[RPG] The Reunion | 5 - Speeltopics

Cel Indeling:
Cel 1: Fayan en Daiyh
Cel 2: Saph en Chiara
Cel 3: Cassie en Ferron
Cel 4: Amycus en Dario
Cel 5: Prim en Brianna
Cel 6: Lucas en James
Cel 7: Aurora en Zahira

Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Saph Amero
De gil van fayan, net buiten mijn bereik, Daiyh die bij hem zat, mijn binnenste leek in ijs te verranderen. In een hopeloze poging weer bij hem te komen trapte ik tegen het glad. Maar het brak niet.
'Verdomme!'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fae schreef:
Cassie
Verdomme.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Maar hij vat de situatie heel mooi samen :'D

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan - Stylist
Even zag ik opnieuw sterretjes toen ik naar de andere kant werd gesmeten, dankzij de felle pijn in mijn been en wonden. Vooral mijn schouder leek veel pijn te doen, alsof daar niet een simpele wond za-... met een schok realiseerde ik me wat daar ook alweer gebeurd was en staarde toen met grote ogen naar Saph, die aan de andere kant zat, achter dik, onbreekbaar glas.
Mijn celgenoot was Daiyh. Heel fijn.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Daiyh Briiori
'godverdomme!' vloek ik stilletjes als Chiara aan de andere kant van het glas zit. Maar ik veroer me niet, die voldoening geef ik Snow niet. Ik kijk naar mijn celgenoot.
fijn, dat heb ik weer! Snow gaat hier voor boeten...

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
Ik had echt verdomd veel zin om Snow de huid vol te schelden, maar Aurora... Met een zucht en een verontschuldigende blik naar zowel Saph als Fayan draaide ik me om en liep verder de cel in. De kleine broer van Fayan leek net wakker te worden of juist net in slaap te vallen, ik wist het niet. Zonder iets te zeggen liet ik mezelf tegen de muur zakken, op een meter of twee van Ferron af.

[ bericht aangepast op 7 dec 2011 - 19:02 ]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Lau? o.o

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Waar is Laura heen o.o

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Whoops, ik was aan het lezen. Tijd vliegt dan ineens o.o

Fayan - Stylist
Net nu ik Saph het hardst nodig had, was hij zo ver weg en compleet onbereikbaar.
Ik zat opgesloten met Daiyh en dat zou niet veel goeds kunnen voorspellen. Ik dacht aan alles wat hij mij en Saph had aangedaan vijf jaar geleden en wierp hem een ijskoude blik toe voor ik weer naar Saph keek. Had ik maar de kracht om mezelf naar het glas te slepen.

Ferron
Een brandgeur drong in mijn neusgaten waardoor ik uiteindelijk wakker werd, maar er was iets veranderd. Ik had mijn ogen nog steeds dicht, maar voelde het. De stenen waren anders, de geluiden waren anders. Er was geen zware ademhaling van een man heel vlakbij, maar juist een hele lichte, van een meisje. Ik werd er bang en gedesoriënteerd van.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Hai^^

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Saph Amero
Geïrriteerd leunde ik tegen het glas aan, durfde ik neit weg te kijken van Fayan uit angst dat er iets met hem zou gebeuren. Misschien was het beter dat deze glazen muur tussen ons zat. Als het gif weer in werking trat, zou ik hem geen pijn meer doen, tenminste.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
'Hé,' zei ik zachtjes. 'Maak ik je bang? Ik kan wel ergens anders gaan zitten, hoor.' Ik hield mijn stem zachtjes, geruststellend, het volume niet te hoog. Wat Snow ook gedaan had met die jongen, het zorgde er alleen maar voor dat ik de zogenaamde president steeds meer ging haten.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan - Stylist
Het was gewoon ronduit kut dat die tas met morfling erin aan de andere kant van het glas lag, want dat kon ik nu echt wel gebruiken. Nu Saph zo ver weg was, begon ik de pijn steeds meer te voelen.

Ferron
Een stem. Een meisjesstem. Hij was bekend, maar van wie was het ook alweer?
En wat ze zei sloeg nergens op. Natuurlijk kon ze niet ergens anders gaan zitten, we zaten in dezelfde cel. Of waren er geen cellen meer?
Nee, er waren nog wel cellen, want anders zou Fayan nu bij me zijn.

Zal ik straks de cellen weer even opengooien voor eten of zo? Dan kan er weer wat gebeuren - no ideas -

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Het enige wat ik kan bedenken is dat Nathaniel ze allemaal in een soort doolhof met allemaal vallen smijt, en dat er in eht midden eten is *O* Maar goed, ik ben ideeloos)

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Gooi maar open ^^
Cassie
Een lichte zucht verliet mijn lippen en mijn blik zocht ongerust naar Fayan en Saph. 'Jezus, wat een ongelofelijke eikel is Snow,' mompelde ik. Het was te zacht voor de camera's, dat wist ik wel zeker. Eerst de cellen, toen de martelingen, toen Ferron en toen Saph. We moesten hier weg, en snel ook.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.