My school's Glee Club [Chapter 50] - Speeltopics

© Copyright Dracy
Nr 51________________________________________________________________________
"Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

Dit is het verhaal:

"Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
[Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
________________________________________________________________________
Regels:
- Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
- Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
- Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
- Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
- We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
er weer makkelijk mee in kan gaan.
- Max 4 Personages P.P
- Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
[Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
- Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
-Wil je solliciteren? Kan altijd.
________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
_______________________________________________________________________
Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.

[ bericht aangepast op 30 maart 2012 - 20:22 ]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Donna

Lachend kijk ik naar zijn vinger die hij op mijn lippen heeft gelegd. Voorzichtig lik ik de slagroom ervan af. Grijnzend kijk ik hem aan en haal een hand door mijn haren.
"En wat was je van plan met champagne?" vraag ik grijnzend.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

Ik bijt op mijn lip en er gaat een rilling door me heen wanneer ze de slagroom weglikt.
"En wat was je van plan met champagne?"
"Aha," zeg ik zacht.
Glimlachend sta ik op en ga twee glazen halen.
"Opdrinken natuurlijk."

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Donna

"Opdrinken natuurlijk."
Ik trek een wenkbrauw omhoog.
"Opdrinken?" herhaal ik lachend.
"Ik dacht dat jij veel spannender was dan alleen maar drinken? Of ga je me nu dronken voeren?"

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Opdrinken? Ik dacht dat jij veel spannender was dan alleen maar drinken? Of ga je me nu dronken voeren?"
Ik grinnik.
"Heb jij dan een beter idee? En tuurlijk wil ik je niet dronken voeren."
Teder druk ik mijn lippen op de hare.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Donna

"Heb jij dan een beter idee? En tuurlijk wil ik je niet dronken voeren."
Ik beantwoord teder zijn zoen.
"Ooit gehoord van een champagne douche?" grinnik ik zachtjes terwijl ik met de fles schud.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Ooit gehoord van een champagne douche?"
Ik schud mijn hoofd.
"Ik drink niet zo vaak champagne," zeg ik lachend.
"Maar ik heb zo het gevoel dat jij het me gaat tonen," ga ik verder met een knipoog.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Donna

"Ik drink niet zo vaak champagne. Maar ik heb zo het gevoel dat jij het me gaat tonen."
Met een luide plof gaat de fles open. De champagne stroomt over mijn handen. Grijnzend kijk ik hem aan en gooi de champagne over ons heen.
"Dit is veel leuker dan drinken," grinnik ik.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Dit is veel leuker dan drinken."
Ik grinnik even. Gelukkig kan de sofa ertegen. Straks gewoon over gaan met een doek, en opgeruimd.
"Dit is inderdaad leuk," zeg ik lachend.
Ik hang helemaal vol champagne.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Donna

"Dit is inderdaad leuk."
Lachend schud ik met mijn hoofd en druk liefdevol mijn lippen op de zijne.
"Ik ben echt gek op je," mompel ik zachtjes.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Ik ben echt gek op je."
De vlinders in mijn buik gaan razend tekeer, en ik trek haar tegen me aan. Liefdevol kus ik haar terug.
"En ik op jou, lieve Donna."
Glimlachend kijk ik haar aan, en plaats kusjes in haar hals om de champagne weg te kussen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Ik ben heel even leren want quiz leid me al de hele dag af. Over een half uurtje ben ik er wel weer.]

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Arion

"Je hebt gelijk. Charlie kennende begrijpt ze het wel."
Ik glimlach goedkeurend naar Mary. Ze moet het zichzelf niet moeilijk maken nu.
Twee minuten later zitten we eindelijk in de auto en is Auryn ongedurig met haar benen aan het wiebelen. Nog nooit heeft mijn moeder toegegeven aan haar smeekbedes om een hond in huis te nemen, en nu opeens wel. Ik vraag me af waarom. Als we bij de winkel aankomen staat de auto amper stil of mijn zusje is er al uit en sprint naar binnen. Ik wacht geduldig tot Mary uitgestapt is om haar hand te nemen en Auryn te volgen.

Irial

"Je komt nog kleding tekort!"
Ik lach als ik Kyle hoor roepen en schud mijn hoofd. De warme douche maakt me loom en ik besluit er niet te lang onder te blijven staan. Zodra ik proper en fris ben, droog ik me af en doe mijn kleren aan. Als ik uit de badkamer ben, staat er een hoopje kleren voor me. Ik barst in lachen uit.
"Hoogtijd dat je eens wat kleren van jezelf meebrengt," lach ik.
Het zicht is hilarisch.

Charlotte

"Ik was een zak. Ik had dit nooit moeten doen. Het spijt me. Het spijt me dat ik zo laf was. Dat ik je niet wilde zeggen."
Het enige dat zijn woorden teweeg brengen zijn nieuwe tranen waarvan ik dacht dat ik ze niet meer had. Ik krimp ineen als ik zijn hand op mijn onderrug voel. Ik wil hem gelijk geven, dat hij een zak is om me op die manier achter te laten, dat hij laf is dat hij nog liever recht de dood in de armen loopt dan er een punt achter te zetten maar ik kan het niet.
"Je hebt je beslissing vast wel om een reden gemaakt, dat je je die niet meer herinnert neemt dat niet weg." Ik kijk even naar zijn been waar wonden te zien zijn. "Ik hoop dat het snel beter met je gaat en dat je familie je steunt." Mijn stem breekt maar toch ga ik verder. "Het spijt mij als ik je zover gedreven heb, ik had alleen het beste met je voor. Maar dit kan ik niet." Ik kan niet doen alsof ik niet gekwetst ben, ik kan niet doen alsof ik het hem kan vergeven hier en nu, ik kan niet doen alsof ik op dit moment nog bij hem wil zijn terwijl hij die beslissing al voor mij gemaakt heeft. "Ik zie je wel op school... of niet."
Ik hijs mezelf recht aan de trapleuning en dwing mijn voeten vooruit. Het baat niet, vijf treden later zit ik weer huilend op de trap.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

Zwijgend staar ik naar buiten tijdens de rit, en lach af en toe om Auryn's enthousiasme. Wanneer we er zijn, neem ik mijn tijd om uit te stappen, in tegenstelling tot Auryn. Ik voel Arion's hand zich om de mijne sluiten en ik verstrengel onze vingers.
"Vanwaar haalt ze dat puppy-idee ineens?" vraag ik terwijl we naar binnen lopen. Ik voel mijn neus kriebelen en herinner me iets vaags van een honden allergie. Ach. Oma had ook een hond, en daar kon ik perfect tegen. Waarschijnlijk is het de overweldiging van de vele dieren bij elkaar.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Michael

"Je hebt je beslissing vast wel om een reden gemaakt, dat je je die niet meer herinnert neemt dat niet weg. Ik hoop dat het snel beter met je gaat en dat je familie je steunt. Het spijt mij als ik je zover gedreven heb, ik had alleen het beste met je voor. Maar dit kan ik niet. Ik zie je wel op school... of niet."
Ik hoor haar stem breken. Met medelijden kijk ik haar aan maar ik weet dat ik er niets aan kan veranderen. Gekwetst staat ze op en loopt weg. Ik haal mijn handen door mijn haren en sta op. Moeilijk strompel ik door het ziekenhuis. Wat heb ik veroorzaakt? Opeens herinner ik me dat ze bij mij sliep. Ik draai me om en strompel richting de trap die ze afging.
"Charlotte," zeg ik zachtjes als ik haar op de trap zie zitten. Moeite om naast haar te gaan zitten doe ik niet. Dan zou ik het toch weer verkeer doen.
"Waar slaap je?"

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Kyle

"Hoogtijd dat je eens kleren van jezelf meebrengt." lacht Irial.
"Niet uitlachen." Zeg ik met een kinderlijk stemmetje.
"Je bent gewoon veel te groot." grijns ik. "Want ook als ik je een kusje wil geven moet ik ook al bijna op mijn tenen staan." grinnik ik.
"Maar dat maakt niets uit, want jou groot zijn is voor meerdere dingen leuk.". Grijns ik met doordenkende gedChten.

Ich liebe dich 27.12.23