[RPG] Camp Unbelievable {ONE} - Speeltopics

Aloha mensjes.
Tijd voor een nieuwe RPG, en als die niet loopt vraag ik gewoon weer lekker een slotje aan, dus doe je best. x'd

Het land Berk heeft besloten alle tieners met paranormale gaven in een gekkenhuis te plaatsen. Volwassenen kunnen goed met hun gave omgaan, tieners niet. Daarom worden die naar een gekkenhuis gestuurd. Maar een heel stel tieners is het er niet mee eens. Ze vluchten de Fenixbossen in, waar ze elkaar tegenkomen. Ze maken een kamp en bouwen hutten voor steeds 2 personen. De regering wil ze niet gaan zoeken, de bossen bedekken namelijk het grootste deel van het land, en nog belangrijker: het zit vol met mysterieuze en zelfs mythologische dieren. De groep trekt zich daar echter niets van aan. Ze besluiten één grote, hechte groep te worden. Maar of dat altijd goed gaat, ik de vraag..

Paranormaal mag alles zijn, aura's en geesten zien tot water besturen en teleporteren.

Regels:
~Geen ruzie buiten het verhaal.
~Je mag niemand anders het bos uit of dood schrijven.
~Probeer niet één keer in de week (of minder) te posten. Zo zorg je ervoor dat anderen ook niet verder kunnen.
~Niemand kan ontsnappen uit het bos. Je kunt het proberen, maar dan lig je gelijk uit de RPG, aangezien de landmacht je dan vangt en je in een gekkenhuis stopt.
~Geen mens komt verder nog het bos in, behalve jullie.
~Je mag maximaal 3 personen hebben.
~Inschrijven kan altijd.
~Jongens mogen niet bij meiden in de hut (of andersom), zo wordt besloten.
~Het is niet de bedoeling dat, als je wat laat bent met inspringen, je gelijk moet stoppen met de RPG. Je vraagt gewoon een samenvatting en je kunt zo meedoen.
~Als je OOC (Out Of Character) praat, doe dat dan tussen haakjes.
~Seksuele teksten zijn toegestaan.

Vul dit in om mee te doen:
Naam + achternaam:
Geboortedatum + leeftijd:
Gave:
Man/vrouw:
Karakter:
Uiterlijk + foto:
Extra [single/bezet, verleden, etc.]:
Invullen bij het inschrijftopic.

Personenlijst:
Hut 1
~Chiya Amorina Hoshi - Aura's & gedachten lezen door Randomness
~Nadia Stone - kan mensen pijn laten voelen door Midna

Hut 2
~Brandon Ashton Lovegood - van uiterlijk veranderen & healen door DracoWeasly
~Fateh Orion - spelen met temperatuur & vuur en ijs besturen door Sioux

Hut 3
~Miya Blake - iemand & omgeving bevriezen door x Desire
~Jade Sky Dion - dingen doen met energie door HurtedHeart

Hut 4
~Violet Deanna Green - kan herinneringen zien & beetje in toekomst kijken door RainbowDay
~Maya Cleve - praat met en beïnvloed de wind door thePineapple

Hut 5
~Mason Jaden Martin - teleporteren & humeur voelen en veranderen door Randomness
~

Hut 6
~ Sariah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen door 4Everdeen
~ Sophia Moore - hypnotiseren met haar ogen door Sweetest

We beginnen met:
Ze komen allemaal naar een open plek en ontmoeten elkaar.

OT:
Ik maak de topics. Dus als er een vol is, wacht je gewoon tot ik een nieuwe heb gemaakt, en ik ben (bijna) elke avond online, dus dat moet niet moeilijk zijn (;

[ bericht aangepast op 22 maart 2012 - 20:31 ]

Chiya Amorina Hoshi
Zwijgend bouwde ik en de jongen, die blijkbaar Mason heette, aan de hut. De rest deed er weinig tot niets aan, maar zij gingen mensen overtuigen.
Ik lachte in mezelf. Dat klonk alsof ze jehova-getuigen waren.
Na zo'n drie kwartier was het.. afdak, hut, fort, wat het ook was, af.

Sariah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen
Nadat ik een tijdje mensen had verzameld, ging ik opzoek naar Chiya. Na een tijdje wandelen, wist ik niet meer waar ik was. Waar was die hut? Ik was blij met mijn toorts, anders zou ik nog banger zijn geweest. "Chiya?" riep ik zachtjes. Ik had afgeleerd te schreeuwen."Halloo?" zei ik, iets harder. Na een tijdje had ik geconstateerd dat er niemand in de buurt. Ik rende snel een kant op. Behendig sprong ik over takjes, en hupte ik van steen naar steen, maar na een tijdje... I had to face it. I was lost. Een van mijn engste nachtmerries. Ik werd moedeloos. Waar was ik? Snel liep ik door. Zouden ze me op een gegeven moment gaan zoeken? Vast niet. Niemand zou mij missen. Of wel? Vast niet. Ik hoorde geen geluiden. Niet van vogeltjes, of iets anders, helemaal niks. Er was alleen een suizende stilte. De donkere bomen omsloten me als een muur. ‘Niet huilen.’ Dacht ik bij mezelf. Ik bedacht me dat ik nu ongeveer al een halfuur weg was. Snel liep ik verder. Dan zou er niks achter me aan komen. Hoopte ik.

---

Tijd voor koffie.

Chiya Amorina Hoshi
Na een tijdje was Sariah er nog niet. Ik werd een beetje bezorgd.
'Felix, zoek Sariah,' fluisterde ik hem in. Ik bond een briefje dat hij van mij was aan zijn pootje en liet hem wegvliegen.
Ik grinnikte. Ik leek wel Sokka met zijn roofvogel, net als in Avatar.
Maar wist Felix wel wie Sariah was, kon wij überhaupt wel mensen zoeken? Ik hoopte maar van wel.

Sariah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen
Na zeker nog een kwartier rennen raakte ik uitgeput. Langzaam ging ik zitten en leunde ik tegen een boomstam aan, en gleed naar beneden. Eerst was ik verbaasd. Was mij dit echt overkomen? Waar had ik dit aan verdient? Aan het feit dat je bestaat. zei een stem in mijn hoofd. Ik trok mijn knieen op, en legde mijn hoofd erop. Ik huilde. Sinds jaren geleden.

Ik hoorde een vogelgeroep. Het was duidelijk. Ik keek op. Het was een feniks. Een Feniks! Dat ze bestonden! Hij leek mij opgemerkt te hebben, want vastberaden vloog hij naar beneden. Ik haalde mijn neus op. "H-heeft Chi- iemand van het kamp je gestuurd?" zijn blik glansde. Dat betekende vast een ja. Hij kraaide nog eens, en stak zijn poot uit. Ik keek hem aan. "Gewond?" vroeg ik. Hij leek geirriteerd. Sorry hoor. Wacht, een briefje! Snel pakte ik hem. Met enige moeite, want mijn handen schudde enorm. Toen ik de Feniks aanraakte, schudde hij mee. Hij leek nog meer geirriteerd. Ik streelde zijn kop. "Bedankt." fluisterde ik. Hij leek minder geirriteerd. Op het briefje stond dat Chiya hem gestuurd had. Met mijn behuilde gezicht keek ik op. Dat was geweldig! Hij vloog op. Ik rende achter hem aan. Dit nieuws gaf me nieuwe energie.

Terwijl ik rende, zag ik een witte flits voorbij rennen. Het leek me te volgen. Ik was afgeleid, en struikelde. Ik maakte een koprol, maar kwam tot stand in een zit-positie. Ik had gelukkig niet zoveel pijn, behalve een kras op mijn hand. Ineens kwam de witte flits terug. Het was geen flits. Het was iets veel mooiers.

Het paard met een vacht als witte sneeuw, en twee grote vleugels keek mij aan. Een Pegasus. Hij leek me verontschuldigend aan te kijken. Ik stond voorzichtig op. Feniks vloog omlaag, en keek naar het tafereel vanuit een boom op ons neer. Langzaam stond ik op, maar de pegasus liep niet weg. Ik aaide hem op zijn neus. Hij drukte zijn neus op de bekraste hand. De krassen waren weg. Transformeer. In een soortgenoot. Feniks zal je beter kunnen wijzen. leek zich in mijn hoofd af te spelen. De pegasus keek geconcentreerd naar mij. "D-dat kan ik niet. I-ik kan het gewoon niet. Ik ver-" je kan het wel. Geloof me. ik keek hem aan. Zijn ogen lieten me het geloven. Ik legde mijn hand op zijn wang, en sloot mijn ogen.

Ik voelde me sterk. Nieuwe kracht stroomde door mijn aderen. Zie je wel? zei de Pegasus glimlachend. Ik hoorde hem nu veel duidelijker. Ik keek naar mezelf. Het was me echt gelukt! Succes. Ik zie je nog wel eens. zei de Pegasus. “Wacht! Ga niet weg!” riep ik naar hem. Het gehinnik vormde woorden. Hij draaide zijn hoofd om. Ik zal je nog een keer opzoeken! zei de Pegasus. “Beloofd?” riep ik nog. Hij liep weer verder. Beloofd. . Zei hij, en hij was weg.

Samen met Feniks steeg ik op in de lucht. Het voelde geweldig. De lucht liet mijn manen dansen, net zoals mijn staart. Ik keek naar de Feniks, die naar de grond keek- het was tijd om te dalen.

Langzaam kwam ik tot stilstand. Rennen was even leuk als vliegen. De Feniks liep vastberaden ergens heen. Ik volgde hem. En inderdaad, Chiya was er. Ik zag de verbazing op haar gezicht, toen mijn gedaante verscheen. “Ik ben het!” wou ik zeggen, maar ik kon alleen nog hinniken. Snel sloot ik mijn ogen. Toen ik mijn ogen opende, keek Chiya me nog steeds verbaast aan. Shit. Ik kon niet terugveranderen. Het was te moeilijk. Hoe kon ik het Chiya nu vertellen?

[ bericht aangepast op 6 feb 2012 - 19:29 ]

---

Tijd voor koffie.

[Holy fck DAT ga ik dus niet lezen ]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Hooray ik heb het gelezen :"D]

Chiya Amorina Hoshi
Ik hoorde iets hinniken. Ik keek om en zag een paard met vleugels, of hoe noem je zo'n ding ook weer, mijn richting in rennen. Ik was altijd doodsbang voor paarden, dus ik kon alleen maar verschikt blijven staan. Het hinnikte wat, alsof het me iets wilde zeggen. Ik las zijn gedachten.
Het was geen hij, het was een haar. Sterker nog, het was Sariah. Ze kon niet terug veranderen.
'Balen,' zei ik. 'Probeer nog eens.' Felix streek naast me neer op een afgebroken tak.

{Yeuhj!

Sariah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen
Ik knijp mijn ogen dicht. Shit, shit shit shit shit. Scheld ik in mijn gedachten. Dan bedenk ik me dat Chiya gedachten kan lezen. Ow, Sorry! denk ik luid. Ze schiet half in de lach. By the way, je hoeft niet bang voor mij te zijn hoor! Denk ik, als ik haar mening over paarden hoor in haar gedachten. 'Misschien is lukt het later. Het moet later lukken!' denk ik. 'Nou ja, misschien is het ook wel handig.', dacht ik.

---

Tijd voor koffie.

Chiya Amorina Hoshi
'Oké. Kijk, één hut is af.' Ik liet het trots zien. 'Kun je trouwens vliegen?' vroeg ik enthousiast.

Fateh
Het meisje ging zitten en trok haar benen naar haar toe. Ze staarde naar mijn vuurtje. 'Je praat niet veel hé?' vraag ik zacht. Het was niet echt mijn ding om iets te zeggen, maar dit voelde best goed. Gewoon iemand die het niet erg vond om stil te zijn.

Miya Blake



Wat stilletjes zit ik op de grond. Met een stok teken ik wat vage tekeningetjes.

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Sariah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen
Ik hinnikte, en vloog een eindje de lucht in. Chiya glimlachte. 'Mooie hut.' dacht ik. Toen bedacht ik me dat ik meer mensen moest halen, en ik rende naar de bosrand. Bij de bosrand stopte ik. Ik wilde niet in het middelpunt van de belangstelling staan, maar ik moest wel mensen meenemen. Ik hinnikte nerveus, en liep de bosjes uit.

[ bericht aangepast op 7 feb 2012 - 16:32 ]

---

Tijd voor koffie.

Maya Cleve
Ik keek de jongen even aan en schudde mijn hoofd. Hij leek het echter niet erg te vinden dat ik niet praatte en het stelde me een beetje gerust.

---

Cookies!

Sariah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen
Twijfelend keek ik om me heen. Waar moest ik heen? En hoe kon ik mensen de weg wijzen als ze me niet eens konden verstaan? Als ik een beetje rondkijk, zie ik Maya zitten. Het meisje dat niet kan praten. Aan haar gedachte te horen, praat een jongen tegen haar. Een goed begin. Ik galoppeer naar het meisje en de jongen toe en hinnik en sla mijn vleugels uit.

---

Tijd voor koffie.

Fateh
Het meisje schud van nee. Langzaam trok ik de conclusie dat ze niet kon praten. Een pegasus kwam aan gegaloppeerd en slaat haar vleugel uit. Het beest hinnikt naar ons. Ik knik even naar het meisje en sta op. Voorzichtig loop ik naar het beest. Als ik merk dat hij/zij niks doet aai ik hem/haar voorzichtig over zijn/haar neus. 'Is er iets?' vraag ik.

Sariah Alexandra McPark - van gedaante veranderen & gedachten lezen
"Ja ik ben het! Sariah! Ik kom jullie halen zodat jullie mee kunnen komen!" tot mijn frustratie komt er alleen maar gehinnik uit mijn mond. Ik laat mijn hoofd zakken en hinnik gefrustreerd.

Hoe kan ik laten zien dat ik het ben?

[ bericht aangepast op 8 feb 2012 - 19:55 ]

---

Tijd voor koffie.