Nathaniel Snow
Zodra iedereen goed en wel weer in hun cel zat -helaas was iedereen op tijd en in de juiste cel-, pakte ik de microfoon weer op.
"Zie je wel, jullie kunnen wel luisteren? Jullie zijn net puppies, af en toe brutaal, maar goed te trainen. Ga zo door!" zei ik geamuseerd.
Ik had de opmerkingen van de man, Saph Amero, echt wel gehoord.
"Dus je wilt niet hier je leven doorbrengen? Je lijkt me echt het typje dat hier de opstand gaat beginnen. Maar doe je dat nog steeds als ik de mensen om je heen van je afneem?"
Een druk op de knop. Een grijper uit de muur, die Ferron vast greep die samen met Saph in de cel zat.
De cel ging heel even open, waardoor Ferron naar buiten werd gegooid en vervolgens door een deur aan het eind van het blok met cellen verdween.
"Zo. Misschien kun je je beter koest houden, Amero," zei ik nog. Meteen daarna begon de broer van Ferron, Fayan, woest aan de tralies te trekken en te roepen om zijn kleine broertje. Ach gut.
[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 22:29 ]
Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen