Crescendo High RPG || O4 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 23 april 2012 - 19:19 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

-back and is typing a post-

Quiet the mind, and the soul will speak.

[ Are you two both alive? ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

[I'm waiting for Nyssa ^^ ik heb al een deel, maar wacht op haar Nana post]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Nana Shizuko Rose
Ik sprong weer op toen ik hoorde wat Liberty zei, en ik wilde naar haar schreeuwen dat ze haar mond moest houden en dat ik het wel doe, maar dat het toch niet werkt. Op dat moment zei Amen echter weer iets. Hij kan ook echt zijn mond niet houden op momenten waar ik boos in ben.
“Quitting is for losers, Rose, Ik dacht dat jíj van alle mensen dat zou begrijpen.” Hij draaide zich om en keek me aan. “Hoe wil je de top bereiken als je zo gemakkelijk op geeft?” Okay, mensen dachten dat ík een probleem had, maar hij had een groter probleem met dat ego van hem! Ik zal hem… – Ook al fluisterde hij het, maar de hele klas kon het horen. Nog nooit was ik zo boos geweest dat ik me gewoon… ongemakkelijk voelde! Alweer zijn schuld, waarom draaide alles recht weer terug op mij? Alsof “karma” mij inderdaad haatte.
“Do continue, sir,” zei hij met een kleine grijns, die ik er btw wel af wilde vegen met mijn blote handen, waarna hij verder ging om met Liberty te flirten. Natuurlijk was hij weer aan het flirten, alsof hij niet zonder kon met zijn mooie hoofdje en… en… wacht, what the hell denk ik nu weer? Nee, nee, nee! Zeg dat het niet waar is, Nana. Niet zeggen, niet denken, gewoon…
Ik keek naar Liberty en toen naar Amen. Die… Die… Er kwam echter niets uit mijn mond, helemaal niets.
“Ja Nana, hoe wil je de top bereiken als je zo makkelijk op geeft?” klonk er opeens, een paar stoelen achter Amen vandaan. Die. Verdomde. Gozer. Hij tuitte zijn lippen en maakte kus gebaren naar me. “Houd je kop, Aaron!” Riep ik alleen, meer wist ik er niet uit te krijgen. Opeens in mijn woede wist ik zijn naam uit mijn mond te spugen als vies afval.
Woedend gooide ik mijn tafel om, toen mijn stoel en toen draaide ik me om naar de bakken met knutselgerei – stiften, scharen, potloden, etc…– en gooide ze toen allemaal op de grond.
Als laatste keek ik terug, gebroken maar met een woedende blik, naar Amen en stormde toen het klas lokaal uit.
Ik had hier geen zin in.

[ bericht aangepast op 22 april 2012 - 23:31 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Amen Raphael Elyon
'Wat bedoel je?' vraagt ze semi-onschuldig. Ik trek een wenkbrauw op, de blik in mijn ogen serieus.
'Je stoort je aan iets,' leg ik fluisterend uit. We zitten dicht genoeg op elkaar dat ik haar adem ruik. deze ruikt zoet, fris.
Ik heriner me dat die van mij waarschijnlijk naar de pannekoeken van deze morgen ruikt. Och ja.
Mijn hand schiet uit en duwd een lok van haar bruine haren achter haar oor.
'Terwijl ik met Nana praatte had je die blik. Wat is er?'
Voor ik Liberty's antwoord kreeg onderbrak iets me.
'Ja Nana, hoe wil je de top bereiken als je zo makkelijk op geeft?' mijn ogen vernauwde zich een beetje. het was dezelfde gast als waar ze eerder aandacht aan schonk.
'Houd je kop, Aaron!' riep Nana door de klas heen. Boem. Ik kon precies aftellen tot wanneer ze het helemaal verloor en weer met meubelen begon te gooien. Ik had mijn mond al open om er wat van te zeggen toen ze me met een woedende, gebroken blik aankeek.
Nu was ik zeker niet snel sprakenloos, maar terwijl Nana Rose het lokaal uitstormde, kon ik alleen achter haar aanstaren, mijn mond half open en geen woorden op mijn tong.
De leerkracht begont e keltsen, maar ik draaide me alleen anar Liberty.
'Dat verhaal hou ik van je te goed, Lib. I won't forget.' En dat is een belofte, dat gesprek zal ik zeker nog met haar hebben, en snel ook.
Dan sta ik op en ga ik achter Nana aan. Ze was al éénmaal, nee, tweemaal van me weggestormd vandaag. I'll be damned if I let it happen a third time.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Liberty April Ramirez

Alles ging weer eens zo snel. 'Dat verhaal hou ik van je te goed, Lib. I Won't forget,'
En poef, hij was achter Nana aangegaan, ik zuchtte even en keek naar de andere leerlingen die even versteld stonden.
Ik dacht na toen hij met Nana sprak zaten ze me beiden dwars. Ik zucht en zonder iets te zeggen loop ik het lokaal uit en ga richting het andere lokaal waar ik begin van deze dag zat. Ik keek door het raam en zag dat het leeg was. Het was een klein toneel met een grote vleugel aan de linkerkant. Ik gooide mijn tas neer en haalde mijn papieren eruit.
Het was misschien niet goed maar als er iets dwars zat sprak ik nooit, het enige wat ik deed was verder gaan met mijn muziek. Ik begon met schrijven maar al gauw raakte ik er gefrustreerd van. Ik kreeg geen enkele noot of stukje tekst op papier en ik gooide mijn bladeren op de grond. Ik zuchtte en begon toen iets gekalmeerder aan een lied. De tonen van People help the people vulde de ruimte, God knows what is hiding in those weak and drunken hearts, I guess he kissed the girls and made them cry, Those hard-faced queens of misadventure, God knows what is hiding in those weak and sunken eyes, A fiery throng of you muted angels giving love and, getting nothing back. Mijn stem vulde de zaal. Je kon horen dat ik verward was en even niet wist wat te doen. Ik miste Luca, ik miste mijn moeder, mijn oma en mijn opa. Ik kon het even niet meer, weet op een nieuwe school zitten. Weer nieuwe vrienden maken. Dit was mijn 5e school binnen twee jaar en ik hoopte nu voor een keer dat dit ook mijn laatste zou zijn. Ik stopte even maar ging toen toch door met zingen People help the people, And if you're homesick, give me your hand I'll hold it
People help the people, And nothing will drag you down
Oh and if I had a brain, oh and if I had a brain, I'd be cold as a stone and rich as the fool, That turned all those good hearts away Ik sloot even mijn ogen. Dit soort momenten voelde ik me fijn. Ik had geen problemen met mijn podiumangst en ik kon op gaan in het gene wat ik het liefst doe.

