• Er leven een hele boel mensen op de wereld, die ‘iets’ meer hebben dan de gewone mens. Met deze mensen bedoel ik de miljonairs, of zelfs mensen met nog meer nullen op hun bankrekening. Verschillende ouders voeden hun kinderen als verwende nesten op. En dat is juist waar dit rpg over gaat.

    verschillende tieners worden samen in een huis gedropt, waar de hell begint. De een is nog arroganter dan de ander. De een is nog een groter bitch dan de andere. Maar toch zijn ze allemaal verschillend.
    Wie houdt het als langste vol?

    Een rpg, vol liefde, haat, bedrog en vriendschap.


    The Boys:

    ~ Rowan James Biggerstaff
    ~ Alexander Isaac Breyson
    ~ Juléan Quinten Happle
    ~ Riley Jason Natures.
    ~ Damian Hills

    The Girls:

    ~ Selena Clair Sensorene
    ~ Louise Alison Meare
    ~ Valentina Juanita Rodriquez
    ~ Fay Christina Rivera
    ~ Annabelle Andromeda Dawney
    ~ Katerina Victoria Clumsday

    Valentina
    Ik glimlachte. 'Bedankt. Het is niet makkelijk om cadeau's te kopen voor mensen die ik niet ken..'
    Toen stelde hij zich voor als Riley, iets waarop ik ongemerkt wat glimlachte.
    'Zoals ik al zei, Valentina Juanita Rodriguez. Noem me Valley.' Glimlachte ik met een knipoog.
    Ik wist niet waarom, maar dat werd een standaard trekje.
    Ondertussen draaide ik één van haar zwarte, lange, gekrulde lokken om mijn vinger, en liet ik mijn lichtgroene ogen een moment door de kamer glijden.


    I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

    [Ja, ik stelde de vraag aan Alex ;)]

    Rowan
    Ik luisterde terecht geïnteresseerd naar Alex. Hij hield een verhaal over dat hij van muziek hield en dat hij vaak deed alsof hij dingen leuk vond tegenover zijn ouders. Dat begreep ik best, dat deed ik eigenlijk ook best vaak. Als laatste zei hij nog dat hij niet echt vreemde hobby's had behalve als je onderbroeken breien raar vond. Ik wilde net lachend gaan zeggen dat, dat inderdaad best wel vreemd is, toen er een super knap meisje binnen kwam. Ik had haar al kort gezien, maar was haar naam alweer vergeten. Ze liep naar Alex en stak haar hand uit en stelde zichzelf voor. Daarna zakte ze naast hem neer op de bank. Er ontstond een ongemakkelijke stilte.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Fay Christina Rivera.
    Zwijgend luisterde ik naar de andere mensen in de kamer en nam af en toe een slokje van mijn drinken. Het was een leuk gezicht om te zien, iedere keer als er een leuk meisje binnen kwam zag je de gezichten van de jongens oplichten. Ik moest er af en toe om grinniken. De mensen in de woonkamer zwegen en ik doorbrak de stilte. "Ik vraag me af wat we vanavond gaan eten. Waar hebben jullie zin in?" vroeg ik ten slotte maar en keek naar Belle, het poesje van Rowan, die op zijn schoot lag. Echt een schatje.

    Riley Jason Natures.
    We waren uitgepraat en ze keek de kamer rond. Ik volgde haar blik door de kamer. "Ik moet nog wel wat aan mijn kamer doen, het is vrij saai." mompelde ik en bleef op mijn bed zitten. Stom antwoord eigenlijk, kan ik nou niks beters verzinnen? "Waarom ben je eigenlijk hier? Door je ouders of wilde je zelf heen?" vroeg ik, om toch maar ergens over te beginnen.

    [Waar kan ik heen met Juléan Quinten Happle en Selena Claire Sensorene? die staan nu in de hal met hun koffers]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Fay Christina Rivera.
    Dan bedacht ik dat er nog twee mensen in de hal stonden. Ik rende erheen en verontschuldigde me kort. "Hallo, ik ben Fay Christina Rivera. Noem me maar Fay. En jullie heten?" vroeg en wierp een blik op de koffers die naast hun stonden. "Zal ik helpen?" stelde ik voor. Normaal zou ik dat niet doen, want de dat is de taak van een butler, maar nu had ik toch niks beters te doen. Ik wachtte op antwoord en keek de grote hal rond.

    Rowan
    Fay, die dicht tegen me aanzat doordat we met ze 4en op een niet al te grote bank zaten, grinnikte af en toe, waardoor er een glimlach op mijn gezicht ontstond. Het was nog steeds stil.
    'Ik vraag me af wat we vanavond gaan eten. Waar hebben jullie zin in?' vroeg Fay tenslotte. Door die vraag voelde ik dat mijn maag knorde en ik zin had in een zak chips of iets. Ik wilde voorstellen om dat te laten brengen door iemand, toen ik me bedacht dat er hier geen bediendes waren. Dan maar zelf gaan halen. Ik wilde opstaan, toen Fay opeens opsprong. Ze rende naar de hal waar nu vaag stemmen klonken. Ik haalde mijn schouders op. Het zou wel. Ik draaide me nu naar de andere 2 mensen op de bank. 'Willen jullie chips?'


