• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    Nathan Sadler
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    Laurel Thompson (in opleiding)
    Alec Bradley (in opleiding)
    Damon
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 10 feb 2012 - 17:40 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    Ik leunde wat tegen haar aan. Het voelde goed. Té goed. Ik probeerde wat te kalmeren, maar het leek of de tranen niet te stoppen waren. Dat komt ervan als je alles opkropt, dan komt er een uitbarsting. Ik leek wel een tijdbom.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Hij leunde wat tegen me aan. Normaal had ik het verschrikkelijk gevonden maar op een of andere reden was weer de zorgzame aardige Stephanie.
    'Ssst,' mompelde ik. Ik wreef over zijn arm terwijl ik en voorzichtig heen en weer wiegde.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    Ik stopte met sniffen en keek haar van onder mijn wimpers aan.
    "Ik lijk wel een klein kind." uitte ik de gedachte waar ik al de hele tijd mee zat.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    Ik grinnikte even. 'Dat valt best mee,' zei ik eerlijk. Ik liet hem voorzichtig los en keek hem aan. 'Gaat het weer?'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Nathan Sadler
    Ik knikte zachtjes.
    "Bedankt." Deze term leek zo pietluttig bij wat ik eigenlijk voelde. Ik was haar meer dan dankbaar. Ze had me er doorheen geloodst. Door de uitbarsting, door de pijn.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Dat gaat hem niet worden vrees ik.' lachte ik nog even.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Stephanie Norems
    'Het is goed,' mompelde ik en ik keek even de andere kant op. Mijn oog viel op de zon die aan het opkomen was. 'Kut,' zei ik. 'Het is al zeven uur.' Ik had allang op jacht moeten zijn. Nu is het een stuk moeilijker om vangst te krijgen. 'Ik moet nog jagen.' Ik zuchtte even. Eigenlijk had ik daar op dit moment helemaal geen zin in.


    "Ignite, my love. Ignite."

    laurel Thompson
    Ik keek even naar zijn gezicht, terwijl hij lachte. Maar toen hij me aankeek, keek ik snel naar het scherm.
    "Iets anders dan." mompelde ik en ik zocht verder.
    "Dit?" ik keek er even naar. "Al zou ik niet weten wat het precies voorstelt." lachte ik;


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Sadler
    "Ga maar. Ik moet ook nog wat dingen klaarmaken voor de markt." ik glimlachte. "Eigenlijk moet ik al gaan, anders is er geen goeie plaats meer." Ik stond recht en nam de zware doos in mijn armen. Mijn maag knorde. Maar ik nam wel een appel als mijn kraam was uitgesteld.
    "Later?" vroeg ik hoopvol.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    Ik maakte een goedkeurend geluidje. 'Ik denk dat het een kruising is van een bureau en een zetel met tv en radio.' zei ik.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Laurel Thompson
    Ik keek hem verwonderd aan.
    "Is dat mijn gedacht of lijk je dit buitenaardse ding wel leuk te vinden?" vroeg ik geshockeerd.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Ik hoef nooit te haasten voor een goede kraam. Afspraak tussen Pablo en mij.' Ik stond op. 'Kom anders dadelijk maar naar waar ik gisteren stond. Dan krijg je wel een appel of wat anders.' Ik had zijn maag duidelijk horen knorren. 'Bye.' Dat was het laatste wat ik zei tegen hem want toen was ik het huisje uit en was al gaan jagen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Alec Bradley
    'Hey, er zit dus wel een playstation ingebouwd eh.' zei ik "geshockeerd" terug.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Nathan Sadler
    Ik liep naar de markt en wist mijn plaats van gisteren in te palmen. Ik stalde mijn kraampje uit, met mijn pronkstuk in het midden en ging in kleermakerszit op de grond zitten. Ik begon meteen verder te werken aan meer pijlen.

    Laurel Thompson
    Ik trok een triest gezicht toen ik aan Alex dacht. Hij had altijd al een playstation gewild. Vroeger had hij een rijkere vriend, hij ging er vaak langs en vond het heerlijk om gewoon naar tv te kijken of op de playstation te spelen. Die jongen heeft hem uiteindelijk laten vallen, voor een rijkeluisjoch. Ik miste Alex, zou hij het overleefd hebben?
    Ik wende mijn hoofd van Alec af.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Is er iets?' vroeg ik bezorgd toen ik haar trieste blik zag en ze haar hoofd daarna van me afwende.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe