• Op 10 april 1912 aan leiding van kapitein Edward John Smith. Een festijn voor vele mensen waar redelijk wat zakcentjes in zijn gestoken om een kaartje te kopen. De Titanic, waarvan het gerucht rondgaat niet te kunnen zinken, start zijn tocht vanuit Southampton en zal na een aantal dagen aankomen in New York. Voor de ene om terug te gaan naar hun familieleden, voor de ander voor een leuk vakantietripje of gewoon iets compleet anders.
          Toch lijkt het plan te mislukken en komt het schip op 14 april middernacht in aanraking met een enorme ijsberg. Het schip lijkt niet zo onzinkbaar als iedereen dacht en veel mensen hun dromen vallen letterlijk in het water. Overleef jij het?

    Eerste klas passagiers:
    - Alexandra Violetta - TheRumIsGone
    - Catherine Melrose Roux - Rooba
    - Dorian Morlay - Peyrac
    - Elisabeth Maria Rutherford - Everdeen
    - May Violet Grey - FingerNiall
    - Beatrice Theodora Maria Antoinette Luchtenstein - Brutus
    - Harry William White - FingerNiall

    Tweede klas passagiers:
    - Adele Deanna Calder - Everdeen
    - Anaïs Degrez - Peyrac
    - Nina Eveline Rachel McArthur - ThoseWords
    - William David Lynch - Escritura
    - Myron Damian Thorne Citizen

    Derde klas passagiers:
    - Jhonathan Eduward Jhonson - TheRumIsGone
    - Roxanne Lémieux - Assasin
    - Tatiana Charlotte Petronvac - Munro
    - Gabriël Walter Moody - Diabelli
    - Isabella Ann Jones - Schweppes
    - Nicholas Naud Milton - xMirrorMan
    - Johnathan James Dime - FingerNiall

    Crewleden:
    - Michael Christian Wayland - Escritura
    - Bethany Ella Josephine Davis door Mombasa
    - Maria Ciara McCean - ThoseWords
    - Joseph Christopher Abraham Hamilton - Brutus

    Inspringen kan altijd nog. (: Je kunt nog altijd een rol invullen.
    ROLLENTOPIC
    Degene die nog een reservering op hun naam hebben, willen die deze zo snel mogelijk invullen?

    Kamerindeling Tweede en Derde klas:
    Tweede klas:

    Kamer 32 - ik zeg maar wat, haha.
    - Adele Deanna Calder - Everdeen
    - Anaïs Degrez - Peyrac
    Kamer 40
    - Nina Eveline Rachel McArthur - ThoseWords
    - Plaats voor gereserveerde rol.
    Kamer 45
    - William David Lynch - Escritura
    - Myron Damian Thorne Citizen

    Derde klas:
    Kamer 91:
    - Roxanne Lémieux - Assasin
    - Tatiana Charlotte Petronvac - Munro
    - Isabella Ann Jones - Schweppes
    - Plaats voor gereserveerde rol.
    Kamer 115:
    - Jhonathan Eduward Jhonson - TheRumIsGone
    - Gabriël Walter Moody - Diabelli
    - Nicholas Naud Milton - xMirrorMan
    - Johnathan James Dime - FingerNiall

    Regels:
    - Posts moeten van redelijk lengte zijn. Ik ga geen minimum stellen, maar ik hoop dat voor iedereen 5 á 6 regels wel moet lukken.
    - 16+ is toegestaan, maar maak het niet té.
    - Verwonden mag als de ander het daar mee eens is.
    - Naamsverandering doorgeven aub.


    Vragen en extra ideeën zijn zeker welkom. (:


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Michael Christian Wayland
    Ze leek gerustgesteld, de tranen stopte en haar stem was normaler.
    'Dankje Michael.' ik heef haar een snelle glimlach en knik. Het was moeilijk, iemand troosten zonder de klasse-barrieres te breken. maar eht was dus gelukt.
    'Anytime,' antwoord ik. Er was weinig dat ik of iemand anders aan haar situatie kon doen. Toch twijfelde ik even, hopend dat ik hier niets verkeerds mee zei.
    'Vergeef me als dit buiten mijn beurt is, Miss May,' zeg ik aarzelend. 'Maar vergeet niet dat het uw leven is. En dat u de touwtjes in handen heeft.'
    Daarmee viel ik stil. Ik wierp een blik op de blauwgroene golven, die me kalmeerden.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Alexandra Violetta

    'Hmm.. Wat wil je doen in Amerika Jhon?' Vroeg ik glimlachend terwijl ik een plukje haar achter mijn schouder gooide, mijn bruine haren waren soms vol kleine krullen en soms ineens helemaal stijl, maar deze man was fijn gezelschap nu ik niemand had om mee te praten, eerst had ik nog de zoveelste verzorgers die de kamers schoonmaakten waar ik vaak mee prate, maar die mijn moeder geen blik waardig vond.