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    [Ik ga, moet naar mijn opa & oma. Kerst vieren. Tot vanavond. Bye!]

    [Oke, tot vanavond!!! Ik ga zelf ook, ik ga met mijn ouders naar Nova Zembla :D. Tot vanavond everyone!!!]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    [Ik zat te denken, zal ik nog een 6de jongen aanmaken, dan zijn er evenveel jongens en meisjes en ik heb nog wel een idee ;) Ik zet de gegevens anders vast in de rollentopic, ik speel er dan nog wel niet mee tot iedereen heeft goedgekeurd ;)]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    [Veel plezier iedereen ;'D]

    Valentina
    'Mijn ouders. Het is niet dat ze vinden dat ik 'opvoeding' nodig heb, maar ze willen dat ik nog meer werk. En ondertussen kan ik niet eens kerstmis met ze vieren.' Ik slaak een zucht, en schud mijn hoofd dan.
    'Maar daar over klagen helpt niet, dus kan ik maar beter vrienden maken.'


    I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

    SuperSav schreef:
    [Ik zat te denken, zal ik nog een 6de jongen aanmaken, dan zijn er evenveel jongens en meisjes en ik heb nog wel een idee ;) Ik zet de gegevens anders vast in de rollentopic, ik speel er dan nog wel niet mee tot iedereen heeft goedgekeurd ;)]


    [Goed idee! Dat is wel zo makkelijk als er evenveel jongens als meisjes zijn.]

    Riley Jason Natures.
    Ik merkte heel goed dat ze het klote vond om hier te zijn. Ik voelde precies hetzelfde, ik zou hier liever ook niet zijn. "Als jij thuis zou zijn, kon je nog kerst vieren. Ik zal wel met de butler en de huisvrouw zitten. Of bij mijn 'vrienden'. Mijn vader is vaak in het buitenland voor zijn carrière als voetballer en mijn moeder is waarschijnlijk het hele weekend weg voor een nieuw seizoen voor haar soap, waar ze een grote rol in speelt." vertelde ik, maar terwijl ik het zei, vroeg ik me af waarom ik dit allemaal vertelde. Dit was ongeveer hoe mijn weekend zou zijn als ik hier niet was en dat vertelde ik aan iemand die ik nog helemaal niet ken.. Heel apart, maar volgens mij moest ik het gewoon aan iemand kwijt. En aan haar reactie te zien, vond ze het niet erg.

    [Sorry, ik was aan het genieten van mijn Jillz ^-^]

    Valentina
    'Als jij thuis zou zijn, kon je nog kerst vieren. Ik zal wel met de butler en de huisvrouw zitten. Of bij mijn 'vrienden'. Mijn vader is vaak in het buitenland voor zijn carrière als voetballer en mijn moeder is waarschijnlijk het hele weekend weg voor een nieuw seizoen voor haar soap, waar ze een grote rol in speelt.' Vertelde hij me.
    Bijna wilde ik hem mijn medelijden tonen, maar besefte dat hij dat niet wilde zien.
    Dus legde ik mijn hand op die van hem, en glimlachte ik.
    'Weet je? Ik ben niet altijd enigskind geweest..
    Toen mijn ouders nog in Mexico woonden, had ik een zus; Valeria.
    Ze was geweldig, volgens mijn ouders. Maar ze was ook enorm onverantwoordelijk en behoorlijk vaak weg.
    Op een nacht belden ze mijn ouders op, met het bericht dat Valeria vermoord in een steeg lag.
    Dus wilden mijn ouders een tweede kans. Ze adoreerden mij, verhuisten naar Amerika en maakten een ster van me.
    Ze wilden voor mij een leven dat Valeria nooit gehad heeft, en daarom zijn mijn ouders enorm beschermend en hard.' Prevelde ik zacht, en slikte.


    I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

    Riley Jason Natures.
    Ze vertelde een lang verhaal en af en toe knikte ik meelevend. Eigenlijk had zij ook geen makkelijk leven. In haar jeugd was ze vanuit Mexico verhuist naar Amerika en ze had een zus verloren. En het was nog vreselijker dat haar ouders haar beschermde. Dat heb ik ook een tijd gehad, maar ik wil niet als een kleuter overkomen dus liet ik dat voor me. "Zo te horen heb jij ook geen makkelijk leven." concludeerde ik en pakte haar hand zachtjes vast. Hopelijk liet ze het toe. Aan de andere kant had ik het gevoel dat zij anders van dan de meisje die ik zo kon veroveren. Ik moest niet te hard van stapel lopen.. "Heb je misschien zin in drinken?" vroeg ik en wierp een blik op de minikoelkast in mijn slaapkamer.

    [;( Ik kan niet spelen, want niemand reageert, maar dat maakt ook niet uit ;D Ben toch bezig met het maken van een extra jongen ;D Wie is nieuwsgierig ;D]

    [ bericht aangepast op 26 dec 2011 - 22:02 ]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa