Crescendo High RPG || O6 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 3 mei 2012 - 12:39 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Liberty April Ramirez

'Ja, dat was inderdaad te merken. Jij rende namelijk weg uit het nablijfuur,' bitchte ze terug. Ik kookte van woede om wat ze zei en wou wat terug zeggen maar ze was me voor, 'Wat is je probleem eigenlijk?' Ik negeer haar vraag en kaatste iets terug, 'Net als hoe jij bij iedereen wegrent zeker,' sis ik dan. 'Trouwens, het was perongeluk mevrouw heethoofd. Als ik het express had gedaan deed ik dit wel,' en deed alsof ik mijn dienblad op haar gooide.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Nana Shizuko Rose
De verbaasde blik veranderde na mijn woorden al snel naar een zekere woede, echter negeerde ze mijn vraag en kaatste iets terug. ‘Net als hoe jij bij iedereen wegrent zeker,’ siste ze. ‘Trouwens, het was per ongeluk, mevrouw heethoofd. Als ik het expres had gedaan, deed ik dit wel,’ En ze deed alsof ze haar dienblad op mij gooide, maar ik was niet onder de indruk en rolde met mijn ogen, waarna ik mijn armen over elkaar deed. Het hele jurkje plakte aan mijn lichaam… Verdomme.
‘Ja, net zoals ik bij iedereen wegren, ja, inderdaad. Ik geef het toe.’ Siste ik terug, ‘Maar ik geef ten minste iets toe, jij beantwoord mijn fucking vraag geen eens.’ Ik deed alsof ik nadacht en deed mijn slanke vingers onder mijn kin. ‘Oh, wacht, ben je boos dat Amen mij wel achterna ging en jou niet bij het zwembad?’ Okay, ik gaf toe dat die nogal laag was. Heel, héél laag. Maar al die woede, verwardheid en verdriet kwam nu opeens naar boven en… blijkbaar moest ik dat op haar afreageren…?

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik ga straks maar eens proberen te slapen )

Quiet the mind, and the soul will speak.

Liberty April Ramirez

Ze keek me maar aan en uiteindelijk sprak ze toch, 'Ja, net zoals ik bij iedereen wegren, ja, inderdaad. Ik heef het toe,' sist ze terug, 'Maar ik geef ten minste iets to, jij beantwoord mijn fucking vraag geen eens,' Ik kijk haar aan, en dit moet mij pijn doen? 'Oh, wacht, ben je boos dat Amen mij wel achterna ging en jou niet bij het zwembad?' Ik keek haar met een verbaasde blik aan. Mijn gevoelens stopte ik weer in mijn veilige kluis diep binnen in me en keek haar aan. Ik zag beelden van Luca en Alexis weer opkomen en ik gromde even. Eerlijk, ik weet niet wat mijn probleem is met haar. Op een één of andere manier uit ik mijn woede, frustraties en verdriet op haar uit in plaats van op iets anders, 'Schat, als het probleem Amen was geweest had ik hem niet geprobeerd te helpen om duidelijkheid te krijgen over jou,' Misschien was dit niet mijn slimste zet voor Amen maar oke, 'Sinds ik hier ben, zie jij te veel dingen niet in met je domme botte kop. Heb je wel geluisterd naar iets van wat hij tegen je zei?' siste ik toen. Was ik hier boos om? Nee, het feit dat Amen me zo veel aan Luca deed denken, daar was ik boos om.
En Nana? Oh die was gewoon het zelfde meisje als waar Luca opeens mee aankwam. Het beeld flitst terug in mijn gedachte.
Het was een rustige dag, ik had Luca even niet gesproken na onze ruzie. De deurbel gaat en zuchtend loop ik naar beneden, 'Kom al!' roep ik dan vanuit de gang. Als ik eenmaal de deur open heb gedaan staat Luca voor me. Een glimlach siert mijn gezicht. Ik geef hem een kus maar het voelde deze keer anders, zijn blik stond spijtig en zijn houding was lichtelijk nerveus. Zijn lippen proefde naar iets anders dan normaal. Ik probeerde de smaak te achterhalen. Aardbei en framboos? Ik kijk hem vragend aan maar hij schudt zijn hoofd. Mijn blik wordt koud even als mijn stem, 'Wat kom je doen,' vraag ik dan en binnen twee seconden staat dat walgelijke kind voor mijn neus. 'Lib,' zegt hij dan en ik schud mijn hoofd, 'Wie is dat,' Ik vrees al voor het ergste en ik heb ook nog eens gelijk, 'Mijn vriendin,' antwoord hij. Ze kust hem en hij zegt nog een paar woorden, zinnen een heel verhaal maar ik luister niet meer. Ik sla de deur voor hem dicht en val neer tegen mijn muur.
Ik schudde mezelf uit mijn gedachte en gromde even iets naar Nana.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Talisman schreef:
[Ik ga straks maar eens proberen te slapen )

The duty of youth, is to challenge corruption.

Diana Grace Anderson

Nadat ik alles bij elkaar had geraapt en ervoor had gezorgd dat je amper zag dat ik had gehuild, liep ik met mijn hoofd naar beneden gericht de danszaal uit.
Met mijn sportzak om de arm, wandelde ik wat door de gangen, ookal wist ik niet echt naar waar ik ging.
Wanneer ik tegen iets hard op botste en bijna mijn evenwicht verloor, besefte ik pas dat ik tegen iemand anders was gelopen.
"Oh, sorry." Zei ik wat geschrokken. "Ik lette even niet op, alles in orde?"


[Wie wilt er op inspelen? ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Mijn topics]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Mijn topics]

Don't be like the rest of them, darling

Leannan schreef:
Diana Grace Anderson

Nadat ik alles bij elkaar had geraapt en ervoor had gezorgd dat je amper zag dat ik had gehuild, liep ik met mijn hoofd naar beneden gericht de danszaal uit.
Met mijn sportzak om de arm, wandelde ik wat door de gangen, ookal wist ik niet echt naar waar ik ging.
Wanneer ik tegen iets hard op botste en bijna mijn evenwicht verloor, besefte ik pas dat ik tegen iemand anders was gelopen.
"Oh, sorry." Zei ik wat geschrokken. "Ik lette even niet op, alles in orde?"


[Wie wilt er op inspelen? ]

Don't be like the rest of them, darling

[Sorry voor mijn later reactie ]

Alexander

'Van mij mag je hier blijven, het zou niet eerlijk zijn als ik het lokaal deheletijd voor mezelf bezet hou' Zeg ik glimlachend terwijl ik mijn rugzak aan mijn schouder hang, er waren wel andere lokaalen met instrumenten, maar dit lokaal was waarschijnlijk mijn favoriet omdat je er alles had.

[ bericht aangepast op 25 april 2012 - 12:53 ]

Don't be like the rest of them, darling

[Hoe laat is het nu + zijn de lessen afgelopen?]

[De lessen zijn afgelopen, ja ^^]

[ bericht aangepast op 25 april 2012 - 13:40 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Oh, oke. Dan slentert Cheryl naar de gangen, op weg naar haar mentor. Voor als iemand met haar wil praten. (:]

Amen Raphael Elyon
Het duurde niet lang voor de eerste bus er was. Lusteloos stapte ik in. Ik voelde me emotioneel uitgeput. Wat een dag. Vermoeid viel ik in 'e'en van de stoelen, waarna ik mijn ogen sloot. De bus reed weg, van de school, van Liberty, Nana, Cheryl, Dwayne... Ik haal een hand door mijn haar, maar mijn ogen bleven dicht.

Dus. Vanmorgen was ik vroeg op school geweest. Wilde oefenen voor mijn zangopdracht maar werd onbroken. Door Nana. Haar sarcastische geklap, mooie stem en afstandelijkheid. Wat had ik gevoeld? Pure nieuwschierigheid. Ik wilde meer weten en ondanks alles wat er vandaag gebeurt was, wist ik nog zeer weinig.
Ze was alleen. Kon goed zingen, wilde beroemd worden. Ik wrijf vermoeid in mijn dichte ogen. Toch... Voelde ik me verbonden met haar. Alsof ik haar nodig had. Zoals met Hannah...
Maar toen ik Hannah mijn gevoelens had verteld, ging ze weg. Na twee jaar deed dat nog steeds pijn...
Cause all my life ive felt this way, but I could never find the words to say.. Stay... Before you, I had nowhere to run to, nothing to hold onto.. I came so close to giving it up.. I wonder if you know how it feels to let you go.. We say goodbye in the pouring rain, and I break down as you walk away...
De woorden van een vaag bekend lied drijven door mijn gedachten en tranen branden in mijn ogen. Wachten, wachten tot ik thuis ben...

So change your mind.. and say you're mine. Dont leave too long. Stay... Ik schud mijn hoofd om het lied te verjagen. Ik had Nana nodig, net zoals ik Hannah nodig had. Ze leken niets op elkaar en ik kende Nana nauwelijks. Maar de maneir waarop ze zo... liefkozend had geklonken vandaag... Ik kreeg er rillingen van. Stay with me..

De bus stopt bij mijn halte. Ik sta op, loop de deuren uit en voel meteen de zon op mijn gezicht, waardoor zwarte vlekjes voor mijn ogen dansen. Ik wil naar mijn kamer, daar neerstorten en slapen. Ik begreep niets van mezelf of mijn emoties.
Trillerig draai ik de sleutel van het apartement om in het slot, waarna ik de deur open gooi. Vader is niet thuis, waarschijnolijk op het werk. Ik zag hem nauwelijks, dat vonden we beiden best. Ik had niemand nodig. Nee, dat is een leugen. Ik had Nana nodig. En die realisatie irriteerde me mateloos.
Trillend viel ik neer op mijn bed. Eindelijk liet ik de tranen lopen. Mijn gehele lichaam schokte met de kracht van mijn verwarring en emotionele vermoeidheid. Ik kon nauwelijks ademhalen, en waneer dit wel ging, gebeurde het in korte, schorre happen.

Het duurde een heel uur voordat ik me kalm voelde. Ik was dood moe. Mijn ogen waren dicht en met de gedachte dat ik dit alles gewoon wilde vergeten, viel ik in slaap.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Hailey Robberts
Hij hangt zijn rugzak al om zijn schouder, ik wilde maar al te graag even spelen. Dus ik stond maar een beetje stom te glimlachen. 'ehm is goed, dankje' zei ik om niet onbeleefd over te komen. Op dit soort momenten wilde ik dat ik niet last had van mijn angst. Dan jaagde ik tenminste niet iedereen weg.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”