[RPG] The Habit [7] - Speeltopics

Jongeren:
Gawain Marlon Iolani - Havik
Cherie Beth Jones -kat
Cedric Dean Dux - Aap
Dana Alexia Pippens - Pinguïn
Noah Morrigan - Hert
Kwon Ji Yong - cheeta
Dina Darcy Mitchell - Filipijns spookdiertje

Staf:
Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/ Leraar
Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/Schoolarts
Valerie Savarin

Tijdelijke dodenlijst.

jongeren:
Mireille Amelia Scott.- Slang
Maud Fally- Kameleon
Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
Hayes Vukovic- Wolf
Mike kaimana- Orka
Eleanor Anthea Hope- Zwaan

Trainers:
Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/Omroeper.
Lily Haspers

Verdeling moet opnieuw gemaakt worden.

[ bericht aangepast op 28 jan 2012 - 18:43 ]

---

"Ignite, my love. Ignite."

het laatste bericht:

Gawain
'Hoe denk je dat we hem het beste kunnen op tillen?' vroeg Dana. Ze was net met snelle passen naar ons toe gekomen. Ik zuchtte even zacht. Misschien was het slimmer om eerst te vragen in hoe verre het nog ging met me. Nog een beetje slaperig kijk ik naar Heather en Dana. Rustig stond ik op, een beetje steunde ik tegen de muur. Met een licht, van pijn, vertrokken gezicht zette ik een stap richting Heather. 'Dat kleine stukje kan ik best lopen,' zeg ik. 'Het gaat beter dan de vorige keer en toen lukte het ook.' Een scheve glimlach verscheen op mijn gezicht. Toen ik op mijn rug lag deed het meer pijn dan nu het lopen. Als iemand er maar niet op zou gaan drukken, dacht ik bij mezelf, dat zou een stuk erger zijn. Ik slikte even bij het idee. Ik hoopte dat Heather niet zou schrikken als ze mijn rug zou zien. Zelf wist ik nog steeds niet goed hoe het eruit zag, maar ik gokte dat het er niet erg smakelijk uit zou zien. Met het laatste beetje slaap in mijn ogen keek ik van Heather naar Dana en terug. 'Zullen we?' vroeg ik.

abo en nu ga ik weer verder met een stom betoog voor school...

---

Do it scared, but do it anyway.

Ook, laatste bericht voor Val c:

Valerie Savarin

De valse blik die uitging van hem naar Spencer was me niet ontgaan noch de veel te zachte toon van zijn 'kan ik U helpen.' Ik zag de bui zo al hangen en schold even gefrustreerd in mezelf op het volledige mannelijke ras. 'Ja, Uw wapens laten zitten waar ze zitten en even meedenken waar we hém voorlopig aan het werk kunnen zetten of wat we ook met hem kunnen doen.' Het eerste wat we eigenlijk hoorden te doen was ons afvragen waar we in hemelsnaam naartoe moesten met al dat puin en waar we iedereen gingen onderbrengen nu er zoveel kamers verwoest waren.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

dan zal ik ook even de laatste van Cedric er neer zetten:

Cedric
'Wist je dat het heel slecht is om altijd zo serieus te blijven.' Zuchtte Noah voorzichtig. Het leek wel alsof ze voor iets, of íemand bang was. 'verdomme!' vloekte ik zacht. Waarschijnlijk om mij, dacht ik. 'op het moment zit ik te hard in de knoop om nog vrolijk te zijn,' zeg ik zacht. 'ik heb Dana al een hele tijd niet gezien en ik heb nog niks concreets gevonden om het te verhelpen. Dus echt vrolijk zijn met de hele situatie lukt me niet echt.' moedeloos liet ik me weer even in het puin zakken. 'op het moment heb je niks aan me, dus misschien kun je beter gaan kijken op plaatsen waar ze je hulp nodig hebben.'

Edit: verkeerde berichtje van Cedric, is verbeterd.

[ bericht aangepast op 28 jan 2012 - 19:54 ]

---

Do it scared, but do it anyway.

