RPG - Hell House part 1 - Speeltopics

Er leven een hele boel mensen op de wereld, die ‘iets’ meer hebben dan de gewone mens. Met deze mensen bedoel ik de miljonairs, of zelfs mensen met nog meer nullen op hun bankrekening. Verschillende ouders voeden hun kinderen als verwende nesten op. En dat is juist waar dit rpg over gaat.

verschillende tieners worden samen in een huis gedropt, waar de hell begint. De een is nog arroganter dan de ander. De een is nog een groter bitch dan de andere. Maar toch zijn ze allemaal verschillend.
Wie houdt het als langste vol?

Een rpg, vol liefde, haat, bedrog en vriendschap.

Fay Christina Rivera.
Dat drinken kan wel even wachten. De deurbel ging en ik stond op en liep naar de deur. Ik vroeg me af wie er nu zal gaan komen, een meisje of toch een jongen? Ach, ik zie het wel. In ieder geval zal ik hem/haar met open armen ontvangen. Ik opende de deur en daar stonden een jongen en een meisje. De jongen was zeker knap en het meisje zag er vriendelijk uit. Maar je weet maar nooit.. misschien zijn dit ook wel arrogante mensen. "Hallo!" begroette ik ze vriendelijk en zette een stapje opzij om ze in de hal te laten.

Alexander Isaac Breyson
De kattenliefhebber, die zich als Rowan voorstelde, knikte vriendelijk naar me. Het knappe meisje, Fay, stelde zich eveneens vriendelijk voor. Na een ongemakkelijke stilte stelde ze voor om wat te gaan drinken. Net toen ik daarmee wilde instemmen, ging de deurbel. Fay sprong meteen op om open te gaan doen, zodat Rowan en ik alleen achterbleven.
'Dus. Jij houdt van katten?' zei ik, om toch maar iets te zeggen.

Rowan
Fay stelde net voor om wat te drinken te gaan halen, toen de deurbel ging. Ze stond op om open te de doen. Daardoor zat ik alleen met Alex in de kamer. 'Dus. Jij houdt van katten?' vroeg hij. Ik moest even glimlachen. Bijna alle mensen vonden het vreemd dat ik zo van katten hield. Mijn 'vrienden' ook, maar die zeiden er niet zo veel over, te bang dat ik met mijn invloed er voor zou zorgen dat hun leven kapot ging. Deze Alex moest het dus ook maar accepteren. 'Ja,' antwoordde ik. 'Problemen mee?' voegde ik er nog aan toe, proberend vriendelijk te blijven klinken.

[Mijn familie is er dus, ik moet weg ]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Alexander
'Nee, totaal niet. Ik heb zelf jarenlang een kat gehad,' zei ik grijnzend, met de herinnering aan mijn dikke, oude kat die dagenlang op de sofa lag. Ik was er kapot van geweest toen het beestje stierf, maar mijn vader vond het alleen aanstellerij.

[En nu kan ik niet verder spelen.. Fay staat bij de deur & Riley is boven.. -_-]

Fay Christina Rivera.
Nadat ik het meisje en de jongen in de hal heb binnen gelaten, keken ze even rond alsof ze in de hel beland waren. "En jullie heten?" vroeg ik, maar ik had geen zin om op antwoord te wachten. Snel liep ik terug naar de woonkamer en stelde mijn vraag opnieuw. "Wie wil er wat te drinken?" zei ik en keek van Rowan naar Alex.

[ bericht aangepast op 25 dec 2011 - 14:04 ]

Alexander
Fay kwam de woonkamer inlopen. 'Wie wil er wat te drinken?' vroeg ze en ze keek naar ons.
'Ik heb wel dorst,' zei ik. Rowan knikte naar Fay, als teken dat hij ook wel wat te drinken wilde. 'Ik loop even met je mee om te helpen dragen ofzo.'

Fay Christina Rivera.
"Oke." stemde ik in en liep door de grote woonkamer naar de keuken en trok daar de koelkast open. "Mooi, een volle koelkast. Eens kijken, er staat Cola, Bier, Champagne en nog wat andere drankjes. Wat wil jij?" vroeg ik aan Alex en keek even naar buiten. Het is een mooi uitzicht, want het huis ligt in de bergen.

[ bericht aangepast op 25 dec 2011 - 14:11 ]

Alexander
'Cola,' zei ik. Ik was niet zo'n alcoholzuiper, zoals mijn vrienden. Ik vond bier afschuwelijk smaken en champagne vond ik vreselijk ruiken. Ik volgde Fay's blik. Er stond een groot raam, dat uitkeek op de bergen waarin het huis zich bevond.
'Het is hier best mooi', zei ik.

