ik stak mijn handen in mijn zakken en scande mijn omgeving terwijl we door de gangen liepen. Overal hingen camera's, camera's.. De kans dat ik hier de regels kon breken zonder gepakt te worden was miniem en de moed zakte in mijn schoenen.
    Uiteindelijk kwamen we bij mijn cel aan en met een ruwe duw stond ik binnen, ik wierp de cipier een vuile blik toe. Dacht ze soms dat ik zelf niet kon lopen?
    "Cel 2, met May Adams," de cipier klonk nog altijd niet erg geamuseerd. Ze vertelde over de lunch en ook dat we naar buiten mochten, mits we ons gedroegen. Even keek ik naar mijn tas met kleding die ze naar binnen had geworpen, gelukkig had ik mijn eigen spullen nog. Ik keek hoe de celdeur dicht ging en draaide me toen om naar mijn celgenoot.
    "En wie ben jij?" snauwde ze toe, waarna ik verbaasd mijn wenkbrauw op trok. "Dakota Moore," antwoordde ik enkel en liep de cel rond. Het was beter dan ik verwacht had en dan bedoelde ik het niet eens sarcastisch. De ene kamer was een soort woon- en slaapkamer en de andere een badkamer. Uiteindelijk kwam ik terug in de kamer waar mijn celgenote zat en ging zitten op een stoel. "Weet jij hoe laat de lunch is en hoe laat we naar buiten mogen?" vroeg ik haar. Er waren nog veel meer dingen die ik wilde weten, maar daar zou ik vanzelf wel achter komen. Zoals wie en hoe de andere cipiers en gevangene waren en hoe het eten zou smaken.

    [ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 10:54 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Even kort komt er een grimas op haar gezicht. "Dat snap ik ook wel," Ze kijkt me recht in mijn ogen aan.
    "Want zo'n lieverdje ben ik niet, niet geweest en zal ik ook nooit zijn,"
    Ik twijfel even of ik het aan haar zal vertellen. May is immers de enige die het nog weet. Binnen de hekken van de gevangenis dan.
    Het feit dat ze haar hele verhaal al aan mij verteld heeft, trekt me over de streep.
    "Ik ben ook niet braafjes geweest," Er komt een grijns op mijn gezicht. "Vroeger heb ik ook gestolen en gevochten," Geef ik toe, terwijl ik op mijn kont tegen de muur ga zitten. Mijn ene been trek ik op en de andere laat ik op de grond liggen.
    "Ik heb ook in een jeugdgevangenis gezeten, voor een paar weken, maar ik weet dus ongeveer hoe het voelt," Leg ik uit en blijf haar aankijken. Het valt me op dat ze prachtige ogen heeft.

    Endure schreef:
    Is er trouwens ook zo'n plek waar de gevangene werken en kunnen sporten?
    Want meestal hebben ze in de gevangenis toch zelfs een fitness dinges en moeten de gevangene ook werken om extra geld te verdienen ofzo? ;p


    [Nee.. dat hebben ze niet. Ze gaan alleen 2 uur per dag naar buiten.]

    Delphine Sarah Parker

    Eventjes zie ik een vlaag van twijfel op zijn gezicht. Wat zou er op dit moment omgaan in zijn hoofd?
    "Ik ben ook niet braafjes geweest." zegt hij dan. Er komt een grijns op zijn gezicht, die ik uitermate schattig vind. Het woord schattig en cipier samen... enkel Drew kan zoiets klaar krijgen.
    "Vroeger heb ik ook gestolen en gevochten. Ik heb ook in een jeugdgevangenis gezeten, voor een paar weken, maar ik weet dus ongeveer hoe het voelt."
    Met grote ogen kijk ik naar hem op. Ik wist wel dat hij niet een braaf persoon was, die alles deed binnen de regels van de wet, maar dit?
    Hij weet het... hij weet hoe het is om je verloren te voelen, als alles je wordt afgepakt. Ik laat mijn ogen voor de zoveelste keer over zijn gezicht glijden en voel iets dat ik eerder niet voelde: verbondenheid.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Password schreef:
    (...)

    [Nee.. dat hebben ze niet. Ze gaan alleen 2 uur per dag naar buiten.]


    Wat een zieligerds. ;p Maar oké dan [:


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Maya

    Ik keek haar verveeld aan. ''Lunch is om twaalf uur, twee uur mogen we naar buiten.'' antwoordde ik, en keek even de cel rond. Ik kon misschien aan een haarspeldje komen ofzo, dat was nog makkelijk te verbergen. Ik keek omhoog. Wat zal er boven onze cel zijn?
    Ik zuchtte even en haalde een hand door mijn haar. Ik kwam hier weg, dat sowieso; ik had levenslang om er over na te denken.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [@ Aragog: die laatste zin is geniaal]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    [Ik had wel al mijn persongage ingevult maar hij staat er nog niet tussen, kan ik hem dan gewoon spelen?]


    Don't be like the rest of them, darling

    Frodo schreef:
    [@ Aragog: die laatste zin is geniaal]

    [Hahaha :'D.
    Tsja, wat moet je anders doen als je levenslang zit toch? :3]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ik heb zin in de lunch, kan ik Dakota eindelijk eens goed gebruiken :Y)

    Dakota Moore.
    Twaalf uur? "Ah oké," antwoordde ik. Toen ik hier aankwam moest het iets van 10 uur geweest zijn, dus ik had nog ongeveer twee uur om honger te lijden. Dat was nog wel te doen en gelukkig mochten we ook naar buiten. Al hoewel ik er aan de andere kant ook wel weer tegenop zat, ze zouden me vast gaan testen, ik was immers nieuw hier. Zo ging het in ieder geval wel altijd in films. Ik stond op en liep naar mijn tas met kleding die ik meenam naar de akst die naast mijn bed stond. De kast had een paar planken en ook nog wat hangertjes waar ik spullen aan kon hangen als ik dat wilde, natuurlijk zaten ze wel vast, we zouden natuurlijk niet willen dat iemand die klerenhangers als wapen zou gebruiken. Veel zin om te praten had ik niet, dus hield ik me bezig met mijn kast inruimen en gunde ik mijn celgenote geen aandacht meer. May Adams heette ze, ik vroeg me af hoelang zij hier al zat en waarvoor.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Ze kijkt me met grote ogen aan. Kom op! Had ze zelf niet kunnen bedenken dat ik - zacht uitgedrukt - niet braaf was? Ik heb niet voor niets hier een baan. Doordat ik zelf in de gevangenis heb gezeten, weet ik hoe het voelt. Ik doe dit werk omdat ik het beste met de gevangenen voor heb, maar ook omdat ik rechtvaardig wil zijn. Ik heb een vreselijke hekel aan alles wat te maken heeft met liegen.
    Onbewust beweeg ik mijn duim nog steeds over haar rug. Ik kan best begrijpen dat ze het niet meer snapt. Eerst sleur ik haar hardhandig uit de eetzaal en daarna troost ik haar. Ik probeer gewoon een goede cipier te zijn. Iemand die je kan vertrouwen, maar ook zijn pleziertjes heeft. Door de gevangenen of met de gevangen.
    Ik kijk rond in de cel, maar voel tegelijkertijd de ogen van Delphine op me branden. Het is een typische meiden cel. De make-up en kleding ligt overal.
    Ik draai mijn hoofd en kijk haar aan. Haar ogen staan heel anders dan toen ik binnen kwam. Ik hoop dat ik haar gekalmeerd heb. Dat ze zich hier beter thuis voelt. Want het verdriet dat ze had, was onbeschrijfelijk.

    TheRumIsGone schreef:
    [Ik had wel al mijn persongage ingevult maar hij staat er nog niet tussen, kan ik hem dan gewoon spelen?]


    [Ik zal even kijken!]

    Victor Benjamin Söderberg

    Ik kijk naar Beau. Ze heeft iets anders over zich. Iets emotioneels. Het doet haar pijn. Zachtjes bijt ik op mijn onderlip en bekijk haar goed. Dit is geen toneelstukje, dit zijn echte gevoelens. Menselijke gevoelens.
    "Ik weet het Vic. Ik weet het," zucht ze zachtjes en ze knijpt in mijn hand.
    Ik knik zachtjes en sla mijn arm rond haar schouders. Beau geeft me op één of andere manier steun. Ik ben blij dat ik mijn verhaal aan haar kwijt kan. Het maakt me nu even niets meer uit of ze wel te vertrouwen is en wat ze ermee gaat doen. Het voelt alsof er een baksteen uit mijn maag is verdwenen. Niet dat de wereld opeens veel mooier lijkt, integendeel, veel donkerder. Maar ik ben mijn 'ei' kwijt. Ik heb mijn verhaal kunnen delen. Ik schraap mijn keel.
    "We zouden gaan samenwonen, gaan trouwen. Ik zou 'mijn meisjes' laten gaan en samen zouden we een echte toekomst beginnen. Maar toen we het wilden bespreken werd ze vermoord," zeg ik zuchtend. "De andere waren boos. Ik mocht mijn meiden niet laten gaan. Ze zouden alles verlinken dus er zat niets anders op om Mary 'uit de weg te ruimen' zoals ze dat altijd zo mooi zeiden."
    Ik gruwel van mezelf. Ik heb Mary gewoon de dood ingejaagd.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Maya Juliëtte Adams
    Ik volgde de bewigingen van het meisje. Waarom zat ze hier? Hoelang? Misschien kwam ze nog van pas bij mijn ontsnappingspoging, al zag ze er niet zo uit.
    ''Waarom ben je hier?'' vroeg ik haar, en de kilte in mijn stem was iets aanweziger dan dat bedoelt was.
    Ik stond op, en keek haar aan. Wat als ik de komende jaren met zo'n preuts ding in een cel moest zitten? Wat als ik niks kon doen aan mijn ontsnappingspoging omdat ze me dan ging verlinken? Laten we maar hopen van niet.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Jake Samuel McAlister - TheRumIsGone
    • Jacob Russell Brand - Tisiphone
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Jaelle Mai Fletcher - Space
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    • Ilsa Minnie Macke - Mombasa
    Nog 1 mannelijke cipier.

    • Courtney Valentina Ferguson - Password
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
    • Chayenne Sharona Lopez - NightShot
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
    • Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
    • Luca Jones - Assassin
    • Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 1 mannelijk gevangene.

    Dit is de lijst die in de beginpost hoor te staan! Iedereen die hier instaat, mag meespelen.