RPG - Hell House part 1 - Speeltopics

Er leven een hele boel mensen op de wereld, die ‘iets’ meer hebben dan de gewone mens. Met deze mensen bedoel ik de miljonairs, of zelfs mensen met nog meer nullen op hun bankrekening. Verschillende ouders voeden hun kinderen als verwende nesten op. En dat is juist waar dit rpg over gaat.

verschillende tieners worden samen in een huis gedropt, waar de hell begint. De een is nog arroganter dan de ander. De een is nog een groter bitch dan de andere. Maar toch zijn ze allemaal verschillend.
Wie houdt het als langste vol?

Een rpg, vol liefde, haat, bedrog en vriendschap.

The Boys:

~ Rowan James Biggerstaff
~ Alexander Isaac Breyson
~ Juléan Quinten Happle
~ Riley Jason Natures.
~ Damian Hills

The Girls:

~ Selena Clair Sensorene
~ Louise Alison Meare
~ Valentina Juanita Rodriquez
~ Fay Christina Rivera
~ Annabelle Andromeda Dawney
~ Katerina Victoria Clumsday

{Ik moet gaan. Bye!}

Alexander Isaac Breyson
'Je bent nog niets veranderd, moet ik zeggen. Nog steeds even charmant zoals ik je herinner,' zei ik. 'Alleen ben je nog mooier geworden.'
Toen ik zo'n jaar of 10 was en zij 8, had ik haar voor het eerst ontmoet. Dat meisje had mijn hoofd toen serieus op hol gebracht, maar ik was nog jong en onervaren. Intussen had ik al zoveel vriendinnetjes gehad, maar nu ik weer voor Valley stond, had ik opnieuw datzelfde gevoel dat ik zo'n 8 jaar geleden ook had gehad.

Annabelle Andromeda Dawney

'Hangt er vanaf. Ik zal m'n best doen.' Gaf ik als antwoord tegen de jongen en liep vervolgens rond de kamer om die beter in me op te nemen. 'Annabelle Andromeda Dawney.' Zei ik terwijl ik door het raam over het brede landschap uitkeek. 'Maar noem me maar gewoon Bells. En wie ben jij?' Vroeg ik waarna ik me weer tot de jongen richtte die inmiddels rechtop klauterde.

[ bericht aangepast op 24 dec 2011 - 20:39 ]

Valentina
Ik lach zacht, en voel mijn wangen warm worden.
Damn. Alex speelde met vuur, en dat wist hij als de beste.
'Wauw. Ik heb nog steeds het afscheidscadeau dat je me toen hebt gegeven.' Ik stroop één van mijn mouwen op, en laat trots het okerrode armbandje zien.
Het was een ketting, maar ik werd te groot om hem daarvoor te kunnen gebruiken.
Dus draag ik hem nog steeds iedere dag als polsbandje.
Hij was zo goedkoop geweest, en voor mij was hij meer waard dan al het geld op mijn bankrekening.
En dat, waren een heleboel nullen.
'Je bent veranderd, Alex. Niet meer het blozende jongetje aan wie ik al mijn dromen vertelde..' Ik grinnikte om één van de dingen die we in korte tijd hadden uitgespookt.
'Dat je stiekem naar de logeerkamer was gekomen, en toen we onder één deken op het balkon onder de sterren in slaap zijn gevallen..
Onze vaders waren zo boos.' Ik lachte, en beet toen op mijn onderlip.
Wat had ik de tijd graag teruggedraaid.
'En toen verhuisde mijn vader naar een ander deel van Amerika.
Weet jij nog wat we voor het laatst zeiden?' Glimlachte ik ietwat nieuwsgierig.

---

I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

Alexander Isaac Breyson
'See ya later, alligator,' zei ik. 'En jouw geweldige antwoord: In awhile, crocodile. En dan hebben we elkaar uiteindelijk jaren niet meer gezien. En nu staan we hier gewoon voor elkaar.' Ik glimlachte en streek één van haar zwarte lokken haar uit haar gezicht.
'Hoe kom je hier eigenlijk?'

Valentina
Mijn ogen werden groot, waarna ik lachte, en verwonderd het plukje haar in zijn vingers volgde.
'Mijn ouders.' Was mijn verslagen antwoord. 'Mijn moeder is met pensioen als actrice, en werkt samen met mijn vader.
Dubbel zoveel catwalks, meer shoots en minder vrienden of familie.' Ik schudde mijn hoofd, en dwong mijn lippen toen om in een glimlachje.
Ik was niet iemand die te koop liep met al de fame, en roem.
Het liefst stortte ik me nu meteen in een fijne outfit, dropte ik mijn haar in een rommelige knot en dook ik met Alex gezellig de stad in voor kerstcadeau's.
'Ik heb je gemist, Alex.' Glimlachte ik onschuldig, terwijl ik opnieuw zacht op mijn onderlip beet.

---

I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

Alexander Isaac Breyson
'Ik heb je ook gemist,' zei ik en ik opende mijn armen. Nogal twijfelachtig duwde ik haar tegen me aan en ik snoof lichtjes in haar haren. Alles aan haar deed me weer denken aan 8 jaar geleden, toen we onze favoriete scènes uit Harry Potter naspeelden en vingerverfden (wat uiteindelijk bodypainting werd, met een stel geïrriteerde ouders).
'Laten we naar binnen gaan voor wat catch up, goed?' stelde ik voor, toen ik Valentina uiteindelijk losgelaten had.

Rowan James Biggerstaff
'Ik ben niet bang voor jouw,' grijnsde ik, waarna ik me op Fay stortte om haar te kietelen. Door de plotselinge beweging miauwde Belle klagelijk. Ze had in mijn schoot liggen slapen.

[ bericht aangepast op 25 dec 2011 - 12:36 ]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Valentina
'Ik heb jou ook gemist,' hoorde ik voor hij me in zijn armen trok.
Zonder twijfeling sloeg ik mijn armen om zijn middel om mijn ogen vervolgens enkele seconden te sluiten.
Uiteindelijk liet hij me los, en stelde wat cath up voor.
'Geloof me, die lui wil ík zelfs niet kennen.
Binnen zitten enkel een kattenliefhebber toyboy en zijn maitresse.' Grinnikte ik hoofdschuddend.
De taal die ik normaliter nooit zou aanslaan tegen mijn ouders.
'Ik ga een beetje uitpakken. ik moet straks weer weg.
Ik mis het om niet even de deur uit te kunnen voor kerst cadeau's.' Met die woorden ritste ik mijn jas open, om die vervolgens in mijn armen te klemmen.
Mijn koffers stonden al op een kamer, gezien ik de hele dag was weggeweest voor een fotoshoot voor Gucci.

---

I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

Alexander Isaac Breyson
'Goed. Dan zal ik even kennis maken met de kattenliefhebber,' grinnikte ik en ik schonk haar een glimlach. 'Stay beautiful.'
Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Wat zou ze in godsnaam van me denken? Dat ik alle "trucs" bij elk meisje dat ik tegenkwam uit de kast haalde. Misschien zou ik me wat moeten inhouden met mijn flirtgedrag.
Heck no. Ik ben alleen maar aardig tegen mensen die me interesseren. En ja, Valentina interesseerde mij. So what dat ik vriendelijk tegen haar deed?
Ik liet mijn trolleys staan, met het idee dat één of andere bediende die trolleys wel voor me naar mijn kamer zou dragen, en liep naar een willekeurige deur.
Daarachter bevonden zich de, zoals Valentina ze geheten had, kattenliefhebber en zijn maitresse. De kattenliefhebber had zich over een kitten gebogen en het blonde meisje naast hem keek vertederd naar het kleine schepseltje in de jongen zijn schoot. Ik moest eerlijk toegeven dat de maitresse er best knap uit zag, en dat ik in mijn gewone leven haar al snel rond mijn vinger gewonden zou hebben.
'Hoi, ik ben Alex,' zei ik.

[ bericht aangepast op 25 dec 2011 - 1:00 ]

Riley Jason Natures.
Ik ging rechtop staan en trok mijn kleding recht."Ik heet Riley Jason Natures, maar noem me gewoon Riley." stelde ik mezelf voor en ging op het bed zitten.

Fay Christina Rivera.
Ik lag op de bank en lachde me letterlijk dood. "R-Rowan! Stop daarmee!" zei met moeite en begon hem terug te kietelen. "Pas je wel op voor je poesje?" waarschuwde ik toen hij verder naar me toe boog. Toen ik het geluid van een deur hoorde keek ik op en zag een jongen in de deuropening staan, hij stelde zichzelf voor als Alex en vroeg hij ik heette. "Ik heet Fay Christine Rivera, noem me maar Fay." zei ik terwijl hij me afkeurend aankeek.

[ bericht aangepast op 25 dec 2011 - 12:12 ]

Valentina
Mooi blijven? Ik grinnikte om zijn woorden. Alex was geen spat veranderd qua karakter.
En zoals hij altijd al arrogant was geweest, liet hij zijn koffers hulpeloos staan.
Of course. Ik glimlachte flauw, en overwoog een moment om zijn koffers naar een nog lege kamer te brengen.. Maar nee. Ik ging doen wat ik zoals ieder ander zou doen; kerstinkopen.
'Eh, Alex? Ik denk dat je, je koffers in één van de vrije kamers moet zetten. Die tegenover mij was nog vrij..' Ik fronste lichtjes, en haalde toen een hand door mijn haren.
'Hoe dan ook, ik ga naar de kerstmarkt hier in de buurt. Cadeau's enzo.' Glimlachte ik flauw.
Na die woorden pikte ik één van mijn rode, flanellen jassen van de kapstok, en bond vervolgens een bijpassende sjaal om mijn nek.
Klaar om verzwolgen te worden door de paparazzi maakte mij op dit moment niet uit.
Ik was ook maar een gewone meid die van kerstmis en de leuke spulletjes hield.

[ bericht aangepast op 25 dec 2011 - 11:19 ]

---

I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

Rowan
Lachend verdedigde ik me tegen de kietelende handen van Fay. Ze waarschuwde me voor Belle, toen ik me verder naar haar toe boog. Daardoor merkte ik niet dat er iemand binnen was gekomen. De jongen stelde zichzelf voor als Alex. Fay begroette hem en stelde zich ook voor. Ik zag dat hij haar bekeek. Ik snapte hem wel, waarschijnlijk had hij in zijn echte leven ook al veel meiden verslonden. Hij moest wel goed begrijpen dat deze voor mij was. Maar met overdreven te reageren schoot ik niks op dus ik besloot beleefd te blijven. Ik stak mijn hand op en zei dat ik Rowan heette.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Fay Christina Rivera.
Ik bekeek Alex nog eens goed, aan de koptelefoon te zien is hij een muziekliefhebber. En zijn haar zit leuk, maar toch voelde ik me meer aangetrokken tot Rowan. "Ik heb wel zin in drinken, wie ook?" vroeg ik terwijl ik aanstalten maakte om naar de keuken te lopen. Normaal zou ik nooit voor andere mensen drinken halen, het werd naar mij toe gebracht. Maar vandaag was het anders. Ik had het gevoel dat ik mijn uiterste best moest doen om iedereen te vriend te houden. Want ik was hier toch wel om te winnen.. Hoe moeilijk het ook werd.

[mijn eerste post]
Selena Claire Sensorene
'Je bent een verwent Kreng je gaat naar een speciaal huis vol met andere mensen zoals jij, Je wordt een arrogsante bitch. Je kraakt iedereen af. Tot over 2 jaar.' Het bleef maar galmen in mijn hoofd. Ik pakte mijn 4e koffer in. In mijn andere 2 zaten kleren in mijn 3e hakken en sieraden hoedjes en stuff en in mijn 4e deed ik dingen wat mijn nieuwe 'kamer' een beetje kon opvrolijken. Een prachtig dekbed met goudstof erop. Ik liet Henry, De butler, Mijn koffers dragen en stapte in mijn eigen limo, die ik voor mijn verjaardag had gehad. Ik tuimelde even n slaap.

---

2 uur later

---

Ik opende mijn ogen weeer toen ik omringt werd door licht en mijn chauffeur Matthew de deur opendeed. Ik gaapte en greep mijn koffers die ik met lichte moeite achter me aan trok. Ik liet ze naast me staan en drukte opde deurbel. Het was een oud huis, maar wel ruim. Rustig wachtte ik tot de deur open ging.

Juléan Quinten Happle
Wat dachten mijn ouders wel niet? ik naar een vaag huis voor 2 jaar. Misschien wel langer? Ik propte al mijn kleren en leren bandjes voor rond mijn polsen net als mijn luchtjes en petjes in 3 koffers. Mijn hangers voor rond mijn hals waren zilver of goud. Die deed ik gewoon in mijn sporttas die ik over mijn schouder heen sloeg. Ik trok mijn koffers mee naar de auto van mijn ouders die bestuurd werd door James. Ik gromde bij het idee van ergens anders zijn zonder luxe. We waren er dichtbij van hooguit 30 minuten rijden. Na 30 minuten op mijn iPhone 4 muziek luisteren stopte de auto. Ik greep mijn koffers uit de achterkant en ging naast een mooi meisje staan met blond haar, die op de deurbel drukte. Ik tipte met mijn voet op het stenen paatje en wachte tot de deur open zal gaan. ondertussen plofde ik mijn tassen naast me neer.

---

I'm finally back, Finally after a Year break