Fay Christina Rivera.
Wow.. waar ik aan denk, merkt hij op. Best grappig. "Ik neem ook wel Cola. Als ik alcohol drink, zijn het mixjes. De rest is zuur en vies." zei ik en pakte de Cola uit de koelkast. Ik ging opzoek naar de glazen en vond ze in het kastje mijn hoofd. Ik strekte me uit en pakte drie glazen. "Rowan krijgt ook Cola." besloot ik en schonk de glazen in. Ik gaf hem een van de glazen, pakte er zelf ook eentje en nam het glas van Rowan ook mee.

[En nu moet ik gaan. Ik moet zo naar mijn opa en oma om ze Prettig Kerstdagen te wensen. Misschien kan ik daar op de computer en anders ga ik wel op de telefoon van mijn vader. Bye!]

[ bericht aangepast op 25 dec 2011 - 14:20 ]

Alexander
'Dat vind ik ook! Bier smaakt zo verschrikkelijk vies en champagne stinkt,' zei ik. Fay knikte en pakte een 2 literfles cola uit de koelkast. Ze nam drie glazen uit het keukenkastje dat zich boven haar hoofd bevond.
'Rowan krijgt ook cola,' zei ze en ze schonk de glazen in. Één van de glazen overhandigde ze aan mij en met de twee andere glazen liep ze terug naar de woonkamer, waar Rowan zat.
Ze gaf het glas cola aan Rowan en plofte toen naast hem neer. Ik ging naast Fay zitten en nam een slok van mijn cola.
'En, hoe zijn de mensen hier al? Tot nu toe heb ik alleen jullie en Valentina ontmoet,' zei ik.

Valentina
Ik probeerde zoveel mogelijk te denken aan algemene cadeau's. Iets waar iedereen gelukkig mee zou kunnen zijn. En gezien ik genoeg geld had, zonder enig limiet, lukte dat ook wel.
Ondertussen dacht ik na over het huis. Ik had me er nu niet bepaald thuisgevoeld, en iedereen leek van plan zoveel mogelijk vrienden en vriendinnen te maken.
Zo was ik totaal niet. Ik bleef mezelf. Druk en bezet met werk en bovendien was ik graag alleen of samen met iemand anders.
Na enige cadeau's was ik weer in het huis.
Een beetje bedachtzaam gleed mijn blik over Fay. Ik mocht haar nu al niet.
Ze leek op een barbiepop die iedere jongen nam wanneer ze wilde.
Ook Alex leek weg van haar te zijn.
En ik beloofde mezelf hier en nu dat ik haar kapot zou maken wanneer ze Alex zou kwetsen. Wie dan ook wanneer dan ook.
Voor iedere deur plaatste ik een tasje met een kerscadeau.
Uiteindelijk kwam ik bij de kamer met mijn koffers, en hees ik mezelf in een fasionable maar ook comfortabel pakkie, en plofte ik neer in de met kussens bezaaide vensterbank.
Alleen zijn was niet heel erg, zo nu en dan.

I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

Rowan
'Nee, totaal niet. Ik heb zelf jarenlang een kat gehad,' antwoordde hij grijnzend. Eerlijk gezegd verbaasde dat me, maar ik besteedde er verder geen aandacht aan. Ik mocht hem wel.
Fay kwam weer binnen en vroeg weer of we wat te drinken wilde. Ik knikte, waarna ze wegliep, naar wat waarschijnlijk de keuken was, gevolgd door Alex. Ik hoorde ze wat kletsen, maar ze waren te ver weg om het goed te kunnen verstaan. In gedachten verzonken speelde ik wat met Belle. Op dit moment vond Fay me wel aardig en volgens mij kon ik het ook wel goed met Alex vinden. Louise en Riley waren nog neutraal en voor de rest had ik nog niet echt iemand ontmoet. Er had nog niemand een grote hekel aan me, voor zover ik me kon bedenken, dus alles ging wel volgens plan.
Ik werd opgeschrikt uit mijn gedachtes door Fay en Alex die weer terug kwamen. Fay reikte me een glas cola aan die ik aan pakte. Ze plofte naast me neer en Alex ging weer naast haar zitten.
'En, hoe zijn de mensen hier al? Tot nu toe heb ik alleen jullie en Valentina ontmoet,' zei hij.
'Naast jullie heb ik eigelijk alleen nog maar Riley en Louise ontmoet,' antwoordde ik. 'Zij zijn wel oké.'

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[Ik antwoord misschien zo heb nu kerst lootjes enzo

I'm finally back, Finally after a Year break

Fay Christina Rivera.
Ik plofte naast Rowan op de bank en beantwoordde de vraag van Alex. "Nou, ik heb jullie ontmoet en Louise en Riley. Met Louise heb ik even zitten praten en Riley ging al snel naar zijn kamer." zei ik en nam een slok van mijn Cola. Ik verzonk in mijn gedachten. En er speelden een aantal vragen door mijn hoofd: Hoe zal het hier worden? Wat zal er gaan gebeuren? Mag ik tussendoor nog terug naar mijn ouders? Ik besloot het allemaal maar op me af te laten komen.