[ bericht aangepast op 22 april 2012 - 23:54 ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Nana Shizuko Rose
Ik beet zo hard op mijn lip dat ik het op een gegeven moment voelde bloeden en ik rende de gang uit, waarna ik de hoek om ging en het dichtstbijzijnde lokaal inging. Wat een zanglokaal was, maar ook waar verschillende instrumenten lagen. Even leunde ik tegen de deur, maar deed toen het licht uit en verstopte me toen ergens weer in een hoekje en trok mijn benen op.
Toen deed ik mijn armen over elkaar en mijn hoofd liet zakken. Voor de eerste keer weer in een hele lange tijd begonnen er tranen in mijn ogen te prikken, maar ik hield ze in. Niet dat het goed lukte, maar ik probeerde het.
Aaron, wiens naam naar boven was gekomen in de woedebui, was een klootzak. Liberty en haar bijdehante uitspraak. Mijn ouders die me verlieten, mijn vaders dood en die van mijn oma ook. Alle andere mensen die achter mijn rug om roddelden en me vroeger pesten, omdat ze me eng vonden en niet met me wilden spelen. Iedereen die me gewoon fucking in de steek laat…
Amen, met zijn grote mond… hij kon nooit… nooit eens me gewoon met rust laten… Wat heb ik hem nu weer aangedaan?
Toen vielen er langzaamaan tranen over mijn gezicht en ik veegde ze ruw weg.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Amen Raphael Elyon
'Nana!' ik liep al tien minuten door de school. het laatste wat ik van Nana had gehoord, waren haar snelle voetstappen ver weg. Nu liep ik rond te dwalen, controleerde ik elk ongebruikt lokaal. Het begon als neuriën terwijl ik zocht, maar inmiddels zong ik fluisterend een lied.
'Honey why you calling me so late? It's kinda hard to talk right now. Honey why are you crying? Is everything okay? I gotta whisper 'cause I can't be too loud...'
Prachtig nummer, moeilijk te zingen voor me. het had totaal geen context inmijn eigen leven en soms hield ik daar gewoon van.
Liederen die niets met mij te maken hadden. niet met mij, mij snelle, onbegrijpelijke trein en chaos van emoties, Nana...
'Well, my girl's in the next room. Sometimes I wish she was you. I guess we never really moved on...
It's really good to hear your voice saying my name, It sounds so sweet. Coming from the lips of an angel. Hearing those words it makes me weak.'
ik liep het voglende lokaal in dat compleet donker was. Het licht knipte ik aan. Één van de zang lokalen.
'And I never wanna say goodbye... But girl you make it hard to be faithful... With the lips of an angel...' Mijn fluister-zang viel stil.
'Nana?' probeerde ik opnieuw, mijn stem zacht en nog half zangerig.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Nana Shizuko Rose
Was ik eigenlijk jaloers geweest op Liberty? Nee, natuurlijk niet. Dat is echt belachelijk. En al zeker niet als het ook om Amen gaat. Dan zeker niet...
Het licht ging opeens aan en ik keek verschrikt op. “And I never wanna say goodbye... But girl you make it hard to be faithful... With the lips of an angel…” Zijn zang viel stil. Ik herkende die irritante stem van hem overal. Amen.
‘Nana?’ Wat moest hij nu weer hier? Ik rolde mijn waterige ogen geïrriteerd rond en veegde de tranen toen weer ruw weg die een weg baanden over mijn wang. Als ik stil was, zou hij vast niets merken, zou hij vast weer weggaan en met Liberty flirten of met enig ander meisje. Waarom boeide hem dit sowieso?
In gedachten verzonken haalde ik mijn schouders op en leunde naar achter, echter was er daar een metalen kast waar veel werk op lag en de kast was helaas nogal gammel.
Er klonk dus een bonk door het verder lege lokaal heen en ik vervloekte mezelf in mijn gedachten. Fuck. Alsjeblieft hoor het niet en loop weg, of hoor het wel en denk dat het niets is… Loop weg, loop weg, loop weg… Ik bleef het herhalen totdat ik er gek van werd, maar ik wist niets anders op het moment.
Ik wil je niet zien, door jou komen al die stomme herinneringen weer.

[ bericht aangepast op 23 april 2012 - 0:07 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Amen Raphael Elyon
Er galmbe een bonk door het lege lokaal. Ik was dus niet alleen. Met een kleine glimlach sloot ik de deur achter me en deed ik het licht uit. Verder bewoog ik me niet, ik bleef gewoon in het lokaal staan.
Waarom ik Nana achterna ging was makkelijk te bepalen.
Ze hield geheimen en ik had daar een hekel aan.
Ik moest gewoon weten wat ze te verbergen had, anders was het inbekend en eng terrein.
Hetzelfde gold voor ieder meisje waar ik mee flirte. Een relatie had ik niet meer gehad, sinds... Ik schud stilletjes mijn hoofd, stap uit mijn schoenen en loop stilles, op sokken door het lokaal.
Ik flirte en praatte met velen omdat ik nieuwsgierig was, omdat het onbekende me bang maakte.
Die vreemde, irritante tic van me. Een echte relatie had ik niet gehad sinds Hannah. Bij de naam alleen al begonnen tranen zich omhoog te werken.
Concentrate.
Ik kniel voor de kast en kijk tussen een paar instrumenten door.
'Hey, kom je hier vaker?'