    Don't be like the rest of them, darling

    May Violet Bright
    'Vergeef me als dit buiten mijn beurt is, Miss May,' zegt hij aarzelend. 'Maar vergeet niet dat het uw leven is. En dat u de touwtjes in handen heeft.' vervolgt hij zichzelf. Ik sta weer voorzichtig op en volg zijn blik op de groen achtige golven. 'Zoals ik al zei. Noem me maar gewoon May, zoals de maand "May".' Zei ik grijnzend. 'Maar denk je dan dat ik gewoon moet zeggen tegen mijn moeder dat ik James niet wil trouwen. Breek ik dan niet haar hart?' Vervolg ik mezelf vragend. De vraag was natuurlijk bestemd voor Michael. Voor wie anders er was niemand anders en dat maakte het zo vertrouwd. We leken net beste vrienden.


    Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

    John James Dime
    'Hmm.. Wat wil je doen in Amerika John?' vroeg Alex aan me. Ik bloosde weer even. 'Mijn familie heeft al het geld wat ze hebben in mij mijn studie en mijn reis gestoken. Ik heb de Universiteit afgemaakt met alleen maar 9+en op mijn Diploma dus ik hoop een goede baan in de economie te krijgen. Het is bijna mijn droom. Dan kan ik mijn familie een beter leven geven. Mijn ouders wonen samen met mijn 8 broeders en zussen in een kamer. Omdat ik de oudste was mocht ik een kamer delen met mijn oudste nicht. We studeerde samen tot ze omkwam omdat ze in het water dook en haar nek brak.' Zei ik weer twijfelend. Ik twijfelde veel de laatste tijd. Maar ik praatte ook met de verkeerde klas. Niet mijn klas in ieder geval. Niet dt het niet fijn was of zoiets, maar het voelde vrij raar maar tegelijkertijd vertrouwd. 'En waarom gaat u naar Amerika?' Vraag ik dan terug. Nu wou ik het ook wel weten van Alexandra


    Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

    Alexandra Violetta

    Ergens voelde ik me schuldig van wat hij allemaal niet had en ik wel, ik zou hem met liefde geld toestoppen, alleen zou mijn moeder het nooit goed vinden, ik snapte gewoon niet wat types zoals mijn moeder tegen mensen zoals John hadden, ze hadden het zwaarder als wij waarom zouden we hun dan niet helpen? 'Ik.. Volgens mij woond er familie van mij in Amerika, maar het zou ook zomaar kunnen dat mijn moeder me naar Amerika haalt voor een nieuwe keuze als echtgenoot ofzo' Andwoorde ik zuchtend.

    [ bericht aangepast op 17 april 2012 - 19:00 ]


    Don't be like the rest of them, darling

    Michael Christian Wayland
    'Breek ik dan niet haar hart?'
    Het blijft even stil tussen ons. ik hoor alleen de wind en de golven. Langzaam leun ik weer op de reling. Mijn blik schiet van de zee, naar May. Het volgende wat ik zou zeggen klonk misschien een tikkeltje hard. En ik heb niets tegen moeders - integendeel, die van mij is één van de liefste dames die ik ken - maar het moest gezegt worden.
    'Breek je dan liever je eigen hart?'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Bethany Davis

    "Uitmuntend. Zou u een fles naar die tafel willen brengen?"
    Ik knik dankbaar.
    "Natuurlijk mevrouw," lach ik.
    "Ik zal u een nieuwe fles geven."
    Ik draai me om en rommel wat in de kastjes van de bar totdat ik een nieuwe fles wijn te voorschijn heb kunnen toveren. Wijn was nou niet mijn favourite drankje maar zelfs deze lust ik dus dat moest wel wat betekenen. Met een glimlach breng ik de wijn naar de tafel van de dames. Ik schenk daar één voor één de glazen in.
    "Ik wens u een fijne reis toe en geniet nog van de heerlijk middag," zeg ik vriendelijk nadat ik de fles op tafel heb gezet. Met een gemaakte glimlach draai ik me weer om en loop ik richting de bar.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Excuse-Moi maar het is John niet jhon dat maakt de namen tussen onze personages anders :)]
    JoHn James Dime
    Je zag de schuld op haar gezicht dat ik er het liefst afveegde. Het stond haar niet echt goed. Ik zou haar een stralende glimlach aanraden. 'Ik.. Volgens mij woond er familie van mij in Amerika, maar het zou ook zomaar kunnen dat mijn moeder me naar Amerika haalt voor een nieuwe keuze als echtgenoot ofzo' Antwoordde ze zuchtend. Ik schudde bijna onzichtbaar mijn hoofd. 'Het verlovings gedoe. Dat is gelukkig een van de dingen waar ik me niet druk over hoef te maken. Ik vind zulke dingen best wel belachelijk. Het is niet alsof je in de winkel staat en mannen je kunnen kopen. Zo zou echte liefde nooit een kans maken.' Zeg ik wijs. Waar die wijsheid vandaan kwam wist ik niet, maar het was gewoon mijn mening.

    May Violet Grey
    'Breek je dan liever je eigen hart?' Dat was als een stomp in mijn maag. Die Zeven woorden. Het deed bijna pijn. Natuurlijk wou ik mijn eigen hart niet willen breken, maar de hart van mijn moeder. Dat kon ik gewoon niet aanzien voor zolang ze
    leefde. Tuurlijk wou ik haar blij maken, maar eerlijk gezegt niet door mijn hart op te offeren. Ik kijk van de ruige zee weer terug naar Michael en naar de zee en weer naar hem. 'Wat zou jij doen?' Vaag ik hem. Ik had namelijk dringend advies nodig.

    [Ben eventjes eten ;)]


    Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

    [Wat heb ik toch met mijn blonde momentjes.. O ja.. ik ben blond.. XD]

    Alexandra Violetta

    'Zo denk ik er ook over, maar als je mijn moeder ontmoet merk je dat de engiste die daar iets tegenin kan brengen zijzelf is, al heb ik het al vaak genoeg geprobeerd' Zij ik, het was fijn om het bij iemand kwijt te kunnen, het liefst had ik mijn gitaar meegenomen naar een klein kamertje en daar helemaal afgesloten gezeten, maar gitaar spelen was ook één van de dingen die mijn moeder verboden had maar waar ik me niks van aan trok.


    Don't be like the rest of them, darling

    Michael Christian Wayland
    'Wat zou jij doen?' Een nieuwe stilte. Ikzelf zou nooit in die situatie zitten, met mijn lage status zou ik waarschijnlijk gewoon een dame trouwen waar ik verliefd op werd, met eenzelfde of lagere status dan mij. ik sloot even mijn ogen.
    Maar mocht ik hogere status hebben en gedwongen worden om met iemand te trouwen waar ik geen gevoelens voor had...
    'Ik zou het zelf in handen nemen. Weg rennen misschien.' Een kleine stilte valt. Mijn vingers tikken op de reling.
    'Laf misschien, maar ik zou voor mezelf kiezen. Mijn eigen leven opbouwen en bepalen.'
    Ik geef haar een verontschuldigende blik.
    'Maar eht is neit aan mij om u te zeggen wat u moet doen. mijn excuses.'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    May Violet Grey
    'Ik zou het zelf in handen nemen. Weg rennen misschien.' Een kleine stilte valt. Zijn vingers tikken op de reling. 'Laf misschien, maar ik zou voor mezelf kiezen. Mijn eigen leven opbouwen en bepalen.' Hij gaf me plots een verontschuldigende blik. 'Maar het is niet aan mij om u te zeggen wat u moet doen. mijn excuses.' Excuseerde hij zich waardoor mijn wenkbrauw omhoog vloog. 'Ik vroeg om je mening Michael daar hoef je je echt niet voor te verontschuldigen. Je bent een vriend en ik vind dat, als je dat fijner vind, je net zo tegen mij mag praten als ik tegen jou.' Zeg ik met een glimlach. 'Maar even over je advies. Jij vind dus dat ik weg moet rennen van mijn familie en net zoals ik gestudeerd heb moet werken? Zo heb ik er nog nooit over gedacht.' Zeg ik met een klein glimlachje.

