RPG - A Hunger Game Like No Other - 5 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 11 april 2012 - 20:11 ]

help

[Ik ben er weer*O*
*gaat schrijven*]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

[omdat ik dacht dat Avani er wel een show van wilde maken xd]

Lizzie - 7
"Avani." mompel ik bitter en ik probeer de pijl uit mijn schouder te trekken. Te laat heb ik door dat er weerhaken aan zitten en met een ruk trek ik een stuk van mijn schouder mee. Ik slaak een gil van pijn en ik hoor Avani gemeen grinniken. Ik kijk naar haar op en zie haar dichterbij lopen.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

[OMG, buikpijn... Ff naar de wc xd]

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Cheilanthe - 3 - Stad

Een zucht van opluchting rolt over mijn lippen en ik voel nog even aan het verband. Het zit goed vast, had ik toch nog wat van die EHBO-lessen opgestoken.
Ik ga op een muurtje zitten terwijl het water tegen mijn -toch al doorweekte- schoenen aanklotst. Het geeft me een bepaald gevoel van rust, hoewel ik weet dat ik ieder moment aangevallen kan worden.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

(Gaat het wel? Argh... Ik hààt Avani echt... Het is wel leuk om haar te spelen, doordat ik haar zo haat, lijkt ze machtiger )

Avani - 4 - Bos
"Lizzie! Heb jou allang niet meer gezien", zeg ik, terwijl een grijns om mijn lippen speelt. Ik neem haar wapens af. Niet dat ze veel met die boog kan doen nu ze haar schouder niet meer kan gebruiken, maar voor de zekerheid. Ik ga tegen een boom leunen. "Hoe gaat het nog vandaag? Al iets gevangen?" Ik neem twee van haar eigen pijlen en schiet ze af. De ene in haar bovenbeen, de ander in haar enkelgewricht. Ik speel wat met haar boog en weeg de pijlen in mijn hand.

(SERIEUS: ZE IS ZO GEMEEN. Ik ga iemand als haar maken in mijn story... Ik denk dat ik die van 1 zo ga maken...)

help

Lizzie - 7

"Lizzie! Heb jou allang niet meer gezien." zegt Avani en haalt mijn wapens van mijn schouder af. Ik grom wat en kijk Avani dodelijk aan. "Hoe gaat het nog vandaag? Al iets gevangen?" vraagt ze en ik negeer de vraag. Dan schiet ze plotseling een pijl in mijn bovenbeen en 1 in mijn enkel. Ik schreeuw van de pijn en mijn been begeeft het. Ik zak in elkaar op de grond en Avani begint hard te lachen.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

(Moet je haar echt nog gemener maken? )

Avani - 4 - Bos
"Ga je nog iets zeggen of hoe zit het?", zeg ik, nog steeds tegen de boom leunend.

help

Lizzie - 7

"Ga je nog iets zeggen of hoe zit het?" zegt Avani en ik kijk op. Ik pers mijn lippen op elkaar, weigerend om iets te zeggen. Ik schud mijn hoofd en kijk haar uitdagend aan. Maar ik weet dat er ook een smekende glans in mijn ogen ligt; ik moet ontsnappen aan deze pijn en de enige uitweg is de dood.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Lucas - 1 - Bos

'Solis Dorsane hier' Zij het meisje glimlachden 'Bedankt' Voegde ze eraan toe terwijl ze een hap uit de appel neemt, ik grijns ik haal zelf ook een appel uit mijn zak, ik had ze een tijdje geleden gestolen van een paar niksziende tributen.

Don't be like the rest of them, darling

Avani - 4 - Bos
"Ook goed", mompel ik. Ik kijk haar spottend en uitdagend aan. Ik ben er haast zeker van dat ze weet wat ik wil weten.

(Ze wilt trouwens weten waar je verblijfplaats was, als je dat nog niet wist )

help

[Is Avani bij Alice en Jayden weg gelopen ofzo?]

Don't be like the rest of them, darling

(Nee, de groep rustte uit en Avani is gaan jagen xd)

help

[Iemand zin om Chei te meeten?
-ish bored-]

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Lizzie - 7
Aan haar spottende en uitdagende blik, merk ik dat ze mijn verblijfplaats wil weten. Never dat ik die ga vertellen. Ik kan Cee en Glynn niet verraden. Ik schud mijn hoofd, wetend dat ze waarschijnlijk weet wat ik niet zal zeggen. Ik kijk haar recht in haar ogen aan en mijn blik verhard zodra onze ogen contact maken. Ik sta langzaam op, steunend op mijn onaangetaste been. Ik richt mijn lichaam op, proberend te vertellen dat ze me mag vermoorden als ze dat zo nodig wilt. Iets wat ik ook niets liever wil op het moment.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist, and if they did, I wouldn't be one of them.

Solis - 6 - Bos
"Ik ga er gewoon even niet aan denken," zucht ik. "Het komt wel. Niks aan te doen." Ik neem nog een hap en doe mijn ogen even dicht. Jemig, wat was ik moe.

Dit bericht bestaat niet. Het is een illusie.