[RPG] Chaos. [2] - Speeltopics

Het is het jaar 2063 en de opwarming van de aarde eist zijn tol. In de vorm van allesverzengende droogseizoenen en extreme monsoenmaanden, neemt moeder Aarde wraak op degenen die haar zo hebben aangetast. Bovendien blijft de wereldbevolking door gaan met pieken, maar het voedsel en water raakt op. Te midden van deze chaos, ziet de regering geen andere uitweg dan de bevolkingsgroei af te kappen door enkele metropolissen te bombarderen.

Waar er eigenlijk niets dan puin over hoorde te blijven, lijken enkele mensen de ramp te hebben overleefd. Afgesloten van de rest van de wereld, zonder bereik en zonder benzine, raken deze overlevenden onder de impressie dat zij de laatste overblijvende mensen op aarde zijn. Gefrustreerd en wanhopig raken ze vast in een cirkel van chaos en plunderingen, die misschien nog meer levens eisen. Wanneer ook enkele gestrande vakantiegangers in de ruines van de stad belanden, staat de boel helemaal op stelten.

Archief

Part 1

[ bericht aangepast op 4 maart 2012 - 14:23 ]

Ik reageer hier echt te weinig op :'D.

Sorry mensen, maar ik eb het de laatste weken hééél druk en heb een k*t rooster en deze week ga ik naar parijs dus ik reageer deze week bijna of niet :c

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Eli Honeychurch - Survivor
Ik trek een mondhoek omhoog bij wijze van glimlach als Emily instemt met mijn idee. Het is duidelijk dat ze niet staat te popelen om de dieren mee te zeulen, en ik zal het villen straks dus vast alleen moeten doen. Ik hoor ineens een van de dieren, waarvan ik al dacht dat ik hem niet in zijn kop had geraakt, piepen en loop voorzichtig op hem af. "Hoe kom je zo ervaren? Elke gewoon persoon was weggerend, zou niet zo goed kunnen schieten.." Ik draai me om maar voordat ik antwoord kan geven wuift Emily het onderwerp alweer weg. En ze heeft gelijk, we kunnen beter later wat babbelen over onbelangrijke zaken, als we een veilige slaapplaats hebben gevonden. Ik volg haar blik naar de spullen die ze in een deken heeft gewikkeld en merk dat ik ongewild begin te watertanden bij de gedachte aan fruit. Het is al een paar dagen geleden dat ik iets anders dan vlees at, en ik ik begin de effecten daarvan zeker te merken. Wat groen zou me goed doen. Ik knik even met mijn blik nog steeds op de deken gericht, om aan te geven dat ik het begrijp. Dan wend ik me naar de wolf, die nog altijd zachtjes jankt en piepende geluidjes maakt. Er loopt bloed uit zijn bek en hij heeft een wond bij zijn nek. Zijn ogen zijn naar boven gedraaid en hij ligt duidelijk op sterven. Ik kniel neer bij het beest, pak het stevig bij zijn vel en draai met een vervelend, krakend geluid zijn nek om. Het dier is zo verzwakt dat het niet eens meer tegenstribbelt. Ik sta op en kijk richting Emily. "Het lukt ons nooit al die wolven in één keer te verslepen als we niets hebben om ze mee te dragen. Maar als we jouw deken uitrollen en de spullen die er in zitten in mijn rugzak doen kunnen we de lichamen op de deken leggen en hem verslepen. Het zal zwaar zijn, maar dan kunnen we ze ten minste allemaal in een keer verplaatsen." Terwijl ik op haar af loop kijk ik om me heen. We zijn in het centrum van de stad, en er staan hier aardig wat flats. Of eigenlijk, stonden. De meesten zijn niet meer dan smeulende heuvels puin. Ik tuur tussen alle troep en zie de plek waar vroeger een winkelgalerij was. Het is bedekt met grote stukken puin, maar er zitten verschillende openingen waardoor de zuilen van de galerij zichtbaar worden. De bogen tussen de zuilen vormen een stevige constructie en zijn blijven staan. Met de brokken puin er op vormt het een soort grot. Ik knik er heen. "Wat zeg je daarvan? Het is open, zodat we snel weg kunnen, maar wel bedekt, mocht het regenen of iets dergelijks. En het is dichtbij."

Janine 'Jainy' Amély Fride

'Ik denk inderdaad dat Aiden moet gaan slapen. Moet je zien, hij bevriest bijna.' Het was duidelijk dat Aiden doodging van de kou. Zo koud was het niet, maar hij was nog steeds ziek. 'De volgende keer moet je misschien twee vesten aandoen, anders gaat het alleen maar bergafwaarts met je. Maar goed, laten we maar gaan.' Ik keek Ethan aan. 'Kom jij ook mee naar binnen of..' In mijn hoofd maakte ik de zin voor mezelf af: "Ik zou het prettig vinden als je mee naar binnen komt." En dat vond ik ook, eerlijk waar.