    John James Dime
    'Zo denk ik er ook over, maar als je mijn moeder ontmoet merk je dat de engiste die daar iets tegenin kan brengen zijzelf is, al heb ik het al vaak genoeg geprobeerd' Zegt ze. Ik voel een beetje spijt in me opkomen. 'Maar als je zo doorgaat verwoest je je hart omdat je van diegene moe gaanhouden die je moeder kiest. En welk hart breek je het minst liefste. Je eigen of die van je moeder? Je moet gewoon je punt leggen dat je niet met die Asociale jongen wilt trouwen omdat je je er niet gelukki bij voelt. Of is dat niet zo. En excuses dat ik zo tegen u praat. Ik vergeet soms wel is dat iemand zoals u een stuk hoger staat dan mijzelf.' Zeg ik blozend. Als ik namelijk iets haatte waren het klassen ik voelde me dan net een riool rat.


    Faith Trust and Fairydust ~ Peter Pan

    Diabelli schreef:
    Gabriël Moody
    "Dat is ook wel logisch, als het zulk prachtig weer is als dit." Ik knik, 'inderdaad, het is prachtig weer" zeg ik. "Gaat u mee, meneer Moody? Het schip verkennen? Er is vast nog veel meer bijzonders te zien." Ik frons wat om de nerveuze ondertoon in haar stem, 'ja, graag. Ik ben wel benieuwd wat er nog meer te vinden is" stem ik in en ik sta op, ik kijk wat om me heen, 'waar wil je heen?" vraag ik Elisa.


    Elisa Rutherford
    "Ja, graag. Ik ben wel benieuwd wat er nog meer te vinden is." Ik knik glimlachend en sta meteen op, ik ontwijk mijn vader zijn blik en trek de jongen mee het pad op. Wanneer we uit het zicht zijn verdwijnt mijn strakke blik en ontspan ik wat.
    "Waar wil je heen?" Ik kijk hem aarzelend aan, niet wetend waar heen te gaan.
    "Zeg jij het maar, er is hier vast van alles te doen." Dit doe ik vooral omdat ik benieuwd ben naar de ideeën die er in de jongen opgaan. Ik ben volkomen geïnteresseerd in zijn leven. Het zal vast en zeker velen malen spannender zijn dan de mijne.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Joseph Hamilton
    "Hoezo?"
    "Ik kanje voorstellen aan invloedrijke mensen. Dat kan je salaris en je kans op een goede baan verhogen."
    Ik hoopte dat ze doorhad dat ik haar echt wilde helpen.

    Beatrice Luchtenstein
    Victoire was alweer stiekem naar een van haar vriendjes op dek 3. Ik snapte niet waarom mijn dochter zo veel vooroordelen kon hebben over die mensen. Zo had ik haar niet ogevoed.


    Me so good.

    Maria McArthur
    Heel even dacht ik erover na. Ergens wist ik dat ik zijn hulp niet nodig had, dat ik zelf voor mijn eigen geld zou kunnen zorgen en ik zijn hulp ook helemaal niet wou krijgen. Maar aan de andere kant was ik ook heel benieuwd naar hoe die mensen leefden en naar wat ze mij konden bieden. 'Oké' antwoordde ik daarom, uiteindelijk


    Keep your head up, keep your heart strong

    Michael Christian Wayland
    'Ik vroeg om je mening Michael daar hoef je je echt niet voor te verontschuldigen. Je bent een vriend en ik vind dat, als je dat fijner vind, je net zo tegen mij mag praten als ik tegen jou. Maar even over je advies. Jij vind dus dat ik weg moet rennen van mijn familie en net zoals ik gestudeerd heb moet werken? Zo heb ik er nog nooit over gedacht.'
    Ik knik stilletjes en kijk haar aan. May is erg anders dan de eersteklassers die ik gewend ben. Het is makkelijker om tegen haar te praten.
    'Als je er de middelen voor heb, waarom niet?' Ik glimlach en kijk weer naar de zee, die het groen van mijn ogen weerspiegeld.
    'Er is geen rden om een te leven te lijden waar je neit gelukkig in bent.' Zelf wist ik het ook nog niet, hoe ik gelukkig kon worden. op het moment wilde ik gewoon reizen, langs alle zeeën die er bestonden, dicht bij het widle water zijn en uiteindelijk er in leren te overleven.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.