Oh, damn, had ik alweer niet gereageerd? Ik ben ook zo vergeetachtig -.-
Veel succes met je betoog btw, lukt het al wat?

edit: Zaten ze niet al wat verder? ö

Noah Morrigan

Zonder iets te zeggen knikte ik even kort en liep verder naar de ziekenzaal in de hoop daar Dana te vinden. Ik vond haar uiteindelijk bij Heather en Gawain, waarvan die laatste er ook niet al te goed meer uitzag. 'Dana?' Ik raakte even zacht en voorzichtig haar schouder aan. 'Ik denk dat Cedric je nodig heeft nu, hij zit daar.' Twijfelend wees ik even naar waar ik Cedric achter gelaten had, bang dat ze mijn woordkeuze en toon verkeerd zou interpreteren. 'En als je wilt kan ik Heather wel wat helpen of zo.' Ik slikte even en besloot dat ik nu mijn mond maar weer moest houden.

[ bericht aangepast op 28 jan 2012 - 19:27 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Dana
'Dana?' Ik voelde dat iemand zacht mijn schouder aan raakte. Ik draaide me om en het verbaasde me dat het Noah was. 'Ik denk dat Cedric je nodig heeft, hij zit daar.' Ze wees naar een plek buiten. 'En als je wilt kan ik Heather wel wat helpen of zo.' Ik hoorde haar slikken en ik keek weer even naar Gawain. Daarna ik draaide ik me weer om naar Noah.
'Wat is er met Cedric?' vroeg ik bezorgd. Hoe graag ik ook naar Cedric toe wilde, ik had beloofd Gawain te helpen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Cherie Beth Jones ~ Kat

Een aantal stemmen brachten me bij zinnen. Ik had een beetje weg zitten dromen, volgens mij was ik zelfs even in slaap gevallen. Ik gaapte en knipperde met mijn ogen. Vervolgens zag ik Gawain rechtop zitten, en ook zag ik dat Heather eindelijk was gekomen. 'O, hoi,' mompelde ik tegen haar. 'Gaat het?' vroeg ik daarna aan Gawain. Zijn rug zag er nog steeds behoorlijk pijnlijk en bloederig uit. 'Heb je hulp nodig?'

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

En dan vergeet ik mijn abo, dus bij deze. :W

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Noah Morrigan

'Hij is niet gewond of zo,' Ik sperde mijn ogen even wijd open terwijl ik mijn hoofd schudde. 'Hoe voelt zich gewoon niet zo goed en ik dacht dat jij misschien,' Halverwege kapte ik de zin af en liet mijn stem een beetje uitvagen.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cedric
Nog steeds zat ik moedeloos tussen het puin. Mijn hoofd had ik in mijn handen laten zakken. Noah was ondertussen weg gegaan, ze was richting de ziekenboeg gelopen. Ik was weer alleen, alleen met mijn gedachten zonder enige afleiding. Ik wou dat er iemand was die me kon helpen, of me in ieder geval zou begrijpen. Ik miste Dana verschrikkelijk, misschien was ze ondertussen dood gegaan. Die gedachten werkte alleen maar meer deprimerend. Mijn ademhaling werd zwaarder en ik voelde mijn onderlip een beetje trillen. Ik was echt alleen. Waarschijnlijk zou iedereen nou samen met iemand aan het helpen zijn. Noah was de laatste die ik gesproken had en toen was het weer fout gegaan. Ik liet me verder tussen de brokstukken zakken zodat ik enigszins beschut zat. Ik trok mezelf bij elkaar en probeerde aan leuke dingen te denken, maar het was tevergeefs. Bij alles waar ik aan dacht sprong het negatieve deel naar voren. Een kleine traan verliet mijn ooghoek. Degene waar ik om gaf waren weg, of ze waren gewoon dood of ze waren te druk om zich om mij te bekommeren. Dit waren momenten waarop ik me het zwakst voelde. Van binnen zat ik vol met onuitgesproken emoties die er altijd verkeerd uitkwamen. Ik bad zelfs dat Dana er nu zou zijn.

Gawain
Na een tijdje zag ik Cherie weer. Ze zag eruit alsof ze half geslapen had. 'Gaat het?' vroeg ze. 'Heb je hulp nodig?' Liefdevol keek ik haar aan. Stiekem vond ik het toch wel leuk dat ze niet zo goed tegen bloed kon en het maar eng vond wat er gebeurd was. Ik was gaan staan en met een arm trok ik haar naar me toe. Ik leunde een beetje op haar schouders en drukte snel een kusje op haar voorhoofd. 'Het gaat wel, zolang ik rustig blijf valt de pijn wel mee,' zeg ik glimlachend.

---

Do it scared, but do it anyway.

Dana
Ik keek naar Noah. 'Ik heb belooft om hier te hier te helpen,' zei ik zacht. Ik keek naar Cherie die er ook was bij komen staan. Als Noah nog zou helpen en Cherie dan had Heather toch genoeg handen ter hulp? Om nu met zijn drieën te helpen zou ook niet zoveel nu hebben. Ze helft zou alleen maar in de weg lopen. 'Kan jij het hier overnemen?' vroeg ik aan Noah.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Noah Morrigan

Ze twijfelde, dat kon je zo zien aan haar gezicht. 'Kan jij het hier overnemen?' Ik knikte vastbesloten, blij dat ze mij iets vroeg waar ik wel goed in was. 'Geen probleem, ga maar.' Om dat te bevestigen draaide ik mezelf een stukje om naar Gawain en glimlachte even bemoedigend.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Dana
'Geen probleem, ga maar.' Ik knikte en ik liep de ziekenzaal uit. De frisse lucht deed me goed. Ik ademde eerst heel diep adem en toen liep ik naar de plaats die Noah had aangewezen. Er was niemand te bekennen.
'Cedric?' vroeg ik. Ik liep verder en zag Cedric beschut tussen de brokstukken zitten. Er liep een traan langs zijn wang. Ik liep naar haar toe en ging voor hem op mijn knieën zitten. 'He,' zei ik zacht.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Cedric
'Cedric?' hoor ik de stem van Dana vragen. Ze knielde naast me neer. 'He,' zei ze zacht. Ik kon haar niet aankijken, ze zou schrikken van mijn gezicht. Ik verborg mijn gezicht nog verder in mijn handen zodat ze het niet kon zien. Mijn ademhaling begon langzaam over te gaan in zacht gesnik. wat moest ik nu met mezelf? Zo was ik niks meer waard. Ik kon nog niet eens een dag rustig blijven zonder op een of andere manier iemand pijn te doen.

---

Do it scared, but do it anyway.

Dana
Hij keek me niet aan en begon te snikken. Het was een steek in mijn hart om Cedric zo te zien. Ik kroop naast hem en sloeg mijn armen om hem heen en drukte hem tegen me aan. Meer wist ik niet te doen. In troosten was ik niet goed. Ik was altijd bang om iets verkeerds te zeggen.Ik wreef over zijn arm terwijl ik naar hem bleef kijken. Noah had geen woord gelogen toen ze zei dat het niet zo goed met hem ging.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Cedric
Dana sloeg zonder iets te zeggen een arm om me heen en trok me tegen haar aan. Haar hand wreef over mijn arm. Ik had geen idee wat Noah gezegd had zodat Dana zo snel was gekomen. Even tilde ik mijn hoofd op uit mijn armen en keek naar Dana. Het duurde niet lang voordat ik mijn hoofd weer verborg, dit keer tegen Dana's borst. Het gesnik ging gewoon rustig verder. 'Sorry,' mompelde ik er tussen door. Ik wou dat ik alles gewoon over me heen kon laten komen en niet me alles zou aan trekken. Iedereen leek zo rustig te kunnen blijven onder alles terwijl ik hier zat. Ik liet mijn handen tegen de brokstukken komen. Het zou me niks uitmaken dat het pijn deed, alles deed nu pijn.

---

Do it scared, but do it anyway.