• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    Nathan Sadler
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    Laurel Thompson (in opleiding)
    Alec Bradley (in opleiding)
    Damon
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 10 feb 2012 - 17:40 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathen Sadler
    "Ja, graag." glimlachte ik.

    Laurel Thompson
    "Ja, dat is natuurlijk beter dan maar 1 kleur." stemde ik in.
    "En nu gewoon vragen. Ze brengen iedere keer ons eten. Je kan beneden eten, maar dat is niet verplicht, daarom eet ik hier. Maar dat is weer gewoon omdat wij een voorkeursbehandeling krijgen hoor. En wanneer ze met het eten komen, kan je vragen of zo dat in orde brengen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Kom,' zei ik. Ik glimlachte en liep naar Alex en Katherine toe. 'Alex, Katherine dit is Nathan, een vriend van mij. Nathan, dit is dus mijn broer Alex en Katherine.' Ik grijnsde.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Hallo." glimlachte ik. Ik hield uit mijn ooghoeken mijn kraam in de gaten, maar verwachtte niet echt dat iemand iets zou stelen. De mensen leken hier zo vriendelijk, alleen... Als je honger hebt, dan doe je alles. Dus hield ik toch maar een oogje in het zeil, terwijl ik naar Alex en Katherine glimlachte.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    'Hey.' glimlachte ik terug. Het leek me een erg aardige jongen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alex Thompson
    "Hai, dus jij hebt deze gemaakt?" viel ik meteen met de deur in huis. Ik toonde hem het mes en hij knikte.
    "Maak je nog andere wapens?" vroeg ik.
    "Alleen dolken en pijlen. Voor meer heb ik de mogelijkheden niet. Ik heb geen smidse of zo." verduidelijkte hij. Ik knikte dat ik het begreep.
    "Ligt wel goed in de hand." zei ik, doelend op het mes.
    "Ik heb iets nieuws ontdekt." begon hij enthousiast. "Nu komen mijn pijlen precieser en sneller toe. Echt geweldig!" Hij toonde ons een pijl met groeven erin.
    "Het is eigenlijk heel simpel..." begon hij en het leek of hij zo wel een tijdje voort kon, maar hij ontbrak zichzelf. "Oh, dat interesseert jullie waarschijnlijk niet." grinnikte hij.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    moet weg (doeg)


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik grinnikte en vond het geweldig dat Nathan en Alex het zo goed met elkaar konden vinden.


    Ik ga zo trainen


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherine Bright
    Ik keek de 2 jongens glimlachend aan. Op de één of andere manier was het best schattig hoe zo zo snel, zo goed met elkaar overweg konden. Net 2 kleuters, die maken ook altijd zo snel nieuwe vriendjes.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Nathan Sadler
    "Nee, het interesseert me wel." ging Alex er tegen in.
    "Ok, Kan je met pijl en boog omgaan?" vroeg ik dan maar.
    En ik grijnsde toen hij knikte. Snel liep ik naar mijn kraam. Ik nam mijn boog en gaf hem die. Toen duwde ik de pijl in zijn handen.
    "Probeer maar. Dan zal je zien."

    Alex Thompson
    Ik knikte en hij toonde me een doel. Ik trok de pees met gemak achteruit en mikte. Toen ik losliet schoot de pijl met een perfecte boog en aan onmogelijke snelheid recht op het doel af.
    "Wauw." grijnsde ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Goed,' zei ik. 'Als jullie me zoeken ben ik bij mijn kraam.' Ik grinnikte en liep toen naar mijn kraam toe. Pablo keek me verbaasd aan. 'Waar is je broer?' 'Die is blijven haken bij Nathan,' zei ik met een glimlach en ik nam een hap van mijn appel. Ergens vroeg ik me af of Alex besefte dat Nathan die pijl had gemaakt.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alex Thompson
    "Dat is geweldig! Heb jij die gemaakt?" begon ik enthousiast.
    "Ja!" deed hij al even hyper mee.
    "Kan je het aan mij leren?"

    Nathan Sadler
    Ik ging achter mijn kraam zitten en klopte op de grond naast me. Plots viel zijn oog op mijn pronkstuk. Zijn ogen werden groot en hij keek van mijn naar de pijl en terug.
    "Heb jij die gemaakt?"
    Ik knikte trots.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    "Wacht eens even." Ik keek hem onderzoekend aan. "Maak jij portretten?"
    Hij knikte en ik begon te lachen.
    "Nou, dan heb ik degen die rond mijn huis sluipt gevonden." schaterde ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik verkocht nog een stel appels en een paar stukken vlees. Alex en Nathan waren nog steeds bezig want ik zag ze niet. Af en toe praatte ik met Pablo en kreeg ik van Dawan mijn vijftig euro.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    "Wat bedoel je?" bloosde ik, want ik had zo een vermoeden.
    "Jij bent de enige hier, die zo iets zou kunnen maken." hij trok zijn wenkbrauwen op. "Ik heb er geen probleem mee, maar laat ze de volgende keer, maar niet zo slingeren." tipte hij.
    Ik kuchte gegeneerd en knikte.

    Alex Thompson
    Ik keek op me heen.
    "Ik ga maar eens terug naar Steph. Leuk je te ontmoeten, later."
    Hij zwaaide terug, terwijl ik weg liep.
    "Weer een raadsel opgelost." grijnsde ik naar Steph. "Al heb ik zo een gevoel dat jij dat al van in het begin door had."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik keek Alex aan. 'Je weet het,' zuchtte ik. Ik schudde mijn hoofd. 'Ja, ik had het al vanaf het begin door.' Ik haalde mijn schouders op. Ik wist niet wat Alex nu dacht maar volgens mij had hij het verkeerde in gedachten. Nathan en ik waren gewoon vrienden. Althans, dat dacht ik. Weten deed ik het nooit zeker.


    "Ignite, my love. Ignite."