[RPG] Camp Springwood | 13 - Speeltopics

Regels en waarschuwingen:
- Schelden en 16+ mag
- Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
- Respecteer de andere spelers
- Bestuur alleen je eigen karakters





Rollen
Begeleiders:
Patrick Hathaway – Escritura
Hailey Miller - Ludwig
Felix Patterson - Citizen
Cassia Sterling - Escritura

Zaal 1:
Noah Jay Lopez - Ry
Catherine Noah Adams - Rooba
Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
Elske - nikkiemalfoy
Aislyn Paige Valentina - Talisman

Zaal 2:
Sasha Anderson Ripley - Cosette
Matthew Rowan Harris - Ludwig
Alexis Ruby Avery - Ry
Ranaela Maeve Bones - Marethyu
Danny Alex Ryder - AlwaysKlaine

Zaal 3:
Jace Dream Duval - Escritura
Julian Dan Forli - Merwin
Taylor Ferris - Faberyayo
Jayden Jason Bright - HurtedHeart
Raine Yuliane Highfort - xMelodious

Zaal 4:
Maya Dahlia Myra Borisovaena - Mortenson
Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Mombasa
Annabelle Codnis - xEPONINEx
Quinn del Luna - FreckledEmo

Tijd in de RPG: Dag 4 - Middag
Activiteiten:
Jongens: ??
Meisjes: ??
Therapy

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aislyn
“Ik weet niet wat ik anders moet doen, dit is het enige wat ik kan.”
Ik schud mijn hoofd lichtjes. “Iedereen heeft keuzes, wat wil jij doen? Wat is jouw keuze?” Er zal toch vast wel iets zijn dat ze goed kan of heel graag wilt? Of hebben haar ouders zelfs dat bij haar erin geramd?
Omdat we in de cafetaria zitten, kijk ik soms om me heen of we niet afgeluisterd worden, maar ik word ook afgeleid door de geluiden die ik er allemaal hoor.
Zachtjes fluister ik in haar oor, “Cassia, wil je ergens met meer privacy gaan?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sasha

"Ja hoor, ik zal nu wel twee keer nadenken voor ik je nogmaals uitlach," zegt Patje, nogal buiten adem. Normaal moet ik heel andere toeren uithalen om iemand zo van zijn adem te ontnemen dus vreemd is het niet dat ik het opwindend vind. Hoewel, volgens mij ligt dat eerder aan Patje.
Hij slaat zijn armen opnieuw om me heen en ik kruip op mijn beurt dichter tegen hem aan. Hij maakt het me wel heel moeilijk om me aan mijn ik-kus-hem-pas-als-het-niet-meer-strafbaar-regeltje te houden, maar het moet. Ik mag er nu niet aan toegeven, hoe graag ik het ook wil.
"Kan je niet van me afblijven?" vraag ik met een uitdagende ondertoon.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Cassia Sterling
'Iedereen heeft keuzes, wat wil jij doen? Wat is jouw keuze?'
Ik haal onbeholpen mijn schouders op. Het enige wat ik kan is dit, mensen proberen te genezen, hetero te maken. Daar heb ik altijd voor gestudeert thuis, altijd naar toe gewerkt en nu sta ik op het punt het op te geven.
'Cassia, wil je ergens met meer privacy gaan?'
'o-Okay,' fluister ik. We staan hier wel heel erg in het zicht en snel laat ik haar los.

