• Er leven een hele boel mensen op de wereld, die ‘iets’ meer hebben dan de gewone mens. Met deze mensen bedoel ik de miljonairs, of zelfs mensen met nog meer nullen op hun bankrekening. Verschillende ouders voeden hun kinderen als verwende nesten op. En dat is juist waar dit rpg over gaat.

    verschillende tieners worden samen in een huis gedropt, waar de hell begint. De een is nog arroganter dan de ander. De een is nog een groter bitch dan de andere. Maar toch zijn ze allemaal verschillend.
    Wie houdt het als langste vol?

    Een rpg, vol liefde, haat, bedrog en vriendschap.


    The Boys:

    ~ Rowan James Biggerstaff
    ~ Alexander Isaac Breyson
    ~ Juléan Quinten Happle
    ~ Riley Jason Natures.
    ~ Damian Hills

    The Girls:

    ~ Selena Clair Sensorene
    ~ Louise Alison Meare
    ~ Valentina Juanita Rodriquez
    ~ Fay Christina Rivera
    ~ Annabelle Andromeda Dawney
    ~ Katerina Victoria Clumsday

    [Ik! Mag ik je jongen zien? :D]

    [Klaar ;D Kijk maar in het rollentopic. Ik moet nu gaan. Slaap lekker iedereen!!!]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    [Truste!]

    Alexander
    'Willen jullie chips?' Verward keek ik op. Fay was intussen naar de voordeur geraast en het gesprek was een beetje stilgevallen.
    'Ja, lekker,' zei ik dan maar.

    [HurtedHeart, zou je willen reageren? Fay staat bij de voordeur. ;)]

    Rowan
    'Ja, lekker.' Met Belle op mijn schouder liep ik naar de ruimte waar Alex en Fay net het drinken hadden gehaald. Daar zou de keuken dus wel zitten.
    Ik kwam in een grote ruimte, wat inderdaad de keuken was. Ik trok alle kastjes open op zoek naar chipszakken of andere snacks. Ik trof vooral veel servies aan, maar voedsel kon ik niet vinden. In het laatste kastje wat ik open trok, lagen wel pakken koekjes, maar geen chips. Dan maar zo'n pak krakelingen. Ik liep weer terug naar de woonkamer.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Valentina
    Ze glimlachte, en knikte toen. 'Lekker.' Als model mocht je niet al te veel eten of drinken, maar haar maakte het niet uit.
    Ze ging echt niet op een slablaadje en water leven. Ze was immers jong en dat ging prima als je gewoon normaal at en dronk.


    I've fallen for your eyes, but they don't know me yet

    Riley Jason Natures.
    Mooi, mijn aanbod was goed gevallen. Meestal kreeg je bij modellen, want zo zag ze eruit, een antwoord dat ze niks hoefde, ze waren te bang om dik te worden. Ik stond op, liep naar het koelkastje en trok het open. Ik zag dat er Cola, Spa Blauw en Alcoholische drankjes. "Wil je Cola, Water of een Alcoholistisch drankje?" vroeg ik, terwijl ik eigenlijk al wist wat ze wilde. Alcohol 's ochtends was nooit zo'n succes..

    Fay Cooper.
    Ik stond in de hal, maar luisterde ondertussen naar het gesprek ik de woonkamer. Ik hoorde iemand weg lopen en daarna gekraak. Het zal wel eten zijn. De mensen in de hal liet ik maar even staan en ik liep terug naar de woonkamer. Daar zag ik Rowan met krakelingen aan komen lopen. "Lekker!' riep ik meteen toen ik het pakje zag en ging op de bank zitten.

    zou k nog kunnen joinen? haha (:


    One day your life will flash before your eyes. Make sure its worth watching.

    [Daar ga ik niet over, maar ik hoop het wel!
    Hier is het Rollen-Topic: Hell House RPG Rollen!]

    Rowan
    Vanachter me klonk de stem van Fay. 'Lekker!' riep ze. Ze plofte neer op de bank en lachend zakte ik naast haar neer. Ik maakte de verpakking open en pakte het eerste koekje. Ik gaf de rest aan Fay. Zelf stak ik het koekje half in mijn mond en beet er op. Langzaam kauwde ik en genoot van de zoete smaak. Snel gooide ik de andere helft ook in mijn mond. Echt wat ik nodig had.

    [Ohja en vind iedereen het nou goed dat ik met Josh ga spelen (de extra jongen die ik had aangemaakt ;))}

    [ bericht aangepast op 28 dec 2011 - 17:59 ]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Annabelle Andromeda Dawney

    Rowan kwam terug met wat snacks, maar op de een of andere manier had ik absoluut geen honger. Ik staarde voor me uit en dacht aan thuis. Het idee dat ik mam voor een hele tijd niet zou zien was pijnlijk, maar ze zei dat het goed was voor mijn opvoeding. En in feite had ik ook niet veel keus. Ik schrok wakker uit mijn gedachten toen iemand me aantikte.

    Fay Christina Rivera.
    Ik kreeg de rest van het pak koek in mijn handen geduwd en ik pakte er ook eentje uit. Snel at ik de krakeling op, want ik had echt zin in iets zoets. De rest zette ik op tafel neer voor de andere bewoners. Het werd stil in de kamer en ik zocht naar een onderwerp om over te gaan praten. Ik kon zo snel niks bedenken en staarde naar buiten.

    Rowan
    Het was weer stil. Daar kon ik dus echt niet tegen.
    'Wat doen jullie ouders?' vroeg ik daarom maar, om een gesprek op gang te brengen. Ik keek vragend alle mensen in de ruimte aan en wachtte op antwoord.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Fay Christina Rivera.
    Rowan stelde een vraag en daar was ik blij mee. Ik was die stilte wel zat. "Mijn moeder is stewardess bij een grote vliegmaatschappij mijn vader zit in de politiek. En jou ouders?" vroeg ik en keek Rowan lachend aan.