Sorry voor het korte stukje.:W

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Ethan Joseph Sicks
Samen met Janine leidt ik Aiden naar binnen en brengen we hem terug naar zijn plek.
'Ik snap dat het niet leuk is,' geef ik toe. 'Maar het is wel nodig, dat weet je zelf ook wel. Als u me nu wil excuseren, meneer, moet ik even wat regelen.' Ik liep van Aiden weg, terug naar Janine en nam haar even apart.
'Ik weet dat jij en ik elkaar nog niet zo heel lang kennen, maar zou je alsjeblieft iets voor me willen doen? God, dit gaat zo raar klinken. Zou je me willen helpen mijn haar af te scheren?' Ik slik, ik wilde mijn haar helemaal niet kwijt, maar het was beter dan half kaal, half haar. Om Janine even duidelijker te maken wat ik bedoel, ga ik met mijn hand door mijn haar en hou gelijk alweer een pluk in mijn handen.

everything, in time

Aiden Sicks
Netjes werd ik naar binnen geleid. Ethan zag erop toe dat ik ook daadwerkelijk ging liggen. 'Ik snap dat het niet leuk is. Maar het is wel nodig, dat weet je zelf ook wel. Als u me nu wil excuseren, meneer, moet ik even wat regelen,' zegt hij. Ik zuchtte. Dit was inderdaad niet leuk. Bevend rolde ik me in de kleren die over me heen lagen. Ik brak nog een stukje chocola af en at het langzaam op. Veel honger had ik niet. Ik wou mijn ogen niet sluiten. En al helemaal niet gaan slapen. Toch overviel de slaap me. Ik kon niets anders doen. Ik moest erin blijven geloven dat Ethan veilig was bij Janine. Hopelijk maakte ze me wakker als er iets aan de hand was. Ik sloot mijn ogen en viel langzaam in slaap.

Emily June Cruz
Er ging een rilling door mijn ruggengraat toen Eli de kop van de zachtjes jankende wolf zonder twijfeling omdraaide, het krakende geluid bracht een misselijkmakend effect bij me teweeg. Eli kwam met het plan om mijn geïmproviseerde rugzak te legen en het te gebruiken om de wolven te verslepen. Tot nu toe kwam zij steeds met plannen en ik hoopte vurig dat ik nog tot nut zou komen, want momenteel voelde ik me erg nutteloos en als het zo doorging zou ze me vast ergens dumpen, omdat ik meer een last voor haar was. Nadat we mijn spullen bij haar in de rugzak hebben gedaan, wat ik toch een teken van vertrouwen en bondgenootschap zie, leg ik de deken languit. "Niet alle wolven passen erop," peins ik terwijl ik een blik werp op de wolven en naar de deken, twee van de wolven, hooguit drie, zouden er op passen. "We kunnen wel eerst de drie wolven brengen naar onze slaapplaats en dan kan één van ons de laatste ophalen, er is immers niemand om hem weg te halen." En als hij weg was, was het ook niet zo'n ramp. Het vlees zou met deze hitte toch nooit lang genoeg goed blijven om alles op te krijgen en we hadden al drie wolven, wat -vond ik- veel vlees was. Wolvenvlees.. Stond ik serieus op het punt wolvenvlees te gaan eten? Het klonk smerig, maar misschien zou het beter smaken dan dat het klonk en in tijden van nood moest je je grenzen nou eenmaal verleggen. Ik haal het elastiekje van mijn pols en bind mijn haren in mijn staart, klaar om mijn levensstijl drastisch te veranderen in deze tijden van nood.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Janine 'Jainy' Amély Fride

Ik keek naar de pluk in Ethans handen terwijl ik enigzins verbaasd zei: 'Eh, tuurlijk. Heb je hier iets om het eraf te halen?' Aangezien we een gebrek aan stroom hadden, dacht ik gelijk aan een scherp mes en warm water. Maar aan de andere kant was dit weer behoorlijk akelig en was ik bang dat ik zijn hoofdhuid per ongeluk af zou snijden of iets dergelijks. Dat zou namelijk echt iets voor mij zijn.
'Wacht,' mompelde ik toen me iets te binnen schoot. Ik snelde naar mijn koffers, en haalde mijn toilettas daaruit. Met die in mijn handen liep ik terug naar Ethan.
'Raad eens wat hier in zit,' zei ik, terwijl ik de toilettas voor me uit liet bungelen.

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Ethan Joseph Sicks
'Ik heb een vermoeden,' grijnsde ik en schudde lachend mijn hoofd. 'Zo'n vrouwenscheermes. Wát heb jij ermee geschoren? En is het wel schoon?' vraag ik met één opgetrokken wenkbrauw. Ik zou dit liever niet doen, maar er zit nu eenmaal niets anders op. Ik heb namelijk niets bij, ik heb sowieso niets meer. Maar als dat ding niet schoon is, gaat dit hele verhaal niet door, dan trek ik het er wel uit.

everything, in time

Het valt me nu pas op dat Ethans achternaam "Sicks" is.. Is dat toeval? :'D

Eli Honeychurch - Survivor
Zodra Emily de doek heeft uitgespreid begin ik de wolf die het dichtst bij ligt er heen te slepen. "Niet alle wolven passen erop." hoor ik haar zeggen, maar ik reageer niet omdat het verslepen van de wolf mijn aandacht en kracht opeist. "We kunnen wel eerst de drie wolven brengen naar onze slaapplaats en dan kan één van ons de laatste ophalen, er is immers niemand om hem weg te halen." Zodra ik het lijk op de doek heb getild veeg ik langs mijn voorhoofd. Als ik naar mijn handen kijk zie ik dat ze donker zijn van het wolvenbloed, dus er zal nu ook wel een streep op mijn voorhoofd zitten. Uiterst charmant. "Hm.. Dat zou kunnen, maar het lijkt me geen goed idee. Wie weet wat voor beesten hier nog meer allemaal zitten. Die komen meteen op dat vlees af en zodra ze aan het eten zijn zullen ze hun buit niet graag terug geven. En ik heb geen zin om al die vachten aan een stel aaseters te verliezen." Ik zet mijn handen in mijn zij, haal mijn neus op en kijk even van de wolven naar het kleed heen en weer. "Wat zeg je hiervan; we stapelen de wolven op dat kleed op elkaar, twee op elkaar en drie op een rij. Dan blijft er nog een wolf over, en als we de kleinste overlaten kan ik die misschien wel op mijn schouders dragen. Of aan zijn staart mee slepen." Het is niet het beste plan ooit, maar ik voel er niets voor die lijken hier te laten. Dat de wolven hier zijn betekent dat er waarschijnlijk nog veel meer beesten in de schaduwen schuilen. En op dit moment wil ik liever niet nog zo'n aanvaring als net. Ik pak nog een wolf bij zijn achterpoten en sleep hem ook het kleed op. "Anders nemen we drie hele wolven mee en vil ik de overige vier hier wel gewoon. Dat vlees hebben we niet perse nodig, namelijk. Het gaat vooral om de vachten."

Hahahahahah ja!:'D Aiden Sicks bestond eerder en omdat Ethan dus bet broertje werd, moest hij dezelfde achternaam hebben.
Lol, Els, je bent echt geniaal. Het valt me nu pas op.:'D

everything, in time

OH, I see. Ik dacht al, wat een slechte woordgrap :')
Maar dat is wel mooi toeval
Trouwens, volgens mij zit het in het verhaal nu tegen de nacht aan, maar misschien kunnen we, zodra het dag wordt, Eli&Emily kennis laten maken met Ethan,Janine&Aiden? c: Dan wordt het waarschijnlijk wat levendiger.

En ik wil dat er veel mensen op Ethans begrafenis zullen komen, het zou namelijk te zielig zijn als alleen Janine en Aiden er kwamen TT_TT Dan sterft mijn hart af.

Ik vind het best, lekker meer mensen in de drama_O_

Janine 'Jainy' Amély Fride

'Laten we het erop houden dat het schoon is,' zei ik met een flauwe glimlach op mijn gezicht. 'En als je niet tevreden bent kunnen we altijd nog iets gaan zoeken om het in te wassen. En, zeg nu zelf, het is altijd beter dan wanneer ik het er met een mes af moet halen. En wil je het er trouwens vanavond nog af, of wil je wachten tot morgen? Mij maakt het in ieder geval niets uit.' Ondertussen opende ik het toilettasje, en zag tot mijn grote vreugde dat er een tandenborstel en tandpasta inzaten. Ook had ik er diverse soorten make-up ingestopt: van foundation tot eyeliner. Niet dat ik daar nu iets aan zou hebben, maar die spullen voelden toch een beetje vertrouwd aan.

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Ik vind het prima Els! Wel leuk als ze inderdaad bij elkaar komen.(:

Ethan Joseph Sicks
'Ehm,' ik denk even na. Wat een moeilijke keuze, ik wilde mijn haar helemaal niet kwijt!
'Kan het nu? Als je het niet wilt doen, kan ik het ook wel zelf, maar ik weet niet of ik wel zo sterk ben. Mijn haar is me heilig,' zeg ik grinnikend, hoewel ik het eigenlijk helemaal niet zo grappig vond.
'Maar waar?' vraag ik vervolgens en keek rond. 'Hm, misschien op de wc? Weet ik het, dan kan het haar tenminste meteen weggespoeld worden.'

Sorry voor het korte bericht, ik raak steeds afgeleid en iPod is kut.:'D

[ bericht aangepast op 2 feb 2012 - 16:09 ]

everything, in time

Janine 'Jainy' Amély Fride

'Ik weet niet of de wc nog wel werkt, maar de wc kan best verder. Al hebben we wel water nodig, aangezien het me niet prettig lijkt om met allerlei sneetjes op je hoofd rond te lopen. Behoorlijk pijnlijk, zelfs.' Ja, ik sprak uit ervaring. Ik had ooit eens mijn benen droog geschoren, en dat was gelijk de laatste keer. Volgens mij had ik daar nog steeds een litteken van. Ik huiverde bij de gedachte.
'Denk je trouwens dat er hier ergens schoon water te vinden is?'

It is better to reign in hell than to serve in heaven.