Patrick Hathaway
'Kan je niet van me afblijven?'
Ach ja, de jongen moet wel blind zijn om hem niet door te hebben en dat was Sasha zeker niet.
'Wil je dat dan?' vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw en een glimlach. Hij is weer dichter tegen me aangekropen, dus het lijkt me van niet, hoewel ik nog steeds twijfel of hij dezelfde gevoelens heeft die ik nu voel.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aislyn
Ze haalt haar schouders op en ik moet een diepe zucht onderdrukken.
“O-Okay.” Fluisterde ze, waarna ze me snel los liet. Ik grinnikte en ook ik liet haar los, waarna ik haar met een lieve glimlach aan keek.
“Ik bedoelde het niet verkeerd hoor, maar ik dacht als je je hart eruit stort wil je dat misschien op een meer verlaten plek doen dan de cafetaria?” Grinnikte ik een beetje, en ik liet het mijzelf toe om voor deze ene keer er rare gedachtes bij te denken.
Het zou toch nooit wat worden, en ik probeer Cassia alleen haar eigen leven te laten leiden.
Ik help haar alleen en verder niets. Helemaal niets. Nada. Noppes.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Cassia Sterling
Ik knik snel en kijk rond me, waarna ik de kamer verlaat. ik vermoed dat aislyn toch wel volgt eigenlijk.
'H-het therapie gebouw? Daar heb ik mijn eigen kantoor,' mompel ik. Ze is wel heel erg aardig tegen me nu. Bijna alsof ze een vriendin is. Ik heb die nooit gehad, vrienden.
Met snelle passen verdween ik het witte gebouw in, waar ik mijn kantoortje in schoot. Het klokje,d at nog aan mijn vingers hing aan de zilveren ketting, smeet ik in één van de lades.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Wil je dat dan?" vraagt Patje met opgetrokken wenkbrauw en een glimlach.
Ik betrap mezelf erop dat ik dit keer mijn blik op zijn lippen gericht heb en niet op zijn gezicht zelf. Ik dwing mezelf ietwat omhoog te kijken omdat de verleiding gewoon te groot is. Als de vraag nog een keer door me heen gaat rol ik lachend met mijn ogen.
"Heb ik je al eerder toegelaten iets te doen dat ik niet wilde?" beantwoord ik zijn vraag op mijn beurt met een nieuwe vraag.
Regel nummer één: als Sasha iets niet wil, dan gebeurt het ook niet. Vervelend trekje, maar ik zit er al aan vast sinds ik een klein ukkie was. Maar dat kan ik niemand verwijten, ik was zo schattig dat mijn moeder me niets kon weigeren en daar draagt iedereen nu de gevolgen van.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Aislyn
“H-het therapie gebouw? Daar heb ik mijn eigen kantoor,” mompelde ze, wat ik nog net hoorde omdat ik haar achterna liep. Iets dat ze vast wel verwacht had, dacht ik.
“Ik vind het goed, wat voor jou werkt.” Antwoord ik terug, maar ergens had ik toch wel het idee dat ze er naartoe zou gaan, want niet snel erna liep ze met snelle passen het witte gebouw in.
Ik verdween ook in het kantoortje en deed de deur dicht, het was dodelijk stil en daardoor leek het alsof er alleen geluid van de deur kwam, die dicht ging. Toen ik me omdraaide zag ik nog net dat Cassia het klokje in één van de lades smeet.
“Waar wil je het over hebben?” Vroeg ik haar, bijna alsof ik haar persoonlijke psycholoog was en ze bij mij kwam voor therapie en ik niet bij haar. “Je hoeft me niets te vertellen dat je niet wilt. Ik zal je niet dwingen dat te doen, Cassia.”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Patrick Hathaway
'Heb ik je al eerder toegelaten iets te doen dat ik niet wilde?'vraagt Sasha op zijn beurt, terwijl hij lachend met zijn felgekleurde ogen rolt. Ik betrap mezelf er op dat ik elke beweging lijk vast te leggen in mijn geheugen, om er herinneringen van te maken. Want zodra hij ooit te weten komt wat ik voor hem voel.. Lijkt het me niet dat zulke dingen nog gaan gebeuren.
Hoewel, hij lijkt het toch te vermoeden. dus wie weet.
Dat lijkt me niet, van wat ik van Sasha gezien heb ik hij de koppigheid zelve. Ik kan me vorstellen dat het een hel is voor sommigen, misschien daarom zijn slechte reputatie.
'Nou als je het niet erg vind, dan ook niet klagen dat ik niet van je af kan blijven,' lach ik zachtjes.

Cassia Sterling
Vermoeid zakte ik op de stoel neer. Ik had hoofdpijn, iets wat ik alleen kreeg als ik onder hoge stress stond.
'Ik- Nou...' ik val stil. Waar wil ik het overhebben?
'Hoe komt eht dat je me zo snel hebt overtuigt?' fluister ikuiteindelijk. 'ik ben helemaal in de war, ik weet niet meer wat ik moet geloven...'

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aislyn
Ik stond leunend tegen de deur aan en keek toe hoe ze vermoeid neerzakte in de stoel die bij haar bureau stond. “Ik- Nou…” Ze was even stil en ik liet het stil zijn.
“Hoe komt het dat je me zo snel hebt overtuigt? Ik ben helemaal in de war, ik weet niet meer wat ik moet geloven…”
Ze fluisterde het, maar ik kon het nog goed verstaan.
“Misschien klinkt het raar, maar het komt omdat ik de waarheid spreek, ik zeg het direct tegen je wat ik ervan vind. Nog steeds is het aan jou om je keuze erin te maken, dat ga ik niet voor jou doen en dat wil ik ook niet.”

[K ga even snel douchen en boodschappen doen, ben over een kleine 30 minuten terug.]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sasha

Het blijft even stil, waardoor ik niets anders kan doen dan hem aanstaren. Helaas, maar niet heus. Nu ik er over nadenk, ik weet eigenlijk helemaal niet hoe oud hij is. Ik schat hem ergens eind de twintig. Niet dat het uitmaakt, al was hij zestig, het gevoel dat hij me geeft is belangrijker dan een getalletje. Nou misschien is zestig een beetje overdreven, maar je snapt wat ik bedoel.
"Nou als je het niet erg vind, dan ook niet klagen dat ik niet van je af kan blijven," lacht Patje.
Het zachte geluid van mijn stem haalt me uit mijn gedachten. Zodra ik zijn ogen weer zie, is het hem vergeven.
"Oh, maar ik was ook helemaal niet aan het klagen, ik maakte gewoon een vaststelling," grinnik ik. "Ik ben misschien wel een beetje gek, maar niet gestoord genoeg om dit niet prettig te vinden," voeg ik er met een klein lachje aan toe. "Tenzij jij natuurlijk bezwaren hebt?"

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Cassia Sterling
'Misschien klinkt het raar, maar het komt omdat ik de waarheid spreek, ik zeg het direct tegen je wat ik ervan vind. Nog steeds is het aan jou om je keuze erin te maken, dat ga ik niet voor jou doen en dat wil ik ook niet.'
Ik knik langzaam en sluit mijn ogen. De waarheid. Het bonken in mijn hoofd is het er niet mee eens, zegt dat ze liegt. Maar iedereen in dit kamp is het er mee eens. Dat het geen ziekte is. Dus zitten mijn ouders fout?
'Toen ik zes was begon mijn training. Moeder en vader gave me thuis les, samen emt mijn iets oudere broer,' fluister ik na een stilte. 'Vorig jaar vonden ze me goed genoeg. Nu mag ik hier werken,' fluister ik. 'ik ken niets anders, heb geen andere talenten ofzo. als ik deze... leugen..? Opgeef.. voor de waarheid... Dan heb ik niets meer.'
Behalve controle. Een traan glijd langzaam over mijn wang. Huilen is zwak, zei vader. Maar vandaag kan ik neit stoppen.

Patrick Hathaway
'Oh, maar ik was ook helemaal niet aan het klagen, ik maakte gewoon een vaststelling. Ik ben misschien wel een beetje gek, maar niet gestoord genoeg om dit niet prettig te vinden. Tenzij jij natuurlijk bezwaren hebt?'
Bezwaren, dat is nog eens een goede grap. Ik grijns even en schud mijn hoofd. Verderzeg ik niets, want dan zou ik veel te veel veraden.
Get besef dat hij dit ook fijn vond, om zo bij elkaar in de armen te zitten, was tenminste al een stap in de goede richting.
mijn keel voelde wel heel droog nu, misschien omdat we al voor langere tijd zo dichtbij zaten. Waarschijnlijk wel.
Ik kan mijn ogen weer niet van de zijnen houden tijdens de stilte, en hoe streng ik mezelf in mijn gedachten ook toespreek, wegkijken lukt niet echt.

[ bericht aangepast op 12 april 2012 - 14:13 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

Patje schudt zijn hoofd en ik mag ter plekke doodvallen als ik geen grijns op zijn lippen zie. Je niet op zijn lippen concentreren, Sasha, je maakt het jezelf alleen maar moeilijk. Ik kijk terug in zijn ogen en zie hem in de mijne staren.
Pas nu besef ik dat mijn handen nog steeds op zijn zij liggen en mijn vingers beginnen te tintelen. Zou hij me tegen houden mocht ik zijn shirt aan flarden scheuren? Ik schud mijn hoofd even. Het zou nogal moeilijk te verklaren vallen als hij in bloot bovenlijf mijn slaapzaal verlaat.
"Ligt het aan mij of is deze vloer best hard?" vraag ik als ik merk dat mijn kont begint te slapen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Patrick Hathaway
'Ligt het aan mij of is deze vloer best hard?'
Als ik eerlijk moest zijn was ik iets te veel bezig met Sasha om het op te merken. Maar nu ik er over nadacht had hij gelijk. Nu had ik twee keuzes: Opstaan en sasha loslaten of blijven zitten en hem op mijn schoot uitnodigen.
Hoewel dat laatste erg verleidelijk was, zou het waarschijnlijk op iets strafbaars uitdraaien.
'Je hebt gelijk,' zeg ik daarom, waarna ik hem ongewillig loslaat en opsta. Mijn spieren zijn er stijf van, zo lang zitten we daar al. We hebben de lunch gemist en het is al twee uur in de middag. Oops.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Je hebt gelijk," zegt Patje. Hij laat me los en gaat recht staan.
Ho, wacht even, dat was eigenlijk niet wat ik in gedachten had. Oké, ik had helemaal niks in gedachten maar dit was ook niet de bedoeling.
Net als bij het meer trek ik mezelf weer overeind aan zijn hand, alleen lijken mijn vingers hem deze keer niet los te willen laten.
Oh, wat jammer nou.
Ik ga op mijn bed zitten en door die koppige vingers van me heeft Patje niet veel keus dan hetzelfde te doen. Eens we zitten kan ik zijn hand op magische wijze wel weer los laten.
"Heb ik ook gelijk als ik zeg dat dit beter is?" grinnik ik.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Patrick Hathaway
'Heb ik ook gelijk als ik zeg dat dit beter is?' vraagt hij, nadat hij mijn tintelende hand weer loslaat. Ik ben ook 'per ongeluk' dicht naast Sasha op het bed gaan zitten, waardoor mijn linkerbeen tegen zijn rechterbeen leunde. Per ongeluk, natuurlijk.
'Ja hoor, veel beter,' lach ik zachtjes. Behalve ons gepraat en gelach is de hele slaapzal doodstil Zelfs buiten hoor ik bijna geen stemmen. En geloof me dat ikerg blij ben dat niemand ons ditmaal ondebreekt.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.