[RPG] Titanic | 2 - Speeltopics

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Gabriël Moody
"Van alles en nog wat. Ik weet niet, daar denk ik niet echt over na. Ik ben niet zo dol op vis." Ik glimlach, 'Hm dat kan ik begrijpen, je moet er maar van houden" zeg ik en knik, ik veeg de kruimels van mijn handen en fatsoeneer me een beetje. Ik kijk rond, blij dat de mensen me niet meer veel aandacht schenken met hun afkeurende gestaar. 'Welke kamer heb je?" vraag ik dan.

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

Elisa Rutherford
"Welke kamer heb je?" Ik denk even na, maar geef dan antwoord.
"Nummertje 469, een suite om het beter te verwoorden." Het zou vast stukken groter zijn als die van de derdeklas passagiers, duurder ook.
"Het is echt prachtig, geloof me. Er zit zoveel werk in gestoken volgens mij. Als ik het niet vergeet en mijn ouders op het dek zijn, zal ik het een keer laten zien." Ik glimlach en meen het ook echt. Ik wou zijn reactie zien, ik wou hem een goede tijd geven op het schip, hem dingen laten zien die hij normaal niet zag of meemaakte.

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

William David Lynch
'Maar laten we daar niet te veel mee bezig zijn. Ik kan er toch niets aan veranderen.' Ze zei eht zachtjes en ik verstond haar maar net. Daar had ze gelijk in.
'Dat klopt,' mompel ik. Het verleden kon helaas neit veranderd worden. Stilletjes schoof ik het inmiddels lege glas naar het meisje.

Michael Christian Wayland
'U mag Weigeren als je dat wilt.'
ik schud mijn hoofd en leg voorzichtig mijn hand op haar schouder. Het was mijn plaats niet, maar als dit is wat ze wilde...
'Natuurlijk blijf ik,' zeg ik zachtjes. 'Het is geen probleem, Miss May.'
ik wist heel goed dat ze zei dat ik haar geen miss hoefde te noemen, maar eht ging bijna vanzelf. Het klonk mooi.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

May Violet Grey
'Natuurlijk blijf ik,' zegt hij zachtjes. 'Het is geen probleem, Miss May.' ik schudde even langzaam mijn hoofd bij het horen van de Miss. Toen ik zijn hand op mijn schouder voelde. Voelde het ontzettend vertrouwd. Het leek wel alsof zijn aanraking op mijn huid bleef plakken omdat zijn huid veel warmer was dan het mijne. Hij leek wel een kolen kachel. Door die hnd merkte ik hoe koud ik het wel niet had, maar ik had niets mee. Wat kon het me schelen niet dat ik dood kon gaan als ik even buiten zat. 'Bedankt.' Mijn stem klonk schorrer dan ik gedacht had, maar het was gelukkig niet te erg ofzoiets. Toen ik even goed naar Michael keek was hij eigelijk best wel knap en vriendelijk. Dit zou een man zijn waar ik eerlijk gezegt aan uitgehuwelijkt zou willen worden. Misschien niet Michael zelf maar een knappe vriendelijke man die ook aan mijn gevoelens dacht.

Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

Bethany Davis

"Dat klopt."
Hij schuift zijn glas naar mij toe. Met een klein zuchtje dompel ik het glas onderwater.
"Wilt u nog iets drinken, meneer Lynch?"
Ik maak zijn glas droog met de theedoek en poets hem, net al alle andere glazen, netjes op voordat ik hem in de kast zet.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Dubbel

[ bericht aangepast op 17 april 2012 - 7:08 ]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Maria McArthur
Verbaasd keek ik hem aan. 'Hoezo?' vroeg ik toen hij me vertelde dat hij me voor wou stellen aan zijn vader. Hij kende me pas net en wou me nu al zijn vader voorstellen? Ik vond het maar raar. Maar toch was ik nieuwsgierig genoeg om het aanbod niet af te slaan.

Nina
Nadat ik het meisje een knuffel gegeven had en weer naar het dek was gelopen, besloot ik maar weer naar mijn eigen dek te gaan. 'ik zie je nog wel' zei ik glimlachend tegen Jonathan, waarna ik weg liep.

Keep your head up, keep your heart strong

Michael Christian Wayland
'Bedankt,' was het light schorre antwoord. Ik gaf een vriendelijke glimlach en merkte op hoe koud haar huid wel niet was. De wind was dan ook erg stevig en koud, nu de boot in beweging was. Ik vond het heerlijk, maar May was er niet op gekleed.
Snel ontdeed ik me van het zwarte jasje dat bij mijn bedienings uniform hoorde. Het was zacht en warm, het beste kledingstuk dat ik momenteel bezat. Nou, eigenlijk was het van de titanic, natuurlijk. Voorzichtig legde ik het jasje over haar schouders.
'Een schone dame zoals u verdient het niet om te moeten huilen,' ging ik verder. Ik wist verder niet goed wat ik zou kunnen doen om haar te helpen, tenminste niets dat niet heel erg over de lijn was. Het klasse verschil tussen ons was enorm, zij van de hoogste klasse en ik het laagste van het laagste.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

William David Lynch
Ik schud mijn hoofd als ze me een vraag stelt en het blijft stil. Mensen beginnen weer benning te stromen en Bethany krijgt het drukker. De glazen blinken in de kast, perfect schoon. Stilletjes sta ik op van de barkruk, duw ruw wat mensen opzij zodat ik langs haar loop.
'Fijne middag verder, Bethany.'
Met iets dat door moet gaan voor een glimlach loop ik langzaam het restaurantje uit. Het dek is nog steeds behoorlijk bevolkt. Er waren belachelijk veel mensen op het schip. Hopelijk zou ik snel tegen iemand interessants aanlopen, en anders was het terug naar meer te weten komen over Bethany.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

TheRumIsGone schreef:
Alexandra Violetta

'Hmm.. Daar denk je vast anders over als U het een keer zou kunnen proberen, ik zou graag met U ruilen' Zeg ik terwijl ik een hand door mijn haar haalde, ik werd misselijk van al die kakkers die dachten dat iemand zoals hij minder was als hun en ik vond het al gelemaal gestoord dat mijn moeder zonodig mijn leven moest bepalen.

[ bericht aangepast op 17 april 2012 - 12:50 ]

Don't be like the rest of them, darling

Jhonathan Eduward Jhonson

'Ik zie je nog wel' Zij Nina glimlachend terwijl ze wegliep, wat was ik toch goed met mensen, dacht ik sarcastisch, met kinderen ging het wel maar met volwassenen? Ik zwaaide haar nog na tot ze de bocht om verdween, de aandrang was er om weer naar het dek van de eerste klas te gaan maar ik had beloof me uit de prblemen prberen te houden.

Don't be like the rest of them, darling

[iemand zin in een gesprekje met Jhonathan?]

Don't be like the rest of them, darling

Gabriël Moody
"Het is echt prachtig, geloof me. Er zit zoveel werk in gestoken volgens mij. Als ik het niet vergeet en mijn ouders op het dek zijn, zal ik het een keer laten zien." Ik glimlach om de soort van belofte, 'graag, ik ben er nu wel erg benieuwd naar" zeg ik, maar ja, niet gek met mijn nieuwsgierige eigenschap. 'Mh, ja, aan mijn kamer valt weinig te zien. Ik ben er ook nog maar eenmaal geweest om mijn spullen er neer te leggen. Er valt vrij weinig te zien" zeg ik en haal mijn schouders op, 'ik vind het wel best, ik ga immers niet de hele dag op mijn kamer zitten" zeg ik ten slotte en glimlach weer naar Elisa.

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

[William is vrij?:W maar ik zit op mijn werk en kan pas over een half uurtje dus ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[ik heb toch verder niks te doen dus ik wacht wel een half uurtje ]

Don't be like the rest of them, darling