[ bericht aangepast op 23 april 2012 - 0:13 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Nana Shizuko Rose
Het licht ging uit. Ging hij weg? Ik fronste even, het was luid en duidelijk door het lokaal te horen die bonk. Ging hij echt weg? Ik keek even verslagen naar beneden. Waarom ging die eikel weg?
“Hey, kom je hier vaker?” Ik schrok op toen ik opeens zijn stem bijna voor me hoorde. Hij zat geknield voor de kast en keek tussen een paar instrumenten door. Waarom ging die gast niet gewoon weg? Ik fronste bij mijn gedachtes, maar dacht er verder niet bij na. Ik was nogal tegenstrijdig.
“Rot op.” Siste ik naar hem, “Ik heb je niet nodig.” Toen ik opeens aan Aaron begon te denken, begon ik als vanzelf te rillen alsof ik het koud had, maar het lokaal was allesbehalve koud. Het was juist op temperatuur en lekker om in een shirtje in rond te lopen.
Ik keek van hem weg en rolde me toen dieper in de hoek, terwijl ik mijn armen weer over me heen deed. Er bekroop een raar gevoel van leegte mijn borstkas weer in, maar mijn hart sloeg zeker een paar keer over.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Liberty April Ramirez

Ik sloot het liedje af en tranen bevonden zich alweer in mijn ogen. Mijn vingers stopte niet met spelen en gingen alweer verder met Shelter. Het zou vast mijn onbewust zijn zijn geweest. Ik zuchtte en vervloekte mezelf licht omdat ik opeens zo gevoelig was, ik was zwak. Ik heb sinds het verlies van Mams niet meer gehuild. Ik wist me geen houding te geven dus verstopte ik me in de muziek. De enige hechte band die ik daarna nog heb gehad was met Luca, maar ook dat liep fout af. Ik kan geen band scheppen met een persoon. De enige die ik nog heb ik Taylor.
Een enkele traan gleed over mijn wang terwijl alle herinneringen voorbij kwamen. Hoe ze zo ziek in bed lag, opeens in coma raakte.
Mijn stem was nu duidelijk breekbaar en dat kon je horen aan mijn manier van zingen, het was tegelijkertijd breekbaar maar ook zo sterk. Zacht maar ook zo hard. Verward maar ook zo duidelijk. Maar niks is duidelijk voor mij. Duizenden vragen vlogen voorbij terwijl iedere keer weer een andere herinnering afspeelde.

[ bericht aangepast op 23 april 2012 - 0:23 ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amen Raphael elyon
'Rot op. Ik heb je niet nodig,' siste ze. Ze rolde zichzelf op in het hoekje. Onhandig schoof ik tussen wat instrumenten door tot ik naast haar zat. Ze rilde helemaal. Ik kon er weinig aan doen, maar ik vergeleek haar met Hannah. Ze waren zo verschikkelijk anders.
Het meisje waarvan ik zoveel hield was blij en open geweest, had weinig problemen met gevoelens en hield me met de mijnen.
Dit meisje sloot ze op, was snel kwaad en... gebroken.
'Dat weet ik,' antwoordde ik rustig. Ik raakte haar verder ook niet aan, ik had het gevoel alsof ze me als een stuk meubilaire door het lokaal zou smijten.
'Maar je kan niet ontkennen dat je hulp nodig hebt, Nana.' Ik leunde tegen de kast achter ons, die een gamelend geluid maakte, wat door het lokaal schalde. Mijn ogen sloot ik, want de eerdere tranen branden achter mijn ogen. Dat was het probleem van deze tic, zodra ik die verdrietige gevoelens had, moest ik ze uitte. Maar het moest wachten. Eerst Nana. Ik dwong de zoute druppels terug en keek weer naar het meisje.
'Wie is Aaron?'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Lieverds, ik duik mijn bed in ^^ tot mrogen]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Escritura schreef:
[Lieverds, ik duik mijn bed in ^^ tot mrogen]

The duty of youth, is to challenge corruption.